Nerwice: koszt doskonałości

Rozmowy z dr Andrzejem Rogowiczem

Joanna Duda, Aleksandra Ślaska, Marta Czerwińska,

Martyna Zdunek, Patryk Hejduk

Idea

„

Człowiek poza tym, że jest biologicznym organizmem dążącym

do przyjemności, jest także aktywnym podmiotem

zaspokajającym świadomie potrzeby psychologiczne. Jest

również czującym i wrażliwym członkiem grup społecznych,

osadzonych w kulturze, z której wyrósł”

Podstawowe formy działania Oddziału

Leczenia Nerwic w Komorowie

psychoterapia

grupowa i

indywidualna

prace w ogrodzie

lecznicza

gimnastyka do

tworzenia

przedmiotów

artystycznych

czynności dnia

codziennego

(sprzątanie,

nakrywanie i

podawanie do stołu,

zmywanie naczyń

itp.)

organizacja czasu

wolnego ( wieczorki,

dyskoteki, wycieczki

itp.)

Źródła nerwic

źródeł nerwicy należy szukać

w dzieciństwie, ponieważ

nerwica zwykle jest

zdeterminowana warunkami

wychowania w rodzinie:

nadopiekuńczością

wyładowywaniem

negatywnych emocji na

dzieciach

obie przyczyny skutkują u

dzieci (a później dorosłych)

poczuciem niższej wartości

oraz brakiem wpływu na

rzeczywistość

Mechanizmy obronne

•

wydaje się, że jeżeli nikt

danej osoby nie zauważy, to nikt
jej nie poniży ( jestem słaby
fizycznie, jeżeli nie wyjdę z domu
nikt nie będzie mnie poniżał)

•

wypiera się silne i

przykre uczucia, co później
skutkuje brakiem świadomości
przeżywania tych uczuć (np. nie
wie, że został upokorzony,
mimo że podnosi mu się
ciśnienie i zaczyna się pocić)

•

braki w danej dziedzinie

wywołują agresję (np. jestem
słaby fizycznie, ale za to jestem
wściekły i napastliwy)

•

wypieranie braków w

jednej dziedzinie, poprzez
wzmożoną aktywność w drugiej
( np. jestem słaby fizycznie, ale
za to bardzo mądry)

Kompensacja

Agresja

Wycofanie

Wyparcie

Oczekiwania wobec siebie w relacji

lekarz- pacjent:

Lekarz poprzez próbę

poznania życia pacjenta stara

się wychwycić błędy, które

popełnia, po czym

nakierowuje go na

wprowadzenie zmian (np.

podjęcia wszelkich form

aktywności o których

wspomnieliśmy na początku).

Pacjent oczekuje,

że lekarz usunie

jego dolegliwości i

męczarnie.

„przyjmijmy, że bardzo

cierpisz, ale zgódźmy się

również , że twoje cierpienie

jest męczarnią człowieka,

który nie umie żyć

Psychiatra

oczekuje, że bez

względu na

cierpienia pacjent

zdecyduje się

dotrzeć do jego

Praca nad sobą

Walka ze stresem to próba budowania własnych wartości. Pielęgnowania tego co
we mnie dorzeczne, sensowne i jednym słowem dobre.

Należy nauczyć się rozróżniać to w czym dobrze się czuję od tego do czego w
ogóle się nie nadaję

Tworzenie grup zajęciowych (12-15 osobowych) pomaga w zwalczaniu zachowań
neurotycznych u pacjentów. Tworzą one mikrośrodowiska życia pacjenta takie
jak rodzina, praca, przyjaciele, w których nie potrafią się odnaleźć.

Techniki pracy z nerwicami

Artoterapia

Terapia

ruchem

Terapia

pracy

Mają na celu

współprace między

członkami grupy,

naukę wytrwałości,

solidności i

konsekwencji w

działaniu.

„Wolałbym, niechby mi raczej lira była niestrojna i

fałszywie brzmiała (...) niechby się ze mną większość

ludzi zgadzała, a twierdziła przeciwnie niż ja

ożeniłbym ja sam jedną jednostką będąc miał nosić

rozdźwięk wewnętrzny i sprzeczne myśli

wygłaszane.”

Sokrates

Techniki pracy z nerwicami

Długotrwały stres

prowadzi w

konsekwencji do

nerwicy–Selye

W rzeczywistości

na stres podatni

są bardziej

nerwicowcy, gdyż

stawiają sobie

zbyt wysokie

wymagania.

Ideałem

neurotyka nie

jest osiągnięcie

żadnego celu,

tylko święty

spokój.

Terapia nerwic

neurotycy hodują neurotyków,

dlatego najlepszą formą walki

z neurotyzmem byłoby

wywarcie wpływu na rodziców
i nauczycieli, aby odpowiednio

przygotowali dzieci do życia

w terapii trzeba brać pod

uwagę wiele płaszczyzn

życia pacjenta i czerpać z

różnych teorii

psychologicznych, często

je ze sobą łącząc.

„Koncepcja teoretyczna

dla mojego pacjenta, a

nie mój pacjent dla

koncepcji teoretycznej”!

Terapia nerwic

nerwice blokują możliwości

sprawcze człowieka,

ograniczają go, są klęską

wychowania. Ich jedyną

zaletą jest uleczalność

Nie da się określić w stu

procentach prawidłowego rozwoju

osobowości człowieka, ale ważna

jest znajomość środowiska w

którym pacjent żyje, praw i

zwyczajów w nim panujących oraz

poziomu życia. W różnych

kulturach można spodziewać się

różnych zachowań, tak samo jak w

środowiskach biednych inne

zachowania są akceptowane niż w

środowiskach bogatych.

Prosta recepta na życie

Systematyczne budowanie własnej wartości
Mierzenie zamiarów i celów na swoje siły i możliwości
Bycie sobą, znalezienie swojej własnej drogi
Zredukowanie wygórowanych oczekiwań, aby się nie rozczarować i żyć w zgodzie z własnym interesem
Nie poświęcanie się i nieoczekiwanie wdzięczności, bo za dobre uczynki często spotka nas przykrość; kierowanie się zdrowym egoizmem
Samodzielne osądzanie swoich czynów i docenianie siebie
Przyjmowanie komplementów i krytyki od osób, które cenimy
Okazywanie uczuć w sposób społecznie akceptowalny jest zdrowsze niż duszenie ich w sobie
Zaprzestanie wmawiania sobie choroby, a obiektywne zapytanie siebie o swoje uczucia
Wyrażanie własnych opinii bez względu na konsekwencje, nawet jeśli są inne od pozostałych ludzi
Zaakceptowanie swoich wad i zalet i rozwijanie talentów
Uświadomienie sobie, że nasze słabości mogą być też naszą siłą
Zaakceptowanie to, czego nie jesteśmy w stanie zmienić
Budowanie relacji z otoczeniem na podstawie empatii, wczucia się w sytuacje innych
Uświadomienie sobie, że niektóre osoby radzą sobie ze swoimi lękami i problemami poprzez ranienie innych i wycofanie się z takich relacji.
Uświadomienie sobie, że popełnienie błędu na pewnym etapie nie przekreśla dalszych starań, a wyciągnięcie wniosków ze swoich pomyłek pozwala osiągnąć
sukces
Posiadanie marzeń i realizowanie ich, nawet jeśli zacznie się od tych najmniejszych.
Nastawienie na przegraną spowoduje, że przegramy
Pozwolenie sobie na przeżywanie wzlotów i upadków, niezamykanie się przed światem i życiem.

Systematyczne budowanie własnej wartości

Mierzenie zamiarów i celów na swoje siły i możliwości

Bycie sobą, znalezienie swojej własnej drogi

Zredukowanie wygórowanych oczekiwań, aby się nie rozczarować i żyć w

zgodzie z własnym interesem

Nie poświęcanie się i nieoczekiwanie wdzięczności, bo za dobre uczynki

często spotka nas przykrość; kierowanie się zdrowym egoizmem

Samodzielne osądzanie swoich czynów i docenianie siebie

Przyjmowanie komplementów i krytyki od osób, które cenimy

Okazywanie uczuć w sposób społecznie akceptowalny jest zdrowsze niż

duszenie ich w sobie

Zaprzestanie wmawiania sobie choroby, a obiektywne zapytanie siebie o

swoje uczucia

Wyrażanie własnych opinii bez względu na konsekwencje, nawet jeśli są

inne od pozostałych ludzi

Zaakceptowanie swoich wad i zalet i rozwijanie talentów

Uświadomienie sobie, że nasze słabości mogą być też naszą siłą

Zaakceptowanie to, czego nie jesteśmy w stanie zmienić

Budowanie relacji z otoczeniem na podstawie empatii, wczucia się w sytuacje

innych

Uświadomienie sobie, że niektóre osoby radzą sobie ze swoimi lękami i

problemami poprzez ranienie innych i wycofanie się z takich relacji.

Uświadomienie sobie, że popełnienie błędu na pewnym etapie nie przekreśla

dalszych starań, a wyciągnięcie wniosków ze swoich pomyłek pozwala

osiągnąć sukces

Posiadanie marzeń i realizowanie ich, nawet jeśli zacznie się od tych

najmniejszych.

Nastawienie na przegraną spowoduje, że przegramy

Pozwolenie sobie na przeżywanie wzlotów i upadków, niezamykanie się przed

światem i życiem.

Różnice między płciami

Najważniejszymi

czynnikami dla

wizerunku psychicznego

kobiety i mężczyzny są

sytuacja i nacisk

społeczny

Kobiety zawieszone są

między dwoma

biegunami – matki

reproduktorki i

bizneswoman z „Seksu w

wielkim mieście”. Rodzi

to czasami sprzeczność z

wewnętrznymi

dyspozycjami – czują się

źle z tym, co robią.

Podobnie mężczyźni

mogą odnajdywać się w

spokojnym domowym

życiu, kiedy

społeczeństwo usiłuje

wymóc na nich

wizerunek macho i

prezesa firmy.

Jednak żaden z tych

wzorców nie jest lepszy,

każdy powinien móc

robić to co woli bardziej,

bez konfliktu z samym

sobą.

Różnice między płciami

Kobiety częściej zgłaszają

się po pomoc, bo uważają,

że są same sobie winne a

także wierzą, po

obcowaniem z

zagranicznymi mediami, że

są słabsze i bardziej

podatne. Jednak jest to

założenie błędne,

natomiast istnieje

przyzwolenie społeczne na

chorowanie kobiet.

Mężczyźni natomiast,

mimo, że odsetek chorych

jest podobny,

społeczeństwo wymusza

fałszywy obowiązek bycia

silnym, przez co nie

poddają się leczeniu. Nikt

nie oferuje mu leczenia

nie chcąc wypominać mu

jego słabości.

Różnice między płciami

Kluczem do zdrowia umysłu jest

rozpoznanie siebie. Każdy ma prawo
do bycia zarówno osobą twardą jak i

miękką, niezależnie od płci.

W związku powinna

dominować osoba nie

ze względu na płeć,

tylko cechy, które

posiada.

Idealnym związkiem

będzie taki, w którym

jedne będzie mogło

prowadzić drugiego,

jeżeli zaś będzie dwóch

przywódców lub dwóch

operatorów to związek

nie zajdzie daleko na

drogach życia.