bliżej przedszkola  10.133 październik

8

8

go

to

we

na

rz

ęd

zia

bliżej przedszkola  10.133 październik

Przedszkole otwarte na zmiany

kiedy coś buduję,

to z kolegą

współpracuję

Monika Majewska

wspomaganie rozwoju społecznego dziecka

Z

apewne każdy świadomy nauczyciel zdaje sobie

sprawę z tego, że podczas codziennej pracy naj-

istotniejsze jest, aby sprawiać dzieciom radość z po-

znawania świata. Wiemy, jak ważny jest wszech-

stronny rozwój dziecka, dlatego dokładamy wszelkich

starań, by wzbogacać słownictwo dzieci, rozwijać umiejęt-

ność logicznego i twórczego myślenia, kształtować poczu-

cie rytmu, uwrażliwiać na sztukę, czy też usprawniać sferę

manualną. Nie możemy jednak zapominać o tym, że dla

prawidłowego funkcjonowania dzieci w grupie rówieśni-

czej równie znaczące jest rozwijanie ich umiejętności spo-

łecznych. Współczesne dzieci bardzo dobrze radzą sobie

z czynnościami intelektualnymi, jednak mają coraz więcej

problemów z nawiązywaniem pozytywnych relacji z ró-

wieśnikami.
Kiedy rozmawiam z rodzicami i wspominam, że ich dziec-

ko nie podejmuje prób współpracy z kolegami, rodzice

dumnie odpowiadają: moje dziecko jest indywidualistą, tak jak

ja. Niestety taka postawa rodzica nie ułatwia życia nauczy-

cielowi, a co gorsze – może bardzo negatywnie wpływać na

zachowanie dziecka. Dlatego mając na uwadze dobro dzie-

ci, powinniśmy więcej czasu poświęcać na edukację spo-

łeczną, którą można w naturalny sposób połączyć z innymi

formami aktywności, w tym również intelektualnej.
Poniżej proponuję scenariusz zajęć, w którym dominu-

je praca zespołowa i wspólna zabawa, ale nie brakuje też

okazji do utrwalenia pojęć matematycznych, nabywania

sprawności manualnej oraz rozwijania ekspresji werbalnej,

plastycznej i muzycznej.

w INDIańSKIeJ wIoSCe

scenariusz zajęć w grupie dzieci cztero- i pięcioletnich



Cele ogóle:

kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozu-

miewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjono-

wanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych (1.1-2);
wychowanie przez sztukę – muzyka i śpiew, pląsy i ta-

niec (8.1-2);
wspomaganie rozwoju intelektualnego wraz z edukacją

matematyczną (13.1).



Metody:

czynna (zabawy ruchowo-naśladowcze, zadania rucho-

we do wykonania);
słowna (rozmowa, objaśnienia);
oglądowa (pokaz).



Formy:

indywidualna, zespołowa, grupowa.



Środki dydaktyczne:

pióropusze z jednym piórkiem wykonane z papieru na

poprzednich zajęciach (trzy kolory piórek – do podziału

na grupy), piórka w trzech kolorach;
piórka z papieru (po 6 dla każdego dziecka);
koła hula-hoop i małe plastikowe obręcze;
ławeczka gimnastyczna, piłeczka pingpongowa i drew-

niana łyżka;
szary papier, pisaki, kolorowy papier, nożyczki, klej;

o

o

o

o

o
o

o

o
o
o

o

Zapraszam do lektury pierwszego z cyklu sce-
nariuszy, w których autorka skupiła się na roz-
wijaniu umiejętności społecznych. Cykl „kiedy
coś buduję, to z kolegą współpracuję” po-

może każdemu nauczycielowi zorganizować zajęcia kształ-
tujące u dzieci właściwy obraz życia społecznego wraz
z panującymi w nim relacjami i zasadami. artykułowi mo-
niki majewskiej towarzyszy scenariusz zajęć przygotowany
przez Karolinę gawlik – dotyczy on savoir-vivre, a więc do-
brze koresponduje z tematyką naszego najnowszego cyklu.



maria broda-bajak

bliżej przedszkola  10.133 październik 01

83

83

got

ow

e n

arz

ędz

ia

bliżej przedszkola  10.133 październik

blizejprzedszkola.pl

Monika Majewska – nauczycielka w Przedszkolu Niepublicznym

„Pod Gwiazdkami” w Krakowie. W pracy z dziećmi najchętniej

wykorzystuje Metodę Dobrego Startu M. Bogdanowicz, Metodę

Ruchu Rozwijającego W. Sherborne, Metodę Gimnastyki Twórczej

R. Labana, Gimnastykę Rytmiczną A. i M. Kniessów.
Jej zainteresowania pedagogiczne skupiają się na procesie socja-

lizacji dziecka w rodzinie, rozwoju społecznym dzieci i możliwości

jego wspierania przez nauczyciela.

ślady zwierząt wycięte z papieru:

trzy stelaże do budowy „tipi” przygotowane wcześniej

przez nauczyciela (cztery rolki po wykładzinie sklejo-

ne u szczytu grubą taśmą);
balon wypełniony „kroplami deszczu” wyciętymi z nie-

bieskiego papieru:

płyta CD „The Last Of Mohicans” („Ostatni Mohikanin”),

wyd. Colosseum, utwór nr 13 pt. „Promontory”, wyko-

nawca: R. Edelman.



Przebieg zajęć:

o

Indiański okrzyk.

Powitanie z okazaniem różnych emocji:

radość, smutek, złość, strach, obrażenie, zakochanie, itp.

o

Cień wodza.

Zabawa ruchowo-naśladowcza: dzieci usta-

wiają się gęsiego za nauczycielem i spacerując po dywanie,

wykonują te same gesty co „wódz”, np. podnoszą rękę, tupią

nogą, wymachują rękami, idą wolno/szybko, podskakują.

o

Kolorowe pióropusze.

Zabawa orientacyjno-porządkowa:

dzieci dobrane w zespoły-plemiona (w każdym trzy różne

kolory piórek na pióropuszu) spacerują po dywanie gęsiego

w rytm żywej muzyki. Na znak nauczyciela następuje zmia-

na „wodza” (np. podniesienie piórka zielonego oznacza, że

grupkę prowadzi dziecko z zielonym piórkiem na pióropu-

szu, a pozostałe dzieci naśladują jego ruchy). Kiedy nauczy-

ciel podniesie trzy piórka w różnych kolorach jednocześnie

– dzieci tańczą w kółeczkach w tych samych grupkach.

o

Duże i małe „tipi”.

Zabawa matematyczna: na dźwięk mu-

zyki dzieci swobodnie spacerują po dywanie. Na przerwę

w muzyce szukają schronienia przed deszczem w swoim

„tipi” (koło hula-hoop, małe plastikowe obręcze). W dużym

„tipi” może schować się tyle dzieci, ile piórek umieszczonych

jest przed jego wejściem. W małym „tipi” mieści się tylko jed-

no dziecko.

Uwaga! Za każdym razem zmieniamy liczbę piórek przed wej-

ściem; piórka można również zastąpić cyframi – w zależności

od umiejętności dzieci, z którymi prowadzi się tę zabawę.

o

Zdobywanie piór do pióropusza.

Zadania dla małych

Indian (za wykonanie zadania dziecko otrzymuje piórko):

•

tropienie po śladach (podział na grupy według koloru

piórek na pióropuszach) – poszukiwanie piórek, które

są ukryte w sali;

•

przechodzenie przez rzekę po wąskiej kładce (przejście

po ławeczce);

•

przenoszenie „jajka” (piłeczki pingpongowej) na drew-

nianej łyżce;

•

przywoływanie deszczu – nauka prostego zaklęcia: Cza-

ry mary, ecie pecie, niechaj z nieba deszcz poleci!

o

o

o

o

Kiedy dzieci wypowiedzą zaklęcie – nauczyciel przebija ba-

lonik, w środku którego znajdują się „kropelki deszczu” wy-

cięte z niebieskiego papieru.

o

Budowanie „tipi”.

Praca w trzech zespołach: każdy zespół

otrzymuje duży arkusz szarego papieru, pisaki, kolorowy

papier, nożyczki i klej. Zadaniem dzieci jest wymyślenie na-

zwy swojego plemienia i ozdobienie „tipi”. Na zakończenie

nauczyciel pomaga dzieciom przymocować ozdobiony ar-

kusz na stelażu z rolek, a reprezentanci z każdego plemienia

dokonują prezentacji „tipi” na forum. Po wykonaniu zadania

nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat tego, jak przebie-

gała praca w grupie, co sprawiło im kłopot i jak sobie z nim

poradziły, czy są zadowolone ze wspólnego dzieła.

Uwaga! Bardzo ważne jest, aby w trakcie pracy nauczyciel

obserwował dzieci, wychwytywał sytuacje, które posłużą jako

punkt odniesienia w trakcie dyskusji; w razie potrzeby warto

podpowiedzieć dziecku, które nie angażuje się w zadanie, jak

może pomóc grupie, albo też na początku wspólnie wytypo-

wać „wodzów” grupy, którzy będą pilnować porządku w czasie

pracy. Dzieci otrzymują ostatnie piórka (za pracę w zespołach)

i przyklejają wszystkie do swojego pióropusza, przygotowując

się na spotkanie plemion i do wspólnego odtańczenia tańca.

o

Indiański taniec w pióropuszach.

Przykładowy układ ta-

neczny do pierwszej części utworu „Promontory” (opraco-

wanie: M. Majewska):

•

8 kroków dostawnych w prawo po obwodzie koła;

•

4 kroki dostawne do środka koła;

•

4 kroki dostawne tyłem na zewnątrz koła;

•

8 kroków w miejscu z obrotem w prawo (prawa ręka

wyciągnięta w bok);

•

8 kroków w miejscu z obrotem w lewo (lewa ręka wy-

ciągnięta w bok);

•

zmiana kierunku: 8 kroków dostawnych w lewo po ob-

wodzie koła;

•

4 kroki dostawne do środka koła;

•

4 kroki dostawne tyłem na zewnątrz koła;

•

8 kroków w miejscu z obrotem w prawo (prawa ręka

wyciągnięta w bok);

•

8 kroków w miejscu z obrotem w lewo (lewa ręka wy-

ciągnięta w bok).

Ten sam układ powtarzamy dowolną ilość razy, a na koniec

tańca wydajemy indiański okrzyk: Howgh!



9 szablonów śladów i 1 szablon kropelek deszczu

w skali 1:1

(do samodzielnego wydruku)

możesz pobrać ze strony

www.dopobrania.blizejprzedszkola.pl