Dr inż.Tadeusz Wszołek

Przedmiot: Podstawy wibroakustyki,
Miernictwo wibroakustyczne

Ćwiczenie nr 9.

Pomiar izolacyjno

ści akustycznej od dźwięków powietrznych

1. Wprowadzenie

Przedmiotem ćwiczenia jest badanie izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych
przegrody zainstalowanej w zespole komór pogłosowych. Metoda pomiaru oparta jest o
metodykę pomiaru izolacyjności wg standardu PN-EN 20140-3:1999 dla warunków
laboratoryjnych.

Izolacyjność akustyczną właściwą

R = 10 log

W

1

W

2

(1)

gdzie: W

1

, W

2

– odpowiednio moc akustyczna padająca na przegrodę i moc przenoszona

przez przegrodę,
wyznacza się ze wzoru:

w którym:

R = L

1

− L

2

+ 10 log

S

A

(2)

L

1

– poziom uśrednionego ciśnienia akustycznego w komorze nadawczej, dB

L

2

– poziom uśrednionego ciśnienia akustycznego w komorze odbiorczej, dB

S- powierzchnia badanej próbki, równa powierzchni otworu, m

2

A – chłonność akustyczna komory odbiorczej, m

2

Zakłada się że pola akustyczne są doskonale rozproszone i że dźwięk wytworzony w komorze
nadawczej przenoszony jest jedynie przez próbkę.

Chłonność akustyczną A, wyznacza się korzystając ze wzoru Sabine’a

Gdzie:
V – objętość komory odbiorczej, m

3

. V=176,9 m

3

T – czas pogłosu w komorze odbiorczej, s.

Pomiar izolacyjności akustycznej przeprowadza się w pasmach 1/3 oktawowych w zakresie
od 50 z do 5 kHz.

2.

Program ćwiczenia:

1. Instalacja i uszczelnienie próbki w oknie pomiarowym w zespole komór pogłosowych.
Niski parter D1.
2. Sprawdzenie i kalibracja systemu pomiarowego.
3. Wykonanie jednoczesnych pomiarów ciśnienia akustycznego w komorze nadawczej i

odbiorczej ( za pomocą analizatora dwukanałowego Nor840) – pomiar w 10
ustawieniach mikrofonów.

4. Wykonanie pomiarów czasu pogłosu w komorze odbiorczej – 10 punktów.
5. Wykonanie pomiarów objętości komory odbiorczej.

3.

Raport ( sprawozdanie) z pomiar

ów powinien zawierać:

1. Szkic sytuacyjny wraz ze schematem toru pomiarowego
2. Wyniki pomiarowe
3. Wyniki obliczeń izolacyjności akustycznej właściwej R oraz jednoliczbowego

wskaźnika izolacyjności Rw (C, Ctr), wraz ze wskaźnikami adaptacyjnymi C i Ctr,
zdefiniowanych w normie PN-EN ISO717-1:1996.

4. Wyznaczyć przebieg odchylenia standardowego pomiaru ciśnienia akustycznego w

obu komorach i czasu pogłosu w komorze odbiorczej, jako miarę niepewności
cząstkowej.

5. Wyniki przedstawić w formie tabelarycznej i graficznej.