STROPY PROJEKTUJEMY ZE WZGLĘDU NA:
1. WYTRZYMAŁOŚĆ
Nośność stropu zapewnia się przez odpowiedni dobór materiałów oraz wymiarów elementów zdolnych do przeniesienia
wszystkich możliwych obciążeń, jakie mogą wystąpić w trakcie montażu oraz w okresie eksploatacji stropu,
2. SZTYWNOŚĆ
Sztywność stropu zapewnia się poprzez właściwe zaprojektowanie i wykonanie detali i elementów konstrukcyjnych, takich
jak:
- wieńce, połączenia w stykach, usztywnienia w przęsłach (żebra rozdzielcze),
3. IZOLACYJNOŚĆ TERMICZNĄ
Istotna w przypadku stropów rozdzielających pomieszczenia o dużej różnicy temperatur (stropodachy, stropy nad
przejazdami, itp.). Zapewnia się ją przez ułożenie odpowiedniej warstwy izolacji termicznej,
4. IZOLACYJNOŚĆ AKUSTYCZNĄ (powietrzną i uderzeniową)
Istotna w przypadku stropów oddzielających pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi. Zapewnia się ją przez
zaprojektowanie stropu odpowiednio sztywnego, bez szczelin i porów oraz przez wykonanie wierzchniej warstwy (posadzki)
z materiału tłumiącego dźwięki uderzeniowe.
Kolejność wymiarowania:
1. Ustalenie faz pracy stropu (faza montażu, faza eksploatacji)
2. Określenie schematów statycznych i schematów obciążenia
3. Określenie rozpiętości efektywnej l
eff
(l
0
)
4. Obliczenie ekstremalnych sił wewnętrznych (M, T)
5. Zaprojektowanie w stanach granicznych: SGN i SGU – dobór wymiarów przekroju elementów, dobór zbrojenia
Należy ustalić fazy pracy elementu (belki) i dla każdej z nich przeprowadzić projektowanie.
Obliczenie ekstremalnych sił wewnętrznych:
● Wielkość momentu zginającego od obciążenia
równomiernie rozłożonego [kN/m]:
M
0
= M
max
= (g + p) × l
2
eff
/ 8
● Wielkość momentu zginającego od obciążenia siłą
skupioną [kN]:
M
(Q)
= Q × b × c / l
eff
Rozpiętość efektywna dla stropów gęstożebrowych:
l
eff
= l
n
+ a
1
+ a
2
a) oparcie na ścianie zewnętrznej (a
1
, t
1
)
b) oparcie na ścianie wewnętrznej (a
21
, t
2
)
Obciążenie stropów od ścianek działowych
1. Obciążenie belek stropu od przestawnych (przenośnych) ścianek działowych
Schemat obciążenia belek stropowych
"obciążeniem ekwiwalentnym, równomiernie
rozłożonym" od przestawnej ścianki
działowej
"ekwiwalentne" q
k
ekwiwalentnym
Obciążenie od ścianek działowych przestawnych, można potraktować jako dodatek do obciążeń zmiennych
użytkowych (obciążenie ekwiwalentne q
k
[kN/m
2
powierzchni stropu]. Obciążenie to określa się na podstawie ciężaru
własnego metra bieżącego ścianki działowej [kN/m]:
(1991-1-1)
Obciążenie od ścianki działowej przestawnej, można potraktować jako dodatek do
obciążeń zmiennych użytkowych wg poniższego zapisu:
1,2
2,0 - 3,0
3
0,8
1,0 - 2,0
2
0,5
≤ 1,0
1
obciążenie ekwiwalentne
[kN/m
2
]
ciężar własny ścianki działowej
[kN/m]
L.p.
Cięższe ścianki działowe projektuje się z uwzględnieniem ich położenia i kierunku usytuowania.
2. Obciążenie ścianką działową ustawioną II do rozpiętości stropu należy
przyjmować jako rozłożone równomiernie [kN/mb] i odpowiadające ciężarowi
ścianki przekazywanemu na rozpatrywany element stropu (belkę, żebro).
Schemat obciążenia belki
stropowej ścianką działową
ustawioną wzdłuż belki
3. Obciążenie ścianką działową ustawioną prostopadle do rozpiętości stropu
należy przyjmować w postaci siły skupionej odpowiadającej ciężarowi tego
fragmentu ścianki, który jest przekazywany na rozpatrywany element
stropu.
Schemat obciążenia
belki stropowej
ścianką działową
ustawioną prostopadle
do rozpiętości stropu .
Q [kN] – ciężar
fragmentu ścianki
działowej o szerokości
a
, wysokości
h
s
i
grubości
d
,
przekazywany na
rozpatrywany element
(belkę) stropu
Kombinacje obciążeń – zestawienie kombinacji schematów i
kombinacji
oddziaływań
dla uzyskania najniekorzystniejszych efektów oddziaływań.
Kombinacje obciążenia dla stropów w budynkach:
Współczynniki obciążenia
G = G
ki
×
γ
Gj
-
wsp. częściowy dla oddziaływania stałego
Q = Q
ki
×
γ
Qi
-
wsp. częściowy dla oddziaływania zmiennego
Ψ
0i
-
wsp. dla wartości kombinacyjnej oddziaływania
ξ
j
- współczynnik redukcyjny
γ
Gj
= 1,35 γ
Qi
= 1,50
Ψ
0i
=
0,7
ξ
j
= 0,85