BUDOWNICTWO OGÓLNE I MATERIAŁY

BUDOWLANE

projekt

12

STROPY

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE DLA
STROPÓW

OPARCIA STROPÓW

Głębokość oparcia płyt stropowych

powinna wynosić :

 ≥8 cm na ścianach murowanych lub z betonu klas

>B15,



≥6 cm na ścianach betonowych z betonu klasy ≥B15,

 ≥4 cm przy oparciach na belkach stalowych.

Głębokość oparcia żeber stropów płytowo-żebrowych

,

gęstożebrowych

i

belek żelbetowych

powinna być ≥10 cm

na murze oraz 8 cm przy oparciu na wieńcu obniżonym
oraz ≥1/3 wysokości żebra lub belki.

Powinna równocześnie zapewniać możliwość zakotowienia

prętów zbrojenia zgodnie z poniżej podanymi
wytycznymi.

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE DLA
STROPÓW

Głębokość oparcia belek stalowych

przyjmuje się

≥h/3+15cm (h - wysokość belki), zaś belek
drewnianych większą lub równą

wysokości belki

.

Równocześnie należy zapewnić taką konstrukcję

oparcia belki stalowej na murze, aby nie dopuścić
do zgniatania (miażdżenia) muru pod stopką belki.
W tym celu można stosować poduszki (podkładki)
betonowe lub wykonać odcinek muru z 3 warstw
cegieł o większej wytrzymałości na zaprawie
cementowej M4.

W przypadku

belek drewnianych

, przewidziana

głębokość oparcia powinna zabezpieczać główkę
(końcówkę belki w miejscu oparcia) przed
miażdżeniem drewna w poprzek włókien.

WIEŃCE

Oparcia stropów żelbetowych na ścianach murowanych

wykonuje się w postaci

wieńców żelbetowych

o

powierzchni przekroju

≥250 cm

2

umieszczonych na

obwodzie stropu i wiążących je ze ścianami.

Szerokość wieńca w pośrednich oparciach

stropów na

ścianach wewnętrznych jest równa grubości ściany.

W ścianach zewnętrznych

wykonuje się zwykle wieńce o

szerokości

≥20 cm

pozostawiając od zewnątrz miejsce

na jego ocieplenie.

W każdym przypadku wieniec może być wykonany o

wysokości równej lub większej od wysokości stropu.
Jednakże na ścianach wewnętrznych o grubości <24 cm
zachodzi konieczność obniżenia wieńca, dla spełnienia
wymagań odnośnie głębokości oparcia.

wieniec stropu

monolitycznego

wieniec stropu

z żebrami
prefabrykowany
m

WIENIEC

1 - mur, 2 - zbrojenie dolne doprowadzone do podpory bez odgięć, 3 -
zbrojenie górne zakotwione w wieńcu lub przeprowadzone nad podporą do
przeciwległego przęsła, 4 - kotwienie prętów górnych w stropach
wolnopodpartych, 5 - pręty główne zbrojenia wieńca, 6 - strzemiona w
wieńcach, 7 - krawędzie belek (żeber) prefabrykowanych, 8 - zbrojenie w
prefabrykacie, 9 - pręt górny zbrojenia stropów częściowo zamocowanych
poprowadzony nad podporą

Wieniec
obniżony

W

I

E

N

I

E

C

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE WIEŃCÓW

Zbrojenie wieńców stanowią cztery lub trzy pręty o

średnicy co najmniej 10 mm i łącznym przekroju.

F

aw

> 230 mm

2

,

oraz

F

aw

> 0,005 F

bw

w przypadku stropu częściowo zamocowanego na

ścianie gdzie: F

bw

- przekrój betonu w wieńcu.

Pręty podłużne są powiązane strzemionami

o średnicy co najmniej 4,5 mm i rozstawie 25 ÷ 30

cm.

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE WIEŃCÓW

W wieńcach ścian nośnych są kotwione pręty
zbrojenia żeber. Obowiązują w tym względzie
wymagania normy PN-84/B-03264, które przewidują
m.in., że:

a)

długość zakotwienia prętów zbrojenia głównego
dochodzących do podpory bez odgięć (prętów dolnych)
powinna wynosić co najmniej 5 d (d - średnica pręta);

jeżeli jednak nie jest spełniony warunek siły
poprzecznej

Q ≤ 0,75 R

bz

b h

o

to minimalna długość zakotwienia wynosi zwykle 15 d;

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE WIEŃCÓW

b) długość zakotwienia l

a

prętów pracujących w

strefie rozciąganej (pręty górne stropów
częściowo zamocowanych) powinna wynosić
w wieńcach (i konstrukcji płyty) z betonu
klasy B15 i B17,5

- 40 d dla prętów zbrojenia ze stali klas A-O i A-I,
- 45 d dla prętów ze stali klas A-II i A-III,

zaś w wieńcach z betonu klasy B20 odpowiednio

35d i 40 d,

zaś przy klasach wyższych 30 d i 35 d.

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE WIEŃCÓW

Sposób kotwienia prętów zbrojenia górnego w

wieńcach stropów częściowo zamocowanych

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE WIEŃCÓW

Kotwienie zbrojenia w wieńcach wykonuje się zwykle

poprzez zagięcie pręta pod kątem prostym. Wówczas
cytowana wyżej norma dopuszcza możliwość
zmniejszenia długości l

a

o 20% (kotwienie pręta

następuje w ściskanej strefie wieńca).

W ścianach wewnętrznych stanowiących podpory

pośrednie stropów częściowo zamocowanych jest
możliwe i celowe stosowanie prętów górnych
przebiegających przez podporę
i kotwionych w strefie ściskanej stropu.

Stosowana w praktyce długość l

1

tych prętów wynosi

1/5 rozpiętości stropu.

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE WIEŃCÓW

Jeżeli strop nie posiada pełnej swobody obrotu

przekroju na podporze, co jest regułą w przypadku
gdy opiera się na ścianie za pośrednictwem wieńca,
wymaga się aby zbrojenie na podporze było nie
mniejsze niż 0,1 przekroju zbrojenia
głównego F

a

i sięgało przynajmniej na 0,15 l

h

rozpiętości
stropu w świetle

Zbrojenie konstrukcyjne

stropu obciążonego ścianą

wyższej kondygnacji

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE WIEŃCÓW

Betonowane na miejscu budowy stropy żelbetowe

zbrojone jednokierunkowo należy łączyć z wieńcem na
ścianach konstrukcyjnych, usytuowanych równolegle do
kierunku zbrojenia stropów, za pomocą zbrojenia
górnego o przekroju nie mniejszym niż 100 mm

2

/m,

zakotwionego w wieńcu lub
w stropie z drugiej strony wieńca.

Zalecenie to dotyczy

również stropów na belkach prefabrykowanych z
nadbetonem, wykonanym na miejscu budowy.

Zalecane powyżej zbrojenie górne jest o połowę mniejsze

niż wymaga tego PN-84/B-03264 (p. 9.1.1.3), przy
połączeniu płyty z podporą usytuowaną równolegle do
zbrojenia głównego płyty.

Praktyka wykazuje jednak, że

jest to na ogół zbrojenie wystarczające w celu
przeciwdziałania powstaniu rysy podłużnej w miejscu
styku stropu ze ścianą.

WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE WIEŃCÓW

Zamiast równomiernie rozłożonego zbrojenia

podporowego stosować można zbrojenie skupione w
żebrach rozdzielczych o powierzchni przekroju nie
mniejszej niż 100 mm

2

na 1,0 m odległości żebra

rozdzielczego od podpory

Zbrojenie stropu wzdłuż ściany konstrukcyjnej usytuowanej

równoległe do zbrojenia głównego stropu, rozpiętego

jednokierunkowo

SZTYWNOŚĆ STROPU

Właściwa sztywność stropu wymagana jest ze

względu na konieczność ograniczenia odkształceń
jego konstrukcji w płaszczyźnie pionowej, a także
deformacji budynku w płaszczyźnie poziomej.

Sztywność stropu w płaszczyźnie pionowej zapewnia

się przez stosowanie elementów konstrukcyjnych o
dostatecznej wysokości.

Ponad to należy mieć na uwadze fakt, że przy

dużych rozpiętościach stropów gęstożebrowych,
wykazujących stosunkowo duże ugięcia, zachodzi
zjawisko klawiszowania (niejednakowych ugięć) na
skutek nierównomiernego obciążenia stropów.

Aby temu zapobiec, należy strop usztywnić w
przęśle poprzecznym żebrami rozdzielczymi.

SZTYWNOŚĆ STROPÓW

W stropach o rozpiętości

3,6 ÷ 6,0 m

stosuje się

jedno żebro rozdzielcze

.

Wykonanie żebra polega na rozsunięciu pustaków

(wkładek) na odległość 8 ÷ 12 cm albo
zastosowaniu odpowiednich kształtek, ułożeniu
zbrojenia i zabetonowanie razem z górną płytą.

Zbrojenie żeber rozdzielczych powinno mieć

całkowity przekrój równy przekrojowi zbrojenia
jednego żebra
i winno być usytuowane symetrycznie (wkładki górą
i dołem o jednakowej średnicy).

Pręty łączy się strzemionami o średnicy ≥ 4,5 mm w

rozstawie co 25 ÷30 cm

SZTYWNOŚĆ STROPÓW

Sztywność w płaszczyźnie poziomej

uzyskuje się przez

właściwe powiązanie elementów konstrukcyjnych
stropów między sobą oraz ze ścianami.

W stropach żelbetowych

wymagania te są spełnione

przez monolityczne lub zmonolityzowane wypełnienia
konstrukcji stropów oraz ich oparcie na ścianach za
pośrednictwem wieńców.

W stropach belkowych

, gdy belki nie są oparte na

ścianach za pośrednictwem wieńców, sztywność w
płaszczyźnie poziomej uzyskuje się poprzez
dostateczne powiązanie z belkami elementów
stropowych, które opierają się na tych belkach,
wzajemne łączenie belek na podporach pośrednich
(ścianach lub słupach) oraz kotwienie belek na
podporach skrajnych (ścianach zewnętrznych).

SZTYWNOŚĆ STROPÓW

Kotwienie belek stropowych na ścianach

wewnętrznych

zewnętrznych

Belki stropowe należy kotwić

na każdym filarze

międzyokiennym

oraz łączyć

na każdym słupie

pośrednim. Zaleca się ponadto, aby

odległości między zakotwieniami lub wzajemnymi połączeniami
belek

były

≤2,5

m w stropach drewnianych i

≤3,0 m

w stropach na belkach stalowych

.