Obliczenie uzysku mocy dla wybranych turbin wiatrowych
a) ekstrapolacja parametrów rozkładu Weibulla dla innych poziomów obliczeniowych
Oszacowany w poprzednim rozdziale potencjał energetyczny wiatru wyliczono korzystając
z rozkładu Weibulla dopasowanego do serii pomiarów prędkości wiatru na wysokości 10 m nad
gruntem. Jednak gdy chcemy wykonać obliczenia uzysku mocy dla konkretnej turbiny wiatrowej
musimy wziąć pod uwagę dane o zmienności prędkości wiatru na wysokości osi wirnika turbiny.
Zmienność wiatru na tej wysokości może być także opisana przy pomocy rozkładu Weibulla ale
oczywiście o innych niż wcześniej parametrach. Do wyliczenia tych parametrów posłużymy się
metodą opisaną w pracy Gualtieri i Secci (2012). Jeżeli k
1
i λ
1
to parametry rozkładu Weibulla
opisującego zmienność wiatru na wysokości h
1
to parametry rozkładu dla wysokości h
2
można
wyliczyć ze wzorów:
λ
2
=λ
1
(
h
2
h
1
)
n
(9)
k
2
=
k
1
1−α
0
ln(
h
1
h
r
)/
ln(v
h
)
1−α
0
ln (
h
2
h
r
)/
ln (v
h
)
(10)
gdzie: h
r
– wysokość referencyjna; hr = 10m
v
h
= 67 m/s
z
0
– parametr szorstkości terenu [m]
α
0
=
(
z
0
h
r
)
0.2
(11)
n=α
0
1−ln(λ
1
)/
ln(v
h
)
1−α
0
ln (
h
1
h
r
)/
ln(v
h
)
(12)
Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli 1 należy więc wyznaczyć parametry k i λ rozkładu Weibulla
kolejno dla wysokości h
2
= 30 m, h
3
= 50 m oraz h
4
= 80 m, przyjmując h
1
=h
r
=10m.
Występujący we wzorze (11) parametr szorstkości z0 należy określić korzystając z bazy danych o
pokryciu terenu CORINE (Corine Land Cover 2006). Można tu skorzystać ze szczegółowych map
obrazujących klasy pokrycia terenu udostępnianych przez Inspekcję Ochrony Środowiska na stronie
poświęconej projektowi CORINE (
http://clc.gios.gov.pl/index.php?IdCss=0&IdStr=1228813529
Mapę należy odpowiednio powiększyć, a następnie odszukać miejsce odpowiadające lokalizacji
stacji meteorologicznej (współrzędne geograficzne stacji są podane w pliku lsfstns.tbl, zaś do
dokładnego wyznaczenia położenia stacji można użyć Google Map). Po odczytaniu klasy pokrycia
terenu właściwej dla lokalizacji stacji należy skorzystać z tabeli 3 przyporządkowującej
poszczególnym klasom klasyfikacji Corine wartość parametru szorstkości terenu z0 (kolumna
„Most likely value”).
b) obliczenie uzysku mocy dla wybranych turbin
Wykorzystując parametry techniczne turbin wiatrowych podane w tabelach 1 i 2, dla roku dla
którego uzyskano najwyższy potencjał energetyczny, oblicz roczny uzysk mocy z każdej turbiny,
korzystając ze wzoru (13):
U
Cp
=
C
p
∗
t∗P
N
[
kWh/rok ]
(13)
gdzie: Cp – współczynnik wykorzystania mocy [-];
t – liczba godzin w roku [h];
P
N
– moc nominalna turbiny [kW]
Współczynnik wykorzystania mocy dla zadanej turbiny można wyznaczyć ze wzoru:
C
p
=
∑
v
r
v
w
(
P (v
i
)
P
N
∗
f (v
i
)
)
(14)
gdzie: v
r
– prędkość rozruchowa turbiny [m/s];
v
w
– pędkość wyłączeniowa turbiny [m/s];
P(v
i
) – moc uzyskiwana z turbiny przy prędkości v
i
[kW];
P
N
– moc nominalna turbiny [kW];
f(v
i
) – częstość wystąpienia wiatru o prędkości vi na wysokości osi wirnika turbiny [-].
Do określenia częstości wystąpienia wiatru o prędkości v
i
na wysokości osi turbiny wykorzystamy
wartości dystrybuanty F rozkładu Weibulla z parametrami k i λ wyznaczonymi dla tej wysokości tj.
f (v
i
)=
F (v
i
+
Δ
v
2
)−
F(v
i
−
Δ
v
2
)
(15)
gdzie:
Δv = 1 m/s – szerokość przedziału w jakim analizowane są dane o częstości wystąpień
prędkości wiatru;
F(vi) – dystrybuanta rozkładu Weibulla opisana wzorem:
F (v
i
)=
1−e
−
(
v
i
λ
)
k
Tabela 1 Parametry techniczne wybranych turbin wiatrowych
Nowomag 160 kW
Vestas V47 660 kW
Nordex S77/ 1500 kW
Średnica wirnika d
22 m
47 m
77 m
Wysokość osi wirnika
hw
30 m
50 m
80 m
Powierzchnia pola
zakreślanego łopatami
wirnika S
380 m
2
1755 m
2
4657 m
2
Moc nominalna PN
160 kW
660 kW
1500 kW
Prędkość rozruchowa
vr
3.5 m/s
4 m/s
3.5 m/s
Prędkość przy której
osiągana jest moc
nominalna vn
15 m/s
15 m/s
15 m/s
Prędkość
wyłączeniowa
25 m/s
25 m/s
25 m/s
Tabela 2 Zależność mocy turbiny w [kW] od prędkości wiatru
Prędkość wiatru [m/s]
Nowomag 160 kW
Vestas V47 660 kW
Nordex S77/ 1500 kW
4
2
10
46
5
10
50
130
6
20
100
247
7
38
175
408
8
51
250
619
9
70
350
876
10
90
440
1159
11
110
510
1365
12
132
575
1473
13
152
610
1500
14
158
640
1500
15
160
660
1500
16
160
660
1500
17
160
660
1500
18
160
660
1500
Tabela 3 Klasy pokrycia terenu według klasyfikacji CORINE i odpowiadające im parametr
szorstkości z0 (według Silva i in., 2007)