ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
CZEŚĆ OPISOWA
OPIS TECHNICZNY
WYNIKI OBLICZEŃ STATYCZNYCH
CZĘŚĆ RYSUNKOWA
F.1
RZUT FUNDAMENTÓW HALI
K.1
PLAN ZAKOTWIEŃ
K.2
WIDOK KONSTRUKCJI RAMY
K.3
RZUT KONSTRUKCJI DACHU
OPIS TECHNICZNY
KONSTRUKCJI HALI MONTAśU Z ZAPLECZEM SOCJALNO
BIUROWYM I ZADASZENIEM „A”
1.
Ogólna koncepcja konstrukcji obiektów
Obiekt składa się z trzech części: hali produkcyjnej budynku, zaplecza socjalno
biurowego oraz zadaszenia pomiędzy istniejącą halą. Halę zaprojektowano w konstrukcji
stalowej dwunawową, parterową z dwunastoma suwnicami w każdej nawie po sześć.
Nośność każdej z suwnic wynosi 3,2 tony. Rozpiętość hali (mierzonej w licu słupów ram
nośnych) wynosi 36,60 m. Maksymalne wysokości hali wynoszą: w kalenicy 8,61 m; przy
okapie7,64 m; w świetle wysokości odpowiednio 7,76 m i 6,99 m. Hala posadowiona jest na
ż
elbetowych stopach fundamentowych.
Zadaszenie zaprojektowano w konstrukcji stalowej jednonawowej, parterową z jedna
suwnicą. Nośność suwnic wynosi 3,2 tony. Rozpiętość zadaszenia (mierzonej w licu słupów
ram nośnych) wynosi 27,00 m. Maksymalne wysokości zadaszenia wynoszą: w kalenicy 8,37
m; przy okapie7,64 m; w świetle wysokości odpowiednio 7,42 m i 6,60 m. Hala posadowiona
jest na żelbetowych stopach fundamentowych.
Wymiary hali (w osiach modularnych) wynoszą (6,30m+4
×
6,00m+6,30m)
×
207,70m.
Spadek każdej połaci dachowej wynosi 5 %
Wymiary zadaszenia (w osiach modularnych) wynoszą (7,50m+2
×
6,00m+7,50m)
×
204,00m. Spadek każdej połaci dachowej wynosi 5 %
Budynek socjalno biurowy.
Budynek socjalno biurowy zaprojektowano w konstrukcji tradycyjnej ściany
zaprojektowano w konstrukcji murowanej z bloczków silikatowych grubości 25 cm. W
ś
cianach zostały zaprojektowane rdzenie żelbetowe. Konstrukcje ścian należy zdylatować
co 15m. Strop zaprojektowano z płyt kanałowych sprężanych HC 320
Ś
ciana oddzielenia ppoż.
W osiach KG –KH należy wykonać ścianę murowaną oddzielenia pożarowego z bloczków
silikatowych grubości 25 cm . W ścianach zostały zaprojektowane rdzenie żelbetowe oraz
3 wieńce na wysokości ściany.
2.
Opis fundamentów
Pod słupy stalowe ram oraz słupy obudowy ścian obiektu zaprojektowano stopy
fundamentowe z betonu B25 zbrojone stalą 34GS klasy A-III i stalą St0S klasy A-0. W
stopach
fundamentowych
należy
zabetonować
ś
ruby
fundamentowe
w szablonie stalowym dla zakotwienia słupów ram. Wszystkie stopy wykonać na podlewce z
betonu B10 grubości min. 10 cm.
Między stopami zewnętrznych słupów zaprojektowano monolityczne belki podwalinowe
grubości 15 cm. Belki podwalinowe należy ocieplić warstwą np. styropianu. Belki
podwalinowe należy wylewać jednocześnie ze stopami fundamentowymi lub w przypadku
wykonywania w późniejszym terminie, ze stóp fundamentowych należy wypuścić pręty
podłużne do powiązania z prętami podłużnymi belek na zakład min. 50 cm oraz strzemiona Ø
6 jak w belce podwalinowej.
W stopach fundamentowych zaprojektowano śruby fundamentowe fajkowe F20 i F30 ze stali
18G2.
Przy posadowieniu obiektu szczególna uwagę należy zwrócić na wykonanie robót
fundamentowych w osi „KL” przy istniejącej hali. W rejonie tym w projekcie wykonawczym
należy uwzględnić, iż stopy fundamentowe znajdują się pod posadzką i podwaliną
wykonanego budynku lub trafiają bezpośrednio na istniejące fundamenty. W pierwszym
przypadku zaleca się szybkie wykonanie prac fundamentowych, aby nie dopuścić do
rozluźnienia gruntu i podbudowy po wykonaniu wykopów. W razie potrzeby zaleca się
miejscowe wzmocnienia np. poprzez minowanie. W drugim przypadku istnieje potrzeba
rozpatrzenia wspólnej pracy stóp fundamentowych, zaleca się powiązanie części dolnych
fundamentów poprzez wklejenie zbrojenia głównego w istniejące stopy.
Wytyczne wykonania robót fundamentowych .
W trakcie wykonywania robót ziemnych należy stosować się do wymagań normy PN/B-
06050 „Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonania i badania przy
odbiorze”
Podczas wykonywania prac fundamentowych należy zwrócić uwagę, aby posadowienie
projektowanych
fundamentów
wykonać
na
gruncie
rodzimym
o nienaruszonej strukturze. W tym celu ostatnią warstwę gruntu z wykopów
o miąższości min. 30 cm w piaskach oraz 50 cm w utworach spoistych należy usuwać
ręcznie. Wykopy fundamentowe należy zabezpieczyć przed wpływem opadów
atmosferycznych, przenikaniem wód gruntowych i przemarzaniem, aby nie dopuścić do
rozmiękczenia, rozluźnienia i osłabienia podłoża nośnego.
Zabezpieczenia wodochronne.
Elementy żelbetowe zabezpieczyć wodochronnie dwoma warstwami abizolu „R” i
następnie dwoma warstwami abizolu „P”.
3.
Schematy statyczne elementów konstrukcyjnych
Do obliczeń przyjęto następujące schematy konstrukcyjne:
- rama hali:
rama dwunawowa o sztywnych węzłach górnych, zamocowana w stopach
fundamentowych,
- rama zadaszenia:
rama jednonawowa o sztywnych węzłach górnych, oparta przegubowo na stopie
fundamentowej w ścianie przylegającej do istniejącego budynku, oraz zamocowana w stopie
przylegającej do budynku nowoprojektowanej hali ,
- płatwie dachowe:
belka ciągła pięcioprzęsłowa.
- słupy ściany szczytowej:
belka wolnopodparta z dodatkową siłą ściskającą,
- belka podsuwnicowa belka wolnopodparta
- płyty stropowe
belka wolnopodparta jednoprzęsłowa
4. Obciążenia przyjęte do obliczeń
Obciążenia i współczynniki bezpieczeństwa do obliczeń przyjęto wg następujących
norm:
PN-80/B-02010 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie śniegiem,
PN-77/B-02011 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatrem,
PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości,
PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Obciążenie stałe,
PN-82/B-02003 Obciążenia budowli. Obciążenie zmienne technologiczne.
Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe.
Ponadto wykorzystano dane z tablic producentów poszczególnych materiałów zastosowanych
przy projektowaniu opisywanego obiektu.
Lokalizacja w I strefie obciążenia wiatrem i w II strefie obciążenia śniegiem.
- obciążenie śniegiem
-
0,72 kN/m
2
- obciążenie wiatrem
-
0,25 kN/m
2
- obciążenie od podwieszenia
-
0,10 kN/m
2
- obciążenie od suwnic
-
suwnica o udźwigu 3,2 t.
5.
Opis elementów konstrukcyjnych
Płatwie hali (stal S350 GD)
Płatwie zaprojektowano jako belki wieloprzęsłowe, z ocynkowanych zetowników giętych o
wysokości 200 mm i grubości ścianek 2.00 i 2.50 mm. Ciągłość belki zapewniono przez
zakłady w strefach przypodporowych na długości 1,20 m.
W polach, gdzie płatwie są elementami tężnika i w skrajnych przęsłach
zaprojektowano je w postaci belek bliźniaczych.
Rozpiętość przęseł płatwi jest zróżnicowana i wynosi odpowiednio 6,00 do 7,20 m, a
rozstawy poprzeczne wynoszą ~ 1,50
Pomiędzy płatwami zastosowano system tężników miedzy płatwiowych.
Słupy ścian szczytowych (stal St3S)
Słupy ścian szczytowych zaprojektowano z profili gorącowalcowanych IPE 270 -
słupy po średnie i z HEA 180. Wszystkie słupy ze stali 18G2.
Tężniki dachowe hali
Zaprojektowano tężniki połaciowe poprzeczne. Umieszczono je w polach pomiędzy
osiami K3 i K4; K7 i K8; K11 i K12; K16 i K17; K19 i K20; K23 i K24; K27 i K28; K31 i
K32; K34 i K35. Tężniki w kształcie X zaprojektowano z prętów okrągłych wstępnie
sprężonych (do 10 % nośności) o średnicy od 16 do 24 mm, ze stali 18 G2A.
Tężniki ścienne hali
Tężniki pionowe ścienne w ścianach zaprojektowano jako dwudzielne, w kształcie X
Umieszczono je w polach pomiędzy osiami K3 i K4; K7 i K8; K11 i K12; K16 i K17; K19 i
K20; K23 i K24; K27 i K28; K31 i K32; K34 i K35 oraz w ścianach szczytowych pomiędzy
osiami KC i KD; KE i KF; KF i KG.
Tężniki zaprojektowano z prętów okrągłych wstępnie sprężonych (do 10 % nośności)
o średnicy 16 i 30 mm, ze stali 18 G2A.
Tężniki dachowe zadaszenia
Zaprojektowano tężniki połaciowe poprzeczne. Umieszczono je w polach pomiędzy
osiami K3 i K4; K7 i K8; K11 i K12; K16 i K17; K19 i K20; K23 i K24; K27 i K28; K31 i
K32; K34 i K35. Tężniki w kształcie X zaprojektowano z prętów okrągłych wstępnie
sprężonych (do 10 % nośności) o średnicy od 16 do 24 mm, ze stali 18 G2A.
Tężniki ścienne zadaszenia
Tężniki pionowe ścienne w ścianach zaprojektowano jako dwudzielne, w kształcie X
Umieszczono je w polach pomiędzy osiami K3 i K3A; K5 i K6; K12A i K13B; K16 i K17;
K19 i K20; K23 i K24; K27 i K28; K31 i K32; K34 i K35
Tężniki zaprojektowano z prętów okrągłych wstępnie sprężonych (do 10 % nośności)
o średnicy 16 i 30 mm, ze stali 18 G2A.
Rama hali i zadaszenia (stal 18G2)
Ramy nośne hali zaprojektowane zostały jako blachownicowe, o zmiennej wysokości
ś
rodnika. Wszystkie połączenia sztywne zaprojektowano jako śrubowe doczołowe
niesprężane kategorii D wstępnie dokręcane do 5% nośności przy wykorzystaniu śrub M 24 i
M30 klasy 8.8 (8). Stateczność układu poprzecznego zapewniona jest konstrukcją ramy ze
sztywnymi węzłami górnymi. W układzie podłużnym stateczność zapewniają stężenia
połaciowe poprzeczne (między ryglami ram) oraz stężenie pionowe ścienne (między
słupami).
6. Materiały konstrukcyjne
- stężenia z prętów okrągłych
-
18 G2A lub St 52.3
- stal ram
-
18 G2A
- stal kształtowa
-
18 G2A
- stal elementów giętych (wg danych producenta) ze stali S350 GD o granicy plastyczności
R
e
= 350 MPa,
-
ś
ruby kotwiące M20 i M30 klasy 5.6(4)
-
ś
ruby M 16, M 12 galwanizowane klasy 8.8 (8)
- śruby do połączeń doczołowych w ramie nośnej i w wsporniku M 20 i M 24
galwanizowane klasy 8.8 (8))
- beton fundamentów B25
7. Zabezpieczene przed korozją
Elementy stalowe takie jak: ramy nośne, słupy ścian szczytowych, rygle oczepowe i
wsporniki należy czyścić do stopnia czystości powierzchni Sa 2.5 poprzez śrutowanie
(piaskowanie). Następnie oczyszczoną konstrukcje należy pokryć powłoką antykorozyjną
podkładową, o grubości 1 x 80
µ
m, nawierzchniową farbą 1 x 70
µ
m. Łączna grubość
zestawu malarskiego 150
µ
m
Zabezpieczenie antykorozyjne kształtowników stalowych zimnogiętych stanowi powłoka
cynkowa w klasie Z275, jest to ocynkowanie ogniowe do łącznej grubości warstwy cynku
odpowiadającej 275 g/m
2
.
8. Przegrody
Ś
ciana
Konstrukcje ścian stanowia elementy zimno gięte typu Z 200 gr 1,50 mm oraz profilie
C+200/3. Warstwę okładzinową stanowi płyta warstwowa gr 14 cm z rdzeniem
styropianowym
Dach
Konstrukcje nośną połaci dachowej stanowi blacha trapezowa o wysokości fałdy 32
mm i grubości 0,75mm firmy Arcelor. Materiał termoizolacyjny stanowi płyty (PIR) IKO
enertherm MG o grubości 10 cm. Na pokrycie dachowe zastosowano membranę PCV o
grubości 1,2 mm.
9. Warunki wykonania i montażu
Konstrukcja stalowa powinna być wykonana zgodnie z wytycznymi zawartymi w
normie PN-B-06200 (maj 1997) Konstrukcje stalowe budowlane. Warunki wykonania i
odbioru. Wymagania podstawowe.
9.1. Konstrukcja stalowa
Na główną konstrukcję stalową powinna być zastosowana stal wg oznaczeń z normy
PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie oraz związanych z
nią odpowiednich norm hutniczych. I tak należy zastosować następujące gatunki stali:
- elementy walcowane oprócz ramy
- 18 G2A,
- elementy ramy nośnej
- 18 G2A (dopuszcza się zastosowanie stali
St 52.3 wg DIN),
- stężenia prętowe
- 18 G2A.
Wyklucza się stosowanie elementów z wadami materialowymi i spawalniczymi wg PN-B-
06200 oraz elementów pochodzącymi z tzw. „odzysku”.
Zwraca się szczególną uwagę na dokładność wykonania gabarytowego (tolerancje
wymiarowe nie powinny przekraczać 3 mm wg PN-B-06200) oraz na właściwą jakość złączy.
Na konstrukcję obudowy – płatwie dachowwe, rygle ścienne, słupki bramowe,
obramowanie otworów należy zastosować elementy gięte.
9.2 . Wytyczne spawania
Klasę konstrukcji stalowej dla projektowanej hali określono jako 2 wg PN-B-06200.
Dobór gatunków elektrod - wg "Ogólnej instrukcji technologicznej spawania i kontroli
jakości złączy spawanych w konstrukcjach stalowych i żelbetowych w budownictwie
przemysłowym" - wydanej przez Spawalniczy Ośrodek Budownictwa, Warszawa.
Sprawdzenie wstępne i kontrola jakości spoin wg "Warunków technicznych wykonania
i odbioru elementów wysyłkowych stalowych konstrukcji budowlanych" wydanych przez
Branżowy Ośrodek Informacji Technicznej i Ekonomicznej "Mostostal" – Warszawa.
9.3. Odbiór elementów
Należy każdorazowo dokonywać odbioru (odnośnie zgodności wykonania
z dokumentacją i jakości wykonania) elementów konstrukcji wraz z protokołami ich
wykonania. Zaleca się przeprowadzić montaż próbny ram.
9. 4. Montaż konstrukcji
Montaż konstrukcji stalowej ram rozpocząć należy po wykonaniu fundamentów
i podłoża pod posadzkę.
Przed przystąpieniem do montażu należy zniwelować rzędne
górnych powierzchni stóp oraz wyznaczyć osie geometryczne słupów przy pomocy teodolitu
nanosząc je trwale na tych powierzchniach.
Pionowość słupów i ich usytuowanie w planie kontrolować należy przy pomocy
przyrządów geodezyjnych.
Montaż rygli oraz stężeń ściennych przeprowadzić należy bezpośrednio (lub
równolegle) po ustawieniu słupów. Po ustawieniu kolejnych ram łączyć je należy elementami
oczepowymi dla zwiększenia stateczności montowanego układu.
Dokręcenie śrub i elementów stężających należy przeprowadzić siłami i momentami
wg. p. 9.5. za pomocą klucza dynamometrycznego.
Zdjęcie podpór montażowych (zastrzałów) może nastąpić po ułożeniu i przy-
mocowaniu płatwi dachowych na ryglach ram i montażu rygli ściennych wraz ze stężeniami
konstrukcji dachu i ścian.
Należy pamiętać, że montaż konstrukcji nie może odbywać się przy wietrze
o szybkości powyżej 10 m/s, a zaleca się aby nie przekraczał 5 m/s.
9.5. Siły naciągu i momenty dokręcenia elementów prętowych
Wstępne sprężenie elementów prętowych (tj. pręty stężające) przyjęto w wysokości
około 10% ich nośności. Siły naciągu i momenty dokręcenia dla poszczególnych elementów
prętowych przedstawiono w poniższej tabeli.
Ś
rednica pręta
Rodzaj stali
Siła naciągu
daN (kN)
Moment dokręcenia
daNm (kNm)
∅
16
18 G2A
480 (4,8)
1,4 (0,014)
∅
20
18 G2A
720 (7,2)
2,7 (0,027)
∅
24
18 G2A
1040 (10,4)
4,7 (0,047)
10. Wytyczne dla projektanta sporządzającego informację dotyczącą
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
10.1. Przy pracach montażowych może być zatrudniony pracownik, który ma kwalifikacje
do tego rodzaju prac.
10.2. Pracownik musi być zbadany przez lekarza, który wystawia świadectwo uprawniające
pracownika do pracy przy montażu, w szczególności do pracy na wysokości.
10.3. Monterzy konstrukcji podlegają brygadziście kierującym pracami brygady
10.4. Przy
montażu
należy
posługiwać
się
wyłącznie
sprzętem
bezpiecznym
i wypróbowanym.
10.5. Podczas realizacji obiektu wystąpi konieczność montowania z pomocą dźwigu
elementów prefabrykowanych o masie większej niż 1,0 t oraz prowadzenie robót na
wysokości przekraczającej 5 m.
10.6. Każdy podnoszony element powinien być uchwycony powyżej swego środka
ciężkości, a każdy ustawiony element powinien znajdować się w stanie równowagi
stałej, a nie chwiejnej.
10.7. Każdy element konstrukcji opartej końcami na podporach o środkach ciężkości
powyżej linii łączącej podpory powinien być odpowiednio zabezpieczony stężeniami.
10.8. Pracownicy powinni przestrzegać przepisów dotyczących bhp.
10.9. Połączone elementy konstrukcji powinny spełniać warunki niezmienności
geometrycznej.
10.10. Przy podnoszeniu elementu lina nośna żurawia powinna być pionowa. Zabrania się
podnoszenia elementów przy ukośnym położeniu liny nośnej.
10.11. Po zawieszeniu elementu na haku należy go podnieść na wysokość około 0,5 m nad
terenem, następnie opuścić nie dotykając terenu i sprawdzić działanie hamulców oraz
prawidłowość zaczepienia uchwytów i pęt zawiesi.
10.12. Nie wolno przekraczać dopuszczalnego udźwigu żurawia.
10.13. Zabrania się pozostawiania zawieszonego elementu w czasie przerw roboczych.
10.14. Niedopuszczalne jest podnoszenie przymarzniętych lub zakleszczonych elementów i
elementów o nieznacznej masie.
10.15. Zabrania
się
pracownikom
przebywania
pod
zawieszonym
elementem,
bezpośredniego ręcznego podtrzymywania lub kierowania zawieszonym elementem,
poprawiania lin lub uchwytów w czasie podnoszenia lub opuszczania elementów.
10.16. Przy wykonywaniu robót na wysokości ponad 2,0 m pracownicy powinni być
zabezpieczeni pasami ochronnymi z linką zamocowaną do stałych elementów
konstrukcji budowli lub rusztowań.
11. Uwagi końcowe
1. Wszelkie roboty budowlano - montażowe wykonać zgodnie z „Warunkami
technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano - montażowych”.
2. Przebieg robót powinien odbywać się zgodnie z obowiązującymi przepisami BHP
i ppoż, pod nadzorem osób uprawnionych.
3. Należy wykonać inwentaryzację powykonawczą montażu konstrukcji stalowej hali.
4. Niniejszy projekt posiada stopień szczegółowości i zakres rzeczowy zgodny z właściwymi
przepisami Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowości zakresu i
formy projektu budowlanego i służy wyłącznie procedurze uzyskania pozwolenia na
budowę.