1
Produkcja. Wydajność i pracochłonność
Pojęcie produkcji. Mierniki produkcji. Jakość produkcji kwk. Czaso-
chłonność. Pracochłonność. Wykres narastania pracochłonności. Wy-
dajność pracy. Wykres zaniku wydajności pracy. Wskaźniki redukcji
wydajności.
Pojęcie produkcji.
Pod pojęciem produkcji rozumie się zbiór powiązanych ze sobą- wza-
jemnie uwarunkowanych i tworzących określoną całość- procesów
pracy. Wytwarzane dobra materialne mogą być środkami produkcji
lub środkami konsumpcji w zależności od funkcji spełnianych w pro-
cesach produkcji i spożycia.
2
Na przykład górnictwo rud wytwarza głównie środki produkcji (kon-
centraty) dla przedsiębiorstw o charakterze przetwórczym.
W
zależności od głównego celu, dla realizacji którego zostało powo-
łane przedsiębiorstwo, można w ramach jego działalności wyróżnić:
produkcję podstawową,
produkcję pomocniczą,
produkcję uboczną,
usługi nieprzemysłowe.
Produkcja podstawowa
jest to ten rodzaj produkcji, który stanowi
główny cel istnienia danego przedsiębiorstwa. W odniesieniu do przed-
siębiorstwa górniczego będzie to wytwarzanie (wydobywanie) np. kon-
3
centratów rudy określonego rodzaju, jako kopalin podstawowych oraz
kopalin towarzyszących.
Do produkcji pomocniczej
zalicza się wytwarzanie wszystkich tych
produktów i usług, które spełniają rolę usługową w stosunku do pro-
dukcji podstawowej, lecz jednocześnie bez których wytwarzanie pro-
dukcji podstawowej byłoby znacznie utrudnione lub w ogóle niemożli-
we.
Produkcja uboczna
jest to wytwarzanie wyrobów niestanowiących
elementu składowego produkcji podstawowej i pomocniczej, a będą-
cych wynikiem zagospodarowania występujących w przedsiębiorstwie
odpadów surowcowych i materiałów zużywanych w procesie podsta-
4
wowym, bądź też mocy produkcyjnych niewykorzystywanych do pro-
dukcji podstawowej lub pomocniczej.
Mierniki produkcji.
Produkcję przedsiębiorstwa przemysłowego można ująć w rozma-
itych miernikach. Dobór tych mierników zależy od celu pomiaru i jest
niezwykle ważny w ocenie działalności przedsiębiorstwa. Ta sama bo-
wiem wielkość produkcji, jeśli jest wyrażona w różnych miernikach,
może niejednakowo charakteryzować wyniki pracy przedsiębiorstwa.
Biorąc za podstawę podziału sposób agregacji efektów pracy przedsię-
biorstwa, można wyróżnić:
– mierniki naturalne,
5
– mierniki umowne,
– mierniki
wartościowe.
Wyrażenie rzeczowych efektów pracy przedsiębiorstwa przemysłowe-
go za pomocą
mierników naturalnych
jest podstawowym i najprost-
szym sposobem mierzenia wielkości produkcji. Mierniki naturalne są
oparte na fizycznych jednostkach miary długości, masy, powierzchni,
objętości, energii albo są wyrażone po prostu w sztukach.
6
WYDOBYCIE W KOPALNI ZG „RUDNA”
Lp. WYSZCZEGÓLNIENIE
JEDNOSTKA
1. Wydobycie
dobowe
[Mg/dobę] [ton/dobę]
2. Waga
wilgotna
[Mg/rok]
[ton/rok]
3. Waga
sucha
[Mg/rok]
[ton/rok]
4. Ilość Cu
[Mg/rok] [ton/rok]
Roczne wydobycie węgla kamiennego w KWK „Bogdanka” w latach 1982 - 2006
Wydobycie brutto
Wydobycie netto- wydobycie w węglu handlowym
7
Mierniki umowne
umożliwiają przeliczenie produkcji różnorodnej, w
ramach grup asortymentowych, na określony produkt lub produkt
umowny.
Podstawą przeliczenia jest najczęściej określona cech użytkowa wyro-
bu gotowego, podobny proces technologiczny, zbliżony rodzaj surowca
lub jednostkowa pracochłonność.
1 t p.u. = 29.3076 GJ = 8.141 MWh = 0.7 t o.e.
1 t o.e. = 41.86 GJ = 11.6278 MWh = 1.4286 t p.u.
tpu– tona paliwa umownego (węgla), jednostka energii, 1 tpu = 29 GJ
toe– tona oleju ekwiwalentnego, jednostka energii, 1 toe = 41,9 GJ
8
m
3
p– metr sześcienny przeliczeniowy, jednostka przeliczeniowa ilości
gazu o wartości opałowej 34,3 GJ/m
3
9
Przeliczniki ilościowe pomiędzy różnymi paliwami
gaz ziem-
ny [m]
węgiel
[kg]
słoma
15% wilg.
[kg]
drewno
15% wilg.
[kg]
olej opało-
wy [litr]
kWh MJ
gaz ziemny [m
3
] * 1,31 2,46 1,98 0,98
9,72
35
węgiel
[kg]
0,76 * 1,88 1,52 0,75
7,46
26,8
słoma 15% wilg.
[kg]
0,41 0,53 * 0,81 0,40 3,96
14,3
drewno 15% wilg.
[kg]
0,5 0,66 1,24 * 0,49
4,89
17,62
olej opałowy
[litr]
1,02 1,33 2,50 2,62 * 9,89
35,60
kWh 0,103
0,134
0,252
0,204
0,101
*
3,60
MJ
0,0286 0,0373 0,0702 0,0568 0,0281
0,278 *
Źródło:
http://www.ogrzewnictwo.pl/index.php?akt_cms=119&cms=265
10
W praktyce najczęściej stosuje się mierniki wartościowe. Pozwalają
one wyrazić produkcję różnych asortymentów, odmian i gatunków w
najbardziej ogólnej jednostce miary, jaką jest pieniądz. Mierniki war-
tościowe mają tę zaletę, że za ich pomocą można sumować nie tylko
liczbę wytworzonych wyrobów gotowych i półproduktów, lecz także
wielkość usług przemysłowych i produkcji w toku. Z wyrażaniem pro-
dukcji w ujęciu wartościowym wiąże się problem przyjęcia odpowied-
nich cen. Do obliczenia wartości produkcji stosuje się ceny bieżące i
ceny stałe. Ceny bieżące są cenami rzeczywiście obowiązującymi w
okresie sprawozdawczym. Są to zazwyczaj ceny zbytu i ceny transak-
cyjne. Do badania dynamiki wielkości i struktury produkcji służą ceny
stałe. Są one niezmienne w dłuższych okresach.
11
Wartościowe mierniki pracy ze względu na udział pracy własnej i
przeniesionej można podzielić na mierniki:
– produkcji
brutto,
– mierniki produkcji netto.
Podstawowymi miernikami produkcji brutto są produkcja towarowa i
produkcja globalna, a do podstawowych mierników produkcji netto
zalicza się produkcję czystą i produkcje sprzedaną netto.
Produkcja towarowa– wartość przeznaczonych na sprzedaż i zużycie
własne produktów, wytworzonych w przedsiębiorstwie w danym okre-
sie czasu.
12
Produkcja globalna– wartość produktów wytworzonych przez przed-
siębiorstwo w danym okresie czasu (=produkcja towarowa + różnica
stanu produkcji niezakończonej (produkty w toku)).
Produkcja czysta– wartość część produkcji globalnej pozostającą po
odjęciu kosztów materialnych tej produkcji.
Jakość produkcji kwk.
Sortyment
jest to klasa ziarnowa węgli o wielkościach ziaren dostoso-
wanych do potrzeb handlowych. Według podanej normy zależnie od
wymiarów ziaren węgla rozróżnia się 18 sortymentów.
13
Sortymenty węgla kamiennego wg PN-82/G-97001
Źródło: Polska Norma PN-82/G-97001
14
„Podstawowym wyróżnikiem typu węgla kamiennego, wchodzącym do
oznaczania węgla, jest liczba dwucyfrowa, w której pierwsza cyfra wy-
raża rodzaj paliwa, druga zaś wskazuje stopień jego uwęglenia, uza-
leżniony od zawartości części lotnych, zdolności spiekania i dylatacji”
(PN-82/G-97002).
15
16
17
Podstawą
podziału węgla na klasy
dla celów energetycznych są:
– wartość opałowa w stanie roboczym,
– zawartość popiołu w węglu w stanie roboczym oraz
– zawartość siarki w węglu w stanie roboczym.
Podstawowym wyznacznikiem klasy węgla, decydującym o jego warto-
ści energetycznej, jest wartość opałowa.
Klasę węgla oznacza się za pomocą 3- członowego symbolu, np. klasa
28-07-06 oznacza węgiel o wartości opałowej, co najmniej 28.000kJ/kg,
zawartości popiołu najwyżej 7% i zawartości siarki najwyżej 0,6%.
18
Czasochłonność.
Jest miernikiem wielkości nakładu pracy niezbędnej na wykonanie
określonej pracy.
Czasochłonność pracy wyznacza się z następującej formuły:
,....]
/
,
/
,
min/
[
zadanie
robdn
zadanie
robh
zadanie
rob
gdzie:
T – czas wykonania zadania roboczego,
n – liczba zatrudnionych pracowników.
19
20
gdy τ = const
Pracochłonność (dotyczy produktu finalnego).
Do zobrazowania wielkości nakładu pracy pochłanianej przez poszcze-
gólne grupy pracownicze służy wskaźnik pracochłonności.
21
Pracochłonnością określonej grupy nazywa się ilość pracy wyrażonej w
dniówkach, którą grupa ta pochłania do wytworzenia jednej jednostki
produkcji finalnej. Pracochłonność opisuje wzór:
[robdn/t], [dn/t], [pracdn/t]
[robdn/1000t], [dn/1000t], [pracdn/1000t]
[robdn/10 000t], [dn/10 000t], [pracdn/10 000t]
22
gdzie:
NCP –
nakłady czasu pracy na produkcję finalną, [robdn], [dn], ....,
D
– liczba przepracowanych dniówek, [robdn], [pracdn], [dn],
....,
Q – wielkość produkcji, [t], [Mg], ...
23
Q
Przodek, D
1
Transport poziomy, D
2
Szyb, D
3
Przykład:
24
Wniosek: pracochłonności, ale w tych samych jednostkach, można do-
dawać
25
Wykres narastania pracochłonności
Oznaczenia:
– Pracochłonność ogólna pracownicza i dniówki ogółem pracowni-
cze– dotyczą wszystkich pracowników, oznaczenia: P
o
i D
o
,
– Pracochłonność ogólna robocza i dniówki ogółem robocze– dotyczy
wszystkich stanowisk robotniczych, oznaczenia: P
or
i D
or
,
– Pracochłonność dołowa i dniówki dołowe– dotyczą pracowników
dołowych, oznaczenia: P
d
i D
d
,
– Pracochłonność oddziałowa (grupowa) i dniówki oddziałowe (gru-
powe)– dotyczą pracowników w oddziale (grupie), oznaczenia: P
od
i
D
od
,
26
– Pracochłonność przodkowa i dniówki przodkowe– dotyczą pra-
cowników przodkowych, oznaczenia: P
p
i D
p
,
Wprowadzamy współczynnik λ
i
27
gdzie:
λ
i
– wskaźnik udziału pracochłonności i-tego stanowiska w ogólnej
pracochłonności, [ułamek dziesiętny lub %],
D
i
– liczba przepracowanych dniówek na i-tym stanowisku, [robdn],
P
i
– pracochłonność stanowiska i-tego, [robdn/tonę].
28
29
30
Wydajność
[zł/ 1 zatrudnionego],[t/robdn], [t/dn], [t/pracdn]
31
gdzie:
NCP –
nakłady czasu pracy na produkcję finalną, [robdn], [dn], ....,
D
– liczba przepracowanych dniówek, [robdn], [pracdn], [dn],
....,
Q – wielkość (lub wartość) produkcji, [t], [Mg], ...
Wydajność pracy:
– przodkowa (na węglu),
– oddziałowa,
– dołowa,
– poziomu,
– ruchu,
32
Q
Przodek, D
1
Transport poziomy, D
2
Szyb, D
3
– ogólna
robocza,
– ogólna
pracownicza.
Przykład:
33
P
P
P
P
3
2
1
Pytanie czy możemy dodawać wydajność?!!!!!!!!!!
W
W
W
W
3
2
1
1
1
1
1
W
W
W
W
3
2
1
1
1
1
1
34
2
D
2
= 50 [rdn]
Q
2
= 100 [t]
W
2
= 20 [t/rdn
]
1
D
1
= 50 [rdn]
Q
1
= 500 [t]
W
1
= 10 [t/rdn
]
3
D
3
= 28 [rdn]
Q
3
= 700 [t]
W
3
= 25 [t/rdn
]
ODDZIAŁ
GG
W
W
W
W
3
2
1
Przykład: Obliczanie wydajności w oddziale (W
od
= ?)
35
po pierwsze sprawdź poprawność danych!!!!!
]
[
128
28
50
50
3
2
1
rdn
D
D
D
D
od
]
[
2200
700
1000
500
3
2
1
t
Q
Q
Q
Q
od
36
]
/
[
19
,
17
128
2200
rdn
t
W
D
Q
od
od
Tak nie wolno:
33
,
18
3
25
20
10
3
3
2
1
'
W
W
W
W
od
37
Krzywa zaniku wydajności
Nazwa krzywej wynika z faktu, iż wysoka wydajność na robotach
przodkowych jest pochłaniana stopniowo poprzez dniówki przepraco-
wane na innych stanowiskach poza przodkami, aż do powierzchni ko-
palni włącznie. Ostatecznie wydajność ogólna daleko odbiega od wyj-
ściowej wydajności uzyskiwanej w przodkach.
Oznaczenia:
– Wydajność ogólna pracownicza i dniówki ogółem pracownicze –
dotyczą wszystkich pracowników, oznaczenia: W
o
i D
o
,
38
– Wydajność ogólna robocza i dniówki ogółem robocze– dotyczy
wszystkich stanowisk robotniczych, oznaczenia: W
or
i D
or
,
– Wydajność dołowa i dniówki dołowe– dotyczą pracowników doło-
wych, oznaczenia: W
d
i D
d
,
– Wydajność oddziałowa (grupowa) i dniówki oddziałowe (grupo-
we)– dotyczą pracowników w oddziale (grupie), oznaczenia: W
od
i
D
od
,
– Wydajność przodkowa i dniówki przodkowe– dotyczą pracowni-
ków przodkowych, oznaczenia: W
p
i D
p
.
39
W
W
W
Q
W
Q
D
D
i
o
o
i
o
i
i
i
o
i
W
W
40
41
42
Wskaźniki redukcji wydajności.
Dla celów analitycznych krzywą spadku wydajności korzystnie jest
scharakteryzować zestawem wskaźników:
W
W
p
od
1
W
W
od
d
2
W
W
d
or
3
43
W
W
or
o
4
Wskaźnik
1
obrazuje stopień redukcji wydajności przodkowej przy
dołączeniu stanowisk pracy w całym oddziale.
Wskaźnik
2
przedstawia stopień redukcji wydajności oddziałowej
przy przejściu na wydajność dołową.
Wskaźnik
3
pokazuje stopień redukcji wydajności dołowej po włącze-
niu wszystkich stanowisk robotniczych.
44
Wskaźnik
4
określa poziom zredukowania wydajności ogólnej robo-
czej po uwzględnieniu wszystkich stanowisk w całej kopalni.
Wskaźniki te określa się mianem wskaźników redukcji wydajności.
WSKAŹNIK KWK
ZG