background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

 
 

Ćwiczenia Terenowe z Geofizyki 

Stosowanej 

 
 
 
 
 

Ryszard DUBIEL 

Radosława TOMASZEWSKA

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

 
 
 
 
 

Pomiary Geotermiczne 

 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

1. Cel ćwiczenia 

 

Celem  ćwiczenia  jest  określenie  zmian  temperatury  przypowierzchniowej  warstwy 

gruntu  badanego  obszaru.  ZróŜnicowanie  temperatury  gruntu  moŜe  wynikać  ze 

zmian  litologicznych,  a  co  za  tym  idzie  odmiennych  własności  termicznych  róŜnych 

typów  skał.  Wpływ  na  zmiany  temperatury  mogą  teŜ  mieć  cechy  strukturalne  takie 

jak  róŜna  porowatość,  występowanie  szczelin  i  związany  z  tym  róŜny  stopień 

zawilgocenia, a takŜe głębokość zalegania zwierciadła wód gruntowych. Cel ćwiczenia 

zostanie  zrealizowany  poprzez  wykonanie  pomiarów  temperatury  w  płytkich 

otworach wiertniczych, zgodnie z opisaną poniŜej metodyką, a następnie prawidłowo 

przeprowadzoną interpretacją wyników pomiarowych. 

 

2. Aparatura pomiarowa 

 

Do przeprowadzenia ćwiczenia potrzebne są: 

- świdry ręczne – do odwiercenia płytkich otworów 

- geotermometr GTP-2 wraz z sondami pomiarowymi 

- taśmy miernicze 

- zapasowy komplet baterii 

- podręczny zestaw narzędzi (śrubokręt, nóŜ, taśma izolacyjna itp.) 

- mapa badanego obszaru 

- notatnik terenowy, ołówek 

 

Geotermometr GTP-2 

UmoŜliwia  dokonanie  pomiaru  temperatury  z  dokładnością 

±

0,01

o

C.  Sonda 

pomiarowa  geotermometru  wyposaŜona  jest  w  precyzyjny  termistor.  Odczyty 

temperatury wyświetlane są automatycznie, co około 4,5 sekundy zaraz po włoŜeniu 

wtyczki  sondy  do  gniazda  aparatury,.  Po  włączeniu  przyrządu  dopiero  trzeci 

wyświetlany  wynik  jest  precyzyjny  i  poprawny.  NaleŜy  pamiętać,  Ŝe  po  włoŜeniu 

sondy do otworu termistor wymaga pewnego czasu, w którym jego temperatura  

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

zrówna  się  z  temperaturą  skał  otaczających.  Czas  ten  moŜe  wynosić  od  kilku  do 

kilkunastu,  a  nawet  kilkudziesięciu  minut,  w  zaleŜności  od  róŜnicy  temperatury, 

dlatego teŜ, szczególnie w upalne dni, naleŜy unikać wystawiania sond pomiarowych 

na  bezpośrednie  działanie  promieni  słonecznych.  Skróci  to  znacznie  czas 

wykonywania  pomiarów.  Po  włoŜeniu  sondy  pomiarowej  do  otworu  wiertniczego  i 

odczekaniu  około  pięciu  minut  dokonujemy  pomiaru.  Jeśli  dwa  kolejne  wyświetlane 

odczyty  nie  róŜnią  się  o  więcej  niŜ 

±

0,01

o

C  zapisujemy  wynik  pomiaru.  Jeśli  róŜnica 

jest większa musimy poczekać dłuŜej na ustabilizowanie się temperatury sondy. 

 

3. Metodyka pomiarowa 

 

Po wykonaniu czynności związanych z wprowadzeniem niezbędnych poprawek 

(patrz 

punkt  4  Poprawki)

  moŜemy  rozpocząć  właściwe  pomiary  temperatury.  Jeśli 

przyjęliśmy powierzchniową metodę badawczą, pomiary staramy się wykonywać, gdy 

tylko to moŜliwe, w regularnej siatce tzn. sąsiednie otwory wiertnicze powinny mieć 

stałą odległość. W przypadku metody profilowej, stosowanej do wykrywania struktur 

liniowych  (uskoki,  granice  litologiczne)  staramy  się,  aby  profile  usytuowane  były 

prostopadle do spodziewanego kierunku poszukiwanej struktury. Wówczas odległości 

między profilami mogą być większe od odległości pomiędzy poszczególnymi punktami 

w  profilach.  Prace  rozpoczynamy  od  prawidłowej  lokalizacji  badanego  obszaru  na 

mapie,  następnie  wytyczamy  profile  pomiarowe  i  wyznaczamy  miejsca,  w  których 

odwiercone  zostaną  otwory.  Pomiary  temperatury  dokonujemy  na  dwóch 

głębokościach 1 i 2 metrów, tak więc po odwierceniu 1 metra, wkładamy do otworu 

sondę  i  po  ustabilizowaniu  się  temperatury,  dokonujemy  jej  odczytu.  Następnie 

pogłębiamy  otwór  do  2  metrów  i  ponownie  mierzymy  temperaturę.  W  trakcie 

wiercenia zapisujemy w notatniku obserwacje dotyczące litologii gruntu (jego rodzaj, 

frakcja,  kolor,  wilgotność  itp.).  Informacje  te  mogą  mieć  duŜe  znaczenie  w  trakcie 

interpretacji).  Zapisujemy  równieŜ  godzinę  pomiaru  temperatury  oraz  numer  sondy, 

którą został wykonany. Przykładowy dziennik pomiarowy przedstawiony jest poniŜej. 

Po przeprowadzeniu pomiarów likwidujemy (zasypujemy) otwory. 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

Dziennik pomiarowy badań geotermicznych przeprowadzonych w............................. data.................. 

Profil 

Punkt 

Temperatura 

na 1 m 

Godzina 

Nr 

Sondy 

Temperatura 

na 2 m 

Godzina 

Nr 

Sondy 

Litologia 

(uwagi) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4. Poprawki 

 

4.1  Poprawka  na  wpływ  dobowej  fali  cieplnej  –  w  punkcie  bazowym  wykonujemy 

pomiary  kontrolne  np.  co  godzinę.  Sporządzamy  wykres  zaleŜności  temperatury  od 

czasu.  Wybieramy  poziom  wyrównania  (np.  wartość  temperatury  z  godziny  9.00). 

Pomiary  wykonane  w  terenie  o  innych  godzinach  sprowadzamy  do  wyznaczonego 

poziomu wyrównania. 

 

4.2 Poprawka na charakterystykę sondy – kaŜdą sondą wykonujemy kilka pomiarów 

kontrolnych  np.  w  wodzie  lub  odwierconym  otworze.  Wyniki  dla  kaŜdej  sondy 

uśredniamy.  Wybieramy  jedną  sondę  jako  bazową  i  do  niej  sprowadzamy  wyniki 

pomiarów  w  terenie  wykonanych  inną  sondą  (dodajemy  bądź  odejmujemy  róŜnicę 

między sondą bazową a sondą, którą był wykonany pomiar). 

 

4.3  Poprawka  na  róŜną  głębokość  otworu  -  w  punkcie  bazowym  wykonujemy  kilka 

pomiarów  w  otworach  o  róŜnych  głębokościach.  Sporządzamy  wykres  zaleŜności 

temperatury  od  głębokości.  Odczytujemy  z  wykresu  wartość  poprawki,  którą  naleŜy 

wprowadzić, gdy pomiar wykonany był na innej niŜ załoŜona głębokość. 

 

4.4  Poprawka  na  wpływ  szaty  roślinnej  –  wprowadzamy  ją,  gdy  pomiary  były 

wykonywane w terenie o róŜnej szacie roślinnej (np. odkryty i zalesiony). Uśredniamy  

 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

wyniki  uzyskane  dla  kaŜdego  typu  terenu  i  odejmujemy  od  siebie.  Uzyskana  liczba 

stanowi wartość wprowadzanej poprawki. 

 

5. Interpretacja 

 

Po wprowadzeniu wszystkich poprawek, obliczamy dla kaŜdego punktu pomiarowego 

wartość gradientu geotermicznego: 

 

 

 

 

gdzie: 

T – róŜnica temperatury [

o

C] 

 

h – róŜnica głębokości [m] 

 

Następnie  przypisujemy  kaŜdemu  punktowi  pomiarowemu  współrzędne  X,  Y  np.  w 

doraźnie  sporządzonym,  lokalnym  układzie  współrzędnych.  Wprowadzamy  powyŜsze 

dane wraz z wynikami pomiarów i obliczonym gradientem geotermicznym do arkusza 

kalkulacyjnego. Następnym krokiem jest sporządzenie 3 barwnych map izoliniowych: 

- rozkładu temperatury na głębokości 1 metra 

- rozkładu temperatury na głębokości 2 metrów 

- gradientu geotermicznego. 

Do wykonania map moŜe być zastosowane oprogramowanie 

Golden Software Surfer

Analizując  wykonane  mapy,  przeprowadzamy  interpretację  jakościową,  a  następnie 

wykorzystując  zebrane  wcześniej  informacje  na  temat  geologii  badanego  obszaru 

(mapy  geologiczne,  materiały  archiwalne)  oraz  własne  obserwacje  prowadzone  w 

trakcie 

wykonywania 

pomiarów 

podejmujemy 

próbę 

łącznej 

interpretacji 

geologiczno-geofizycznej. 

h

T

G

=

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

 

 

 

 

Pomiary Magnetyczne 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

1. Cel ćwiczenia 

 

Celem  ćwiczenia  jest  przeprowadzenie  pomiarów  wartości  ziemskiego  pola 

magnetycznego  (indukcji  magnetycznej)  na  wytypowanym  obszarze,  a  takŜe 

określenie wpływu lokalnej budowy geologicznej na zmierzone wartości. Ze względu 

na  charakter  ziemskiego  pola  magnetycznego  (jego  krótkookresową  i  chwilową 

zmienność)  w  trakcie  pomiarów  konieczne  jest  ścisłe  przestrzeganie  metodyki 

pomiarowej. Głównym czynnikiem wpływającym na wartość pola magnetycznego jest 

podatność  magnetyczna  skał  wynikająca  z  róŜnej  zawartości  minerałów 

ferromagnetycznych, tak więc pomiary magnetyczne umoŜliwiają, w sposób pośredni, 

rozpoznanie  zróŜnicowania  litologicznego  i  strukturalnego  badanego  obszaru. 

Ćwiczenie  zostanie  zrealizowane  poprzez  równoległe  prowadzenie  pomiarów  w 

„terenie”  oraz  punkcie  bazowym.  Po  wprowadzeniu  poprawek  wykonane  zostaną 

mapy oraz przeprowadzona ich interpretacja. 

 

2. Aparatura pomiarowa 

 

Do przeprowadzenia ćwiczenia potrzebne są: 

- 2 magnetometry protonowe PMP-5 

- 2 radiotelefony 

- taśmy miernicze 

- zapasowy komplet baterii 

- podręczny zestaw narzędzi (śrubokręt, nóŜ, taśma izolacyjna itp.) 

- mapa badanego obszaru 

- notatniki terenowe, ołówki. 

 

Magnetometr protonowy PMP-5 

Urządzenie  wykorzystuje  zjawisko  swobodnej  precesji  neutronów  w  jednorodnym 

polu  magnetycznym.  Jego  maksymalna  dokładność  wynosi  0,1  nT.  Przed 

rozpoczęciem pomiarów naleŜy skręcić elementy masztu, wkręcić maszt do sondy i  

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

podłączyć  wtyczkę  sondy  do  urządzenia.  Po  włączeniu  magnetometru,  ustalamy 

zakres  pomiarowy  i  ustawiamy  cykl  pomiarowy  na  pojedynczy  lub  automatyczny 

(odczyt co 1,5, 3 lub 6 sekund). 

 

3. Metodyka pomiarowa 

 

Pomiary  mogą  być  wykonywane,  podobnie  jak  w  przypadku  prac  geotermicznych, 

metodą  powierzchniową  lub  profilową.  Prace  rozpoczynamy  od  prawidłowej 

lokalizacji  badanego  obszaru  na  mapie,  a  następnie  wytyczamy  profile  pomiarowe. 

Konieczne  jest  takŜe  wyznaczenie  połoŜenia  punktu  bazowego.  Powinien  on  być 

usytuowany  w  miejscu  wolnym  od  źródeł  zakłóceń  (linie  energetyczne,  obiekty 

metalowe,  drogi,  zabudowania),  a  takŜe  umoŜliwiającym  dobrą  łączność  radiową 

pomiędzy obiema grupami pomiarowymi. Pomiary wykonywane są w kaŜdym punkcie 

przy dwóch połoŜeniach sondy: dolnym (na poziomie gruntu) i górnym. UmoŜliwia to 

późniejsze  obliczenie  gradientu  magnetycznego,  którego  wartość  jest  bardziej  czuła 

na  płytko  zalegające  obiekty.  Równocześnie  wykonywane  są  pomiary  w  „terenie”  i 

punkcie  bazowym.  Moment  ich  wykonania  naleŜy  koordynować  przy  uŜyciu 

radiotelefonów. Taki sposób przeprowadzenia pomiarów pozwala na wyeliminowanie 

wpływu zmian dobowych oraz chwilowych ziemskiego pola magnetycznego. 

W trakcie realizacji pomiarów w punkcie bazowym naleŜy stale obserwować mierzone 

wartości.  Ich  skokowe  zmiany  mogą  być  spowodowane  zbliŜającą  się  burzą 

magnetyczną. W takim przypadku naleŜy przerwać pracę. 

 

4. Poprawki 

 

Po  zakończeniu  prac  pomiarowych  dla  kaŜdego  pomiaru  odejmujemy  wartość 

uzyskaną w terenie od wartości uzyskanej w tym samym momencie czasu w punkcie 

bazowym  (lub  odwrotnie).  Dla  uproszczenia  późniejszej  interpretacji  lepiej  wybrać 

taki  „kierunek”  odejmowania,  aby  na  mapie  przewaŜały  wartości  dodatnie. 

Przeprowadzona operacja matematyczna eliminuje wpływ zmian czasowych  

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

ziemskiego  pola  magnetycznego  i  pozostawia  jedynie  zmiany  wynikające  ze 

zróŜnicowania budowy geologicznej badanego obszaru. 

 

5. Interpretacja 

 

Po  wprowadzeniu  poprawki,  obliczamy  dla  kaŜdego  punktu  pomiarowego  wartość 

gradientu 

magnetycznego. 

Następnie 

wprowadzamy 

dla 

kaŜdego  punktu 

pomiarowego  współrzędne  X,  Y  w  lokalnym  układzie  współrzędnych.  UmoŜliwi  to 

wykreślenie 3 barwnych map izoliniowych: 

- wartości ziemskiego pola magnetycznego na poziomie gruntu 

- wartości ziemskiego pola magnetycznego na wysokości 2 metrów 

- gradientu magnetycznego. 

Do  wykonania  map  moŜe  być  wykorzystane  oprogramowanie 

Golden  Software 

Surfer

Analizując  wykonane  mapy,  przeprowadzamy  interpretację  jakościową,  a  następnie 

wykorzystując  zebrane  wcześniej  informacje  na  temat  geologii  badanego  obszaru 

(mapy  geologiczne,  materiały  archiwalne)  oraz  własne  obserwacje  prowadzone  w 

trakcie 

wykonywania 

pomiarów 

podejmujemy 

próbę 

łącznej 

interpretacji 

geologiczno-geofizycznej. 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

 

 

 

Pomiary Elektrooporowe

 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

1. Cel ćwiczenia 

 

Celem  ćwiczenia  jest  rozpoznanie  pionowego  i  poziomego  zróŜnicowania  oporu 

elektrycznego ośrodka skalnego. Opór elektryczny skał zaleŜy od wielu czynników, z 

których  najwaŜniejsze  to:  skład  mineralny,  stopień  nasycenia  wodą  (takŜe 

mineralizacja wody gruntowej), porowatość i szczelinowatość. Badając zróŜnicowanie 

oporu  elektrycznego  jakiegoś  obszaru,  poznajemy  w  sposób  pośredni  jego  budowę 

geologiczną.  Pomiary  wykonywane  będą  dwiema  metodami:  profilowań  i  sondowań 

elektrooporowych.  W  pierwszym  przypadku  układ  pomiarowy  zachowuje  w  kaŜdym 

punkcie  pomiarowym  stały  rozstaw  elektrod,  a  co  za  tym  idzie  stałą  głębokość 

penetracji.  Konsekwencją  tego  jest  rozpoznanie  zmian  oporu  elektrycznego  w 

poziomie  wzdłuŜ  profilu  pomiarowego.  W  przypadku  sondowań,  w  kaŜdym  punkcie 

pomiarowym,  zwiększamy  stopniowo  rozstaw  elektrod  prądowych,  zwiększając  tym 

samym  głębokość  penetracji.  Łączne  zastosowanie  i  interpretacja  obu  tych  metod 

umoŜliwi  dokładne  rozpoznanie  zróŜnicowania  oporu  elektrycznego  badanego 

obszaru i późniejszą interpretację geologiczną. 

 

2. Aparatura pomiarowa 

 

Do przeprowadzenia ćwiczenia potrzebne są: 

- geoelektryczna aparatura pomiarowa np. ABEM SAS 300 

- 2 bębny z kablami do podłączenia elektrod prądowych 

- 2 kable do podłączenia elektrod ptencjałowych 

- 4 elektrody 

- taśmy miernicze 

- młotki 

- zapasowy akumulator 

- podręczny zestaw narzędzi (śrubokręt, nóŜ, taśma izolacyjna itp.) 

- mapa badanego obszaru 

- notatnik terenowy, ołówek 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

Wykonanie  pomiaru  rozpoczyna  się  od  rozłoŜenia  taśm  mierniczych.  Następnie  w 

wyznaczonych  miejscach  (odległościach  od  środka  układu  O)  instaluje  się  elektrody 

(w  razie  potrzeby  wbija  młotkiem).  Elektrody  łączymy  kablami  z  aparaturą 

pomiarową  umieszczoną  w  środku  (O).  Elektrody  zewnętrzne  są  elektrodami 

prądowymi  (oznaczenie  C

1

,  C

2

  lub  A,  B),  a  wewnętrzne  potencjałowymi  (oznaczenie 

P

1

, P

2

 lub M, N) (patrz poniŜszy rysunek) 

 

 

 

 

 

 

 

 

Następnie  ustawiamy  natęŜenie  prądu  elektrycznego  (najkorzystniej  jest  stosować 

największe moŜliwe do uzyskania wartości natęŜenia prądu elektrycznego), ilość cykli 

(powtórzeń)  pomiaru  i  dokonujemy  pomiaru.  Wartość  oporu  pojawia  się  na 

wyświetlaczu LCD. Ze względu na moŜliwość poraŜenia prądem elektrycznym, osoba 

obsługująca aparaturę, dokonuje pomiaru dopiero po otrzymaniu wyraźnego sygnału 

od  pozostałych,  Ŝe  kable  są  juŜ  podłączone  do  elektrod.  Pomiarów  nie  wolno 

prowadzić w trakcie deszczu i wilgotnym środowisku np. mokrej trawie.  

 

3. Metodyka pomiarowa 

 

Sondowania elektrooporowe 

Punkty  sondowania  wybieramy  tak,  aby  równomiernie  były  rozmieszczone  na 

badanym  obszarze  lub  zlokalizowane  były  w  miejscach,  w  których  spodziewamy  się 

róŜnej sytuacji geologicznej. Ze względów praktycznych, najwygodniej jest sytuować 

punkty  sondowań  wzdłuŜ  profili  ze  stałą  odległością  pomiędzy  punktami  na  profilu. 

Sondowania wykonujemy układem pomiarowym Schlumbergera. Wielkość  

Schemat podstawowego układu pomiarowego w pomiarach elektroporowych 

O – punkt pomiarowy (

ś

rodek układu), C

1

, C

2

 – elektrody pr

ą

dowe, N

1

, N

2

 – elektrody 

potencjałowe 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

zastosowanych  rozstawów  elektrod  zaleŜy  od  lokalnych  warunków  geologicznych  i 

jest  ustalana  z  osobą  prowadzącą  ćwiczenie.  Sondowanie  polega  na  cyklicznym 

powtarzaniu  pomiarów,  przy  kaŜdorazowym  zwiększeniu  odległości  pomiędzy 

elektrodami  prądowymi,  aŜ  do  osiągnięcia  jej  maksymalnej,  załoŜonej  wcześniej 

wielkości. Całą procedurę powtarzamy w kaŜdym, kolejnym punkcie. 

 

Profilowanie elektrooporowe 

W  przypadku  profilowań  wykonanie  pojedynczego  pomiaru  jest  identyczne  jak  w 

sondowaniach.  RóŜnica  polega  na  tym,  Ŝe  po  wykonaniu  pojedynczego  pomiaru 

przenosimy  cały  układ  pomiarowy  wzdłuŜ  profilu  o  określoną  odległość  (krok 

pomiarowy)  i  wykonujemy  kolejny,  pojedynczy  pomiar  przy  zastosowaniu 

identycznych  jak  poprzednio  rozstawów  elektrod.  Profilowania  przeprowadzamy 

układem  pomiarowym  Wennera.  Zastosowany  rozstaw  elektrod  zaleŜy  od  lokalnych 

warunków  geologicznych  (głębokości,  na  której  moŜemy  spodziewać  się  zmian 

litologicznych)  i  jest  ustalany  z  osobą  prowadzącą  ćwiczenie.  Profile  staramy  się 

wytyczać  prostopadle  do  biegu  struktur  geologicznych  (uskok,  oś  fałdu,  granica 

litologiczna). 

 

4. Interpretacja 

 

Na  początku,  wszystkie  wyniki  pomiarów  oporu  mnoŜymy  przez  współczynnik 

geometryczny  układu  pomiarowego.  Otrzymujemy  w  ten  sposób  elektryczny  opór 

pozorny. 

W  przypadku  sondowania,  do  interpretacji  wykorzystujemy  specjalistyczne 

oprogramowanie  (Schlumy,  IPI2win,  RES1D).  Wynikiem  interpretacji  jest,  dla 

kaŜdego  punktu  pomiarowego,  geoelektryczny,  warstwowy  model  ośrodka.  MoŜemy 

obliczyć miąŜszość i rzeczywisty opór elektryczny poszczególnych warstw. 

W  przypadku  profilowania,  wartości  oporu  pozornego  dla  kaŜdego  profilu, 

zestawiamy  na  wykresie  obrazującym  zmiany  oporu  elektrycznego  wzdłuŜ 

pojedynczego profilu. Jeśli wykonane zostały pomiary na kilku blisko połoŜonych  

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

profilach  dodatkowo  wykonujemy  mapy  zmian  oporu  elektrycznego  badanego 

obszaru.  Do  wykonania  map  moŜe  być  wykorzystane  oprogramowanie 

Golden 

Software  Surfer

.  Kolejnym  krokiem  jest  stworzenie  modelu  geoelektrycznego 

badanego ośrodka oraz jego interpretacja geologiczna. 

 

 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

 

 

Pomiary Sejsmiczne

 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

1. Cel ćwiczenia 

 

Do  badania  szczelinowatości  masywów  skalnych,  rozpoznania  stopnia  spękania, 

anizotropii  oraz  orientacji  przestrzennej  systemów  spękań  wykorzystana  moŜe  być  z 

powodzeniem metoda płytkiej sejsmiki refrakcyjnej.  

W  ramach  praktyk  studenci  zapoznają  się  z  aparatura  pomiarową,  wykonają 

profilowania/sondowania 

refrakcyjne, 

oraz 

wykonają 

prostą 

interpretację 

zarejestrowanych rekordów sejsmicznych. 

Przy sondowaniach stosujemy rozstaw 12 (24) geofonów pomiarowych. Prowadzenie 

profilowań  sejsmicznych  będzie  polegało  na  wykonaniu  wzdłuŜ  wytyczonego  profilu 

serii  sondowań  sejsmicznych  w  taki  sposób,  aby  moŜliwe  było  ciągłe  śledzenie 

granicy refrakcyjnej. 

 

  

2. Aparatura pomiarowa 

 

Do  przeprowadzenia  ćwiczenia  wykorzystujemy  przenośną  aparaturę  sejsmiczno-

inŜynierską.  Jest  to  12-kanałowa/24-kanałowa  aparatura  sejsmiczna  umoŜliwiająca 

sumowanie  sygnałów  z  kolejnych  wzbudzeń.  Moduł  rejestrujący  aparatury 

zbudowany jest na bazie komputera. Komputer wyposaŜony jest w duŜy wyświetlacz 

ciekłokrystaliczny.  Urządzenie  moŜe  być  zasilane  ze  źródła  prądu  stałego  o  napięciu 

10-30V. W skład zestawu pomiarowego wchodzi: 

aparatura  sejsmiczno-inŜynierska 

12-kanałowy/24-kanałowy kabel sejsmiczny z wejściami rozmieszczonymi co 

12.5 m, w które moŜna wpinać geofony. 

12 geofonów/24 geofony + 1 geofon startowy 

kabel łączący geofon startowy z przyrządem pomiarowym 

zasilanie aparatury 

8-kg młot do wzbudzania fali 

metalowa płytka  

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

 

3. Metodyka pomiarowa 

 

Wykonanie  ćwiczenia,  rozpoczynamy  od  wytyczenia  kilku  profili,  wzdłuŜ  których 

będziemy  przeprowadzać  profilowanie  sejsmiczne.  W  tym  celu  rozciągamy  taśmę 

mierniczą.  KaŜdy  profil  sejsmiczny  składa  się  z  12/24  geofonów  pionowych.  Odstęp 

między  geofonami  wynosi  5  m.  Geofon  startowy  umieszczamy  kolejno  na  –5m  od 

pierwszego  geofonu,  następnie  na  0  m  (obok  pierwszego  geofonu  startowego),  na 

27.5/57.5 m profilu pomiarowego, 55/115 metrze oraz 60/120 metrze (5 metrów za 

ostatnim  geofonem).  Schemat  rozmieszczenia  dla  12  geofonów  pionowych  oraz 

geofonu startowego przedstawiono na poniŜszym rysunku.  

 

 

 

 

Dla  kaŜdego  sondowania  sejsmicznego  rejestrujemy  pięć  rekordów  pomiarowych 

wzbudzając falę sejsmiczną odpowiednio na –5 m, 0 m, 27,5/57.5 m, 55/115 m oraz 

60/120  metrze.  Falę  sejsmiczną  wzbudzamy  za  pomocą  młota  o  wadze  8  kg. 

Rejestrujemy  czasy  pierwszych  wstąpień  fali  P,  na  podstawie  których  sporządzamy 

hodograf  dla  pojedynczego  sondowania.  Następne  sondowania  wykonujemy 

przemieszczając  rozstaw  geofonów  tak,  aby  dwa  pierwsze  geofony  pomiarowe  tego 

sondowania  był  dwoma  ostatnimi  geofonem  sondowania  poprzedniego.  Schemat 

prowadzenia  kolejnych  sondowań  (12  geofonów  pomiarowych)  wzdłuŜ  profilu 

pokazano na poniŜszym rysunku.  

 

 

 

 

     G

1

  G

2

   G

3

   G

4

  G

5

   G

6

  G

7

  G

8

   G

9

  G

10

  G

11

  G

12 

PW

1

  PW

2

 

 

    PW

3

   

 

PW

4

  PW

5

 

      

 

 

 

 

 

   

           

 

 

         

Schemat rozmieszczenia geofonów pomiarowych – G

1,2

 geofonu 

startowego - 

 

oraz punktów wzbudzania – PW

1,2

 

 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

 

 

 

 

 

4. Interpretacja 

Po zakończeniu prac terenowych, zgraniu rekordów zapisanych w pamięci urządzenia 

przystępujemy  do  interpretacji  za  pomocą  jednego  z  programów  np. 

SEISIMAGER, 

SEISVIEW

Rezultatem  końcowym  jest  przekrój  sejsmiczny  obrazujący  zmienność  własności 

spręŜystych  ośrodka.  Opierając  się  na  wyznaczonych  głębokościach  granicy 

refrakcyjnej  wykreśla  się  przekroje  głębokościowe,  które  następnie  koreluje  się  z 

budową geologiczną badanego obszaru.  

 

       G

1

   G

2

   G

3

   G

4

  G

5

   G

6

  G

7

   G

8

  G

9

  G

10

  G

11

  G

12 

     5m   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      

 

 

 

 

        G

1

   G

2

   G

3

  G

4

  G

5

  G

6

   G

7

  G

8

   G

9

  G

10

  G

11

  G

12

 

           

 

 

         

SONDOWANIE 1 

SONDOWANIE 2 

PW

1

  PW

2

 

 

    PW

3

   

 

 PW

4

  PW

5

 

 

Schemat prowadzenia serii sondowa

ń

 wzdłu

Ŝ

 wytyczonego profilu sejsmicznego 

background image

 
 

 

 

 

 

UPGOW – Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na  Wiedzy  

Uniwersytet 

Ś

l

ą

ski w Katowicach, ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice, http://www.us.edu.pl 

Projekt współfinansowany przez  Uni

ę

 Europejsk

ą

 w ramach Europejskiego Funduszu 

Społecznego 

 

Zalecana literatura 

 

Kearey  P.,  Brooks  M.,  Hill  I.,  2002, 

An  Introduction  to  Geophysical  Exploration

Blackwell Science Ltd. 

Lowrie W., 2007, 

Fundamentals of Geophysics

. Cambridge University Press. 

Milson J., 2003, 

Field Geophysics

. John Wiley&Sons Ltd.  

Telford  W.M.,  Geldart  L.T.,  Sheriff  L.E.,  1990, 

Applied  Geophysics

.  Cambridge 

University Press.