O
O
g
g
ó
ó
l
l
n
n
y
y
s
s
c
c
h
h
e
e
m
m
a
a
t
t
b
b
l
l
o
o
k
k
o
o
w
w
y
y
s
s
i
i
ł
ł
o
o
w
w
n
n
i
i
k
k
a
a
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
z
z
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
e
e
m
m
e
e
l
l
e
e
k
k
t
t
r
r
y
y
c
c
z
z
n
n
y
y
m
m
ω
1
ω
2
v
max
(L)
v
max
ω
3
Sterownik
Silnik
elektryczny
DC
Reduktor
Prz
e
k
ładnia spr
zę
gaj
ą
ca
Przetwornik
położenia
kątowego
Przetwornik
położenia
liniowego
Mechanizm
zamiany
ruchu
Popychacz
S
S
c
c
h
h
e
e
m
m
a
a
t
t
i
i
d
d
e
e
o
o
w
w
y
y
z
z
e
e
s
s
p
p
o
o
ł
ł
u
u
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
z
z
r
r
e
e
d
d
u
u
k
k
t
t
o
o
r
r
e
e
m
m
h
h
a
a
n
n
d
d
l
l
o
o
w
w
y
y
m
m
S
S
c
c
h
h
e
e
m
m
a
a
t
t
i
i
d
d
e
e
o
o
w
w
y
y
z
z
e
e
s
s
p
p
o
o
ł
ł
u
u
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
z
z
w
w
i
i
e
e
l
l
o
o
s
s
t
t
o
o
p
p
n
n
i
i
o
o
w
w
y
y
m
m
r
r
e
e
d
d
u
u
k
k
t
t
o
o
r
r
e
e
m
m
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
1. Obliczenie śruby na wyboczenie
J –
moment bezwładności przekroju
poprzecznego śruby
β
–
współczynnik zależny od sposobu
zamocowania pręta
L –
długość popychacza pracująca na wyboczenie
d
r
–
średnica rdzenia śruby, (d
3
)
Musi być spełniony warunek:
F
max
≤
F
kr
(1)
F
kr
-
siła krytyczna, powodująca wyboczenie śruby popychacza
2
2
kr
L
J
E
F
⋅
⋅
⎟
⎠
⎞
⎜
⎝
⎛
β
π
=
(2)
E –
moduł sprężystości materiału śruby, dla stali,
E = 2,1
⋅
10
5
MPa,
64
d
J
4
r
⋅
π
=
(3)
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
Całkowita długość popychacza to:
max
z
d
c
L
L
L
L
+
+
=
(4)
L
d
–
długość popychacza, od jego wyjścia z nakrętki do czoła, w skrajnym położeniu, gdy jest
najmniej wysunięty, w projekcie przyjąć L
d
= 20
÷
40 mm,
L
max
–
zakres ruchu wg tematu,
L
z
–
długość ześrubowania, L
z
≥ (3
÷
6)d
obudowa
nakrętka popychacz
kierunek
ruchu
łożysko toczne
L
d
L
z
L
max
WM_2005
Popychacz może najłatwiej ulec wy-
boczeniu, gdy jest maksymalnie wy-
sunięty. Długość tej wysuniętej z na-
krętki części popychacza wynosi:
L = L
max
+ L
d
(5)
Jako miejsce utwierdzenia swobodne-
go popychacza przyjmujemy jego po-
łączenie z gwintem nakrętki.
Dla takiego schematu współczynnik
β
= 2.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
Jeśli w trakcie pracy nastąpi przeciążenie, to wtedy siła osiowa obciążająca
popychacz będzie równa:
max
max
Q
k
F
⋅
=
(6)
gdzie
:
Q
max
–
maksymalna siła obciążająca popychacz,
k
–
współczynnik przeciążenia przyjmowany zależnie od przewidywanych wa-
runków pracy (w projekcie przyjąć k = 3)
Minimalną średnicę rdzenia popychacza d
r min
, ze względu na wyboczenie,
wylicza się przyjmując, że największa siła osiowa obciążająca popychacz
F
max
jest mniejsza lub co najwyżej równa sile krytycznej
F
kr
.
4
3
2
2
max
min
r
E
L
Q
k
64
d
⋅
π
β
⋅
⋅
⋅
⋅
≥
(7)
Średnica rdzenia dobranej śruby powinna być większa od średnicy wyliczonej ze
wzoru (7).
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
2. Obliczenie śruby na rozciąganie (ściskanie)
Osiowa siła Q
max
wywołuje również ściskanie lub rozciąganie popychacza, a na-
prężenia
σ
c,r
wywołane maksymalną siłą osiową F
max
nie mogą przekroczyć war-
tości dopuszczalnej k
c,r
.
r
,
c
2
r
max
max
r
,
c
k
d
Q
k
4
S
F
≤
⋅
π
⋅
⋅
=
=
σ
(8)
gdzie:
σ
c,r
– naprężenia ściskające (rozciągające),
Q
max
– zadana robocza siła działająca w osi popychacza,
S
– powierzchnia przekroju rdzenia śruby,
d
r
– średnica rdzenia śruby,
k
c,r
– dopuszczalne naprężenia ściskające lub rozciągające, przyjąć k
c,r
= 0,5
⋅ R
e
Jeśli długość ześrubowania jest odpowiednio duża – L
z
> (3
÷
4)d
r
, nie ma po-
trzeby sprawdzania połączenia na ścinanie gwintu i na naciski.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
Materiał na popychacz
Gatunek stali
Granica plastyczności R
e
[MPa]
A11 – stal automatowa, po walcowaniu
345
A45 – stal automatowa, po walcowaniu
325
45 – stal wyższej jakości, bez obr. cieplnej
360
45 – stal wyższej jakości ulepszana cieplnie
430
50G – stal niskostopowa normalizowana
390
15H – stal stopowa, hartowana
490
NW1 – „srebrzanka”, ulepszona cieplnie
650
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
3. Dobór średnicy śruby popychacza ze względów technologicznych
Należy wziąć pod uwagę możliwości wykonania popychacza o określonej
długości w odniesieniu do jego średnicy.
Całkowita długość
popychacza
Zalecana minimalna
średnica gwintu
L
c
< 75
M3
75 < L
c
< 100
M4
100 < L
c
< 150
M5
L
c
>150 mm
M6
Ze względów technologicznych lepiej przyjąć większą średnicę popychacza,
szczególnie gdy oszacowana długość całkowita jest blisko górnej granicy prze-
działu.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
4. Ostateczny dobór średnicy śruby popychacza
Doboru średnicy gwintu popychacza należy dokonać biorąc pod uwagę
wszystkie trzy wyżej omówione kryteria:
a) wyboczenie popychacza,
b) wytrzymałość na ściskanie (rozciąganie),
c) względy technologiczne.
Skok gwintu P śruby można dobierać w korelacji z żądaną rozdzielczością
∆
s
pomiaru położenia oraz liczbą impulsów tarczy przetwornika położenia kątowe-
go.
Nie jest to jednak konieczne, gdyż obecnie dostępne są tarcze nawet o bardzo
dużej liczbie impulsów na jeden obrót, znacznie przekraczającej potrzeby tego
projektu.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
Wybrane parametry gwintu metrycznego (wg PN-83/M-02013)
Oznaczenie gwintu
P [mm]
D
2
= d
2
d
r
= d
3
D
1
= d
1
M3
0,50
2,675
2,387
2,459
M3
×0,35
0,35 2,773 2,571 2,621
M4
0,70
3,545
3,141
3,242
M4
×0,5
0,50 3,675 3,387 3,459
M5
0,80
4,480
4,019
4,134
M5
×0,5
0,50 4,675 4,387 4,459
M6
1,00
5,351
4,773
4,917
M6
×0,75
0,75 5,513 5,080 5,188
M6
×0,5
0,50 5,675 5,387 5,459
M8
1,25
7,188
6,466
6,647
M8
×1
1,00 7,350 6,773 6,917
M8
×0,75
0,75 7,513 7,080 7,188
M8
×0,5
0,50 7,675 7,387 7,459
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
Wybrane parametry gwintu metrycznego (wg PN-83/M-02013)
Oznaczenie gwintu
P [mm]
D
2
= d
2
d
r
= d
3
D
1
= d
1
M10
1,50
9,026
8,160
8,376
M10
×1,25
1,25 9,188 8,466 8,647
M10
×1
1,00 9,35 8,773 8,917
M10
×0,75
0,75 9,513 9,080 9,188
M10
×0,5
0,50 9,675 9,387 9,459
M12
1,75
10,863
9,853
10,106
M12
×1,5
1,50 11,026 10,160 10,376
M12
×1,25
1,25 11,188 10,466 10,647
M12
×1,0
1,00 11,350 10,773 10,917
M12
×0,75
0,75 11,513 10,080 11,188
M12
×0,5
0,50 11,675 11,387 11,459
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
5. Obliczenie prędkości obrotowej nakrętki - n
nut
⎥⎦
⎤
⎢⎣
⎡
⋅
=
min
obr
P
v
60
n
max
nut
(9)
6. Wstępne obliczenie przełożenia całkowitego przekładni - i
c
Pierwszym elementem łańcucha kinematycznego wykonującym ruch obroto-
wy jest wałek silnika, ostatnim zaś nakrętka.
Wymagana prędkość obrotowa nakrętki n
nut
jest znacznie mniejsza niż robo-
cza prędkość obrotowa wałka silnika. Dlatego między tymi elementami musi być
zastosowana przekładnia o przełożeniu redukcyjnym - i
p
.
nut
s
p
n
n
i
=
(10)
n
s
– wstępnie przyjęta prędkość robocza sil-
nika, w [obr/min], zalecane jest przyjęcie
prędkości n
s
= (5000
÷ 6000) obr/min
v
max
– maksymalna prędkość liniowa
śruby (popychacza), [mm/s],
P – skok gwintu śruby, w [mm]
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
7. Sposób realizacji przełożenia - i
p
Zadaniem przekładni jest redukcja prędkości oraz połączenie dwóch elementów
o równoległych do siebie osiach: silnika i nakrętki.
a) przełożenie małe, i
p
≤ 8
Zastosować przekładnię własnej konstrukcji, jedno lub najwyżej dwustop-
niową. Graniczna wartość przełożenia (i
p
= 8) podana jest orientacyjnie.
b) przełożenie duże, i
p
> 8
- zastosować dwu lub trzystopniową przekładnię zębatą własnej kon-
strukcji,
3
2
1
p
i
i
i
i
⋅
⋅
=
(11)
- zastosować handlowy motoreduktor, a więc połączenie silnika z redukto-
rem oferowanym przez producenta silnika o przełożeniu i
m
. Do połącze-
nia równoległych osi motoreduktora i nakrętki, konieczne jest zastoso-
wanie jednostopniowej przekładni sprzęgającej o przełożeniu i
s
.
s
rh
p
i
i
i
⋅
=
(12)
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
8. Sprawność przekładni redukcyjnej -
η
p
a) reduktor wielostopniowy
Zakładamy, że sprawność jednostopniowej drobnomodułowej przekładni zę-
batej jest równa
η
i
= 0,9.
Ta wartość uwzględnia zarówno straty na tarcie w zazębieniu jak i opory ru-
chu ułożyskowania ślizgowego.
Sprawność przekładni wielostopniowej jest iloczynem sprawności poszcze-
gólnych stopni:
...
3
2
1
p
⋅
⋅
⋅
=
η
η
η
η
(13)
gdzie:
η
p
– sprawność przekładni wielostopniowej
η
i
– sprawność pojedynczego stopnia wielostopniowej przekładni
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
8. Sprawność przekładni redukcyjnej -
η
p
b) reduktor handlowy i stopień sprzęgający
W tym przypadku sprawność przekładni redukcyjnej jest iloczynem sprawno-
ści reduktora handlowego
η
rh
i sprawności stopnia sprzęgającego
η
s
:
s
rh
p
η
η
η
⋅
=
(14)
Sprawność
η
rh
reduktorów handlowych można odczytać z katalogów. Wstęp-
nie zaleca się przyjąć:
-
η
rh
= 0,7
÷ 0,8, gdy będzie to przekładnia planetarna (sprawność tych prze-
kładni nie jest zbyt duża).
-
η
rh
= 0,9
k
, gdy będzie to wielostopniowa przekładnia walcowa
Wcześniej warto przejrzeć katalogi, aby zorientować się jakie reduktory oferuje
producent.
Sprawność stopnia sprzęgającego należy przyjąć
η
s
= 0,9.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
9. Sprawność zespołu śruba - nakrętka -
η
sr-n
)
'
(
tg
tg
n
sr
ρ
+
γ
γ
=
η
−
(15)
2
d
P
arctg
⋅
π
=
γ
(16)
2
cos
arctg
'
arctg
'
α
µ
=
µ
=
ρ
(17)
µ’ – pozorny współczynnik tarcia,
µ - współczynnik tarcia materiałów śruby i nakrętki
γ
– kąt pochylenia linii śrubowej gwintu,
ρ
’ – pozorny kąt tarcia,
α
– kąt zarysu gwintu, dla gwintu
metrycznego
α = 60
o
P – skok gwintu w mm,
d
2
– średnia średnica gwintu w mm
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
10. Sprawność zespołu napędu liniowego -
η
znl
Sprawność mechanizmu jest iloczynem sprawności zespołów tworzących
łańcuch kinematyczny tego mechanizmu.
W zespole napędu liniowego ZNL łańcuch kinematyczny, między wałkiem
silnika a popychaczem, tworzą:
- wielostopniowy reduktor zębaty o sprawności
η
p
,
- zespół śruba – nakrętka o sprawności -
η
sr-n
.
Zatem sprawność całego zespołu napędu liniowego ZNL jest równa:
n
sr
p
znl
−
η
⋅
η
=
η
(18)
Przykład:
Sprawność reduktora trzystopniowego:
η
p
= 0,9 • 0,9• 0,9 = 0,729
Sprawność zespołu śruba–nakrętka:
η
sr-n
= 0,088 (gwint M5x0,5, współczynnik tarcia dla
materiałów stal-mosiądz -
µ
= 0,3)
Sprawność całego mechanizmu ZNL:
η
znl
=
η
p
⋅ η
sr-n
= 0,729
⋅ 0,088 = 0,064
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
11. Minimalna moc na popychaczu – N
sr
Q
max
v
max
Moc, która musi być dostarczona przez napęd do popychacza jest równa:
]
w
[
1000
v
Q
N
max
max
sr
⋅
=
(19)
gdzie: Q
max
– maksymalne robocze obciążenie popychacza (śruby) wyrażone w [N],
v
max
– maksymalna prędkość ruchu popychacza wyrażona w [mm/s]
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
12. Minimalna moc silnika napędowego – N
siln
Moc na popychaczu zredukowana do wałka silnika, czyli moc obliczeniowa
– N
obl
, jest równa:
znl
sr
obl
N
N
η
=
(20)
W celu zapewnienia poprawnej pracy zespołu należy dobrać silnik o mocy –
N
siln
, nieco większej niż moc obliczeniowa N
obl
:
obl
ln
si
ln
si
N
k
N
⋅
=
(21)
gdzie: k
siln
– współczynnik bezpieczeństwa, należy przyjmować k
siln
= (1,3 – 1,5)
Wyznaczona moc N
siln
pozwala wybrać z całego katalogu kilka silników
wśród których należy poszukiwać najlepszego. Dla wybranego silnika należy
ustalić punkt jego pracy, czyli określić prędkość roboczą n
siln
. Oznacza to, że
możliwe jest wtedy wyznaczenie wartości przełożenia przekładni redukcyjnej.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
13. Moment – M
nut
niezbędny do zapewnienia ruchu obrotowego nakrętki
Moment niezbędny do zapewnienia ruchu obrotowego nakrętki - M
nut
jest
równy momentowi tarcia w połączeniu śruba-nakrętka.
Określa się go podczas pracy układu a więc wtedy, gdy śruba jest obciążona
siłą osiową Q
max
.
W obliczeniu pominięto moment oporów ruchu w ułożyskowaniu nakrętki.
(
)
'
tg
d
Q
5
,
0
M
2
max
nut
ρ
+
γ
⋅
⋅
⋅
=
(22)
gdzie: d
2
– średnia średnica gwintu popychacza w mm,
γ
– kąt pochylenia linii śrubowej gwintu popychacza, wg (16)
ρ
’ – pozorny kąt tarcia pary materiałów śruby i nakrętki, wg (17)
Q
max
– siła osiowa obciążająca popychacz, w [N],
M
nut
– moment wyrażony w mNm
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
14. Moment obciążenia zredukowany do wałka silnika – M
zred
Moment M
nut
niezbędny do zapewnienia ruchu obrotowego nakrętki jest mo-
mentem obciążającym silnik. Jego wartość jest zmniejszona przez przekładnię
redukcyjną znajdującą się między wałkiem silnika a nakrętką. Bezpośrednim ob-
ciążeniem wałka silnika jest więc moment M
zred
, którego wartość jest równa:
p
p
nut
zred
i
M
M
η
⋅
=
[mNm]
(23)
gdzie: M
nut
– moment niezbędny do zapewnienia ruchu obrotowego nakrętki,
wyrażony w mNm
i
p
– przełożenie przekładni redukcyjnej między wałkiem silnika a na-
krętką, w mNm, wg (12),
η
p
– sprawność przekładni redukcyjnej znajdującej się między wałkiem
silnika a nakrętką, wg (14),
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
15. Charakterystyki obciążeniowe silnika prądu stałego
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
16. Dobór punktu pracy silnika prądu stałego
Wykorzystuje się liniowy przebieg charakterystyki prędkości w funkcji obciąże-
nia, n = f(M). Punkt pracy dobiera się tak, aby moment obciążenia zredukowany
do wałka silnika znajdował się między 0,5M
h
a 1/7 M
h
.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
16. Dobór punktu pracy silnika prądu stałego (cd)
Z rysunku charakterystyki wynika następująca zależność:
h
zred
h
o
s
M
M
M
n
n
−
⋅
=
(24)
w której:
n
o
– prędkość biegu jałowego silnika [obr/min] ,
n
s
– prędkość robocza silnika,
M
h
– moment rozruchowy (startowy) silnika,
M
zred
– moment obciążenia zredukowany
do wałka silnika.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
16. Dobór punktu pracy silnika prądu stałego (cd)
Obliczenia należy przeprowadzić metodą kolejnych przybliżeń do momentu aż
nowa wyliczona prędkość obrotowa będzie mniejsza od poprzedniej o mniej niż
50 obr/min.
Wyniki obliczeń najlepiej przedstawić w tabeli.
n
k
i M
zred
n
k+1
∆n
1 6000 80 2,53 7500 1500
2 7500
3
4
n
s
i
p
≤50
Obliczona robocza prędkość obrotowa silnika n
s
oraz odpowiadające jej przeło-
żenie i
p
przekładni to wartości które przyjmujemy w projekcie.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
17. Dobór reduktora handlowego oraz przełożenia stopnia sprzęgającego
o
Reduktor handlowy należy dobrać spośród zalecanych do danego silnika. Re-
duktory jednego typu (o jednej średnicy zewnętrznej) realizują wiele przełożeń.
Należy zabiegać aby stopień sprzęgający miał przełożenie i
sp
= 2
÷4. Stwarza to
szansę na to, że przy przyjętej, ze względów konstrukcyjnych, odległości osi mo-
toreduktora i popychacza, liczba zębów zębnika osadzonego na wałku motore-
duktora będzie niezbyt duża, mniejsza niż z
g
= 17.
Dobierając reduktor handlowy należy sprawdzić jaka jest zalecana dla niego
przez producenta prędkość wejściowa przy pracy ciągłej (zwykle jest to n
we
=
5000
÷8000 obr/min).
Jeśli wybrany silnik pracuje przy prędkości roboczej n
s
> n
we
reduktora, wtedy
nie jest możliwa praca ciągła napędu. W takiej sytuacji należy:
- przyjąć pracę nieciągłą dla zespołu, umieszczając na rysunku złożenio-
wym uwagę: Dopuszcza się pracę np. 8-10 godzin na dobę.
- dobrać nowy silnik dla którego prędkość robocza n
s
będzie mniejsza niż
prędkość n
we
reduktora.
Z
Z
e
e
s
s
p
p
ó
ó
ł
ł
n
n
a
a
p
p
ę
ę
d
d
u
u
l
l
i
i
n
n
i
i
o
o
w
w
e
e
g
g
o
o
18. Moment sprzęgła przeciążeniowego M
sp
Moment przenoszony przez sprzęgło przeciążeniowe M
sp
powinien być
30÷50% większy od momentu roboczego jakim jest M
nut
.
nut
sp
M
)
5
,
1
3
,
1
(
M
⋅
÷
=
19. Minimalna liczba impulsów n
imp
tarczy na jeden obrót
Liczba impulsów tarczy na jeden obrót wynika z zadanej rozdzielczości
∆s oraz
ze skoku p gwintu popychacza.
s
p
1000
n
imp
∆
⋅
=
gdzie: p – skok gwintu wyrażony w mm,
∆s – rozdzielczość wyrażona w µm
Niekiedy w katalogach podana jest liczba cykli CPR tarczy na jeden obrót. Wte-
dy należy tarczę dobierać według liczby CPR korzystając z zależności:
imp
CPR
n
25
,
0
n
⋅
=