MEDYCYNA SĄDOWA

[…] - ciekawostki

WYKŁAD 1. – 16. LUTY 2009.

Medycyna sądowa zajmuje się osobami żywymi, które (ucierpiały) doznały uszkodzeń

ciała w sposób zawiniony i spowodowany przez osoby trzecie oraz osobami umarłymi.
Tanatologia – nauka o śmierci (tanatos – śmierć)
Traumatologia – nauka o obrażeniach

Istota szara – powierzchniowa warstwa mózgu 2-3mm; zarządza uczuciami – są w niej
zlokalizowane ośrodki sterujące percepcją, uczuciami i emocjami, reakcjami.

Poniżej 35

o

C – człowiek bez pomocy specjalistycznej umiera (wystarczy temperatura

otoczenia poniżej 10

o

C)

Lata ’40 – śmierć kliniczna była śmiercią ostateczną; średnio 2 min bez oddychania i krążenia
– po tym czasie przy braku tlenu dochodzi do nieodwracalnych zmian w istocie szarej –
proces odkorowania
Rodzaje śmierci:

o

Śmierć gwałtowna (≠ nagła) – może mieć miejsce na skutek działania innego
człowieka; prokurator zleca sekcje zwłok. [trucizny: arszenik, cyjanek, pestycydy
(opryski rolnicze) + alkohol = zgon]

o

Śmierć obywatelska – organizm żyje; niedobór lub brak wymiany gazowej dłużej niż
2 min powoduje odkorowanie (usunięcie uczyć wyższych); przywrócenie oddychania
sprawiam że człowiek żyje, ale nie wie kim jest, gdzie jest, kim są ludzie dookoła, nie
wie czego wolno a czego nie wolno)

o

Śmierć kliniczna

o

Śmierć biologiczna – śmierć mózgu i destrukcja układu nerwowego

Rodzaje sekcji:

o

Sądowo-lekarskie (zlecane przez prokuratora)

o

Sądowe

o Administracyjne
o Anatomo-patologiczne (w szpitalach klinicznych, służą ustaleniu, czy diagnoza i

leczenie były właściwe)

Istota biała – mieszczą się w niej ośrodki kierujące procesami życiowymi.

Umieranie – proces śmierci jest różnorodny pod względem trwałości. Śmierć może nastąpić
natychmiast (np. przez powieszenie wskutek zawężenia tętnic szyjnych, upośledzenie funkcji
oddychania, podrażnienie zatoki szyjnej nerwu błędnego, który steruje sercem), albo
następować powoli (śmierć może trwać nawet parę miesięcy (ciężkie schorzenie), np. kiedy
zbyt mało wiemy o chorobie (leczymy jej skutki a nie przyczyny).
Czynnik letalny = czynnik śmiertelny

Wczesne znamiona śmierci:

o

Obniżenie temperatury ciała – [gęsia skórka - przykurcz mięśni okołowłosowych
zmniejsza powierzchnię ciała o ok. 20%]. Upośledzenie układu krążenia – temperatura

ciała obniża się średnio o 1

o

C na godzinę w temperaturze otoczenia ok. 20

o

C, ale

należy brać pod uwagę masę okoliczności, choćby otłuszczenie osoby.

o

Bladość powłok skórnych (szczególnie twarzy). [omdlenie ≠ utrata przytomności.
Omdlenie to odpłynięcie krwi od głowy do kończyn dolnych, utrata przytomności jest
głęboka i nieodwracalna za pomocą podniesienia nóg do góry]

o Plamy opadowe – róża cmentarna – zastoina; krew nie krąży a krwinki opadają do

najniżej położonych miejsc w organizmie. Mogą mieć różną barwę, zazwyczaj
sinawo-brunatne; [gdy są sinawo-różowe to oznacza, że nastąpiło zatrucie organizmu
CO (zaczadzenie), bo hemoglobina przyłącza C zamiast tlenu]. Plamy wykształcają
się w całym ciele, stanowiąc dokumentację pozycji ciała; wykształcają się do około 6-
8 godziny; między 6 a 10 godziną mogą się jeszcze przemieszczać; pod wpływem
kciuka plamy (krwinki) się przemieszczają i plama ustępuje pozostawiając jasne
odbarwienie kciuka; po 12 godzinie nie można ich usunąć – ulegają utrwaleniu;
pierwsze plamy opadowe można mieć za życia przy niewydolności krążenia.

o

Stężenie pośmiertne – ulegają mu mięśnie poprzecznie prążkowane [twarz ma 35
mięśni]. Twarz ulega rozmyciu, jest inna niż za życia; stężenie postępuje od
wierzchołka głowy ku dołowi. Można je przełamać od 6 do 8 godziny. Stężenie po 72
godzinach samoistnie ulega ustąpieniu

o Wysychanie – odparowywanie wody. Tam, gdzie skóra jest delikatniejsza wysychanie

następuje szybciej, np. pachwiny; powstaje rudawo-brunatne zgrubienie, gdzie nie
było żadnych obrażeń mechanicznych

WYKŁAD 2 – 2. marca 2009
PÓŹNE PRZEMIANY POŚMIERTNE:

PROCES GNICIA – stanowi ponad 95%
Parametry wpływające na późne przemiany pośmiertne:

o

Stałocieplna temperatura wpływa na to, że wiele organizmów nie ma do nas dostępu;
większość wirusów chorobotwórczych gnije w temperaturze ok. 38,5 – 39

o

C.

o

Stężenie wodorowych jonów (pH) stanowi barierę dla drobnoustrojów

o

Płyny ocieklinowe i gazy gnilne (metan) mogą wpływać na błędną ocenę wieku, np.
zmarszczki wygładzają się, zmienia się turgor – napięcie; następuje rozdęcie w części,
gdzie jest najwięcej bakterii chorobotwórczych (głównie jama brzuszna)

o Gigantyzm Kaspra – na powierzchni brzucha i podbrzusza pojawiaja się zielonkawe

intensywne plamy

o

[owady, jak np. mucha plujka, mucha domowa wyczuwają zwłoki z kilkunastu
kilometrów, żerując na zwłokach składają jaja – larwy są w stanie doprowadzić do
całkowitego zeszkieletowania w ciągu 20 dni]

o

inaczej rozkładają się ciała w grobie ziemnym – w środowisku wilgotnym i niskiej
temperaturze zwłoki nie podlegają gniciu tylko przemianie tłuszczowo-woskowej

PRZEMIANA TŁUSZCZOWO-WOSKOWA

o

przemiana konserwująca

o

istnieje możliwość stwierdzenia dokładnego stanu, idealnie odtwarza wygląd

o

dopuszczenie tlenu doprowadzi do całkowitego zeszkieletowania

PRZEMIANA MUMIFIKACYJNA – STRUPIESZCZENIE

o miejsce przewiewne, suche

o

intensywny strumień powietrza spowoduje odparowanie wody – tkanki obkurczają się
i zbrunatnieją, potem następuje już tylko dosuszenie

o

zwłoki są lekkie, ok. 14-16kg (ciężar skóry, kości tkanek)

o

mumifikacja to próba zatrzymania życia, które odeszło, np. Egipcjanie, Palermo na
Sycylii – bernardyni opiekują się tam katakumbami, w których znajdują się szczątki
ludzi majętnych – zastosowano tam rtęć i ołów, które chronią organizm przed
rozkładem

PRZEMIANA TORFISKOWA

o

Kwasy humusowe zawarte w torfie służą doskonałej konserwacji

ZESZKIELETOWANIE

o

Zwłokom pozostawionym na wolnym powietrzu (np. w lipcu) przy działalności much,
gryzoni, innych zwierząt wystarczy ok. 24 dni na zeszkeletowanie – dalszy rozkład
zależy od warunków zewnętrznych

TRAUMATOLOGIA SĄDOWO-LEKARSKA

UDUSZENIE GWAŁTOWNE
Rodzaje:

o Zagardlenia

o Powieszenie
o

Zadzierzgnięcie

o

Zadławienie

o

Utonięcie

o

Zatkanie otworów oddechowych

o

Zatkanie dróg oddechowych

o

Unieruchomienie klatki piersiowej i tłoczni brzusznej

o

Zamknięcie w ciasnej przestrzeni

o Przypadkowe znalezienie się w zagłębieniu terenowym, w którym doszło do

fermentacji i opadnięcia na dno CO

2

Zagardlenia
Powieszenie – w większości zamach samobójczy. Niewielka siła nacisku na tętnice szyjne
wspólne zamyka ich światło; krew nie dopływa do mózgu od miejsca ucisku, drożne są
jednak naczynia żylne z tyłu szyi. Tkanki miękkie powyżej bruzdy są blade, bez wybroczyn –
bruzda wznosi się i nie jest zamknięta.

Mechanizmy:

o 2-3 minuty braku dopływu krwi do mózgu – następuje stłuszczenie komórek
o

zaciśniecie się pętli na drogach oddechowych

o

podrażnienie zatoki szyjnej nerwu błędnego, co skutkuje zatrzymaniem akcji serca

Zadzierzgnięcie – wokół szyi zaciśnięty jest węzeł i jego dwa końce zaciskają się tak, że
pętla jest zamknięta – zamyka tętnice szyjne i naczynia żylne; brak przekrzywienia głowy, co
jest natomiast charakterystyczne przy powieszeniu; powyżej bruzdy skóra jest intensywnie
przekrwiona, sina, z wybroczynami (powstają po pęknięciu naczyń włosowatych), język
wyodrębnia się poza jamę ustną, gałki oczne wychodzą poza oczodoły, pod spojówkami
tworzą się wybroczyny krwawe.
Zadławienie – wskazuje na zabójstwo; uchwyt musi być utrzymany ok. 2 minut (chyba, że
wcześniej nastąpi podrażnienie zatoki szyjnej), powstają owalne podbiegnięcia krwawe z
otarciami naskórka; następuje zatknięcie dróg oddechowych;

UTONIĘCIE
Trwa od 7 do 9 minut. Zachłyśnięcie. Skurcz mięśnia łydki – stopniowa utrata przytomności –
niemożność wstrzymania oddechu – utrata przytomności – wypełnienie dróg oddechowych
wodą.

ZATKANIE OTWORÓW ODDECHOWYCH
Człowiek dorosły, gdy będzie następowało zatykanie dróg oddechowych w czasie snu,
natychmiast się obudzi i podejmie aktywne działanie, polegające na odparciu ataku

UNIERUCHOMIENIE KLATKI PIERSIOWEJ I TŁOCZNI BRZUSZNEJ
Solankowanie – ucisk całym ciałem klatki piersiowej i tłoczni brzusznej – nie ma wymiany
gazowej, spadek poziomu telnu.
Ucisk ziemi unieruchamiający klatkę piersiową.

ZAMKNIĘCIE W CIASNEJ PRZESTRZENI
Np. zamknięcie człowieka w metalowej szafie, zatrzaśnięcie dziecka w kufrze. Poziom CO

2

narasta. Czysty CO

2

jest cięższy od powietrza i doprowadza do natychmiastowej utraty

przytomności

WYKŁAD 3 – 16. marca 2009r.

OBRAŻENIA, BĘDĄCE WYNIKIEM RÓŻNYCH NARZĘDZI

Narzędzia:

o

tępe

o

tępo-krawędziaste

o

krawędziaste

o

obłe

RANY TŁUCZONE
Najbardziej podatne miejsca:

o

głowa – nos i jego nasada, łuki nadoczodołowe

Przebieg rany linijny – po rozsunięciu brzegów rany w dnie znajdują się mostki
łączno-tkankowe, a brzeg rany jest falisty.

RANY RĄBANE

o

charakteryzują się przekrzyżowaniem długiej osi rany

RANY CIĘTE

o

zadane przy pomocy: noża, tasaka, maczety, krawędzi blachy, szkła – krawędź sieczna
jest niebezpieczna

o

przy ranie ciętej szyi – kąt początkowy rany:

o

jeżeli w kątach rany ściany będą się schodziły, będą gładkie – zabójstwo

o

jeżeli w jednym z kątów stwierdzi się schodkowe nacięcia próbne – podstawa
do stwierdzenia zamachu samobójczego

o

przy ranie ciętej ściany są proste, układają się w literę „V”; brak mostków
łączno-tkankowych

o

narzędzie działające pod dużym kątem sprawi, że po prawej i lewej stronie
pęknięcia linijnego powstaną podbiegnięcia krwawe

RANA KŁUTA

o

może zostać zadana nożem

o

uszkodzenie ważnych narządów wewnętrznych

o

powoduje rozległe krwotoki wewnętrzne

o

rzadko powstają plamy rozpryskowe

PLAMY ROZPRYSKOWE

Narzędzie godzi w określoną okolicę ciała (pierwsze uderzenie nie spowoduje ich powstania)

↓

drugie i następne uderzenia wyzwalają mechanizm wyskakiwania we wszystkie kierunki

małych kropli krwi, które padają na otaczające przedmioty

↓

mają wygląd wykrzykników – pokazują kierunek padania krwi

RANY SZARPANE
Ludzkie ciało w kontakt z urządzeniem

RANY KĄSANE
Najczęściej są zadawane po śmierci
Nie są ranami otwartymi
Obrażenia termiczne występują w zależności od temperatury

WYKŁAD 4 – 30. marca 2009r.

CECHY KONSTRUKCYJNE BRONI I AMUNICJI

o

broń gładkolufowa – używana przez myśliwych zrzeszonych w kołach łowieckich;
przysługuje takiemu myśliwemu, który wykaże się odpowiednią wiedzą i
umiejętnościami na niższym poziomie, np. dubeltówki, boki, trylinki; strzał może być
oddany z pojedynczego pocisku, albo ze specjalnie przygotowanej w oparciu o
zwierzynę metalowych kulek o określonej średnicy (śruciny). Skuteczna na określoną
odległość. Na krótkich dystansach nie przekraczających 80m. Wystrzelone pociski czy
to pojedynczy czy mnogie zachowują się w locie bardzo niestabilnie. Wystarczy
najmniejsza gałązka na locie pocisku, żeby doszło do zrykoszetowania.

o Breneka – stop ołowiu, cyny, cynku – kawał metalu bez płaszcza, który ma

nadaną dużą energię kinetyczną przez ładunek prochowy, lufa nadaje tylko
kierunek lotu. Nabój jest ciężki, o średnicy do 14-16mm.

o

Śruciny – powyżej 10m. śruciny się rozpraszają. Do 10m. lecą skupione, ale na
ciele pozostawiają strzępiaste ślady.

Urządzenia strzeleckie gładkolufowe specjalnie skonstruowane. Pododdziały zwarte
policji i antyterrorystyczne używają tzw. pompek – broń gładkolufowa zasilana różną
amunicją najczęściej gumową (kauczukową), która ma zdolność rażenia na określoną
odległość, ale która nie powinna powodować większych obrażeń.
Z broni specjalnej strzela się także w samolotach. Tu stosuje się amunicję, która nie jest w
stanie rozszczelnić kadłuba, ale osoba, która znajdzie się na torze jej lotu z całą pewnością
zostanie obezwładniona całkowicie.
o

broń o lufie gwintowanej – w przewodzie broni gwintowanej krótkiej znajdzie się co
najwyżej ½ lub ¾ zwoju. Gwint składa się z pól i bruzd. Pocisk, który znajdzie się
komorze nabojowej, dostaje potężnego kopa wskutek gwałtownego spalania się
prochu, gazy uderzają w dno pocisku, który jest tak skonstruowany, że jego średnica

zewnętrzna jest nieznacznie większa od odległości miedzy polami lufy. Gazy nadają w
ten sposób szybki ruch obrotowy pociskowi, dzięki czemu lot pocisku jest
ustabilizowany. Donośność jest ok. 10. razy większa niż w przypadku broni
gładkolufowe.

o AK 47 – kałasznikow – pełnopłaszczowy, wrzecionowaty pocisk może razić

cele na odległość ponad 2,5km. skutecznie. Pocisk nie koziołkuje, utrzymuje
stabilność i trafia stożkowatą krawędziom.

o

Broń wojskowa – krótka (osobista) i broń bojowa oraz wyższy stopień
wtajemniczenia myśliwych, którzy mają uprawnienia selekcjonerów (sztucer),
ale amunicja myśliwych jest zupełnie różna niż broni na polu walki

 Broń krótka



Pistolety



Rewolwery

Pociski bezpłaszczowe
Pociski płaszczowe – stalowy rdzeń pocisku otoczony jest cieniutkim płaszczem ze stopu
miedzi. (policja, wojsko). Odcięty czubek powoduje, że może powstać kilka kanałów
postrzałowych. Jak przetniemy go krzyżowo, to mamy cztery pociski. Pociski mogą
„wędrować po ciele”. Jama brzuszna i klatka piersiowa są wypełnione wodą i narządami,
które wykonują ruchy - pocisk może zostać przesunięty (nawet w kończyny dolne).
STRZAŁY z broni krótkiej:

o

Strzał, kiedy wylot dotyka ciała – pocisk wkręca się w ciało i nanosi na nie rąbek
otarcia. Każdy następny strzał z tej broni skutkuje naniesieniem rąbku zabrudzenia.
Prędkość gazów u lufy jest zdecydowanie większa niż prędkość pocisku w locie. Gazy
prochowe prześcigają pocisk i uderzają w tylną ścianę pocisku, w związku z czym
następuje pęknięcie skóry krzyżowe lub gwieździście. W kanale rany mamy drobiny
spalonego nieopalonego prochu, mamy wiórki płaszcza (płaszcz jest najczęściej
robiony z miedzi i jej stopów), kolor krwi w kanale ma barwę różowo-malinową. –
objaw Paltaufa (przejaw chemicznego działania gazów prochowych na hemoglobinę,
która powoduje, że krew ma barwę różowo-malinową)

o

strzał z bezpośredniej odległości (od 0,5 do 5cm) – gazy prochowe częściowo się
rozpraszają, częściowo wnikają w dziurę wywierconą przez pocisk, skóra jest
napompowana w postaci bąbelka i doskakuje do wylotu lufy, powstaje odbicie
sztancowe lufy; pokazuje nam z jakiego rodzaju broni strzelano (w kontekście
odległości i ustawienia głowy). Jeżeli odbicie będzie takie, że w górnej części będzie
muszka – ustawienie było takie, że w dół był skierowany uchwyt z magazynkiem.
Człowiek nie jest sam w stanie strzelać tak, by uchwyt z magazynkiem był skierowany
do tyłu. Jeśli broń będzie w rękach denata – zabójstwo. Istnieje jednak kilkanaście w
skali światowej przypadków tzw. stężenia katatonicznego – rozwijające się w
normalnych warunkach stężenie pośmiertne występuje w ułamku sekundy i broń
pozostaje w ręku denata.

o

strzał z pobliża (więcej niż 5cm do 50cm) – cechy otworu wlotowego przy strzale
prostopadłym – otwór okrągły, najbliżej krawędzi otworu będzie rąbek otarcia, potem
rąbek zabrudzenia, może wystąpić objaw Paltaufa (max. 50cm), z lufy wydobywa się
ogień oddziałuje na ciało tylko w ten sposób że dokonuje nadpalenia albo spalenia
włosów (mają kolbowaty kształt w kolorze żółtawo-bruatnym – cechy termiczne
działania gazów prochowych)), przejaw mechanicznego działania gazów prochowych
– powstanie osmalenie – skutek działania spalonych i nieopalonych drobin prochu na
skórę w okolicy, gdzie powstał otwór wlotowy. Gdy strzał jest pod kątem otwór ma
kształt elipsowaty.

o strzał z oddali (powyżej 50cm) – brak termicznego działania gazów, brak objawu

Paltaufa, brak osmalenia. Rąbek otarcia i rąbek zabrudzenia decydują o tym, który
otwór jest wlotowy. W otworze wlotowym krater czaszki jest wyrywany w takim
kształcie, że rozszerzenie czaszki jest do wewnątrz, w kraterze wylotowym odwrotnie
do rozszerzenie jest do zewnątrz. Jeśli pocisk zostaje w środku oznacza to, że cała siła
kinetyczna została zużyta.

Dla broni długiej: Działanie płomieni, oddziaływanie tlenku węgla do 2m.

o Strzał przystawienia w jamie ustnej – jama ustna nie wytrzymuje ciśnienia gazów

prochowych i pękają kąciki szpary ustnej. Efekt hydrodynamiczny – przeniesienie
wektorów siły kinetycznej we wszystkich kierunkach i powoduje to rozerwanie głowy.

o Np. gdy pocisk uderzy w lewą komorę serca w fazie rozkurczu (wypełnienie

krwią), podobnie żołądek, jeśli znajduje się w nim pożywienie z dużą ilością
napojów, wodospad Hipokanta (płyn rdzeniowo-mózgowy), komory
mózgowe(?).

WYKŁAD 5 – 27. kwietnia 2009r.
11. maja test 20 pytań.
Synergizm – związany z toksykologią; 0,19‰ (0,1mg/l) – trzeźwy, 0,2‰- 0,49‰ (0,24mg/l)
– stan wskazujący, nietrzeźwość zaczyna się od 0,5‰ (0,25mg/l)
Rachunek retrospektywny Widmarck’a – model matematyczny do oceny stanu trzeźwości
kierowcy na moment zdarzenia a nie na moment pobrania próbki krwi. Umożliwia ocenę
uzyskania danych o trzeźwości na podstawie krzywej, określającej czy alkohol jest w fazie
wchłaniania czy eliminacji. Wzór, w którym musimy mieć pewne dane o człowieku, żeby
móc go zastosować: ciężar ciała, płeć, deklarowana ilość alkoholu, ile alkoholu musiał wypić
by osiągnąć stężenie.
Np.: dwie osoby: 50kg i 100kg + pół litra piwa 5% alkoholu – 25ml etanolu
Koleżanka pije piwo i mniej więcej po 40 min po spożyciu przekroczy swój próg trzeźwości
ok. 0,7. Trzeba odczekać od 4 do 5 godzin, żeby mieć pewność, że jest się wolnym od
alkoholu.
0,6 – współczynnik rozmieszczenia alkoholu dla kobiet
0,7 dla mężczyzn
Profesor pije piwo po 40 min ma ok. 0,3‰. I musi odczekać ok. 3 godzin, by uwolnić się od
alkoholu.
0,15‰ na 1h – średni współczynnik eliminacji alkoholu
Przy szampanie – CO

2

jest elementem przyspieszającym cały proces.

Alkohol zmniejsza percepcję szeregu narządu zmysłów, spowalniając czas reakcji.
Alkohole ciężkie szybciej się wchłaniają, szybciej uzyskują maksymalne stężenie, ale ich
eliminacja wymaga wzięcia pod uwagę tego, co się spożyło. Im bardziej żołądek jest
wypełniony tłuszczami tym dłużej trwa spalanie alkoholu.
Największą liczebnie grupę schwytanych kierowców stanowią ludzie, którzy pili
poprzedniego dnia.
Paracetamol + alkohol – zjawisko synergizmu – potęgowanie działania alkoholu i
paracetamolu.

Przestępczość na tle seksualnym
Rozwój filogenezy (rodowy) pokazuje, że jednym z zadań gatunku homo sapiens erectus jest
przedłużenie gatunku. Przedłużenie gatunku oznacza, że trzeba to robić często i efektywnie.

Badania serologiczne krwi dziecka – jeśli nie wykluczały, że mężczyzna nie może być ojcem
to sądy orzekały zasądzenie alimentów, uznając ich za ojców. Co piąte dziecko nie jest
dzieckiem mężczyzny, który jest mężem matki.
Art. 202k.k. – wszelkie działania w sferze seksualnej i pornografii z udziałem osób
małoletnich poniżej 15 roku życia są ścigane jako przestępstwo z urzędu, niezależnie od woli
tych małoletnich.
W latach 70 wiek menstruacji kobiet ok. 15 lat. Dziś 12,9-13 lat.
Umiejętność precyzyjnego oddzielania obrażeń, które powstały za życia, od tych, które miały
miejsce po śmierci.
Katalog obrażeń ciała, które świadczą o tym ,że miały miejsce za życia:



podbiegnięcie krwawe (siniak) - w wyniku urazu mechanicznego działającego na

tkanki, przy utrzymaniu krążenia może dojśc do uszkodzenia tkanek miękkich,
bez uwolnienia krwi na zewnątrz, i zmiażdżone naczynia włosowate uwalniają
krew. Na skórze ma barwę sinawo-różowawą. W zwłokach nie da się zrobić
siniaka, bo krew nie krąży.



Otarcie naskórka – narzędzia działające pod małym kątem lub przy zetknięciu ze

skórą. Efekt krystalizowanie osocza, by zamknąć otwarte miejsce.



Wybroczyny krwawe – powstają w wyniku gwałtownego miejscowego wzrostu

ciśnienia krwi, jeżeli dotyczy to zadzierzgnięcia – odcięcie odpływu krwi,
powoduje tak istotny wzrost ciśnienia, że pękają naczynka na twarzy. W bardzo
szczególnych przypadkach mogą powstać u nieżywego, gdy leży np. na jezdni i
przejeżdża po nim samochód ciężarowy (chodzi o ciężar pojazdu)



Czynniki ekstremalne – wysoka temperatura lub niska – dojdzie do uszkodzenia

(w zależności od czasu i temperatury): ślady zwiane z oparzeniem, odmrożeniem,
poddaniem działaniu promieniowania jonizującego. Zwłok nie można poparzyć
ani odmrozić.



Powstawanie ognisk zachłystowych w tchawicy i w płucach – nawet gdy jest się

nieprzytomnym. Drogi oddechowe są skonstruowane w ten sposób, że każde obce
ciało (w tym także substancje gazowe o ostrym, drażniącym zapachu) jest przez
włoski wypychane na zewnątrz. Zaaplikowanie pokarmu – człowiek może
mimowolnie wydalając wymiociny zachłysnąć się wymiocinami. Tylko za życia
człowieka



Zatory powietrzne w płucach i zatory tłuszczowe. Mogą powstać tylko w bardzo

określonych warunkach. Złamanie kończyny górnej czy dolnej – otwarte –
przepływająca krew w dużych naczyniach krwionośnych może zaaplikować
powietrze z zewnątrz i doprowadzić do małego obwody krążenia, tworząc zator
powietrzny. Jeśli przepływający strumień krwi zaaspiruje znaczne ilości tłuszczu i
spowodować powstanie zatoru tłuszczowego. Interrupcja (skrobanka) – może
dojść do rozerwania ślinie ukrwionej ściany macicy, także do jej
przedziurawienia, powodując, że krew może zaaplikować powietrze i może
nastąpić zgon.



Broń w ręku denata – stężenie katatoniczne –niezwykle rzadko – polega na tym,

że uszkodzenie pewnych struktur mózgu, może wywołać stężenie wszystkich
mięśni w ułamku sekundy.