ROZPORZ

ĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1356/2005

z dnia 18 sierpnia 2005 r.

zmieniaj

ące załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową

procedur

ę określania najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości weterynaryjnych

produktów leczniczych w

środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego w odniesieniu do

kwasu oksolinowego i morantelu

(Tekst maj

ący znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzgl

ędniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzgl

ędniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia

26 czerwca 1990 r. ustanawiaj

ące wspólnotową procedurę

okre

ślania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych

produktów leczniczych w

środkach spożywczych pochodzenia

zwierz

ęcego (

1

), w szczególno

ści jego art. 2,

uwzgl

ędniając opinię Europejskiej Agencji ds. Oceny Produktów

Leczniczych wydan

ą przez Komitet ds. Weterynaryjnych

Produktów Leczniczych,

a tak

że mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wszystkie substancje czynne farmakologicznie, które s

ą

stosowane we Wspólnocie w produktach leczniczych
przeznaczonych do podawania zwierz

ętom hodowanym

w celu produkcji

żywności powinny być oceniane

zgodnie z rozporz

ądzeniem (EWG) nr 2377/90.

(2)

Kwas oksolinowy zosta

ł ujęty w załączniku I do rozpo-

rz

ądzenia (EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mięśni,

skóry, t

łuszczu, wątroby i nerek kurczaków i świń oraz

do mi

ęśni i skóry ryb, w naturalnych proporcjach,

z wyj

ątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do

spo

życia przez ludzi. Wpis ten powinien zostać rozsze-

rzony o wszystkie ssaki hodowane w celu produkcji

żywności, z wyjątkiem zwierząt, których mleko i jaja są
przeznaczone do spo

życia przez ludzi. W przypadku ryb

wpis ten odnosi si

ę jedynie do „mięśni i skóry,

w naturalnych proporcjach

”, a w przypadku świń

i drobiu najwy

ższy dopuszczalny poziom pozostałości

dotycz

ący tłuszczu odnosi się do „skóry i tłuszczu,

w naturalnych proporcjach

”.

(3)

Morantel zosta

ł ujęty w załączniku I do rozporządzenia

(EWG) nr 2377/90 w odniesieniu do mi

ęśni, tłuszczu,

w

ątroby, nerek i mleka bydła i owiec. Wpis ten powinien

obj

ąć wszystkie przeżuwacze.

(4)

Rozporz

ądzenie (EWG) nr 2377/90 powinno zostać

odpowiednio zmienione.

(5)

Aby umo

żliwić wykonanie przepisów niniejszego rozpo-

rz

ądzenia, jego stosowanie należy rozpocząć dopiero po

odpowiednim okresie, co pozwoli Pa

ństwom Członkow-

skim dostosowa

ć zezwolenia na wprowadzenie do

obrotu wydawane zgodnie z dyrektyw

ą 2001/82/WE

Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada
2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnosz

ącego

si

ę do weterynaryjnych produktów leczniczych (

2

).

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są
zgodne z opini

ą Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych

Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZ

ĄDZENIE:

Artykuł 1

W za

łączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 wpro-

wadza si

ę zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszego

rozporz

ądzenia.

PL

19.8.2005

Dziennik Urz

ędowy Unii Europejskiej

L 214/3

(

1

) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 1. Rozporz

ądzenie ostatnio zmie-

nione rozporz

ądzeniem Komisji (WE) nr 1299/2005 (Dz.U. L 206

z 9.8.2005, str. 4).

(

2

) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona

dyrektyw

ą 2004/28/WE (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, str. 58).

Artykuł 2

Niniejsze rozporz

ądzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym

Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporz

ądzenie stosuje się od dnia 18 października 2005 r.

Niniejsze rozporz

ądzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich

Pa

ństwach Członkowskich.

Sporz

ądzono w Brukseli, 18 sierpnia 2005 r.

W imieniu Komisji

Günter VERHEUGEN

Wiceprzewodniczący

PL

L 214/4

Dziennik Urz

ędowy Unii Europejskiej

19.8.2005

ZA

ŁĄ

CZNIK

A.

Do

za

łą

cznika

I

(Wykaz

substancji

czynnych

farmakologicznie,

dla

których

ustalone

zosta

ły

najwy

ższe

dopuszczalne

limity

pozosta

ło

ści)

wprowadza

się

nast

ępuj

ące

subs

tancje:

1.

Środki

przeciwzaka

źne

1.2.

Antybiotyki

1.2.3.

Chinolony

Substancja

czynna

farmakologicznie

Pozosta

ło

ść

znacznikowa

Gatunek

zwierz

ąt

Najwy

ższy

dopuszczalny

poziom

pozosta

ło

ści

Tkanki

docelowe

Kwas

oksolinowy

Kwas

oksolinowy

Wszystkie

zwierz

ęta

hodowane

w

celu

produkcji

żywno

ści

(

1

)

100

μg/kg

Mi

ęś

nie

(

2

)

50

μg/kg

Tł

uszcz

(

3

)

150

μg/kg

W

ątroba

150

μg/kg

Nerki

(

1

)

Nie

stosowa

ć

u

zwierz

ąt,

których

mleko

lub

jaja

są

przeznaczone

do

spo

życia

przez

ludzi.

Najwy

ższe

dopuszczalne

poziomy

pozosta

ło

ści

w

odniesieni

u

do

tł

uszczu,

w

ątroby

i

nerek

nie

maj

ą

zastosowania

w

przypadku

ryb.

(

2

)

W

przypadku

ryb

najwy

ższy

dopuszczalny

poziom

pozosta

ło

ści

odnosi

si

ę

do

„mi

ęś

ni

i

skóry,

w

naturalnych

proporcjach

”.

(

3

)

W

przypadku

świ

ń

i

drobiu

najwy

ższy

dopuszczalny

poziom

pozosta

ło

ści

odnosi

się

do

„skóry

i

tł

uszczu,

w

naturalnych

proporcjach

”.

2.

Środki

przeciwpaso

żytnicze

2.1.

Środki

przeciw

endopaso

żytom

2.1.7.

Tetr

ahydropirymidy

Substancja

czynna

farmakologicznie

Pozosta

ło

ść

znacznikowa

Gatunek

zwierz

ąt

Najwy

ższy

dopuszczalny

poziom

pozosta

ło

ści

Tkanki

docelowe

Morantel

Suma

pozosta

ło

ści,

które

mog

ą

by

ć

hydrolizowane

do

N-metylo-

1,3-propanodiaminy,

wyra

żona

w

odpowiednikach

morantelu

Wszystkie

prze

żuwacze

100

μg/kg

Mi

ęś

nie

100

μg/kg

Tł

uszcz

800

μg/kg

W

ątroba

200

μg/kg

Nerki

50

μg/kg

Mleko

PL

19.8.2005

Dziennik Urz

ędowy Unii Europejskiej

L 214/5