WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA

im. Jarosława Dąbrowskiego

WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ I GEODEZJI

FUNDAMENTOWANIE

Projekt stopy fundamentu

Sprawdzenie warunków stanów granicznych w poziomie posadowienia fundamentu.

JAKUBIAK TOMASZ
JANCY ANNA
B1X3S1

Sprawdzający: dr hab. inż. W. Idczak

Ocena:

Warszawa, 3 grudnia 2012r.

2

SPIS TREŚCI

1.

Dane początkowe do zadania…………………………………………………………………………………………………………………..

3

2.

Identyfikacja gruntu……………………………………………………………………………………………………………………………………

4

3.

Wyznaczenie podstawy stopy fundamentu…………………………………………………………………………………………….. 4

3.1 Wykres obciążeń jednostkowych……………………………………………………………………………………………………….. 4

3.2 Opór jednostkowy………………………………………………………………………………………………………………………………. 5

3.3 Wymiary podstawy fundamentu…………………………………………………………………………………………………………

6

4.

Wyznaczenie wysokości stopy fundamentu……………………………………………………………………………………………. 6

4.1 Warunek na nieprzekroczenie naprężeń ścinających po obwodzie słupa………………………………………. 6

4.2 Warunek na konieczną długość zakotwienia prętów zbrojeniowych……………………………………………….

6

5.

Warunek na przebicie stopy przez słup……………………………………………………………………………………………………

8

6.

Obliczenie ciężaru stopy fundamentu………………………………………………………………………………………………………

8

7.

Wyznaczenie położenia wypadkowych względem osi słupa………………………………………………………………….

9

8.

Wyznaczenie położenia osi słupa względem osi stopy…………………………………………………………………………..

9

9.

Sprawdzenie warunków I stanu granicznego………………………………………………………………………………………….. 10

9.1 Naprężenia krawędziowe dla I i II układu obciążeń………………………………………………………………………….. 10

9.2 Sprawdzenie I stanu granicznego przy obciążeniu działającym wzdłuż obu krawędzi podstawy
fundamentu…………………………………………………………………………………………………………………………………………….

11

10. Podsumowanie – I stan graniczny……………………………………………………………………………………………………………

14

11. Sprawdzenie I stanu granicznego dla warstwy słabej…………………………………………………………………………….. 15

11.1 Wyznaczenie wymiarów fundamentu zastępczego……………………………………………………………………….. 15

11.2 Obliczenie nowych wartości składowych pionowych obciążenia…………………………………………………… 15

11.3 Wyznaczenie nowych wartości mimośrodów obciążenia………………………………………………………………. 16

11.4 Wyznaczenie współczynników

oraz

dla siły działającej wzdłuż krawędzi ……………………. 16

11.5 Wyznaczenie współczynników

oraz

dla siły działającej wzdłuż krawędzi ……………………. 17

11.6 Sprawdzenie warunku I stanu granicznego dla warstwy słabej………………………………………………………

18

12. Sprawdzenie II stanu granicznego…………………………………………………………………………………………………………… 18

12.1 Średnie osiadanie fundamentów……………………………………………………………………………………………………… 18

12.2 Przechylenie budowli………………………………………………………………………………………………………………………… 19

12.3 Odkształcenie budowli………………………………………………………………………………………………………………………

20

13. Podsumowanie projektu stopy fundamentu……………………………………………………………………………………………. 21

3

1. Dane początkowe do zadania (wariant 56)

1.1 Grunt posadowienia:

1.2 Wymiary słupa:

, zbrojenie prętami , stal

1.3 Obciążenia

Układ I

6100

1600

2100

2650

3600

Układ II

5500

1500

1800

4100

3900

Głębokość
posadowienia

Poziom
terenu

Grubość
posadzki

0,45m

1,80m

0,20m

9,0m

12,0m

2,5 3,1m

2,5 2,5m

1.4 Osiadania

3,32

3,05

2,09

4,43

1,68

3,78

4,13

3,37

?

1.5 Przemieszczenia dopuszczalne

3,60

0,00270

0,00080

0,00360

1.6 Rysunek do zadania

4

2. Identyfikacja gruntu danego w zadaniu

W zadaniu mamy dany grunt

kategorii D – bardzo spoisty oraz stopień plastyczności gruntu spoistego

. Wymieniamy dany grunt na grunt niespoisty – żwiry i pospółki oraz zamierzamy go zagęścić.

Przy przyjętym

(stopień zagęszczenia gruntu niespoistego) kąt tarcia wewnętrznego gruntu

odczytany z normy

PN-81-B-03020

wyniósł . Jest to wartość zbyt duża, ponieważ uniemożliwi nam

ona odczytanie innych parametrów gruntu takich jak, np. współczynniki nośności, ponieważ w powyższej
normie są one podane do maksymalnego kąta tarcia wewnętrznego gruntu . Dlatego zagęszczamy
nasz grunt do wartości

. Na podstawie normy

(PN-81-B-03020-3 Rys. 3)

odczytujemy z wykresu

wartość kąta tarcia wewnętrznego gruntu, który wynosi

. Przyjmujemy, że grunt jest wilgotny.

Korzystając z normy odczytujemy następujące parametry gruntu, które będą potrzebne w dalszych
obliczeniach:



Współczynniki nośności

(Tabela Z1-1. Wartości współczynników nośności)









Gęstość objętościowa

(Tablica 1. Charakterystyczne wartości gęstości właściwej

, wilgotności

naturalnej

i gęstości objętościowej

dla gruntów niespoistych)





Wilgotność naturalna

(Tablica 1. Charakterystyczne wartości gęstości właściwej

, wilgotności

naturalnej

i gęstości objętościowej

dla gruntów niespoistych)



3. Wyznaczenie wymiarów podstawy stopy fundamentowej

3.1

Sporządzenie wykresu obciążeń jednostkowych
Wykres obciążeń jednostkowych jest to wykres zależności i możemy go wyznaczyć stosując
następujące założenia oraz wzory:

1)

, gdzie

– obciążenie pionowe
– ciężar żelbetowej stopy fundamentowej obliczony z nadmiarem wg wymiarów:

– ciężar właściwy żelbetu wynoszący

2)

Po podstawieniu otrzymujemy następującą zależność:

Wyznaczamy wartości

oraz

- są to wartości dla sił obciążających zależnych od dwóch

układów – I SGN oraz II SGU - podstawiając dane w zadaniu wartości:



dla

,

,

[

]

[

]

5



dla

Podsumowując, otrzymaliśmy następujące równania wykresów:

Wykresy zostały wygenerowane za pomocą programu Excel i wyglądają w następujący sposób:

Wykresy zostały sporządzone dla

3.2

Wyznaczenie wykresu odporu jednostkowego gruntu

wg normy

PN-81-B-03020

Z normy

(wzór Z1-10)

odczytujemy następujące równanie prostej:

(

)

(

)

(

)

W rozwiązywanym zadaniu na razie przyjmujemy, że grunt nie jest uwarstwiony, tzn. że rodzaj
gruntu, a zarazem jego gęstość objętościowa jest stała w miarę wzrostu poziomu posadowienia.
Dlatego też pierwszy człon

wzoru Z1-10

jest usuwany oraz:

(

) [

] [

]

(

) [

] [

]

0

0,5

1

1,5

2

2,5

3

3,5

4

4,5

5

5,5

6

0

1000

2000

3000

4000

5000

6000

7000

8000

9000

10000

11000

12000

13000

14000

15000

16000

17000

18000

19000

20000

21000

B [m]

q

[

kPa]

Wykres zależności q(B)

qI

qII

6

0

1000

2000

3000

4000

5000

6000

7000

8000

9000

10000

11000

12000

13000

14000

15000

16000

17000

18000

19000

20000

21000

22000

23000

0 0,250,50,75 1 1,251,51,75 2 2,252,52,75 3 3,253,53,75 4 4,254,54,75 5 5,255,55,75 6 6,256,5

Wykres zależności q(B) wraz z krzywą qf(B)

qI

qII

qf

Po dodaniu prostej do wykresów obciążeń jednostkowych otrzymujemy wykres:

3.3

Wyznaczenie wymiarów podstawy stopy fundamentu
Z wykresu można odczytać, że funkcja

przecina się z funkcją

w punkcie .

Wartość zaokrąglamy w górę, aby bezpiecznie oszacować wymiary stopy fundamentu, dlatego
przyjmujemy .
Ze wzoru obliczamy, że wartość wynosi .

Wymiary podstawy stopy fundamentu wynoszą:

4. Wyznaczenie wysokości stopy fundamentu

4.1

Sprawdzenie warunku na nieprzekroczenie naprężeń ścinających po obwodzie słupa
Korzystamy z zależności:

4.2

Sprawdzenie warunku na konieczną długość zakotwienia prętów zbrojeniowych
Podstawowa długość zakotwienia pręta o średnicy określa się na podstawie

wzoru (187) normy

PN-B-03264:

7

Gdzie:

– obliczeniowa granica plastyczności stali zbrojeniowej (

PN-B-03264 Tablica 3 –

Charakterystyczne

i obliczeniowe

granice plastyczności oraz wytrzymałości na rozciąganie

stali zbrojeniowej klas A-0 do A-IIIN)

dla stali A-II danej w zadaniu

– obliczeniowa przyczepność pręta do betonu w strefie zakotwienia

(PN-B-03264 Tablica 24)

.

Wyraża się następującym wzorem:

– wytrzymałość charakterystyczna betonu na rozciąganie

(PN-B-03264 Tablica 2 –

Wytrzymałości i moduł sprężystości betonu przyjmowane do obliczeń).

Przyjęto w projektowanej stopie fundamentu

klasę betonu B20

, dlatego odczytana wartość

wynosi .

- częściowy współczynnik bezpieczeństwa dla betonu. Na podstawie normy określono kategorię,

według, której dobierzemy wartość współczynnika. Wybieramy następujące kategorie: współczynnik
w trwałych i przejściowych sytuacjach obliczeniowych – w konstrukcjach betonowych. Jego wartość
wynosi

.

Tak, więc obliczamy wartość

:

Obliczamy wartość

:

Obliczeniową długość zakotwienia obliczamy

ze wzoru (188) normy PN-B-03264

:

- podstawowa długość zakotwienia wyznaczona ze

wzoru (187),

- pole przekroju zbrojenia wymaganego zgodnie z obliczeniem,

- pole przekroju zbrojenia zastosowanego,

- minimalna długość zakotwienia; wartość tą oblicza się na podstawie normy:



Dla prętów ściskanych obliczeniowo niezbędnych:

Warunek został spełniony.

- współczynnik efektywności zakotwienia, którego wartość wyznacza się na podstawie normy

(

dla prętów prostych)

, ponieważ pole przekroju zbrojenia obliczeniowego jest zgodne z polem przekroju

zbrojenia zastosowanego .

Obliczeniowa długość zakotwienia wynosi:

Warunek:

został spełniony.

Uwzględniając otulinę otrzymujemy, że konieczna długość zakotwienia prętów zbrojeniowych
wynosi:

Ostatecznie przyjęta wysokość stopy fundamentu wynosi:

8

1/3 h

2/3 h

B

v

1

v

2

db

5. Sprawdzenie warunku na przebicie stopy przez słup

5.1 Sprawdzenie warunku obliczeniowego

Korzystamy ze

wzoru (88)

zawartego w normie

PN-B-03264

, który określa warunek na przebicie dla

elementów zbrojonych:

, gdzie

- siła podłużna wywołana obciążeniem obliczeniowym,

, gdzie

- średnia arytmetyczna obwodu słupa i podstawy fundamentu:

- wytrzymałość obliczeniowa betonu na rozciąganie w konstrukcjach żelbetowych i sprężonych

(

PN-B-03264 Tablica 2 – Wytrzymałości i moduł sprężystości betonu przyjmowane do obliczeń)

. Dla

założonej klasy betonu B20

.

Przekształcając warunek

otrzymujemy:

Obliczamy dla dwóch układów obciążeń:
1)

Warunek został spełniony, ponieważ: .

2)

Warunek został spełniony, ponieważ .

6. Obliczenie ciężaru stopy fundamentu

( √

)

√

9

√

Ciężar stopy fundamentu wynosi:

[

]

7. Wyznaczenie położenia wypadkowych względem osi słupa

Położenie wypadkowych wyznacza się z następujących wzorów:

7.1 Dla pierwszego układu obciążeń:

7.2 Dla drugiego układu obciążeń:

8. Wyznaczenie położenia osi słupa względem osi stopy

Warunek obliczeniowy ma postać:

|

| |

|

Niech

, gdzie

oraz

, gdzie

8.1 Dla pierwszego układu obciążeń:

Sprawdzenie warunku obliczeniowego:

|

| |

|

|

| |

|

Warunek został spełniony.

8.2 Dla drugiego układu obciążeń:

Sprawdzenie warunku obliczeniowego:

|

| |

|

|

| |

|

10

Warunek został spełniony.

9. Sprawdzenie warunków I stanu granicznego

9.1 Obliczenie naprężeń krawędziowych

Ogólny wzór na naprężenia pod podstawą fundamentu ma postać:

(

)

1) Naprężenia krawędziowe dla pierwszego układu obciążeń:

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

11

2) Naprężenia krawędziowe dla drugiego układu obciążeń:

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

(

)

12

9.2 Sprawdzenie I stanu granicznego przy obciążeniu działającym wzdłuż obu krawędzi podstawy

fundamentu
Korzystając z

normy PN-81-B3020 (załącznik 1)

obliczamy opór graniczny podłoża jednorodnego.

Rozważany jest przypadek, gdy fundament jest o podstawie prostokątnej, obciążony mimośrodowo siłą
pionową oraz poziomą działającą równolegle do krótszego boku podstawy, posadowionego na
podłożu jednorodnym do głębokości równej poniżej poziomy podstawy,

wzór (Z1-1)

wtedy

przyjmuje postać:

, gdzie

– obliczeniowa wartość pionowej składowej obciążenia

- współczynnik bezpieczeństwa, którego wartość przyjmujemy równą ,

(wg p. 3.3.7 normy PN-81-

B-03020)

– pionowa składowa obliczeniowego oporu granicznego podłoża gruntowego wyznaczona

ze

wzoru (Z1-2)

:

̅ ̅ [(

̅

̅

)

(

̅

̅

)

̅

], gdzie

̅

̅

- mimośród działania obciążenia, odpowiednio w kierunku równoległym do szerokości i

długości podstawy ,

– współczynniki wpływu nachylenia wypadkowej obciążenia, w zależności od

i od ,

wyznaczone z

wykresów (Rys. Z1-2) normy PN-81-B-03020

. Aby odczytać wartości współczynnik z

wykresów musimy kolejno wyznaczyć

oraz stosunek

.

, gdzie

- siła pozioma działająca równolegle do krótszego boku podstawy fundamentu , czyli w

omawianym zadaniu jest to wartość

.

Wartości wszystkich wielkości należy wyznaczyć dla dwóch układów obciążeń, dlatego stabelaryzujemy
otrzymane wartości:



I układ obciążeń

Wielkości

Wartości

̅

̅

̅

̅

[

]

13



II układ obciążeń

Wielkości

Wartości

̅

̅

̅

̅

[

]

Sprawdzenie warunku

:

1) I układ obciążeń:

Warunek nie został spełniony.

2) II układ obciążeń:

Warunek nie został spełniony.

W przypadku, gdy fundament jest obciążony również siłą poziomą

działającą równolegle do

dłuższego boku podstawy, należy

wg normy PN-81-B-03020

sprawdzić dodatkowo czy spełniony jest

następujący warunek

(Wzór (Z1-7))

:

, gdzie

̅ ̅ [(

̅

̅

)

(

̅

̅

)

̅

]

– współczynniki wpływu nachylenia wypadkowej obciążenia, w zależności od

i od ,

wyznaczone z

wykresów (Rys. Z1-2) normy PN-81-B-03020

. Aby odczytać wartości współczynnik z

wykresów musimy kolejno wyznaczyć

oraz stosunek

.

, gdzie

- siła pozioma działająca równolegle do dłuższego boku podstawy fundamentu , czyli w

omawianym zadaniu jest to wartość

.

Wartości wszystkich wielkości należy wyznaczyć dla dwóch układów obciążeń, dlatego stabelaryzujemy
otrzymane wartości:



I układ obciążeń

Wielkości

Wartości

̅

̅

̅

̅

14

[

]



II układ obciążeń

Wielkości

Wartości

̅

̅

̅

̅

[

]

Sprawdzenie warunku

:

1) I układ obciążeń:

Warunek nie został spełniony

.

2) II układ obciążeń:

Warunek nie został spełniony.

10. Podsumowanie – I stan graniczny

Wartości

oraz

nie spełniają warunków I stanu granicznego nośności. Nastąpi wypieranie

podłoża przez fundament. Aby zapobiec temu zjawisku można zaproponować zwiększenie wymiarów
stopy fundamentu, co zwiększy jej ciężar. Siły obciążające mają bardzo wysokie wartości w stosunku do
wymiarów stopy.
Można również zmienić grunt lub przyjąć, że kąt .

15

11. Sprawdzenie I stanu granicznego dla warstwy słabej

Sprawdzenie I stanu granicznego dla warstwy słabej wykonamy używając innych wartości wymiarów stopy
fundamentu, ponieważ jeżeli podstawilibyśmy wartości, których używaliśmy dotychczas ten stan na pewno
nie zostałby spełniony.

Tak, więc przyjmujemy nowe wymiary stopy fundamentu:

Zakładamy, że warstwa słaba znajduje się na głębokości mniejszej niż . Do obliczeń przyjmujemy grunt
spoisty kategorii C o stopniu plastyczności

. Jest to grunt plastyczny, zwięzło spoisty – gliny

piaszczyste zwięzłe. Na podstawie powyższych danych wyznaczamy na podstawie

normy PN-81-B-03020

pozostałe parametry gruntu:



Spójność gruntu

(PN-81/B-03020-5 Rys. 5)





Kąt tarcia wewnętrznego gruntu

(PN-81/B-03020-4 Rys. 4)





Współczynniki nośności

(Tabela Z1-1. Wartości współczynników nośności)









Gęstość objętościowa

(Tablica 2. Charakterystyczne wartości gęstości właściwej

, wilgotności

naturalnej

i gęstości objętościowej

dla gruntów spoistych)





Wilgotność naturalna

(Tablica 2. Charakterystyczne wartości gęstości właściwej

, wilgotności

naturalnej

i gęstości objętościowej

dla gruntów spoistych)



11.1 Wyznaczenie wymiarów fundamentu zastępczego

Przyjmujemy grubość warstwy mocnej – mierzonej od spodu fundamentu do warstwy słabej równą
. Wymiary fundamentu zastępczego wyznaczamy na podstawie

normy PN-81-B-03020

:

, gdzie

- dla gruntów spoistych wynosi:

11.2 Obliczenie nowych wartości składowych pionowych obciążenia

1) I układ obciążeń

- średnia gęstość objętościowa gruntu pomiędzy podstawami fundamentów zastępczego i

właściwego:

Obliczamy również nową wartość , ponieważ zwiększyliśmy wymiary fundamentu.

( √

)

√

√

16

Ciężar stopy fundamentu wynosi:

[

]

2) II układ obciążeń

11.3 Wyznaczenie nowych wartości mimośrodów obciążenia

Wzory na nowe mimośrody obciążenia wyrażają się następująco:

, gdzie

1) Dla I układu obciążeń:

2) Dla II układu obciążeń:

11.4 Wyznaczenie wartości współczynników

oraz

dla siły działającej wzdłuż krawędzi

Aby wyznaczyć poszukiwane wartości, najpierw obliczamy tangens następującego kąta:

, gdzie

- siła pozioma działająca równolegle do krótszego boku podstawy fundamentu , czyli w

omawianym zadaniu jest to wartość

.

Wartości wszystkich wielkości należy wyznaczyć dla dwóch układów obciążeń, dlatego
stabelaryzujemy otrzymane wartości:



I układ obciążeń

Wielkości

Wartości

̅

̅

̅

̅

55

17



II układ obciążeń

Wielkości Wartości

̅

̅

̅

̅

’

11.5 Wyznaczenie wartości współczynników

oraz

dla siły działającej wzdłuż krawędzi

Aby wyznaczyć poszukiwane wartości, najpierw obliczamy tangens następującego kąta:

, gdzie

- siła pozioma działająca równolegle do dłuższego boku podstawy fundamentu , czyli w

omawianym zadaniu jest to wartość

.

Wartości wszystkich wielkości należy wyznaczyć dla dwóch układów obciążeń, dlatego stabelaryzujemy
otrzymane wartości:



I układ obciążeń

Wielkości

Wartości

̅

̅

̅

̅



II układ obciążeń

Wielkości

Wartości

̅

̅

̅

̅

18

11.6 Sprawdzenie warunku I stanu granicznego dla warstwy słabej

1) I układu obciążeń dla siły działającej wzdłuż krawędzi

̅ ̅ [(

̅

̅

)

(

̅

̅

)

(

̅

̅

)

̅

]

Warunek nie został spełniony

2) II układ obciążeń dla siły działającej wzdłuż krawędzi

̅ ̅ [(

̅

̅

)

(

̅

̅

)

(

̅

̅

)

̅

]

Warunek nie został spełniony

Ponieważ wartości współczynników

oraz

są identyczne, wartości

oraz

będą również zbliżone.

I stan graniczny dla warstwy słabej nie został spełniony, pomimo zwiększenia wymiarów stopy fundamentu.
Nastąpi wypychanie gruntu warstwy słabej przez fundament.

12. Sprawdzenie II stanu granicznego

12.1 Średnie osiadanie fundamentów

Wartość obliczeniowa średniego osiadania fundamentów zostanie wyznaczona ze wzoru

(9) normy

PN-81-B-03020

: Przyjęto, że osiadanie stopy

.

∑

∑

Będziemy sprawdzać następujący warunek:

Korzystając z arkusza kalkulacyjnego Excel wyznaczyliśmy wartość

.

Numery stóp fundamentu

wymiar B

wymiar L

osiadania

S1

250

310

3,32

77500

257300

S2

250

310

3,05

77500

236375

S3

250

310

2,09

77500

161975

S4

250

310

4,43

77500

343325

S5

250

250

1,68

62500

105000

S6

250

250

3,78

62500

236250

S7

250

250

4,13

62500

258125

S8

250

250

3,37

62500

210625

S9

325

366

3,14

118950

373503

Suma:

∑

∑

Średnie osiadanie:

∑

∑

19

Warunek został spełniony.

12.2 Przechylenie budowli

Warunek obliczeniowy przyjmuje postać (

Wzór (14) PN-81-B-03020

):

√

, gdzie

- współczynniki wyznaczone z następującego układu równań:

{

∑

∑

∑

∑

∑

∑

∑

∑

∑

∑

∑

, gdzie

- liczba fundamentów

Po podstawieniu otrzymujemy następujący układ równań:

{

Rozwiązaniami układu są liczby:

Sprawdzamy warunek na przechylenie budowli:

√

√

Warunek został spełniony

Nr fundamentu

1

-1130

1276900

-840

705600

949200

3,32

-2788,8

-3751,6

2

1130

1276900

-840

705600

-949200

3,05

-2562

3446,5

3

1130

1276900

840

705600

949200

2,09

1755,6

2361,7

4

-1130

1276900

840

705600

-949200

4,43

3721,2

-5005,9

5

-1130

1276900

0

0

0

1,68

0

-1898,4

6

1130

1276900

0

0

0

3,78

0

4271,4

7

0

0

-840

705600

0

4,13

-3469,2

0

8

0

0

840

705600

0

3,37

2830,8

0

9

0

0

0

0

0

3,14

0

0

Suma:

0

7661400

0

4233600

0

28,99

-512,4

-576,3

20

12.3 Odkształcenie budowli

Do obliczeń przyjmujemy najbardziej niekorzystny układ stóp

zgodnie z normą:

Warunek na wygięcie względne budowli:

(

)

Korzystając ze

wzoru (15) normy PN-81-B-03020

wyznaczam wartość

:

Warunek nie został spełniony

Dopuszczalna bezwzględna różnica osiadań pomiędzy sąsiednimi fundamentami wynosi:

(

)

Warunek został spełniony

. Odkształcenie konstrukcji jest mniejsze od dopuszczalnego.

21

13. Podsumowanie projektu stopy fundamentu

Naszym celem było zaprojektowanie stopy fundamentu i sprawdzenie stanów granicznych nośności.
W swoich rozważaniach opieraliśmy się na wytycznych

normy PN-81-B-03020

. W naszym przypadku

dla wymiarów stopy nie został spełniony I stan graniczny nośności.
Stwierdziliśmy, że powodem mogą być zbyt małe wymiary stopy fundamentu w stosunku do
przyłożonych dużych wartości sił obciążających, dlatego przy obliczaniu I stanu granicznego dla
warstwy słabej zmieniliśmy wymiary stopy na większe: , jednak przyjęty
grunt okazał się na tyle słaby, że pomimo zwiększonych wymiarów fundamentu nie został spełniony
I stan graniczny nośności. Przy sprawdzaniu II stanu granicznego nośności otrzymaliśmy następujące
wyniki: został spełniony warunek na przechylenie budowli oraz dopuszczalna bezwzględna różnica
osiadań pomiędzy sąsiednimi fundamentami. Nie został natomiast spełniony warunek na wygięcie
względne budowli. Budowla nie będzie stabilnie posadowiona na ziemi, a jej oś pionowa nie będzie
prostopadła do podłoża. Z niespełnienia I stanu granicznego nośności wynika, że zaistnieje zjawisko
wypierania gruntu spod fundamentu. Stopa fundamentu przenosi ciężar budynku na grunt, gdy jest
on za słaby grunt zostaje wypierany. Wcześniej zastosowane przez nas rozwiązanie – zwiększenie
wymiarów fundamentu – jest tylko jednym z możliwych, aby zapobiec zaistniałej sytuacji. Można
również (z racji tego, że jesteśmy w stanie zmienić dane zadania) zastosować inny grunt lub
posadowić głębiej fundament.