24.03.2011

made by koperek©

FUTURUM I

Futurum primum indicativi wyraża tak dokonaną, jak i niedokonaną czynność przyszłą, tj. późniejszą
niż chwila mówienia o niej.

KONSTRUKCJA

1, 2

temat
praesentis

+

"b"

+

spójka

+

koocówki
koniugacyjne

3, 4

temat
praesentis

+

"a"

(1. os. sing.)

+

koocówki
koniugacyjne

"e"

(pozostałe osoby)

WZRÓR ODMIANY

KONIUGACJA

BEZOKOLICZNIK

ODMIANA

1

specto, spectāre, spectavi,
spectatum – oglądać

1. specta

b

o

2. specta

bi

s

3. specta

bi

t

1. specta

bi

mus

2. specta

bi

tis

3. specta

bu

nt

2

habeo, habēre, habui, habitum
– mieć

1. habe

b

o

2. habe

bi

s

3. habe

bi

t

1. habe

bi

mus

2. habe

bi

tis

3. habe

bu

nt

3

lego, legĕre, lēgī, lēgum –
czytać

1. leg

am

2. leg

e

s

3. leg

e

t

1. leg

e

mus

2. leg

e

tis

3. leg

e

nt

4

audio, audire, audivi, auditum
– słuchać

1. audi

am

2. audi

e

s

3. audi

e

t

1. audi

e

mus

2. audi

e

tis

3. audi

e

nt

CZASOWNIK “sum, esse, fui” W FUTURUM I

1. ero
2. eris
3. erit

1. erimus
2. eritis
3. erunt

24.03.2011

made by koperek©

( dwiczenie 3, strona 14)

PRAESENTIS

IMPERFECTUM

FUTURUM I

recitant

(odczytują)

recitabant

(odczytywali)

recitabunt

(odczytają)

scribis

(piszesz)

scribebis

(pisałeś)

scribebes

(napiszesz)

cogito

(myślę)

cogitabam

(myślałem)

cogitabis

(pomyślę)

legunt

(czytają)

legebant

(czytali)

legent

(przeczytają)

narratis

(opowiadacie)

narrabatis

(opowiadaliście)

narrabitis

(opowiecie)

audis

(słuchasz)

audiebas

(słuchałeś)

audies

(wysłuchasz)

placet

(podoba mu się)

plecebat

(podobało mu się)

placebit

(spodoba mu się)

respondemus

(odpowiadamy)

respondebamus

(odpowiadaliśmy)

respondebimus

(odpowiemy)

discunt

(uczą się)

discebant

(uczyli się)

discent

(będą się uczyd)

ACI ( Accusativus cum Infinitivo)

Występuje po tzw. czasownikach rządzących (verba regentia), oznaczających :

a) myślenie



cōgito, cōgitāre, cōgitāvi, cōgitātum – myśleć



scio, scire, scivi – wiedzieć



puto, putare, putavi, putatus – sądzić, uważać



inelligo, intelligere – rozumieć

b) mówienie



dico, dicere, dixi, dictum – powiedzieć



voco, vocare, vocavisse, vocatum – wołać, wzywać

c) spostrzeganie



video, vidēre, vidi, visum – widzieć



audio, audire, audivi, auditum – słuchać

d) chęd, wolę



volo, velle, volŭi – chcieć



nolo, nolle, nolŭi – nie chcieć



malo, malle, malŭi – woleć

e) radośd, smutek



gaudeo, gaudere, -, gavīsus sum – cieszyć się, radować



doleo, dolere, dolui, dolitus – martwić się

f) po zwrotach bezosobowych



constat  cōnstō, cōnstāre, cōnstitī, cōnstātum - składać się



decet  decet, decēre, decuit

g) po zwrotach:



fama est – wieścią jest



verum est – prawdą jest



necesse est – koniecznym jest



opus est – trzeba