Politechnika Poznańska
Laboratorium Elektrotechniki
Elektrotechnika - laboratoria
Nazwisko i imię:
Dawid Kasprzak
Andrzej Ziegler
Adrian Tomczak
Semestr:
3
Wydział:
B M i Z
Kierunek:
M e c h a t ro n i k a
Grupa dziek./lab:
2 / 1
Temat ćwiczenia:
Badanie transformatora jednofazowego
Data wykonania ćwiczenia:
07.12.2010r.
Data i podpis prowadzącego:
Ocena:
Schemat układu pomiarowego do wyznaczania przekładni transformatora i przeprowadzenia
pomiarów w stanie jałowym:
1 – autotransformator, 2 – transformator, A – amperomierz, PW – watomierz, VU10 – woltomierz
napięcia pierwotnego, VU20 – woltomierz napięcia wtórnego
Schemat układu do badania transformatora w stanie zwarcia pomiarowego:
1 – autotransformator, 2 – autotransformator odpowiadający za precyzyjną regulację napięcia (w
czasie wykonywania dwiczenia nie był podłączony), 3 – transformator, A – amperomierz, PW –
watomierz, VU10 – woltomierz napięcia pierwotnego
Stan jałowy transformatora
W stanie jałowym strona wtórna transformatora jest rozwarta. Na zaciskach wyjściowych
transformatora umieszcza się woltomierz, którego rezystancja jest bardzo duża, dlatego możemy
przyjąd, iż zaciski są rozwarte. Podstawowym parametrem definiującym transformator jest
przekładnia transformatora. Informuje ona nas o tym, ilu krotnie napięcie wyjściowe różni się od
napięcia wejściowego. Wyróżniamy dwa rodzaje transformatorów: obniżających i podwyższających
napięcie. W naszym przypadku badamy transformator obniżający napięcie.
Obliczanie przekładni transformatora
Przekładnia transformatora jest to stosunek napięcia wejściowego do wyjściowego.
Przykład obliczeo:
Średnia przekładnia dla wszystkich pomiarów = 5,13
Wyniki pomiarów w stanie jałowym:
U1 [V]
I0 [A]
przekładnia U2 [V]
10
0,025
5
2
30
0,06
5
6
50
0,09
5,102041
9,8
70
0,115
5,185185
13,5
90
0,14
5,142857
17,5
110
0,175
5,116279
21,5
130
0,22
5,2
25
150
0,285
5,172414
29
170
0,375
5,151515
33
190
0,535
5,135135
37
210
0,8
5,121951
41
230
1,15
5,227273
44
Drugim ważnym parametrem opisującym transformator jest jego moc. Opisując transformator
podajemy moc pozorną, ponieważ transformator współpracuje z różnymi odbiornikami
(rezystancyjne, indukcyjne i pojemnościowe) dlatego też nie jesteśmy w stanie przewidzied kąta φ.
Jednostką mocy transformatora jest V*A.
Kolejnym ważnym parametrem jest moc strat – moc tracona w rdzeniu transformatora. W naszym
układzie watomierz pokazuje moc traconą w rdzeniu powiększoną o minimalne upływy mocy, które
występują na amperomierzu i woltomierzu.
Moc tracona w uzwojeniu pierwotnym:
Przykład obliczeo:
I0 [A]
R1 średnie
Moc tracona
0,025
0,3475
0,000217
0,06
0,001251
0,09
0,002815
0,115
0,004596
0,14
0,006811
0,175
0,010642
0,22
0,016819
0,285
0,028226
0,375
0,048867
0,535
0,099463
0,8
0,2224
1,15
0,459569
Moc tracona w rdzeniu:
Moc traconą w rdzeniu jest wskazywana przez watomierz, który pokazuje zsumowaną moc traconą
na rdzeniu i moc traconą na uzwojeniu pierwotnym transformatora. Moc tracona na uzwojeniu
pierwotnym jest jednak tak mała, że można ją pominąd i przyjąd, iż watomierz wskazuje jedynie moc
traconą na rdzeniu.
Stan zwarcia pomiarowego:
Jest to specyficzny stan pracy transformatora, w którym zwieramy ze sobą kablem o odpowiednio
dużym polu przekroju poprzecznego uzwojenia wtórne transformatora. Do uzwojenia pierwotnego
podłączamy napięcie o wartości do 4% wartości napięcia znamionowego. W naszym przypadku jest
to zakres napięcia 1-9V. Podczas tej próby doprowadza się do tego, że w uzwojeniu wtórnym płynie
prąd znamionowy transformatora.
Z racji zwarcia uzwojenia wtórnego możemy przedstawid tylko, obliczone przy pomocy pomiarów ze
strony pierwotnej, wartości napięd i prądów dla strony wtórnej (przy zwarciu nie mieliśmy żadnego
miernika po stronie wtórnej) transformatora, korzystając z zależności:
Obliczanie napięcia po stronie wtórnej:
U [V]
U2 [V]
1
0,194932
2
0,389864
3
0,584795
4
0,779727
5
0,974659
6
1,169591
7
1,364522
8
1,559454
9
1,754386
Obliczanie prądu po stronie wtórnej:
U2 [V]
I2 [A]
P2
0,194932
4,873294
0,94996
0,389864
9,746589
3,79984
0,584795
14,61988
8,549639
0,779727
19,49318
15,19936
0,974659
24,36647
23,749
1,169591
29,23977
34,19856
1,364522
34,11306
46,54804
1,559454
38,98635
60,79743
1,754386
43,85965
76,94675
Obliczanie mocy traconej na uzwojeniu po stronie wtórnej:
Badanie transformatora w stanie zwarcia pomiarowego:
Wyniki po przeliczeniu przez stałą przyrządu
I
U
P
1,825
1
5
2,9
2
10
4
3
10
5,5
4
25
6,8
5
38
8,5
6
40
10
7
80
11,25
8
96
12,25
9
100
Obliczanie mocy transformatora w stanie zwarcia pomiarowego:
Moc transformatora po stronie pierwotnej. Przykład obliczeo:
P zmierzone
P obliczone
5
1,825
10
5,8
10
12
25
22
38
34
40
51
80
70
96
90
100
110,25
Sprawnośd transformatora:
P1 (P obliczone)
P2
Sprawnośd (P2/P1)*100%
1,825
0,94996
52%
5,8
3,79984
66%
12
8,549639
71%
22
15,19936
69%
34
23,749
70%
51
34,19856
67%
70
46,54804
66%
90
60,79743
68%
110,25
76,94675
70%
Największa sprawnośd transformatora powinna byd dla 75% napięcia znamionowego. Nasze
obliczenia są obarczone jednak dużym błędem, gdyż moc została ustalona metodą pośrednią.
Wyniki pomiarów rezystancji i indukcyjności uzwojeo transformatora
uzwojenie pierwotne
uzwojenie wtórne
R1
R1śr
L1
L1śr
R2
R2śr
L2
L2śr
om
om
H
H
om
om
mH
mH
0,35
0,3475
0,217
0,21725
0,05
0,04
8,14
8,1275
0,35
0,218
0,03
8,15
0,35
0,219
0,04
8,12
0,34
0,215
0,04
8,1
Wnioski:
Idealny transformator nie istnieje. Powinien się on charakteryzowad następującymi parametrami:
sprawnośd 100%, rezystancje uzwojeo wtórnego i pierwotnego równe 0. Rdzeo takiego
transformatora powinien byd wykonany z materiału możliwie najbardziej miękkiego magnetycznie.
Taki materiał nie powinien się magnesowad (by nie tracid energii) i powinien idealnie przenosid
zmiany pola elektrycznego z uzwojenia pierwotnego do uzwojenia wtórnego. Rzeczywiste
transformatory nie składają się jednak z elementów idealnych, z czego wynika istnienie
następujących parametrów: rezystancja uzwojenia pierwotnego rzędu 10
-1
Ω, rezystancja uzwojenia
wtórnego rzędu 10
-2
Ω, indukcyjnośd uzwojeo na poziomie 10
-3
do 10
-1
H. W rzeczywistym rdzeniu
występują straty w strumieniu magnetycznym, ponieważ przez szczeliny powietrzne występujące
między blachami rdzenia transformatora dochodzi do rozproszenia części strumienia magnetycznego.
Jednak minimalizuje się to negatywne zjawisko dzięki ciasnemu upakowaniu blach transformatora
oraz silnego skręcenia całego rdzenia za pomocą śrub i zalania go specjalnym preparatem.
Sprawnośd transformatora rzeczywistego jest największa, kiedy pracuje w warunkach znamionowych,
dlatego bardzo ważne jest dobranie odpowiedniego transformatora do danego odbiornika.
Badany przez nas transformator laboratoryjny jest transformatorem obniżającym napięcie. Suma
strat mocy wynika z sumy poszczególnych strat mocy traconych na poszczególnych elementach
transformatora: P
strat całkowitych
=P
strat w uzwojeniu pierwotnym
+P
strat w uzwojeniu wtórnym
+P
strat w rdzeniu
.