1

Technologia i organizacja

robót murowych

Roman Marcinkowski

P

ùock, 2010

POLITECHNIKA WARSZAWSKA

Wydziaù Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii

w Pùocku

id696484 pdfMachine by Broadgun Software - a great PDF writer! - a great PDF creator! - http://www.pdfmachine.com http://www.broadgun.com

2

Pustaki

betonowe

Silikaty

(wapienno-

piaskowe)

Z betonu

komórkowego

3

Mury

jednowarstwowe

4

Mury dwu i

trzywarstwowe

5

6

7

Warunki przyst¹pienia do robót murowych



Przed rozpoczêciem robót murowych nale¿y przeprowadziã kontrolê co najmniej:



zgodnoœci wykonania robót ziemnych i usytuowania fundamentów,



zgodnoœci usytuowania, wymiarów i k¹tów skrzy¿owania œcian,



zgodnoœci wùaœciwoœci elementów murowych i zapraw z ustaleniami projektowymi,



sprawnoœci stosowanego sprzêtu.



Sprawdziã w projekcie konstrukcyjnym, zaùo¿enia dotycz¹ce przyjêtej kategorii wykonania

robót murowych oraz kategorii elementów murowych.



Sprawdziã jakoœã elementów murowych i zapraw,

zgodnie z PN-B

-

03002:1999.

Zaprawy do murowania



Rozró¿nia siê zaprawy produkowane fabrycznie oraz zaprawy produkowane na budowie.



Stosowanie zapraw produkowanych fabrycznie upowa¿nia do zakwalifikowania wykonania

robót do kategorii A (przy speùnieniu pozostaùych wymogów zgodnie z PN-B-03002:1999).



Stosowanie zapraw produkowanych na budowie, dla których ustala siê klasê zaprawy tylko

na podstawie jej orientacyjnego skùadu objêtoœciowego, kwalifikuje wykonanie robót do

kategorii B.



Przyporz¹dkowanie zaprawy do odpowiedniej klasy zaprawy powinno byã zgodne z

zakresem zmian wytrzymaùoœci zaprawy podanym w tablicy 1.

Tablica 1 Zakres zmian wytrzyma

ùoœci przypisany klasie zaprawy

Klasa zaprawy

Wytrzyma

ù

o

ϋ

œrednia

[MPa]

Zakres zmian wytrzyma

ùoœci w trakcie badania

[MPa]

Ml

M2
M5

M10

M20

1
2
5

10
20

od 1,0 do 1,5
od 1,6 do 3,5
od 3,6 do 7,5

od 7,6 do 15,0

od 15,1 do 30,0

Elementy murowe

Rozró¿nia siê 1-sz¹ i 2-g¹ kategoriê elementów murowych.



Do kategorii 1-szej zalicza siê elementy murowe, których producent deklaruje, ¿e w zakùadzie

stosowana jest kontrola jakoœci, której wyniki stwierdzaj¹, ¿e prawdopodobieñstwo wyst¹pienia

œredniej wytrzymaùoœci na œciskanie mniejszej od wytrzymaùoœci zadeklarowanej jest nie

wiêksze ni¿ 5%.



Do kategorii 2-giej zalicza siê elementy murowe, których producent deklaruje ich

wytrzymaùoœã œredni¹, a pozostaùe wymagania kategorii 1-szej nie s¹ speùnione

.

Wùaœciwoœci elementów murowych powinny byã zgodne z wymaganiami podanymi w polskich

normach przedmiotowych lub aprobatach technicznych.

Klasy elementów oraz ich wùaœciwoœci nale¿y dobieraã

w zale¿noœci od rodzaju i

przeznaczenia konstrukcji, przewidywanych wartoœci obci¹¿eñ dziaùaj¹cych na konstrukcjê oraz

warunków œrodowiskowych.

Wykonanie murów - Zasady ogólne



Mury powinny byã wznoszone warstwami



W pierwszej kolejnoœci nale¿y wykonaã œciany noœne i filary (sùupy).



Úciany dziaùowe z elementów gipsowych nale¿y murowaã po wykonaniu stanu surowego

budynku.



Mury nale¿y wznosiã równomiernie na caùej ich dùugoœci i powierzchni budynku. Ró¿nica

poziomów nie powinna przekraczaã 4 m w murach z cegùy i 3,0 m w murach z bloków.



W miejscach poù¹czeñ murów wznoszonych niejednoczeœnie nale¿y stosowaã zazêbione

strzêpia koñcowe.



Konstrukcje murowe powinny byã w trakcie wykonywania zabezpieczane przed

oddziaùywaniem warunków atmosferycznych (np. niskich temperatur, deszczu, œniegu, kurzu).



Úciany z elementów murowych powinny byã usztywnione na poziomie stropów ka¿dej

kondygnacji za pomoc¹ wieñców ¿elbetowych.

Tablica 2.

Szybkoœã wznoszenia murów

Najkr

ótszy okres (w dobach) od rozpoczêcia muru dolnej kondygnacji do

rozpocz

êcia na tym samym odcinku muru nastêpnej kondygnacji przy

wysoko

œci h

muru dolnej kondygnacji

Rodzaj zaprawy

h <=

3,5

3,5 <

h

<=5

5<

h

<=7

Cementowo-wapienna
Cementowa

5
3

6

3,5

7
4

Gruboϋ spoin



Nominalna gruboϋ spoin poziomych i pionowych w konstrukcjach murowych

wykonywanych przy u¿yciu zapraw zwykùych i lekkich nie powinna przekraczaã 12 mm z

odchyleniem +3 i -2 mm,



Spoiny pionowe uwa¿a siê za wypeùnione, je¿eli zaprawa siêga co najmniej 0,4 dùugoœci

spoiny. W przeciwnym razie spoiny nale¿y uwa¿aã za niewypeùnione.



Przy stosowaniu zapraw do spoin cienkich gruboϋ nominalna spoin wspornych nie powinna

byã wiêksza ni¿ 3 mm z odchyleniem -1 mm.



Mury nie przeznaczone do tynkowania powinny byã spoinowane. Spoinowanie mo¿na

wykonywaã równoczeœnie ze wznoszeniem muru lub po jego wykonaniu. Profile spoiny

powinny zapewniaã odprowadzanie wody opadowej poza obrêb spoiny (rys. 1).



Mury tynkowane lub spoinowane po zakoñczeniu murowania nale¿y wykonywaã na spoiny

niepeùne, pozostawiaj¹c spoinê niewypeùnion¹ zapraw¹ na gùêbokoœã ok. 15 mm od lica

(rys.1).



W murach zbrojonych poprzecznie gruboœã spoin powinna byã o 5 mm wiêksza od

œrednicy zbrojenia umieszczonego w spoinie.

8

Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne



Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne powinny speùniaã wymagania PN-89/B-10425.



Przewody dymowe i wentylacyjne nale¿y wykonywaã z cegùy peùnej o wytrzymaùoœci œredniej

nie ni¿szej ni¿ 15 MPa lub specjalnych pustaków ceramicznych.



Przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych nie nale¿y wykonywaã z elementów

murowych dr¹¿onych.



Przewody z pustaków ceramicznych kominowych nale¿y omurowaã peùn¹ cegù¹

ceramiczn¹ na gruboœã co najmniej 1/2 cegùy. Pustaki ceramiczne kominowe nie powinny

wykazywaã rys lub pêkniêã przechodz¹cych przez caù¹ gruboœã œcianek pustaka.

Obudowa oœcie¿nic okiennych i drzwiowych


Oœcie¿nice drzwiowe z drewna lub ze stali powinny byã osadzone w murze za pomoc¹ kotwi

stalowych z bednarki. W przypadku oœcie¿nic metalowych dopuszcza siê stosowanie kotwi ze

stali zbrojeniowej o œrednicy 8 mm. Rozstaw kotew powinien byã nie wiêkszy ni¿ 0,75 m w

drzwiach i 1,0 m w oknach.

Wykonanie murów jednolitych

Mury z cegùy ceramicznej peùnej



Ukùad cegieù w murze powinien odpowiadaã zasadom prawidùowego



Úcianki dziaùowe o gruboœci 1/4 cegùy nale¿y murowaã na zaprawie cementowej klasy nie

ni¿szej ni¿ M3. W przypadku gdy wysokoœã œcian przekracza 2,5 m lub szerokoœã 5,0 m,

nale¿y stosowaã zbrojenie z bednarki lub z prêtów okr¹gùych w co czwartej spoinie.



Úcianki nale¿y ù¹czyã ze œcianami konstrukcyjnymi za pomoc¹ strzêpi, z zakotwieniem

zbrojenia na gùêbokoœci co najmniej 70 mm.



Liczba cegieù poùówkowych u¿ytych do wykonywania murów noœnych nie powinna przekraczaã

15%.

Mury z ceg

ù

y dziurawki



Mury nale¿y wykonywaã z obu rodzajów cegieù (z otworami poprzecznymi i podùu¿nymi) bez

pozostawienia w licach œcian otworów przelotowych.



W miejscach oparã belek stalowych lub ¿elbetowych ostatnie trzy warstwy powinny byã

wykonane z cegùy peùnej na zaprawie cementowo-wapiennej klasy co najmniej M2. Mo¿na

tak¿e zastosowaã opuszczone wieñce ¿elbetowe lub poduszki betonowe.

Mury z cegùy kratówki



Do wykonywaùa murów z cegùy kratówki nale¿y stosowaã zaprawy cementowo-wapienne klasy

nie ni¿szej ni¿ M5 o konsystencji gêsto-plastycznej



Zasady wi¹zania cegieù kratówek powinny byã identyczne jak cegùy peùnej, z tym ¿e szczeliny

powinny byã usytuowane pionowo.

Mury z ceramicznych pustaków œciennych pionowo dr¹¿onych



Nale¿y stosowaã zaprawy cementowo-wapienne lub cementowe klasy co najmniej M2 o

gêstoœci zapewniaj¹cej nieprzenikanie zaprawy do szczelin. Zaleca siê, aby zanurzenie sto¿ka

pomiarowego wynosiùo od 60 do 80 mm.



W œcianach zewnêtrznych szczeliny pustaków powinny byã usytuowane równolegle do lica

œciany oraz przebiegaã pionowo.



Przy wykonywaniu zakoñczeñ lub wi¹zañ murów o ró¿nej gruboœci nale¿y stosowaã cegùê

ceramiczn¹ modularn¹.



Filary miêdzyokienne nale¿y wykonywaã z caùych pustaków klasy nie ni¿szej ni¿ 7,5.

W celu zachowania prawidùowego wi¹zania nale¿y stosowaã cegùê peùn¹ klasy wy¿szej ni¿ 7,5.

Mury z bloczków z autoklawizowanego betonu komórkowego


Mog¹ byã wykonywane na zwykle lub cienkie spoiny.



Ukùad bloczków w murze powinien byã zgodny z PN-68/B-10024.



Bloczki przed wmurowaniem nale¿y obficie moczyã wod¹ w celu zabezpieczenia przed

odci¹ganiem wody z zaprawy.



Wilgotnoœã bloczków w chwili wbudowania nie powinna byã wiêksza ni¿ 20%.



Wêgarki okienne zaleca siê wykonywaã przez odpowiednie wyprofilowanie bloczków.



Beton komórkowy nale¿y stosowaã w czêœciach nadziemnych konstrukcji murowych po

odizolowaniu ich trwaù¹ warstw¹ wodoszczeln¹ od œcian piwnicznych.

Tab 3.

Dopuszczalne odchyùki wymiarowe elementów do wykonywania murów

ze spoinami z zapraw zwykùych i ciepùochronnych

Wielko

œã odchyùki [mm]

Nazwa elementu

drobnowymiarowego

D

ùugoœã

elementu

[mm]

d

ùugoœã

szeroko

ϋ

wysoko

ϋ

490

±5

Bloczki

590

±3

490

±5

P

ù

ytki

590

±5

±3

±3

Tab. 4

Dopuszczalne odchyùki wymiarowe elementów do wykonywania murów

z cienkimi spoinami oraz ù¹czonych na „pióro i wpust"

Wielko

œã odchyùki [mm]

Nazwa elementu

drobnowymiarowego

D

ù

ugo

ϋ

elementu

[mm]

d

ùugoœã

szeroko

ϋ

wysoko

ϋ

490

Bloczki

590

490

P

ù

ytki

590

±3

±2

±2

Wykonanie murów szczelinowych

Wymagania ogólne



Szczeliny murów warstwowych mog¹ byã czêœciowo wypeùnione izolacj¹ termiczn¹

(z wentylowan¹ pustk¹ powietrzn¹) lub szczelnie wypeùnion¹ izolacj¹ termiczn¹

niewentylowan¹.



Jako zasadê stosuje siê wykonywanie murów szczelinowych z pustk¹ powietrzn¹.



Stosowanie murów szczelinowych bez pustki powietrznej powinno byã ograniczone tylko do

budynków niskich, sytuowanych w terenie osùoniêtym



W celu zabezpieczenia przeciwwilgociowego œcian szczelinowych z pustk¹ powietrzn¹ nale¿y

wykonaã otwory odpowietrzaj¹ce i odwadniaj¹ce w dolnej czêœci warstwy elewacyjnej i przy

otworach okiennych oraz izolacjê przeciwwilgociow¹ dolnej czêœci szczeliny



Warstwê elewacyjna i warstwê konstrukcyjn¹ œciany szczelinowej nale¿y ù¹czyã za pomoc¹

kotew i ù¹czników stanowi¹cych zarazem elementy dystansowe i mocuj¹ce dla materiaùu

termoizolacyjnego zawieszanego na warstwie konstrukcyjnej.

9

Wa¿niejsze wymagania szczegóùowe murów szczelinowych


Przekrój kotew na 1 m

2

œciany powinien byã nie mniejszy ni¿ 60 mm

2

, przy czym liczba

kotew na l m

2

œciany powinna wynosiã nie mniej ni¿ 5.



W murach ze szczelin¹ powietrzn¹ kotwy powinny byã zaopatrzone w kr¹¿ki „kapinosowe"

znajduj¹ce siê w

wentylowanej pustce powietrznej.



Minimalna dùugoœã zakotwienia ù¹cznika w warstwie elewacyjnej i noœnej wynosi 50 mm.



W przypadku koniecznoœci wyginania kotew kotwy powinny byã wyginane ze spadkiem na

zewn¹trz.



Warstwa elewacyjna muru powinna byã dzielona poziomo co dwie kondygnacje za

pomoc¹ podpór poœrednich przenosz¹cych ciê¿ar warstwy elewacyjnej na warstwê

konstrukcyjn¹.



Odlegùoœci pionowych przerw dylatacyjnych powinny byã nie wiêksze ni¿:

-

10 m - w warstwie zewnêtrznej z cegùy wapienno-piaskowej,

-

16 m - w warstwie zewnêtrznej z cegùy ceramicznej.



Wzdùu¿ przerw nale¿y rozmieœciã kotwie w liczbie 3/m wysokoœci œciany po obu stronach

spoin dylatacyjnych.



Nadpro¿a, balkony i wieñce nie powinny byã konstrukcyjnie powi¹zane z warstw¹

elewacyjn¹ œciany.

Tolerancje wykonania

Wymagania ogólne


Rozró¿nia siê tolerancje normalne klasy N1 i N2 oraz specjalne.



Jeœli wymagania dotycz¹ce tolerancji nie s¹ podane, stosuje siê klasê N1.



Klasê tolerancji N2 zaleca siê w przypadku wykonywania elementów szczególnie istotnych z

punktu widzenia niezawodnoœci konstrukcji



Klasê tolerancji specjalnych nale¿y podaã w ustaleniach projektowych.



Dokùadnoœã pomiarów odchyùek geometrycznych powinna wynosiã ± 1 mm.

System odniesienia



Przed przyst¹pieniem do robót na budowie nale¿y ustaliã punkty pomiarowe zgodne z przyjêt¹

osnow¹ geodezyjn¹, stanowi¹ce przestrzenny ukùad odniesienia do okreœlania usytuowania

elementów konstrukcji zgodnie z PN-87/N-02351 i PN-74/N-02211.



Punkty pomiarowe powinny byã zabezpieczone przed uszkodzeniem lub zniszczeniem.

Úciany


Dopuszczalne odchyùki wymiarów i usytuowania œcian jednej kondygnacji nie powinny

byã wiêksze od podanych w tablicy

Dopuszczalne odchyùki wymiarów i usytuowania œcian jednej kondygnacji

Odchy

ù

ka [mm]

Klasa tolerancji

N1

N2

Wysoko

œã i dù

ugo

œã dla ka¿dego pomieszczenia

±20

±10

Usytuowanie

œciany w planie w stosunku do osi pomiarowej

±10

±5

Odleg

ù

o

œã s¹siednich œcian w œwietle

±15

±10

Odchylenie od pionu

œciany o wysokoœci h

h /

300

h/

400

Wygi

êcie

z p

ùaszczyzny œciany

±10 lub h/750

±5 lub

h/1000



Dopuszczalne odchylenie usytuowania œciany na poziomie dowolnej n-tej kondygnacji

budynku na wysokoœci h

i

[mm] w stosunku do osi pionowej od poziomu fundamentu nie

powinno byã wiêksze ni¿:



± h

i

/300 n przy klasie tolerancji N1,



± h

i

/400 n przy klasie tolerancji N2,



Dopuszczalne odchyùki gruboœci murów nie powinny przekraczaã:



± 10 mm w przypadku murów peùnych oraz



± 20 mm w przypadku murów szczelinowych.



Dopuszczalne odchylenie œcian murowanych od pùaskiej powierzchni (zwichrzenie i

skrzywienie) nie powinno byã wiêksze ni¿:

a) na odcinku l m: 5 mm przy klasie tolerancji N1, 3 mm przy klasie tolerancji N2,

b) na odcinku caùej œciany: 20 mm przy tolerancji N1, 10 mm przy tolerancji N2.



Dopuszczalne odchylenie wymiaru budynku L (szerokoœci lub dùugoœci w metrach) na ka¿dym

poziomie nie powinno byã wiêksze ni¿:



± 20 mm przy L <, 30 m,



± 0,25 (L + 50) przy L > 30 m i nie wiêksze ni¿ ± 50 mm.



Dopuszczalne odchylenie wymiarów otworów w œwietle oœcie¿nic nie powinno byã wiêksze ni¿:

a) przy wymiarze otworu do 1,0 m:



+15, -10 mm przy klasie tolerancji N1.



+6, -3 mm przy klasie tolerancji N2,

b) przy wymiarze otworu powy¿ej 1,0 m:



+15, -10 mm przy klasie tolerancji N1,



+10, -5 mm przy klasie tolerancji N2.



Dopuszczalne odchylenie muru o dùugoœci L (w mm) powoduj¹ce jego skoœnoœã (odchylenie od

obrysu) w pùaszczyênie nie powinno byã wiêksze ni¿:



L/100 <= 20 mm przy klasie tolerancji N1,



L/200 <= 10 mm przy klasie tolerancji N2.

Badania konstrukcji murowych


Ocenê prawidùowoœci wi¹zania muru w szczególnoœci w stykach i naro¿nikach na zgodnoœã

z ustaleniami nale¿y przeprowadziã na podstawie oglêdzin i zapisów w dzienniku budowy.



Sprawdzenie gruboœci spoin i ich wypeùnienia zapraw¹ nale¿y przeprowadziã na podstawie

oglêdzin i pomiaru taœm¹ z podziaùk¹ milimetrow¹. W przypadku murów zewnêtrznych

spoinowanych, sprawdzenie nale¿y przeprowadziã na losowo wybranej œcianie za pomoc¹

taœmy stalowej. Do oceny nale¿y przyjmowaã œredni¹ gruboœã spoiny ustalon¹ przy zaùo¿eniu

œrednich wymiarów cegùy na odcinku œciany o dùugoœci co najmniej 1,0 m.



Sprawdzenie odchylenia powierzchni od pùaszczyzny oraz prostoliniowoœci krawêdzi

nale¿y przeprowadziã przez przykùadanie ùaty kontrolnej o dùugoœci 2,0 m w kierunkach

prostopadùych na skrzy¿owaniu murów oraz na powierzchni muru, a nastêpnie pomiar

przeœwitu miêdzy ùat¹ i powierzchni¹ lub krawêdzi¹ muru z dokùadnoœci¹ do 1 mm.



Sprawdzenie planowoœci powierzchni i krawêdzi muru na wysokoœci jednej kondygnacji

nale¿y przeprowadzaã za pomoc¹ pionu murarskiego i przymiaru z podziaùk¹ milimetrow¹.



Sprawdzenie planowoœci powierzchni i krawêdzi muru na wysokoœci budynku oraz

usytuowania œcian poszczególnych kondygnacji nale¿y przeprowadzaã za pomoc¹ pomiarów

geodezyjnych.



Sprawdzenie poziomowoœci warstw muru nale¿y przeprowadziã z pomoc¹ poziomnicy

murarskiej lub wê¿owej oraz ùaty kontrolnej, a w przypadku budynków o dùugoœci powy¿ej 20 m

- za pomoc¹ niwelatora.



Sprawdzenie prawidùowoœci wykonania œcianek dziaùowych, nadpro¿y, gzymsów,

przewodów, przerw dylatacyjnych oraz osadzania oœcie¿nic nale¿y przeprowadziã na

podstawie oglêdzin.

10

Organizacja

• Proces murowania mo¿e byã realizowany zespoùem dwójkowym,

tr

ójkowym lub pi¹tkowym.

• Podstawowym zespoùem murarskim jest zespóù dwójkowy (murarz i

pomocnik).

• Zespóù trójkowy (murarz i dwóch pomocników) stosowany jest przy

murach grubych, w kt

órych wystêpuje potrzeba ukùadania

przynajmniej dw

óch rzêdów cegieù (bloczków) na gruboœci muru.

• Zespóù pi¹tkowy (dwóch murarzy i trzech pomocników) stosowany

jest przy du

¿ym zakresie robót murowych z maù¹ iloœci¹ otworów.

• Zespoùy te nadaj¹ tempo robót i do ich wydajnoœci (potrzeb

zabezpieczenia ci

¹gùoœci pracy) nale¿y dostosowaã pozostaùy zespóù

robotnik

ów (do przestawiania pomostów i przygotowania oraz

dostarczania materia

ùów na stanowiska).

Nakùady rzeczowe na wykonywanie robót murarskich mo¿na kalkulowaã w oparciu o normy nakùadów

rzeczowych zawarte w katalogach KNR 2-02 i KNR W 2-02 (rozdziaù 01). Je¿eli brygada murarska

przygotowuje we wùasnym zakresie zaprawê do murowania, nale¿y to uwzglêdniã w nakùadach rzeczowych

KNR-y

• Rozdziaù 01 katalogu KNR 2-02 (KNR W 2-02) zawiera

nak

ùady na wykonanie fundamentów, œcian noœnych

budynków, kominów wolnostoj¹cych, sùupów i filarków,

czopuchów, œcianek dziaùowych, sklepieñ i ùêków,

obsadzanie i okùadanie (szpaùdowanie) ró¿nych elementów

konstrukcyjnych oraz licowanie

œcian i oblicowanie

otwor

ów.

• Rozró¿nia siê przy tym konstrukcje murowe z cegieù,

pustak

ów ceramicznych, bloczków wapienno-piaskowych,

bloczk

ów i pustaków betonowych, drobnowymiarowych i

kamieni naturalnych, element

ów z autoklawizowanego

betonu kom

órkowego, YTONG, itp.

KNR-y

• Nakùady podane w normach obejmuj¹ wykonanie robót podstawowych oraz

rob

ót i czynnoœci pomocniczych wymienionych w zaùo¿eniach ogólnych oraz

nak

ùady zwi¹zane z wykonaniem naro¿y œcian, bruzd, gniazd oporowych,

szczelin dylatacyjnych, obmurowaniem ko

ñców belek stalowych, ¿elbetowych

itp.; wykonanie oraz sprawdzenie i odgruzowanie przewod

ów kominowych w

trakcie rob

ót; zamurowanie otworów kontrolnych, obsadzenie drzwiczek

kontrolnych, wspornik

ów itp.; zamurowanie otworów komunikacyjnych,

naprawienie uszkodze

ñ powstaùych w czasie murowania, postawienie i

usuni

êcie czasowych podpór i zabezpieczeñ, usuniêcie gruzu pozostaùego na

stanowiskach roboczych po zako

ñczeniu robót oraz zamurowanie bruzd i

przebi

ã o powierzchni do 0.01 m2, po wykonaniu robót instalacyjnych.

• Nakùady na wykonanie œcian zostaùy podane odrêbnie dla:

• œcian fundamentowych,

• œcian budynków jednokondygnacyjnych,

• œcian budynków wielokondygnacyjnych.

KNR-y

• Nakùady na œciany dotycz¹ zarówno œcian noœnych, jak i wypeùniaj¹cych.

• Nakùady na wykonanie otworów na okna, drzwi i wrota, gzymsów, pilastrów nale¿y

kalkulowa

ã oddzielnie.

• Ustalenia powy¿sze nie dotycz¹ œcian z kamienia, dla których podano nakùady o

wi

êkszym stopniu scalenia, obejmuj¹ce równie¿ nakùady na wykonanie otworów

okiennych i drzwiowych oraz obrobienie kraw

êdzi pionowych i poziomych.

• Nakùady na wykonanie œcian, sùupów, kominów i œcianek wy¿szych ni¿ 4.50 m nie

obejmuj

¹ monta¿u i rozbiórki rusztowañ. Nakùady na rusztowania w tym przypadku

nale

¿y ustalaã oddzielnie wedùug rozdziaùu 16 przedmiotowego katalogu.

• Nakùady na licowanie œcian z cegieù budowlanych pojedynczych wykonywane

r

ównoczeœnie ze wznoszeniem œcian, uwzglêdniaj¹ peùne nakùady, tj. zarówno

wykonanie

œcian, jak i oblicowanie wraz z ospoinowaniem.

• Normy nakùadów na wykonanie kominów dotycz¹ kominów wolnostoj¹cych

murowanych z cegie

ù, stanowi¹cych wydzielony element nie przewi¹zany ze œcianami

konstrukcyjnymi lub wykraczaj

¹cy poza lico muru. Nakùady nie obejmuj¹ betonowych

nakry

ã na kominy. Nakùady na obmurowanie kanaùów dymowych, spalinowych lub

wentylacyjnych nale

¿y normowaã jako okùadanie (szpaùdowanie) elementów

konstrukcji.

KNR-y

• Iloœã poszczególnych konstrukcji murowych oblicza siê wedùug wymiarów

podanych w projektach dla konstrukcji nieotynkowanych.

• Fundamenty oblicza siê w metrach szeœciennych ich objêtoœci,

• Úciany (z wyj¹tkiem œcian z kamienia) i œcianki dziaùowe oblicza siê w

metrach kwadratowych ich powierzchni.

• Úciany z kamienia oblicza siê w metrach szeœciennych ich objêtoœci. Sùupy i

filarki mi

êdzyokienne o szerokoœci do 2 1/2 cegùy oblicza siê w metrach ich

wysokoœci odpowiednio do przekroju poprzecznego.

• Pilastry oblicza siê w metrach ich wysokoœci, zaœ gzymsy i pasy oblicza siê

w metrach ich dùugoœci mierzonej po ich najdùu¿szej krawêdzi.

• Otwory oblicza siê w sztukach wg grup odpowiadaj¹cych przeznaczeniu.

• Nadpro¿a prefabrykowane oblicza siê w metrach ich projektowanej

dùugoœci, sumuj¹c dùugoœci, jeœli nadpro¿e skùada siê z kilku elementów

prefabrykowanych.

11

KNR-y

• Od powierzchni œcian i œcianek dziaùowych nale¿y odejmowaã:

• powierzchnie otworów okiennych, drzwiowych i innych wiêkszych od

0.5 m2,

• powierzchnie elementów konstrukcji betonowych i ¿elbetowych (z

wyj

¹tkiem prefabrykowanych nadpro¿y ¿elbetowych), jeœli wypeùniaj¹

one wi

êcej ni¿ poùowê gruboœci œciany,

• powierzchnie œcian utworzonych z kanaùów dymowych lub

wentylacyjnych murowanych z pustak

ów i ewentualnie

obmurowanych ceg

ùami lub pùytkami.

• Od powierzchni œcianek dziaùowych nale¿y odejmowaã powierzchnie

otwor

ów, liczone wedùug projektowanych wymiarów w œwietle

o

œcie¿nic, a w przypadkach ich braku w œwietle muru.

Organizacja

• W celu ustalenia organizacji robót murowych,

kalkulacje nakùadów nale¿y prowadziã oddzielnie dla

dziaùek roboczych. S¹ nimi najczêœciej poszczególne

kondygnacje budynku lub wydzielone przestrzennie ich

fragmenty.

• Skalkulowane nakùady na wykonanie poszczególnych

elementów murowych wystêpuj¹cych na dziaùkach

nale¿y scaliã, ustalaj¹c nakùady na wykonanie robót

murowych na poszczególnych dziaùkach. Stanowi¹ one

podstawê do ustalenia potrzeb materiaùowych oraz

czasu wykonania prac przez przyjêty skùad brygady

murarskiej.

BHP

Rozdzia

ù 12

• Roboty murarskie i tynkarskie

• § 188. 1. Roboty murarskie i tynkarskie na wysokoœci powy¿ej 1 m nale¿y wykonywaã z

pomost

ów rusztowañ.

• 2. Pomost rusztowania do robót murarskich powinien znajdowaã siê poni¿ej

wznoszonego muru, na poziomie co najmniej 0,5 m od jego g

órnej krawêdzi.

• § 189. Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich z drabin przystawnych jest

zabronione.

• § 190. Chodzenie po œwie¿o wykonanych murach, przesklepieniach, pùytach, stropach,

przekryciach otwor

ów i niestabilnych deskowaniach oraz wychylanie siê poza

kraw

êdzie konstrukcji bez dodatkowego zabezpieczenia i opieranie siê o balustrady jest

zabronione.

• § 191. 1. Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich w wykopach jest dozwolone

wy

ù¹cznie po uprzednim zabezpieczeniu œcian wykopów.

• 2. Je¿eli stanowisko pracy do wykonania œciany znajduje siê pomiêdzy skarp¹ wykopu a

wznoszon

¹ œcian¹, szerokoœã stanowiska pracy powinna wynosiã co najmniej 0,7 m.

Dzi

êkujê za uwagê