1. Potrzeba człowieka żyć w państwie.
Arystoteles, wybitny filozof starożytnej Grecji uważał tworzenie się państw za twór naturalny. Według niego człowiek jest zwierzęciem politycznym i może się realizować tylko w zorganizowanej grupie jaką jest społeczeństwo. Według Arystotelesa człowiek żyje w państwie po to aby wspólnie z innymi obywatelami dążyć do osiągnięcia korzyści i dóbr niezbędnych do przetrwania. Po to aby dobrze ukształtować życie człowieka. Arystoteles uważał człowieka za istotę która została stworzona specjalnie do życia w państwie po to aby zapewnić sobie bezpieczeństwo, szczęście i godne życie.
2. Istota państwa
Według Arystotelesa państwem jest wspólnota stworzona z większej ilości gmin wiejskich która niejako osiągnęła już kres wszechstronnej samowystarczalności. Tworzenie się państw zaś jest pewną prawidłowością w życiu ludzkim, , kobieta i mężczyzna tworzą rodzinę, rodziny zaś tworzą gminę, a wielka wspólnota gmin tworzy zaś państwo. Państwa istnieją po to aby życie dobrze ukształtować. Państwo bowiem to ogół takich ludzi, odpowiednio wielki by zapewnić wszystko co do życia potrzebne w wystarczającej mierze. Państwa istnieją po to by zapewnić jego obywatelom szczęście, godne życie a przede wszystkim bezpieczeństwo.
3. Istota niewolnictwa według Arystotelesa
Arystoteles - jeden z najsławniejszych filozofów starożytnej Grecji niewolnikami nazywał ludzi którzy z natury nie należą do siebie lecz do drugiego człowieka. Niewolnicy byli traktowani jak narzędzia do wykonywania określonej czynności. Zdaniem Arystotelesa niewolnik czyli żywe narzędzie niema możliwości używania rozumu czyli rozpoznawania dobra od zła, prawy od fałszu i co za tym idzie nie może posiadać cnot i życia istotnie ludzkiego. Niewolnicy nie są w stanie sami kierować swoim życiem, są przystosowani jedynie do bycia posłusznymi swoim panom. Niewolnicy byli ożywionym narzędziem spełniającym zadania na rozkaz swojego pana. Arystoteles uważał niewolników za istoty zdolne tylko do wysiłku fizycznego, porównywał ich bowiem nawet do zwierząt. Według Arystotelesa niewolnicy byli niezbędni państwu tak jak niezbędny jest ster dla kapitana sterującego statkiem.
4. Przykłady państw i narodów jakie wymieniał Arystoteles
Arystoteles w swoim dziele przedstawił wiele ustrojów, teorii i faktów dotyczących państw. W swym dziele wyróżnił takie państwa jak Ateny, Sparta, Grecja, Italia, Tracja, Teby.
5. Czym jest obywatelstwo według Arystotelesa
Według Arystotelesa obywatelem jest ten człowiek który podlega władzy państwowej i bierze w niej czynny udział. Jest to pewna przynależność do narodu. Wyjątkami są tutaj dzieci które ze względu na swój wiek nie mogą udzielać się publicznie. Obywatelem Arystoteles nazywał osoby które zarówno z linii ojca jak i matki pochodziły z rodziny obywatelskiej, a nie tylko z jednej strony. Zdarzały się jednak wyjątki którymi byli chłopi, rzemieślnicy i kupcy którzy pełnili wyłącznie funkcje pomocnicze. Byli oni niezbędni w państwie według Arystotelesa lecz nie posiadali oni żadnych praw obywatelskich.
6. Czym jest ustrój państwa.
Według Arystotelesa ustrój państwa jest czymś co określa porządek władzy państwa i sposób jej podziału, stwierdza co jest czynnikiem decydujących w państwie i jaki jest cel każdej wspólnoty. Ustrój z góry przewiduje kto jest osobą rządzącą w państwie i podaje normy z jakimi rządzący powinni prowadzić państwo i trzymać na wodzy tych którzy by je przekraczali. Według Arystotelesa słowo ustrój i rząd oznacza to samo.
7. Wymienić ustroje państw wspomniane przez Arystotelesa
Arystoteles - najsławniejszy filozof starożytnej Grecji obok Sokratesa i Platona wyróżniał 6 głównych ustrojów politycznych podzielonych na ustroje właściwe i zwyrodniałe. Do ustrojów właściwych które mają na względzie ogólne dobro zalicza się monarchię (królestwo), arystokrację i politeję. Natomiast do ustrojów zwyrodniałych które miały na celu wyłącznie dobro grupy czy masy zalicza się tyranię jako zwyrodnienie królestwa, oligarchię jako zwyrodnienie arystokracji, oraz demokrację jako zwyrodniała formę politei.
8. Charakterystyka demokracji.
Demokracja - kolejny z zwyrodniałych ustrojów według Arystotelesa. Demokracja jako zwyrodnienie politeji ma na celu rządy najuboższych czyli tylko jednej grupy społecznej. Ubodzy zaczynają sprawować władzę w momencie buntu gdy zaczynają głosić swoje poglądy. Demokracja według Arystotelesa jest tam gdzie wolni władają, gdzie masa jest panem. Także tam gdzie ubodzy wolni stanowiący większość dzierżą pełnię władzy w ręku.
9. Charakterystyka oligarchii.
Oligarchia - jeden z zwyrodniałych ustrojów przedstawionych przez Arystotelesa. Podstawowym kryterium sprawowania władzy w oligarchii jest majątek, a nie wielkość grupy rządzącej. Rządzący zazwyczaj sami wyznaczają swoich następców, lecz opanowanie rządów może się także odbyć przez dziedziczenie.
W oligarchii obywatele ubodzy są podporządkowani władzy stanowionej przez bogatych wywodzących się z arystokracji.
10. Charakterystyka Arystokracji
Arystokracja - jeden z właściwych ustrojów według Arystotelesa. Arystokracja charakteryzuje się kilkoma bardzo istotnymi cechami. Rządy sprawowane są zgodnie z prawem a ich celem jest dobro ogółu. Dobór rządzących odbywa się ze względu na cnoty takie jak męskość, odwaga, szlachetność i sprawiedliwość. Arystokracja występuje wtedy gdy rządy należą do grup i wybitnych obywateli wyróżniających się nie tylko majątkiem czy urodzajem, lecz przede wszystkim wykształceniem i gotowością służenia polis. Jest to jedna z form urzędów odpowiadających rozsądkowi i naturze człowieka. W tym ustroju dobry człowiek i dobry obywatel jest tym samym.
11. Charakterystyka Politeji
Politeja - jeden z ustrojów zaliczany przez Arystotelesa do właściwych. Politeja jest to krótko mówiąc mieszanina oligarchii i demokracji, czyli połączenie ubogich i bogatych którzy sprawowaliby władzę. Arystoteles uważał, że politeja zagwarantuje sprawiedliwe i stabilne rządy oparte na cnotach obywatelskich oraz stwarzał możliwości indywidualnego rozwoju każdemu człowiekowi. Politeja charakteryzowała się również najwyższym stopniem poszanowania godności jednostki i zbiorowości oraz troską o wspólne dobro jakim jest państwo (polis).
12. Monarchia i Tyrania
Monarchia - pierwszy ustrój wymieniony przez Arystotelesa. Wg niego społeczeństwo z takim ustrojem jest doskonałe gdyż władza państwowa działa dla dobra ogółu. Inaczej zwana też królestwem. W monarchii władza sprawowana była przez jedną odpowiedzialną osobę. Monarcha zwykle musiał zagwarantować poszanowania i prawa i godności swych poddanych co przekładało się na szacunek dla niego.
Tyrania jest natomiast zwyrodnieniem monarchii czyli królestwa. Tyrania według Arystotelesa jest jednowładztwem dla korzyści panującej jednostki. Tyrania powstaje przez nadużywanie władzy królewskiej i dąży do władzy nieograniczonej. Ustrój ten jest przeciwny naturze człowieka, stwarza możliwości pogwałcenia praw człowieka.
13. Charakterystyka czynnika obradującego.
Czynnik obradujący jest najważniejszym czynnikiem funkcjonowania państwa według Arystotelesa. To właśnie on decydował o wypowiedzeniu wojny, zawarciu i zerwaniu przymierza, o prawach, o karze śmieci. Odgrywał on także decydującą rolę w sprawach wygnania i konfiskaty a także o wyborze urzędników i ich kontroli. Czynnik obradujący decydował o tym kto miał rozstrzygać daną sprawę, a mogło to się odbywać na kilka sposobów, mianowicie: sprawy rozstrzygane przez jedną władze, kilka władz lub też przez wybranych obywateli w określonej kolejności.
14. Charakterystyka czynnika rządzącego
Czynnik rządzący jest drugim najważniejszym czynnikiem funkcjonowania państwa i sprawują go różnego rodzaju urzędy. Czynnik ten decyduje o aktualnej ilości urzędów, zasięgu ich władzy i czasu trwania każdego z nich. Głównych zadaniem czynnika rządzącego jest podział władzy na poszczególne urzędy i wymierzenia im określonego czasu sprawowania władzy. Urzędami natomiast należy nazwać takie stanowiska, na których przysługuje prawo naradzenia się nad pewnymi sprawami, rozstrzygania ich i wydawania rozporządzeń.
15. Charakterystyka czynnika sądzącego.
Czynnik sądowniczy jest 3-cim czynnikiem funkcjonowania państwa. Arystoteles wyróżniał osiem rodzajów sądów a mianowicie: sądy dla przyjmowania sprawozdań urzędników, sądy dla przestępstw powodujących szkodę dla ogółu, sądy dla zamachów na ustrój państwowy, sądy dla spraw pomiędzy urzędnikami a prywatnymi, sądy dla spraw prywatnych większego znaczenia, sądy dla spraw o rozlew krwi oraz sądy dla spraw cudzoziemców. Różnice między sądami wyznacza się w 3 punktach: z jakich osób dobiera się sędziów, co sądzą i jak się ich wybiera, lecz wszystkie sądy są stworzone po to by stanowić prawo i rozstrzygać spory między obywatelami danego państwa.
16. Jaki jest cel istnienia państwa
Państwo według Arystotelesa to jeden z najważniejszych organów. Celem istnienia państwa według Arystotelesa jest zapewnienie jego obywatelom dostatniego i szczęśliwego życia. Według Arystotelesa w grupie jaką jest państwo o wiele łatwiej rozwiązywać problemy dnia codziennego. To właśnie państwo dyktuje zasady i normy z jakimi należy postępować i określonych sytuacjach. To wszystko są to środki wiodące do szczęścia i bezpieczeństwa obywateli. Państwo jest wspólnotą łączącą rodziny i rody dla celów doskonałego i samowystarczalnego bytowania.