Żegnaj

miłości

Najpierw - w jeden pąk,
Świat cały jest zamknięty,
A w nim – uczuć gorący żar,
I nocy czar przepiękny…

A nicie obu spragnionych serc,

W jeden ton uderza,

I stoi świat, i milczy czas…

I zegar go nie odmierza.

Ale gdy przyjdzie taki dzień,
Że coś się gdzieś załamie…
To tak jak – owego – pierwszego dnia,
Serce serca nie skłamie…

I znika, znika barwny krąg,

I – wszystko – łamie się w bezsilności,

I wypadają ręce z rąk…

Więc – żegnaj, żegnaj – miłości…

I. Iwańska

Warszawa 2015-07-08