Żegnaj miłości Najpierw - w jeden pąk, Świat cały jest zamknięty, A w nim – uczuć gorący żar, I nocy czar przepiękny… A nicie obu spragnionych serc, W jeden ton uderza, I stoi świat, i milczy czas… I zegar go nie odmierza. Ale gdy przyjdzie taki dzień, Że coś się gdzieś załamie… To tak jak – owego – pierwszego dnia, Serce serca nie skłamie… I znika, znika barwny krąg, I – wszystko – łamie się w bezsilności, I wypadają ręce z rąk… Więc – żegnaj, żegnaj – miłości… I. Iwańska Warszawa 2015-07-08