Nr. 3
NAMNAŻANIE MATERIAŁU POSIEWOWEGO –
CZARAKTERYSTYKA ILOŚCIOWA
Oznaczanie liczby drobnoustrojów przy użyciu komory Thoma
Przebieg doświadczenia:
+ znalezienie siatkę komory przy powiększeniu 10x a następnie 40x
+ po wytrząsaniu zawiesiny drożdży przeniesienie pipetą do komory Thoma
+ policzenie liczby komórek w 2 kwadratach (powinno się liczyć 40, ok. 700 komórek)
+obliczenie liczby komórek w 1 cm
3
badanej zawiesiny drożdży
Obserwacje:
I kwadrat:
1 2 0 3
0 1 0 1
1 0 2 1
1 0 1 2
16
II kwadrat:
2 1 0 0
2 2 0 2
1 1 0 4
0 3 2 0
20
Obliczenia:
N = 4 ∙ 10
6
∙ a
śr
∙ r
N – liczba komórek w 1cm
3
badanej próbki;
a
śr
– średnia liczba komórek w małym kwadracie;
r – rozcieńczenie badanej próbki
a
śr
=
ଵାଶ
ଶ
= 18
N = 4 ∙ 10
6
∙ 18 ∙ 100
N = 72 ∙ 10
8
r = 100
ZADANIE:
160hl = 16 000 000cm
3
zakładamy 100% żywotność (w oparciu o próbę z błekitem
metylenowym i płynem Lugola)
1cm
3
MZ
–
10
5
1,6 ∙ 10
7
cm
3
MZ
–
X
X = 1,6 ∙ 10
12
– tyle potrzeba komórek drożdży
1cm
3
próbki
–
72 ∙ 10
8
Y
–
1,6 ∙ 10
12
Y = 0,22 ∙ 10
4
cm
3
= 2,2 dm
3
= 2,2 l
– tyle należałoby użyć gęstwy
drożdżowej
Wnioski:
W 1cm
3
badanego materiału znajdowało się
72 ∙ 10
8
komórek drożdży. Z tego względu aby zaszczepić
160hl brzeczki nastawnej należałoby użyć 2,2 dm
3
gęstwy drożdżowej. Zakładamy 100% żywotność komórek
drożdży, w oparciu o próbę z błękitem metylenowym i płynem Lugola.
Określenie żywotności i stanu odżywienia gęstwy drożdżowej
Przebieg doświadczenia:
+ kroplę zawiesiny drożdży umieszczono na szkiełku podstawowym
+ dodano kroplę błękitu metylenowego, nakryto szkiełkiem nakrywkowym i obserwowano pod mikroskopem
+ kroplę zawiesiny drożdży umieszczono na szkiełku podstawowym
+ dodano kroplę płynu Lugola, nakryto szkiełkiem podstawowym i obserwowano pod mikroskopem
Obserwacje:
W pierwszym preparacie z błękitem metylenowym komórki obserwowane nie były zabarwione. Natomiast w
drugim preparacie w komórkach drożdży występowały liczne ziarna o barwie brunatnej.
Wnioski:
Badany preparat zawierał komórki żywe, nie stwierdzono komórek martwych – brak zabarwionych na
niebiesko pod wpływem błękitu metylenowego. Komórki żywe są bezbarwne, ponieważ usuwają z cytoplazmy
wnikający barwnik, natomiast komórki martwe nie usuwają barwnika, który wnika do ich wnętrza zabarwiając je na
szafirowy kolor.
Ponadto brunatne zabarwienie wskazuje na to, że komórki drożdży miały dostęp do pożywienia, ponieważ nie
musiały rozkładać materiału zapasowego jakim jest glikogen, barwiący się w płynie Lugola na brunatno.