1
INSTALACJE OLEJU SMAROWEGO
Instalacje oleju smarowego siłowni spalinowych związane są
przede wszystkim z obecnością spalinowych silników tłokowych.
Silniki te w odróżnieniu od pozostałych maszyn i urządzeń
zainstalowanych na statku charakteryzują się specyficznymi
warunkami ich smarowania, czego konsekwencją jest istnienie
dość rozbudowanej zewnętrznej instalacji oleju smarowego.
Pozostałe
maszyny
i
urządzenia
siłowni
wymagające
smarowania, takie jak np. przekładnie, sprężarki powietrza,
sprężarki chłodnicze itp. mają własne niezależne układy
smarowania. Jest to podyktowane innymi wymaganiami, jakie
muszą spełniać stosowane w tych urządzeniach oleje smarowe.
Zadaniem instalacji oleju smarowego jest:
•
przyjmowanie i przechowywanie zapasów potrzebnych
rodzajów olejów smarowych,
•
uzupełnianie ubytków oleju,
•
doprowadzanie
oleju
smarowego
i
chłodzącego
o
odpowiednich parametrach,
•
oczyszczanie oleju smarowego,
•
przechowywanie i oddawanie oleju nie nadającego się do
dalszego użytkowania.
Te wielorakie funkcje w odniesieniu do tłokowych silników
spalinowych spełniają następujące instalacje oleju smarowego:
1.
Instalacja oleju cylindrowego;
2.
Instalacja obiegowego smarowania i chłodzenia;
2
3.
Instalacja oczyszczająca;
4.
Instalacja transportowa.
Mimo odrębnych zadań jakie te instalacje spełniają, są one ze
sobą w większym lub mniejszym stopniu funkcjonalnie powiązane
tworząc system oleju smarowego.
W silniku spalinowym olej smarowy służy do smarowania
współpracujących ze sobą części i odprowadzania ciepła tarcia, co
zabezpiecza te części przed nadmiernym zużyciem. Olej smarowy
zabezpiecza smarowane części, głównie łożyska i tuleje
cylindrowe, przed korozją oraz utrzymuje je w czystości. W
niektórych typach silników wodzikowych i z reguły w silnikach
bezwodzikowych o większych średnicach cylindrów olej smarowy
jest stosowany do chłodzenia tłoków. Rzadziej olej smarowy jest
stosowany do chłodzenia wtryskiwaczy (silniki Sulzera A25).
Wymagania i charakterystyka głównych elementów
instalacji oleju smarowego
1.
Zbiorniki i pompy
Zbiornik obiegowy
Ś
ciekowy zbiornik obiegowy jest zbiornikiem bezciśnieniowym
wstawianym lub kadłubowym umieszczonym w dnie podwójnym.
Przykład usytuowania takiego zbiornika przedstawia rysunek.
3
Rys. Usytuowanie zbiornika obiegowego oleju smarowego w
dnie podwójnym
l - zbiornik obiegowy; 2 - otwory w dennikach; 3 - zbiornik
oleju brudnego; 4 - zbiornik zapasowy oleju obiegowego; 5 -
przedziały ochronne.
Końce rur ściekowych z miski olejowej silnika do zbiornika
ś
ciekowego powinny być tak rozmieszczone, aby podczas pracy
silnika były one stale zanurzane w oleju. Rury ściekowe dwóch i
więcej silników nie powinny łączyć się ze sobą Rozwiązanie takie
zapewnia oddzielenie przestrzeni nad olejem znajdującym się w
zbiorniku
od
karteru
silnika,
co
jest
podyktowane
zabezpieczeniem zbiornika przed możliwością rozprzestrzenienia
się wybuchu.
Zbiorniki oleju smarowego są oddzielone od zbiorników paliwa
ciekłego i wody kotłowej przedziałami ochronnymi. Jeżeli takich
przedziałów nieprzewidziano, to na rurociągach ściekowych z
4
karterów silników są zainstalowane zawory zwrotne lub
zaporowe,
sterowane
znad
podłogi
maszynowni,
celem
uniemożliwienia przedostania się wody do silnika i siłowni przy
uszkodzeniu poszycia w obrębie zbiornika oleju.
Jeżeli zbiornik jest typu kadłubowego, to jest zapewniony
swobodny przepływ oleju do końcówek ssących pomp
obiegowych oraz oleju, szlamu i wody oraz do końcówek ssących
pomp zasilających wirówek, przez zastosowanie odpowiednio
dużych otworów w dennikach.
Końcówki ssące pomp obiegowych są usytuowane w pewnej
odległości od rur ściekowych, aby zapewnić dobre odgazowanie i
uspokojenie oleju w zbiorniku. Odległość końcówek ssących
pomp obiegowych od dna zbiornika wynosi 0,5 do 0,6 średnicy
rurociągu ssącego celem uniemożliwienia zassania przez te pompy
osadów i szlamu, gromadzących się na dnie zbiornika.
Końcówki ssące pomp zasilających wirówek są usytuowane
możliwie blisko dna zbiornika, a jeżeli zbiornik ma dno
pochylone, to w jego najniżej położonej części, możliwie w
pobliżu spływu oleju z silnika. Takie usytuowanie ssania pomp
zasilających wirówek umożliwia również usuwanie szlamu
olejowego oraz wody, gromadzących się na dnie zbiornika. Spływ
oczyszczonego oleju z wirówki jest usytuowany możliwie blisko
końcówek ssących pomp olejowych, co zapewnia prawidłowe
oczyszczanie oleju w obiegu.
Rysunek
poniżej
przedstawia
usytuowanie
końcówek
rurociągów ssących i tłoczących w ściekowym zbiorniku
5
obiegowym.
Rys. Usytuowanie końcówek rurociągów w zbiorniku obiegowym
oleju smarowego
l - spływ oleju z silnika; 2 - ssanie pompy zasilającej
wirówki; 3 - ssanie pompy obiegowej oleju smarowego;4 -
dolot oczyszczonego oleju z wirówki.
W siłowniach zautomatyzowanych każda z obiegowych pomp
oleju smarowego powinna mieć własny rurociąg ssący ze
zbiornika obiegowego. Takie rozwiązanie upraszcza automatykę
przełączania pracy układu z jednej pompy na drugą, ponieważ
unika się w ten sposób konieczności przełączania armatury.
Zbiorniki oleju obiegowego usytuowane w kadłubie poniżej linii
wodnej nie mają chłodzonych wodą zaburtową ścian, powyżej
poziomu roboczego oleju. Spełnienie tej zasady zapobiega
skraplaniu
pary
wodnej
z
powietrza
i
tym
samym
zanieczyszczaniu oleju wodą.
6
Rys. Rozmieszczenie odpowietrzeń zbiornika obiegowego oleju
smarowego
•
Zbiornik oleju zużytego
Do przechowywania oleju zużytego, tj. oleju, który utracił swoje
właściwości w takim stopniu, że nie nadaje się do dalszej
7
eksploatacji instaluje się zbiornik oleju zużytego, zwany również
zbiornikiem oleju brudnego. Zbiornik ten powinien mieć taką
samą pojemność, co zbiornik obiegowy silnika głównego.
Zbiornik ten z reguły umieszcza się w dnie podwójnym. Jest on
opróżniany w porcie pompą transportową.
•
Zbiornik zapasowy oleju obiegowego
Na statkach nieograniczonego rejonu i ograniczonego rejonu
ż
eglugi przewiduje się rezerwowy zbiornik o pojemności
wystarczającej do napełnienia olejem układu smarowania do stanu
roboczego. W zbiorniku tym, noszącym nazwę zbiornika
zapasowego, przechowywany jest zapas oleju umożliwiający
całkowitą wymianę oleju w obiegu jak również uzupełnianie
naturalnych ubytków oleju spowodowanych nieszczelnościami,
stratami w procesie wirowania itp.
Ponieważ silniki pomocnicze mają własne, niezależne układy
smarowania, mają one również odrębny zbiornik zapasowy oleju
smarowego. Zbiornik ten jest prawie zawsze zbiornikiem
umieszczonym poza dnem podwójnym.
•
Pompy
Jako pompy oleju obiegowego stosowane są z reguły pompy
ś
rubowe napędzane silnikami elektrycznymi, względnie pompy
zębate napędzane od silnika. Instalacja oleju smarowego jednego
silnika głównego powinna być obsługiwana, przez co najmniej
8
dwie pompy, z których każda powinna mieć wydajność
wystarczającą do pracy silnika. Jedna z pomp może być
napędzana przez silnik.
W silnikach z suchą misą olejową i pompą osuszającą warunek
ten uważa się za spełniony, jeżeli możliwa jest awaryjnie praca
silnika z mokrą misą olejową i czynnej tylko jednej (dowolnej)
pompie oleju smarowego. Zależnie od rozwiązania i usytuowania
zbiornika obiegowego rozróżnia się trzy typy instalacji
obiegowego smarowania i chłodzenia silników.
1.
Instalacja oleju smarowego obiegowego ze ściekowym
zbiornikiem obiegowym, zwana również instalacją z suchą
misą olejową (suchym karterem), jest stosowana dla
wolnoobrotowych silników większej mocy, napędzających
ś
rubę. W instalacjach tego typu olej po przejściu przez
punkty smarne oraz olej spływający z chłodzonych tłoków
ś
cieka rurami ściekowymi do ściekowego zbiornika
obiegowego usytuowanego w dnie podwójnym pod
silnikiem. Aby zapobiec gromadzeniu się oleju w misie
olejowej silnika, w przypadku istnienia przegłębienia
rufowego względnie dziobowego, stosuje się, co najmniej
dwie rury ściekowe. Połączenie misy olejowej ze
zbiornikiem musi być wykonane jako elastyczne, ze względu
na drgania występujące w czasie pracy silnika. Rozwiązanie
takiego połączenia przedstawia przykładowo rysunek
9
Rys. Instalacja oleju smarowego obiegowego ze ściekowym
zbiornikiem obiegowym
l – silnik, 2 - zbiornik obiegowy oleju; 3 - pompa obiegowa
oleju smarowego; 4 - chłodnica oleju; 5 - zawór
termostatyczny; 6 - filtr oleju; 7 - pompa osuszająca; 8 - rury
ś
ciekowe.
Usytuowanie zbiornika obiegowego poza silnikiem jest
podyktowane
możliwością
zastosowania
niskiej
wielokrotności cyrkulacji oleju w obiegu i tym samym
uzyskania długiego czasu jego używalności.
2.
Instalacja oleju obiegowego z mokrą misą olejową (mokrym
karterem) przedstawia rysunek
Rys. Instalacja oleju obiegowego z mokrą misą olejową
10
Instalacje tego typu są stosowane z reguły w silnikach
mniejszej mocy, przy czym rolę zbiornika obiegowego w
tych silnikach spełnia misa olejowa. Rozwiązanie takie jest
stosowane przy niewielkich ilościach oleju znajdującego się
w obiegu o stosunkowo dużych(rzędu kilkunastu i więcej)
wielokrotnościach cyrkulacji oleju, czego konsekwencją jest
krótszy okres jego używalności.
3.
Instalacja smarowania silnika z suchą misą olejową i pompą
transportową
Rys. Instalacja smarowania silnika z suchą misą olejową i pompą
transportową
Na statkach ograniczonego rejonu żeglugi niezależnie od liczby
silników głównych, mogą nie być zainstalowane pomp
rezerwowe.
Jako pompy transportowe stosowane są pompy zębate i
łopatkowe
(z
tłokiem
obrotowym)
napędzane
silnikami
elektrycznymi, a jako pompy rezerwowe oraz dla mniejszych
11
wydajności pompy tłokowe z napędem ręcznym.
W instalacjach z dwoma silnikami głównymi są przewidziane po
jednej pompie dla każdego z silników oraz jedna niezależna
pompa rezerwowa o wydajności wystarczającej do pracy każdego
silnika.
4.
Filtry
Celem ochrony przed przedwczesnym zużyciem części
smarowanych silnika, przekładni oraz samych pomp w
instalacjach oleju smarowego instaluje się filtry. Na rurociągach
układów smarowania obiegowego powinny być zainstalowane na:
1.
rurociągu
ssącym
pomp
przekładni
zębatych
-
filtr
magnetyczny,
2.
rurociągu ssącym pompy - jeden filtr zgrubny (siatka),
3.
rurociągu tłoczącym pompy - dwa filtry równoległe, jeden
przełączalny filtr podwójny lub jeden filtr samo oczyszczający
się.
Wymiar oczek siatek filtrów instalowanych na tłoczeniu pomp
obiegowych wynosi 30 do 50
µ
m. Przepustowość każdego filtru
oleju smarowego powinna być o 10% większa od wydajności
największej pompy w obiegu.
Filtry
nie
powinny
być
przewymiarowane,
ponieważ
12
stwierdzono zjawisko katalitycznego oddziaływania materiału
siatki na proces starzenia oleju i związane z tym procesem
wyczerpywanie
się
zawartych
w
oleju
dodatków
uszlachetniających.
Dodatkowe filtry (zazwyczaj podwójne) instaluje się również w
układzie smarowania łożysk turbozespołów doładowujących oraz
w odrębnych obiegach smarowania łożysk wału rozrządczego
(silniki Burmaister & Wain) i wodzików (np. silniki Szulera typu
RND-M)
W niektórych silnikach średnioobrotowych (np. Fiat 3012 SS)
spalających paliwa pozostałościowe spotyka się układ dwóch
filtrów połączonych szeregowo.
W takim układzie schematycznie przedstawionym na rysunku
poniżej pierwszy filtr zgrubny jest typu samo oczyszczającego o
zdolności filtracyjnej 0,2 mm, natomiast drugi filtr (również typu
samo oczyszczającego) jest filtrem dokładnego oczyszczania.
Składa się on równolegle pracujących elementów o różnej
zdolności filtracyjnej: 3/4 tych elementów ma zdolność filtracyjną
20
µ
m a 1/4 elementów - zdolność filtracyjną 3 do 5
µ
m.
Zawory trójdrogowe umożliwiają chwilowe odłączenie każdego
z filtrów przy pracującym silniku
13
Rys. Szeregowy układ filtrów oleju smarowego
l - filtr zgrubny; 2 - filtr dokładnego oczyszczania; 3 -
dolot oleju; 4 - odlot oczyszczonego oleju.
W celu zabezpieczenia pomp transportowych oraz pomp
zasilających wirówek, podobnie jak dla pomp obiegowych,
instaluje się na ich rurociągach pojedyncze, siatkowe filtry
zgrubne. Taką samą rolę spełniają kosze ssące zaopatrzone w
siatkę.
5.
Chłodnice
Zadaniem chłodnic w instalacjach obiegowego smarowania i
chłodzenia silników jest odprowadzanie ciepła tarcia części
smarowanych oraz ciepła olejowego chłodzenia tłoków.
Czynnikiem odbierającym ciepło od oleju smarowego jest woda
zaburtowa (morska), a w centralnych układach chłodzenia woda
słodka. W instalacjach dużych, wolnoobrotowych silników
14
najczęściej stosowane są dwuprzepływowe chłodnice płaszczowo-
rurowe z przegrodami segmentowymi, oraz chłodnice płytowe. W
układach obiegowego smarowania silników pomocniczych
spotyka się również chłodnice rurowe innych typów, niekiedy
konstrukcyjnie zespolone z chłodnicą wody. Chłodnice takie
łącznie z pozostałymi elementami instalacji oleju smarowego są
dostarczane razem z silnikiem.
6.
Układ rurociągów
Jeżeli w siłowni znajdują się dwa lub więcej głównych silników,
każdy z nich powinien mieć własny, niezależny układ smarowania
z osobnym zbiornikiem obiegowym. Takie rozwiązanie eliminuje
możliwość zanieczyszczenia oleju we wszystkich silnikach w
wypadku awaryjnego zanieczyszczenia oleju w jednym z obiegów
smarowania.
Również każdy silnik pomocniczy powinien mieć własny
niezależny układ smarowania. W silnikach tych najczęściej
spotykanym rozwiązaniem jest umieszczenie na silniku całej
instalacji obiegowego smarowania silnika, składającej się z
pompy (lub pomp) napędzanej od silnika, chłodnicy, filtra
(filtrów), rurociągów i armatury.
Rurociągi instalacji oleju smarowego nie powinny mieć połączeń
z rurociągami o innym przeznaczeniu, z wyjątkiem połączenia z
15
wirówkami, które mogą być używane do oczyszczania paliwa pod
warunkiem zastosowania skutecznych rozwiązań konstrukcyjnych
uniemożliwiających zmieszanie się paliwa z olejem.
Przy zastosowaniu wirówek do oleju smarowego powinno się
przewidzieć środki uniemożliwiające zmieszanie się oleju silnika
głównego z olejem silników pomocniczych.
Celem zabezpieczenia filtra oleju smarowego przed jego
zapowietrzeniem w czasie eksploatacji, stosuje się czasami, na
rurociągu tłoczącym oleju smarowego ciągłe odpowietrzanie.
Rozwiązanie przedstawia rysunek. Zawór na odpowietrzeniu
powinien być wyregulowany w taki sposób, aby w przezierniku
można było kontrolować ciągły przepływ oleju.
Rys. Ciągłe odpowietrzanie rurociągu tłoczącego przed filtrem
l- z pompy obiegowej; 2 - do zbiornika obiegowego.
16
Instalacje oleju cylindrowego silników spalinowych
Do
smarowania
gładzi
tulei
cylindrowych
dużych,
wolnoobrotowych silników wodzikowych stosuje się specjalne
gatunki olejów smarowych zwane olejami cylindrowymi. Oleje te
w porównaniu z obiegowymi olejami smarowymi charakteryzują
się wysoką, rzędu około l00 mg
KOH
/g, wartością całkowitej liczby
zasadowej, większą lepkością w granicach (90-150cSt w 50°C),
co odpowiada klasie lepkości SAE 40 i SAE 50, oraz tworzeniem
małej ilości osadów po ich spaleniu. Oleje te dzięki dużej
alkaliczności zabezpieczają tuleję cylindrową, przed tzw.
zużyciem korozyjnym związanym z obecnością siarki w paliwie i
umożliwiają spalania w tych silnikach paliw pozostałościowych
(olejów ciężkich) o zawartości siarki dochodzącej nawet do 5%.
Przykłady rodzajów olejów smarowych
17
Przy smarowaniu gładzi tulei cylindrowych istotne jest
doprowadzanie do cylindrów oleju o określonym ciśnieniu i w
odpowiedniej ilości, ponieważ zarówno zbyt małe jak i zbyt
intensywne smarowanie pociąga za sobą zwiększone zużycie tulei
cylindrowej i pierścieni tłokowych. Przy zbyt małej ilości
doprowadzanego oleju może występować lokalnie przerwanie
filmu olejowego prowadzące do zwiększonego zużycia, natomiast
przy zbyt dużej ilości oleju smarowego pojawia się w cylindrze
zwiększona ilość osadów (koksu) pozostających po spaleniu oleju,
co prowadzi do zwiększonego zużycia współpracujących części.
Dozowanie odpowiednich ilości oleju cylindrowego zapewniają
wielopunktowe praski smarowe (lubrykatory), które doprowadzają
18
olej do poszczególnych punktów smarowania. Praski smarowe są
napędzane od wału rozrządczego, przy czym każdy z tłoczków
doprowadza olej tylko do jednego punktu.
Rys. Lubrykator silników B&W
19
Rys. Lubrykator typu Bosch
Smarownice, doprowadzające olej do gładzi tulei cylindrowej
muszą mieć zawory zwrotne zabezpieczające instalację przed
działaniem ciśnień panujących w cylindrze.
Rys.
Schemat
smarowania
dwóch
cylindrów
silnika
spalinowego.
20
Rys. Doprowadzenie oleju do gładzi tulei cylindrowej
W silnikach bezwodzikowych smarowanie cylindrów może być
zrealizowane stosując olejowe praski smarowe, albo też poprzez
smarowanie mgłą olejową. Sposób pierwszy stosowany jest w
silnikach średnioobrotowych większej mocy, przy czym
niezależnie od rodzaju spalanego paliwa do smarowania tulei
cylindrowych stosuje się najczęściej czysty nieprzepracowany olej
obiegowy.
Rys. Doprowadzenie oleju do gładzi tulei cylindrowej,
rozwiązania króćców
Stosowanie do smarowania cylindrów specjalnego oleju
cylindrowego,
aczkolwiek
jest
uzasadnione
teoretycznie,
zwłaszcza w przypadku spalania paliw pozostałościowych,
21
stwarza jednak w eksploatacji niepożądaną sytuację, ponieważ
zarówno wysokoalkaliczny olej cylindrowy jest rozcieńczany
przez olej obiegowy, a z drugiej strony niespalony olej cylindrowy
zmienia własności oleju obiegowego.
Oleje smarowe stosowane w silnikach bezwodzikowych muszą
być zatem zdolne do spełniania podwójnej funkcji: olejów
obiegowych i olejów cylindrowych. Z tych względów muszą się
one charakteryzować lepszymi własnościami myjącymi i większą
odpornością na utlenianie niż oleje obiegowe używane w silnikach
wodzikowych, jak również obok smarowania i ochrony łożysk
przed korozją muszą zapobiegać powstawaniu osadów w
cylindrze i na tłokach.
Dodatkowym wymaganiem jest zdolność do dyspergowania
nierozpuszczalnych w oleju produktów spalania, zwłaszcza w
odniesieniu do paliw typu pozostałościowego. Z tych też
względów całkowita liczba zasadowa tych olejów jest wyższa od
olejów obiegowych stosowanych w silnikach wodzikowych.
Do zasilania olejem cylindrowym olejowych prasek smarowych
służy instalacja cylindrowego oleju smarowego. Zapas oleju
cylindrowego wystarczający dla zasięgu pływania jednostki jest
przechowywany w zbiorniku zapasowym. Zasilanie olejowych
prasek smarowych odbywa się grawitacyjnie ze zbiornika
rozchodowego oleju cylindrowego napełnianego okresowo pompą
transportową.
Zarówno zbiornik zapasowy jak i zbiornik rozchodowy oleju
cylindrowego są wyposażone w poziomowskazy oraz wanny
22
ś
ciekowe, umożliwiające odprowadzenie do zbiornika ścieków i
odwodnień drobnych przecieków oleju oraz wody, którą można
usunąć z oleju otwierając odpowiednie zawory umieszczone w
dolnej części zbiorników. Celem uniknięcia przedostawania się do
cylindrów zanieczyszczeń osadzonych w zbiorniku rozchodowym,
pobór oleju umieszczony jest około 40 cm powyżej dna zbiornika.
Zbiornik rozchodowy oleju cylindrowego powinien być
umieszczony dostatecznie wysoko ponad olejowymi praskami
smarowymi,
dla
zapewnienia
odpowiedniego
ciśnienia
hydrostatycznego na dolocie do prasek.
Firma Sulzer zaleca umieszczenie tego zbiornika co najmniej 6,5
m powyżej osi wału korbowego silnika. Z tych względów zbiornik
rozchodowy jest najczęściej usytuowany powyżej zbiornika
zapasowego, a jego napełnianie odbywa się zębatą pompą
transportową. Wysokie umieszczenie zbiornika rozchodowego
pozwala dodatkowo na odprowadzenie przelewu do zbiornika
zapasowego oraz na jego grawitacyjne opróżnianie. Pobór
niewielkich ilości oleju cylindrowego umożliwia zawór czerpalny
umieszczony bądź-na zbiorniku zapasowym, bądź też na
rurociągu zasilającym praski smarowe.
23
Rys. Schemat ideowy instalacji oleju cylindrowego l - zbiornik
zapasowy oleju cylindrowego
1 – zbiornik zapasowy; 2 - zbiornik rozchodowy oleju
cylindrowego; 3 - pompa transportowa oleju cylindrowego; 4
-praska smarowa.
W dużych siłowniach (N > 20 000 kW) spotyka się niekiedy
dwa zbiorniki zapasowe oleju cylindrowego oraz rezerwową
pompę transportową z napędem ręcznym.
W przypadku siłowni wielosilnikowej poszczególne silniki są
zasilane
olejem
cylindrowym
ze
wspólnego
zbiornika
rozchodowego.
24
Rys. Schemat ideowy instalacji oleju cylindrowego silników
MAN-B&W
25
Rys. Schemat ideowy instalacji oleju cylindrowego silników
Sulzer
Instalacja obiegowego smarowania i chłodzenia silników
spalinowych
Smarowanie łożysk głównych i korbowodowych, łożysk wału
rozrządczego, łożysk ślizgowych turbozespołów doładowujących
oraz
wszelkich
pozostałych,
wymagających
smarowania
elementów silnika, jak również chłodzenie olejowe tłoków
odbywa się obiegowo pod ciśnieniem. W instalacji obiegowego
smarowania i chłodzenia, której schemat ideowy przedstawia
rysunek, olej o odpowiednim ciśnieniu i temperaturze, a tym
samym lepkości, jest doprowadzany do poszczególnych miejsc
wymagających smarowania względnie chłodzenia dzięki ciśnieniu
wytwarzanemu przez pompę obiegową. Po spełnieniu przez olej
swoich, funkcji smarowania i chłodzenia, olej spływa
grawitacyjnie do misy olejowej l silnika, względnie do zbiornika
znajdującego się pod silnikiem, skąd jest zasysany i tłoczony do
silnika przez pompę 2, krążąc w obiegu - stąd nazwa smarowania
względnie chłodzenia obiegowego. Olej przepływając przez silnik
podgrzewa się, odprowadzając w ten sposób ciepło tarcia
smarowanych części, a w niektórych silnikach również ciepło
chłodzenia tłoków.
26
Rys. Schemat ideowy instalacji obiegowego smarowania i
chłodzenia silnika
l - misa olejowa silnika, 2 - pompa obiegowa oleju
smarowego, 3 - chłodnica oleju, 4 - zawór termostatyczny; 5
-filtr oleju.
Dla zapewnienia stałej temperatury, a tym samym i lepkości
oleju doprowadzanego do silnika instaluje się na tłoczeniu pompy
chłodnicę 3, w której woda zaburtowa schładza krążący w obiegu
olej
do
wymaganej
temperatury
regulowanej
zaworem
termostatycznym 4. Takie usytuowanie chłodnicy zapewnia dobre
warunki zasysania oleju przez pompę oraz uniemożliwia w czasie
pracy silnika zanieczyszczenie oleju obiegowego wodą zaburtową.
Ponieważ ciśnienie oleju w obiegu jest wyższe od ciśnienia wody
chłodzącej, w przypadku powstania nieszczelności w chłodnicy,
spowodowanej np. pęknięciem rurki, obserwować się będzie
ubytek oleju w obiegu, a nie jego zanieczyszczenie wodą,
prowadzące w konsekwencji do korozji i awarii silnika.
Instalacje
obiegowego
smarowania
silnika
pozbawione
chłodnicy spotyka się w silnikach małej mocy, rzędu kilkunastu
27
do kilkudziesięciu kW, stosowanych jako silniki łodziowe
względnie silniki zespołów awaryjnych. Ciepło tarcia w takich
silnikach jest odprowadzane do otoczenia przez obudowę silnika,
misę olejową oraz rurociągi instalacji na drodze konwekcji i
promieniowania.
Podczas smarowania i chłodzenia silnika w oleju smarowym
pojawiają się różnego rodzaju stałe zanieczyszczenia, jak: cząstki
metalu, rdzy, piasku, koksu itp. Celem ochrony części
smarowanych przed ich przedwczesnym zużyciem w każdym
obiegu oleju smarowego jest zainstalowany filtr 5. Jeśli chodzi o
usytuowanie filtra w obiegu, spotyka się umieszczanie filtra
zarówno przed jak i za chłodnicą. Umieszczenie filtra przed
chłodnicą zabezpiecza chłodnicę przed gromadzeniem się w niej
zanieczyszczeń oraz pozwala na filtrację oleju przy mniejszej
różnicy ciśnień. Takie usytuowanie filtra nie zabezpiecza jednak
silnika
przed
możliwością
przedostania
się
skupisk
zanieczyszczeń, które mogą przypadkowo oderwać się w
chłodnicy po dłuższym okresie jej eksploatacji.
Pełne zabezpieczenie silnika przed możliwością przedostania się
zanieczyszczeń, które mogłyby spowodować uszkodzenie
smarowych części, zapewnia umieszczenie filtra za chłodnicą,
możliwie jak najbliżej silnika. Takie usytuowanie filtra jest
zalecane obecnie przez większość producentów silników (MAN
B&W,
Sulzer,),
wymaga
jednak
stosowania
filtrów
dopuszczających
większą
różnicę
ciśnień
na
siatkach
filtracyjnych.
28
Rys. Połączenie misy olejowej silnika ze ściekowym
zbiornikiem obiegowym oleju (konstrukcja Burmeister &
Wain)
l - blacha dziurkowana lub siatka; 2 - pierścień z gumy
olejoodpornej; 3 -pokrywa zbiornika; 4 - rura ściekowa.
Jeżeli
objętość
misy
olejowej
silnika
uniemożliwia
pomieszczenie niezbędnej ilości oleju, lub też występujące na
statku przegłębienia mogłyby spowodować zakłócenia w
swobodnym odpływie oleju do zbiornika umieszczonego pod
silnikiem, stosuje się instalację oleju obiegowego z suchą misą
olejową (suchym karterem) i pompą osuszającą, przedstawioną
schematycznie wcześniej na rysunku. Instalację tę charakteryzuje
obecność dwóch pomp oleju smarowego, a mianowicie pompy
osuszającej 7 misę olejową, która tłoczy olej do zbiornika
obiegowego 2 umieszczonego poza silnikiem, oraz pompy
obiegowej 3, zasysającej olej ze zbiornika obiegowego i tłoczącej
go przez chłodnicę 4 i filtr 6 do silnika l. Przy takim rozwiązaniu
obiegu oleju smarowego, pompa osuszająca napędzana najczęściej
wraz z pompą obiegową od wału silnika ma zawsze wydajność
większą od pompy obiegowej, co zapewnia dobre osuszanie misy
olejowej i uniemożliwia spadek poziomu oleju w zbiorniku
obiegowym.
29
Jeżeli
turbosprężarki
(turbodmuchawy)
powietrza
doładowującego są wyposażone w łożyska ślizgowe, smarowanie
tych łożysk może być wykonane w różny sposób w zależności od
wymagań, jakie stawia producent turbosprężarek.
W dużych wolnoobrotowych silnikach wodzikowych najczęściej
spotykanym rozwiązaniem jest wspólny układ smarowania z
układem
obiegowego
smarowania
łożysk
silnika.
Takie
rozwiązanie jest wprawdzie bardzo proste, jego wadą jest jednak
smarowanie
łożysk
o
dużej
prędkości
obrotowej
zanieczyszczonym obiegowym olejem silnikowym, a więc olejem
różniącym się własnościami od olejów stosowanych do
smarowania łożysk maszyn wirnikowych. Z tego też względu,
jeżeli łożyska turbodmuchaw i łożyska silnika mają wspólny
układ smarowania, to przed łożyskami turbodmuchaw są
zainstalowane dokładne filtry o konstrukcji umożliwiające] ich
oczyszczenie w czasie pracy silników.
Przykład rozwiązania instalacji tego typu dla silnika Sulzer i
turbosprężarek BBC przedstawia rysunek.
30
Rys. Instalacja smarowania turbosprężarki
Z kolektora dolotowego l oleju smarowego na silniku
(nadciśnienie oleju w tym kolektorze wynosi 0.5 MPa, (jest, więc
wyższe od ciśnienia wymaganego do smarowania łożysk) olej jest
tłoczony przez podwójny filtr siatkowy 2 z wkładką magnetyczną
o oczkach siatki 20
µ
m oraz przez zawór regulacyjny do wysoko
umieszczonego zbiornika grawitacyjnego 3 z ciągłym przelewem
4, odprowadzanym do misy olejowej lub zbiornika obiegowego.
Smarowanie łożysk turbosprężarek odbywa się pod działaniem
ciśnienia hydrostatycznego wynoszącego około 50 kPa, a
następnie olej spływa swobodnie do misy olejowej. Do kontroli
31
smarowania łożysk, zarówno na rurociągu przelewowym jak i na
rurociągach odpływowych oleju z łożysk instaluje się przezierniki
5. Odgałęzienie za zaworem regulacyjnym służy do smarowania
łożysk turbosprężarki pomocniczej napędzanej elektrycznie.
Zamiast zbiornika grawitacyjnego może być również stosowany
zbiornik ciśnieniowy, nie wymagający wysokiego usytuowania
nad silnikiem. Schemat rozwiązania stosowanego w silnikach
wodzikowych B&W przedstawia rysunek.
Rys. Schemat instalacji smarowania turbosprężarek ze
zbiornikiem ciśnieniowym B&W
l - zbiornik ciśnieniowy; 2 - kryza dławiąca; 3 - rurociąg
przelewowy; 4 -podgrzewacz parowy oleju; 5 - przeziemiki
Przed zbiornikiem ciśnieniowym l, w którym odpowiednie
ciśnienie jest uzyskiwane kryzą dławiącą 2 umieszczoną na
32
rurociągu przelewowym 3, stosuje się podgrzewacz parowy 4,
którego zadaniem jest zapewnienie w każdych warunkach stałej
temperatury i lepkości oleju doprowadzanego do turbosprężarek.
Smarowanie łożysk turbosprężarek może być również
realizowane w osobnym obiegu oleju smarowego. Oddzielna
instalacja smarowania turbosprężarek umożliwia zastosowanie
turbinowego oleju smarowego, który pod względem swoich
właściwości jest lepiej przystosowany do smarowania łożysk
pracujących przy wysokich prędkościach obrotowych aniżeli
obiegowy olej silnikowy. Dodatkową zaletą jest, że olej nie jest
zanieczyszczany produktami spalania, co zawsze skraca okres
jego używalności.