KARTOTEKA I SCHEMAT PUNKTOWANIA– ARKUSZ I
UWAGA: za ka¿de poprawne rozwi¹zanie zadania inn¹ metod¹ ni¿ w modelu odpowiedzi
przy
znaje siê maksymaln¹ liczbê punktów.
Typ
zadania
Numer
zadani
a
W
W
KO
Stan-
dard
Sprawdzana
czynnoæ
Liczba
punktów
1 x 2a
Znajomoæ rzutu poziomego jako ruchu z³o¿onego ze
spadku swobodnego i ruchu jednostajnego
prostoliniowego, odp. D.
1
2 x 1a
Wybór prawid³owej informacji zwi¹zanej ze
znajo
moci¹ w³asnoci ruchu po okrêgu, odp. B.
1
3 x 1a
Wykorzystanie zasady superpozycji pól
elektrycznych, odp. C.
1
4 x 4b
Wybór prawid³owej pary wspó³rzêdnych zwi¹zanych
z wielkociami opisuj¹cymi pole magnetyczne,
odp. B.
1
5 x 2b
Znajomoæ zasady dzia³ania transformatora, odp. A .
1
6 x 2a
Obliczenie sprawnoci cieplnego silnika
teoretycznego z wykorzystaniem wykresu, odp. B.
1
7 x 1b
Znajomoæ w³asnoci ruchu drgaj¹cego, odp. D. 1
8 x 2a
Obliczenie prêdkoci fali z wykorzystaniem w³asnoci
fali stoj¹cej, odp. B.
1
9 x 1b
Znajomoæ warunku otrzymania jasnego pr¹¿ka
inter
ferencji wiat³a, odp. B.
1
10 x 2b
Ocenianie zmian parametrów w obwodzie pr¹du
zmiennego z równolegle w³¹czonymi odbiornikami,
odp. A
1
11 x 4a
§
Zapisanie wzoru na wypadkow¹ si³ê dzia³aj¹c¹ na
batyskaf F = Q -F
w
1
§ Narysowanie prawid³owego wykresu wypadkowej
si³y w zale¿noci od g³êbokoci zanurzenia
batyskafu.
1
2
12 x 2a
§
Przekszta³cenie wzoru na indukcjê pola
magne
tycznego wewn¹trz zwojnicy: I =
n
ì
Bl
0
1
§ Obliczenie wartoci natê¿enia pr¹du
elektrycznego, I = 4 A.
1
2
13 x 2b
§
Wykorzystanie wzorów na si³ê i energiê w ruchu
drgaj¹cym.
1
§ Wyliczenie maksymalnej energii ruchu wahad³a,
E= 0,15 J.
1
2
1
Egzamin maturalny z fizyki z astronomi¹ – maj 2002r.
14 x 1b
§
Zauwa¿enie, ¿e dwiêk pokonuje odleg³oæ
dwu
krotnie wiêksz¹ ni¿ odleg³oæ góra - statek, s
= 2x oraz s = vt.
1
§ Wyliczenie odleg³oci x=
2
vt
=337,5 m/s
1
2
15 x 1b
§
Stwierdzenie, ¿e dwiêk rozchodzi siê z
prêdkoci¹ du¿o mniejsz¹ (ok. 10
6
razy) od
prêdkoci wiat³a.
1
§ Wyjanienie ró¿nicy czasowej miêdzy grzmotem a
b³yskiem wynikaj¹cej z ró¿nic wartoci prêdkoci
rozchodzenia siê dwiêku i wiat³a w powietrzu.
1
2
16 x 2a
§
Obliczenie masy izotopu bizmutu po czasie
równym czaso
wi po³owicznego zaniku,
m = 2,25 g.
1
§ Obliczenie liczby j¹der bizmutu, które nie uleg³y
rozpadowi, N=
M
mN
a
= 6,5
⋅
10
21
.
1
2
17 x 2b
§
Wykorzystanie I zasady dynamiki Newtona do
wyliczenia si³y oporu powietrza F = mg
1
§ Zastosowanie wzoru na moc P =
t
W
= F
.
v
1
§ Obliczenie mocy P = 7000 W
1
3
18 x 2b
§
Zapisanie warunku ruchu skrzyni po okrêgu
wzglêdem jezdni F
r
= T
1
§ Wykorzystanie wzoru na si³ê tarcia T=
µ
mg
i si³ê dorodkow¹ F
r
=
r
mv
2
1
§ Wyliczenie wartoci prêdkoci
v =
ìgr =7,75 m/s.
1
3
19 x 1b
§
Stwierdzenie, ¿e na ujemnie na³adowane cz¹stki
dzia³aj¹ dwie przeciwstawne si³y: ciê¿koci i si³a
elektryczna.
1
§ Stwierdzenie, ¿e cz¹stki bêd¹ opadaæ, gdy si³a
ciê¿koci bêdzie wiêksza od si³y elektrycznej.
1
§ Sprawdzenie, ¿e opadanie cz¹stek zachodzi przy
spe³nieniu warunku q/m < 0,08 C/kg.
1
3
20 x 1b
§
Wyjanienie w oparciu o regu³ê Lenza
powstawania bieguna N podczas wsuwania
magnesu do zwojnicy.
1
§ Wyjanienie w oparciu o regu³ê Lenza
powstawania bieguna S podczas wysuwania
magnesu ze zwojnicy.
1
§ Wyci¹gniêcie prawid³owego wniosku. 1
3
2
Egzamin maturalny z fizyki z astronomi¹ – maj 2002r.
21 x 2a
§
Odczytanie z wykresu amplitudy napiêcia
U
0
= 300V.
1
§ Obliczenie amplitudy natê¿enia pr¹du przy
wykorzystaniu prawa Ohma I
0
=
R
U
0
=3 A.
1
§ Obliczenia wartoci skutecznej natê¿enia pr¹du
elektrycznego
I =
2
0
I
= 2,13 A.
1
3
22 x 2a
§
Wykorzystanie prawa za³amania wiat³a
i wyznaczenie wspó³czynnika za³amania wiat³a
w oleju.
n
1
=
sin
á
sin
â
n
2
1
§ Odczytanie z rysunku k¹tów padania
i za³amania
α
= 30
°
;
β
= 45
°
.
1
§ Identyfikacja oleju z wykorzystaniem tabelki.
1
3
3
Egzamin maturalny z fizyki z astronomi¹ – maj 2002r.