1
Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki
Politechnika Wrocławska
Fizyka dla elektroników 2
Nr ćwiczenia:
Temat:
44A
Pomiar zależności oporu metali i półprzewodników od temperatury
Termin zajęć
Prowadzący
Sprawozdanie wykonał
Ocena
Wt., 9 III 2010
Godz. 15.15-16.45
Dr inż. Ewa
Oleszkiewicz
Andrzej Głowacki 163968
I.
Cel ćwiczenia
Pomiar wartości oporu metali i półprzewodników w funkcji temperatury oraz
wyznaczenie temperaturowego współczynnika rezystancji metalu i szerokości przerwy
energetycznej półprzewodnika.
II.
Spis przyrządów
•
Multimetr cyfrowy METEX M-3850
•
Urządzenie zawierające grzejnik, regulator temperatury, wentylator oraz badane próbki
III.
Wyniki i opracowanie pomiarów
(błędy bezwzględne były przybliżane do pierwszej cyfry znaczącej w górę, o ile wstępne
przybliżenie nie zmieniało ich wartości o więcej niż 10% - w przeciwnym wypadku do dwóch
cyfr znaczących)
W sprawozdaniu wykonano analizę pomiarów dla próbek 1 (metal) i 4 (półprzewodnik)
a)
Metal
Ogrzewanie:
Tabela 1 – Wyniki pomiarów i obliczeń dla metalu podczas ogrzewania
t
[°C]
∆
t
[°C]
R
m
[Ω]
∆
R
m
[Ω]
a
°
Ω
C
∆
a
°
Ω
C
b
[Ω]
∆
b
[Ω]
α
[°C
-1
]
∆
α
[°C
-1
]
α
α
∆
[%]
30,3
114,4 ±0,7
35,4
115,6 ±0,7
40,8
116,4 ±0,7
45,2
118,4 ±0,7
50,5
119,7 ±0,7
55,5
121,5 ±0,8
60,5
122,3 ±0,8
65,2
124,2 ±0,8
70,5
125,5 ±0,8
75,2
127,6 ±0,8
80,6
128,7 ±0,8
85,4
131,0 ±0,8
90,5
131,9 ±0,8
95,2
134,0 ±0,8
100,5
±1,0
135,0 ±0,8
0,3036 ±0,0022 104,55 ±0,15 2,904
3
10
−
⋅
±0,026
3
10
−
⋅
±0,9
2
Oznaczenia:
t
–
wskazana temperatura
R
m
– zmierzona rezystancja metalu
a, b
– współczynniki prostej postaci
b
at
R
+
=
, wyznaczonej metodą regresji liniowej
α
–
temperaturowy współczynnik rezystancji
Ochładzanie:
Tabela 2 – Wyniki pomiarów i obliczeń dla metalu podczas ochładzania
t
[°C]
∆
t
[°C]
R
m
[Ω]
∆
R
m
[Ω]
a
°
Ω
C
∆
a
°
Ω
C
b
[Ω]
∆
b
[Ω]
α
[°C
-1
]
∆
α
[°C
-1
]
α
α
∆
[%]
33,5
114,8 ±0,7
35,0
115,6 ±0,7
44,7
118,6 ±0,7
50,5
120,5 ±0,8
54,8
121,6 ±0,8
60,2
123,7 ±0,8
65,2
125,3 ±0,8
70,4
126,4 ±0,8
75,3
128,2 ±0,8
80,4
129,9 ±0,8
85,2
131,1 ±0,8
90,1
133,1 ±0,8
94,7
134,1 ±0,8
100,5
±1,0
135,0 ±0,8
0,3084 ±0,0014 104,85 ±0,10 2,941
3
10
−
⋅
±0,017
3
10
−
⋅
±0,6
Wykorzystane wzory i przykładowe obliczenia:
Niepewno
ść
pomiaru rezystancji obliczona została zgodnie z niedokładno
ś
ci
ą
miernika,
przykładowo:
]
[
7
,
0
]
[
674
,
0
1
,
0
8
,
114
005
,
0
1
%
5
,
0
Ω
≈
Ω
=
+
⋅
=
+
=
∆
dgt
rdg
R
m
Jako,
ż
e nie była znana dokładno
ść
termometru wbudowanego w zestaw laboratoryjny, za
niepewno
ść
pomiaru temperatury przyj
ę
to typow
ą
dla termometrów cyfrowych niedokładno
ść
równ
ą
±1,0 °C.
Współczynniki prostej postaci
b
at
R
m
+
=
wyznaczone zostały na podstawie punktów
pomiarowych metod
ą
regresji liniowej. W tym celu wykorzystano nast
ę
puj
ą
ce wzory:
Γ
⋅
−
=
∑
∑
∑
=
=
=
1
1
1
1
n
i
i
n
i
i
n
i
i
i
y
x
y
x
n
a
,
Γ
⋅
−
=
∑
∑
∑
∑
=
=
=
=
1
1
1
1
1
2
n
i
i
i
n
i
i
n
i
i
n
i
i
y
x
x
y
x
b
,
gdzie:
n –
liczba punktów pomiarowych,
x
i
– i-ty pomiar temperatury,
y
i
– i-ty pomiar rezystancji,
oraz
2
1
1
2
−
=
Γ
∑
∑
=
=
n
i
i
n
i
i
x
x
n
. Niepewno
ś
ci współczynników a i b obliczone zostały
nast
ę
puj
ą
co:
Γ
=
∆
n
a
y
σ
,
Γ
=
∆
∑
=
n
i
i
y
x
b
1
2
σ
, gdzie
(
)
2
1
2
−
−
−
=
∑
=
n
b
ax
y
n
i
i
i
y
σ
.
3
Dla metalu zachodzi równość
(
)
0
0
1
)
(
R
t
R
t
R
t
R
o
m
+
=
+
=
α
α
, zatem
α
0
R
a
=
,
0
R
b
=
.
Temperaturowy współczynnik rezystancji wyznaczyć więc można jako:
b
a
=
α
. Przykładowo
dla ochładzania:
°
⋅
≈
°
=
=
=
−
C
C
b
a
1
10
941
,
2
1
00294134
,
0
85
,
104
3084
,
0
3
α
.
Niepewno
ść
pomiarow
ą
temperaturowego współczynnika rezystancji wyznaczono metod
ą
ró
ż
niczki
zupełnej:
2
b
b
a
b
a
b
b
a
b
a
b
a
a
∆
⋅
+
∆
=
∆
⋅
∂
∂
+
∆
⋅
∂
∂
=
∆
α
.
Przykładowo
dla
ochładzania:
°
⋅
≈
°
⋅
=
⋅
+
=
∆
⋅
+
∆
=
∆
−
−
C
C
b
b
a
b
a
1
10
017
,
0
1
10
6158
,
1
85
,
104
10
,
0
3084
,
0
85
,
104
0014
,
0
3
5
2
2
α
.
Wzgl
ę
dna niepewno
ść
pomiaru współczynnika:
[%]
6
,
0
005780
,
0
10
941
,
2
10
017
,
0
3
3
≈
=
⋅
⋅
=
∆
−
−
α
α
Przedstawienie wyników na wykresach:
Ogrzewanie
R = 0,3036t + 104,55
110,0
115,0
120,0
125,0
130,0
135,0
140,0
20
30
40
50
60
70
80
90
100
110
t [°C]
R
[
Ω
]
Punkty pomiarowe
Liniowy (Punkty pomiarowe)
4
Ochładzanie
R = 0,3084t + 104,85
110,0
115,0
120,0
125,0
130,0
135,0
140,0
20
30
40
50
60
70
80
90
100
110
t [°C]
R
[
Ω
]
Punkty pomiarowe
Liniowy (Punkty pomiarowe)
b)
Półprzewodnik
Ogrzewanie:
Tabela 3 – Wyniki pomiarów i obliczeń dla półprzewodnika podczas ogrzewania
t
[°C]
∆
t
[°C]
T
[K]
∆
T
[K]
1000/T
[K
-1
]
∆
(1000/T)
[K
-1
]
R
s
[Ω]
∆
R
s
[Ω]
lnR
s
∆
lnR
s
A
[K]
∆
A
[K]
30,3
303,45
3,295
±0,011
99,5 ±0,7 4,6002 ±0,0071
35,4
308,75
3,239
±0,011
91,8 ±0,7
4,520
±0,008
40,8
313,85
3,186
±0,011
80,6 ±0,7
4,389
±0,009
45,2
318,55
3,139
±0,010
71,3 ±0,7
4,267
±0,010
50,5
323,25
3,094
±0,010
62,7 ±0,7
4,138
±0,011
55,5
328,75
3,042
±0,010
58,5 ±0,8
4,069
±0,014
60,5
333,35
3,000
±0,009
51,3 ±0,8
3,938
±0,016
65,2
338,55
2,954
±0,009
47,2 ±0,8
3,854
±0,017
70,5
343,35
2,912
±0,009
41,3 ±0,8
3,72
±0,02
75,2
348,55
2,869
±0,009
38,2 ±0,8
3,643
±0,021
80,6
353,35
2,830
±0,008
33,4 ±0,8
3,509
±0,024
85,4
358,55
2,789
±0,008
30,5 ±0,8
3,418
±0,026
90,5
363,25
2,753
±0,008
27,0 ±0,8
3,30
±0,03
95,2
368,45
2,714
±0,008
24,9 ±0,8
3,215
±0,032
100,5
±1,0
373,35
±1,0
2,678
±0,008
21,9 ±0,8
3,09
±0,04
2,461 ±0,021
Tabela 4 – Ostateczne wyniki obliczeń dla półprzewodnika (ogrzewanie)
E
g
∆
E
g
A
[K]
∆
A
[K]
[J]
[eV]
[J]
[eV]
2,461
±
0,021 6,80
20
10
−
⋅
0,424
±
0,06
20
10
−
⋅
±
0,004
5
Oznaczenia:
t
–
wskazana temperatura
T – temperatura w Kelwinach
R
s
– zmierzona rezystancja półprzewodnika
A
– nachylenie prostej postaci
B
T
A
R
+
=
)
1000
(
ln
, wyznaczonej metodą regresji liniowej
E
g
– wyznaczona przerwa energetyczna półprzewodnika
Ochładzanie:
Tabela 5 – Wyniki pomiarów i obliczeń dla półprzewodnika podczas ochładzania
t
[°C]
∆
t
[°C]
T
[K]
∆
T
[K]
1000/T
[K
-1
]
∆
(1000/T)
[K
-1
]
R
s
[Ω]
∆
R
s
[Ω]
lnR
s
∆
lnR
s
A
[K]
∆
A
[K]
33,5
306,65
3,261
±0,011
89,7 ±0,7
4,496
±0,008
35,0
308,15
3,245
±0,011
86,5 ±0,7 4,4601 ±0,0081
45,0
318,15
3,143
±0,010
66,2 ±0,7
4,193
±0,011
50,2
323,35
3,093
±0,010
58,5 ±0,7
4,069
±0,012
55,3
328,45
3,045
±0,010
51,7 ±0,7
3,945
±0,014
59,2
332,35
3,0089
±0,0091
47,0 ±0,8
3,85
±0,02
65,2
338,35
2,956
±0,009
41,8 ±0,8
3,73
±0,02
70,4
343,55
2,911
±0,009
36,7 ±0,8
3,603
±0,022
75,3
348,45
2,870
±0,009
33,9 ±0,8
3,523
±0,024
80,4
353,55
2,828
±0,008
30,7 ±0,8
3,424
±0,026
85,2
358,35
2,791
±0,008
27,5 ±0,8
3,314
±0,030
90,1
363,25
2,753
±0,008
24,5 ±0,8
3,199
±0,033
94,7
367,85
2,718
±0,008
22,2 ±0,8
3,100
±0,036
100,2
±1,0
373,35
±1,0
2,6785
±0,0072
21,9 ±0,8
3,086
±0,037
2,4972 ±0,0025
Tabela 6 – Ostateczne wyniki obliczeń dla półprzewodnika (ochładzanie)
E
g
∆
E
g
A
[K]
∆
A
[K]
[J]
[eV]
[J]
[eV]
2,4972
±
0,0025 6,895
20
10
−
⋅
0,4304
±
0,007
20
10
−
⋅
±
0,0005
Wykorzystane wzory i przykładowe obliczenia:
Niepewności pomiarów temperatury i rezystancji zostały wyznaczone tak samo jak dla metalu.
Temperatura na Kelwiny została przeliczona wg zależności:
[ ] [ ]
15
,
273
+
°
=
C
t
K
T
.
Niepewność wyrażona w Kelwinach pozostała taka sama.
Niepewność po przeliczeniu skali temperatury (
T
1000
) wyznaczona została w nast
ę
puj
ą
cy
sposób: „w gór
ę
” jako
T
T
T
T
1000
1000
1000
−
∆
−
=
∆
+
, oraz „w dół”
T
T
T
T
1000
1000
1000
−
∆
+
=
∆
−
.
Obie warto
ś
ci były bardzo zbli
ż
one, wi
ę
c jako ostateczn
ą
niepewno
ść
przyj
ę
to wi
ę
ksz
ą
z nich.
Przykładowo dla ochładzania:
]
[
011
,
0
]
[
010669
,
0
65
,
306
1000
0
,
1
65
,
306
1000
1000
1000
1000
1
1
−
−
+
≈
=
−
−
=
−
∆
−
=
∆
K
K
T
T
T
T
]
[
011
,
0
]
[
0105999
,
0
65
,
306
1000
0
,
1
65
,
306
1000
1000
1000
1000
1
1
−
−
−
−
≈
−
=
−
+
=
−
∆
+
=
∆
K
K
T
T
T
T
6
Ostatecznie więc
]
[
011
,
0
1000
1
−
±
=
∆
K
T
.
Podobną metodą wyznaczona została niepewność po przeliczeniu skali rezystancji:
( )
s
s
s
s
R
R
R
R
ln
)
ln(
ln
−
∆
+
=
∆
+
,
( )
s
s
s
s
R
R
R
R
ln
)
ln(
ln
−
∆
−
=
∆
−
(jako ostateczna większa z
nich). Przykładowo dla ochładzania:
( )
008
,
0
00777
,
0
)
7
,
89
ln(
)
7
,
0
7
,
89
ln(
ln
)
ln(
ln
≈
=
−
+
=
−
∆
+
=
∆
+
s
s
s
s
R
R
R
R
( )
008
,
0
00783
,
0
)
7
,
89
ln(
)
7
,
0
7
,
89
ln(
ln
)
ln(
ln
−
≈
−
=
−
−
=
−
∆
−
=
∆
−
s
s
s
s
R
R
R
R
Ostatecznie:
008
,
0
ln
±
=
∆
s
R
Nachylenie A prostej postaci
B
T
A
R
s
+
⋅
=
1000
ln
, wyznaczone zostało w analogiczny
sposób jak dla metalu (metod
ą
regresji liniowej)
Γ
⋅
−
=
∑
∑
∑
=
=
=
1
1
1
1
n
i
i
n
i
i
n
i
i
i
y
x
y
x
n
A
, przy
czym w tym wypadku x
i
oznacza i-t
ą
warto
ść
postaci
T
1000
, natomiast y
i
i-t
ą
warto
ść
postaci
s
R
ln
. Równie
ż
niepewno
ść
nachylenia prostej została wyznaczona w analogiczny sposób jak
dla metalu.
Dla półprzewodników w zakresie badanych temperatur zale
ż
no
ść
rezystancji od temperatury
jest
postaci:
⋅
=
kT
E
R
T
R
g
s
s
2
exp
)
(
0
,
logarytmuj
ą
c
obie
strony
otrzymamy:
s
g
s
g
s
R
T
k
E
R
kT
E
R
0
3
0
ln
1000
2
10
ln
2
ln
+
⋅
⋅
=
+
=
−
(k – stała Boltzmanna). Zatem wyznaczone
nachylenie prostej równe jest:
k
E
A
g
2
10
3
⋅
=
−
. Przerw
ę
energetyczn
ą
badanego półprzewodnika
wyznaczy
ć
wi
ę
c mo
ż
na jako:
]
[
10
2
3
J
k
A
E
g
⋅
⋅
=
, co wyrazi
ć
mo
ż
na w eV:
19
10
602177
,
1
]
[
]
[
−
⋅
=
J
E
eV
E
g
g
.
Przykładowo dla ogrzewania:
]
[
10
80
,
6
]
[
10
79531
,
6
461
,
2
10
3806
,
1
2
10
2
10
20
20
23
3
3
J
J
A
k
E
g
−
−
−
⋅
≈
⋅
=
⋅
⋅
⋅
⋅
=
⋅
⋅
=
oraz w przeliczeniu na eV:
]
[
424
,
0
]
[
42413
,
0
]
[
10
602176
,
1
10
79531
,
6
19
20
eV
eV
eV
E
g
≈
=
⋅
⋅
=
−
−
.
Niepewno
ść
pomiaru przerwy energetycznej wyznaczona została metod
ą
ró
ż
niczki zupełnej:
(
)
A
k
A
A
k
A
E
g
∆
⋅
⋅
=
∆
⋅
⋅
⋅
∂
∂
=
∆
2
10
2
10
3
3
.
Przykładowo
dla
procesu
ogrzewania:
]
[
004
,
0
]
[
10
06
,
0
]
[
10
05798
,
0
021
,
0
10
3806
,
1
2
10
2
10
20
20
23
3
3
eV
J
J
A
k
E
g
±
≈
⋅
±
≈
⋅
±
=
⋅
⋅
⋅
⋅
=
∆
⋅
⋅
=
∆
−
−
−
7
Przedstawienie wyników na wykresach:
Ogrzewanie
lnR = 2,461(1000/T) - 3,454
3,0
3,2
3,4
3,6
3,8
4,0
4,2
4,4
4,6
4,8
5,0
2,6
2,7
2,8
2,9
3,0
3,1
3,2
3,3
3,4
1000/T [K
-1
]
ln
R
Punkty pomiarowe
Liniowy (Punkty pomiarowe)
Ochładzanie
lnR = 2,4972(1000/T) - 3,6526
3,0
3,2
3,4
3,6
3,8
4,0
4,2
4,4
4,6
4,8
5,0
2,6
2,7
2,8
2,9
3,0
3,1
3,2
3,3
3,4
1000/T [K
-1
]
ln
R
Punkty pomiarowe
Liniowy (Punkty pomiarowe)
8
IV.
Wnioski
Otrzymana dla badanej próbki metalu wartość temperaturowego współczynnika
rezystancji jest nieco mniejsza niż dla miedzi czy złota (dla miedzi wynosi ok.
1
3
10
9
,
3
−
−
°
⋅
C
,
natomiast dla złota
1
3
10
4
,
3
−
−
°
⋅
C ), wynik jest jednak prawidłowego rzędu. Również wartość
wyznaczonej przerwy energetycznej badanej próbki półprzewodnika jest z zakresu
dopuszczalnych dla półprzewodników wartości. W obu wypadkach wyniki otrzymane dla
ogrzewania i ochładzania są bardzo zbliżone i biorąc pod uwagę wyznaczone niepewności są
niesprzeczne. Niewielkie różnice wynikać mogą z dynamicznych zmian temperatury
(szczególnie w początkowych fazach ogrzewania i ochładzania), które sprawiały pewne
trudności pomiarowe. Wyznaczone charakterystyki (dla metalu
)
(t
R
m
, dla półprzewodnika
)
1000
(
ln
T
R
s
) s
ą
wyra
ź
nie liniowe, punkty pomiarowe niewiele odbiegaj
ą
od prostych
wyznaczonych metod
ą
regresji liniowej – to z kolei przeło
ż
yło na niewielkie niepewno
ś
ci
współczynników wyznaczonych prostych, a wi
ę
c równie
ż
ostatecznych wyników. Warto
równie
ż
zauwa
ż
y
ć
,
ż
e niedokładno
ś
ci przyrz
ą
dów pomiarowych nie miały wpływu na
niepewno
ś
ci ostatecznych wyników – wpływ na to miało jedynie rozproszenie punktów
pomiarowych wzgl
ę
dem aproksymowanych prostych.