Wprowadzenie
Badania makroskopowe polegają na obserwacji powierzchni próbki okiem nieuzbrojonym lub przy
powiększeniach nie większych od 20x. Materiałem obserwacyjnym do badań są powierzchnie odpowiednio
przygotowanych próbek. Próbki te mają postać:
•
przekrojów elementów (metodyka przygotowania: patrz instrukcja do ćwiczenia „Wprowadzenie do badań
materiałowych”);
•
przełomów - tym przypadku mówimy o badaniach fraktograficznych;
•
wycinków powierzchni elementów.
Ze względu na znaczenie informacji uzyskiwanych podczas badań makroskopowych, wyodrębnić można dwa
rodzaje cykli badawczych:
•
Badania, których celem jest uzyskanie informacji o budowie wewnętrznej elementów metalowych.
Obserwując przekroje lub celowo wykonane przełomy metali uzyskuje się informacje o:
1.
strukturze pierwotnej odlewów,
2.
niejednorodności składu chemicznego,
3.
budowie włóknistej po przeróbce plastycznej,
4.
niejednorodnościach natury mechanicznej (np. lokalny zgniot) lub cieplnej (np. strefy wpływu ciepła);
5.
nieciągłościach wewnętrznych (rzadziznach, pęcherzach, pęknięciach);
6.
wtrąceniach niemetalicznych,
7.
grubości warstw nawęglanych i hartowanych powierzchniowo,
8.
wielkości ziarna w materiale,
9.
właściwościach plastycznych i charakterze przełomu (plastyczny, kruchy, mieszany) powstającego w
różnych warunkach.
Informacje te przydatne są m.in. do szybkiej oceny jakości wykonania wielu rodzajów zabiegów
technologicznych. Obserwacje wizualne mogą być wspomagane przez zastosowanie odczynników trawiących
powierzchnię próbki i ułatwiających dostrzeżenie wybranych szczegółów budowy materiału.
•
Badania, których celem jest ustalenie przyczyn awarii. Obserwując powierzchnię elementu lub powierzchnię
przełomu powstałego podczas awarii ustala się:
1.
jaki rodzaj obciążeń spowodował zniszczenie,
2.
jaki był przebieg procesu niszczenia (punkt początkowy, kierunki rozwijania się, przybliżona prędkość
niszczenia, przypuszczalna temperatura materiału w momencie awarii itp.)
3.
jaka mogła być pierwotna przyczyna awarii.
W wielu przypadkach obserwacje makroskopowe dostarczają wystarczających informacji do uzyskania odpowiedzi
na powyższe pytania, wielokrotnie jednak zachodzi konieczność wykonania dodatkowych badań innymi metodami.
Cel ćwiczenia
•
Zapoznanie się z głównymi cechami budowy wewnętrznej elementów metalowych na podstawie obserwacji
makroskopowych przekrojów i przełomów oraz prób laboratoryjnych.
•
Zapoznanie się z wybranymi technicznymi przypadkami zniszczeń elementów metalowych i próba analizy
przyczyn ich powstania.
Wymagania
1.
Metodyka przygotowania próbek do badań makroskopowych
2.
Główne rodzaje cykli badań makroskopowych.
3.
Informacje uzyskiwane podczas badań makroskopowych.
4.
Główne rodzaje przełomów występujących w metalach, ich budowa i warunki powstawania.
5.
Zjawisko zmęczenia materiału i budowa przełomu zmęczeniowego.
6.
Zasada, cel i wykonanie próby Baumanna (tylko W. Mechaniczny)
Wykonanie ćwiczenia
Uwaga: wskazane jest zaopatrzenie się w ołówki do rysowania i gumkę kreślarską.
2.
Pod kierunkiem prowadzącego sporządzić szkice wskazanych próbek, typowych dla obserwacji szczegółów
budowy wewnętrznej takich jak:
•
struktura pierwotna
•
budowa włóknista
•
wady wewnętrzne
•
warstwy powierzchniowe
•
strefy wpływu ciepła.
3.
Pod kierunkiem prowadzącego sporządzić szkice wskazanych próbek, ilustrujących typowe przypadki zniszczeń
części maszyn.
Uwaga: Szkice wykonywać w wielkości naturalnej lub w skali zaleconej przez prowadzącego. Rysunki
rozmieścić w kolumnie po lewej stronie arkusza, prawą pozostawiając na opis i komentarze.
8.
(Tylko W. Mechaniczny) – na wskazanych przez prowadzącego próbkach wykonać praktycznie próbę
Baumanna. Dokonać interpretacji wyników, sporządzoną odbitkę załączyć do sprawozdania.