GIMNASTYKA KOREKCYJNA

„MAMO, TATO – ĆWICZMY RAZEM”

Szybki rozwój współczesnej cywilizacji pociąga za sobą

przeobrażenia w środowisku otaczającym dziecko. Tryb jego życia ulega
dość istotnej zmianie, następuje spadek udziału ruchu w życiu
codziennym. To zjawisko wpływa niekorzystnie na prawidłowy rozwój
dziecka. Powoduje ono obniżenie sprawności, wydolności fizycznej
i odporności organizmu. Konsekwencją tego są również odchylenia od
prawidłowej postawy ciała.

Prawidłowa postawa ciała zabezpiecza organizm przed ujemnymi

wpływami środowiska, co pozostaje w ścisłym związku z utrzymaniem
zdrowia człowieka.

Obserwując uważnie dzieci, młodzież zauważamy, że sprawność

organizmu, jego zdolność do pracy jest w poważnej mierze uzależniona
od postawy ciała. Jest to zupełnie zrozumiałe, gdyż mięśnie i narządy
wewnętrzne mają wtedy lepsze warunki do pracy.

Prawidłowa postawa to także estetyczna sylwetka osobnika,

harmonijne wykonywanie ruchów, jest ona również atrybutem ludzi
zdrowych o poprawnym rozwoju fizycznym.

Opisując prawidłową postawę możemy wskazać na pewne cechy,

które przyjmuje się za charakterystyczne dla tej postawy, a są to:



głowa ustawiona wprost nad klatką piersiową, biodrami i stopami,
barki nie wysunięte do przodu, łopatki powinny przylegać do klatki
piersiowej i nie odstawać;



dobrze wysklepiona klatka piersiowa i płaski brzuch;



plecy łagodnie wygięte, przy czym łopatki nie wystają poza linię
pośladków;



ręce i nogi prawidłowo ukształtowane;



stopy wysklepione.

Drogi Rodzicu! Jeżeli w postawie swego dziecka zauważysz
jakiekolwiek odchylenia typu:



głowa wysunięta do przodu lub pochylona w bok;



klatka piersiowa płaska, zapadnięta lub zniekształcona, barki
wysunięte do przodu;



brzuch wypukły, wysunięty do przodu lub zwiotczały;



plecy zgarbione, zaokrąglone, a miednica posiada zbyt duże
nachylenie, co łączne daje silne wygięcie krzywizn kręgosłupa
w płaszczyźnie strzałkowej;



odstające łopatki;



ramiona ustawione nie w jednej linii;



stopy płaskie,

musisz wiedzieć, że w organizmie Twojego dziecka mogą występować
różne zmiany. Mogą prowadzić one do: obniżenia rozwoju fizycznego
dziecka, apatyczności, schorzeń układu oddechowego, sercowo-
naczyniowego, zmniejszenia pojemności życiowej płuc, ograniczenia
ruchomości klatki piersiowej . Mogą wywoływać bóle korzonkowe
i nerwów międzyżebrowych itp.

Nie zwlekaj więc, zaprowadź koniecznie dziecko do lekarza

ortopedy. Lekarz w przypadku stwierdzenia wady postawy u dziecka
wyda odpowiednie zaświadczenie, kierujące na gimnastykę korekcyjną,
na którą dziecko będzie uczęszczało w naszej szkole raz w tygodniu.

Ćwiczenia wykonywane raz w tygodniu, w szkole, na gimnastyce

korekcyjnej to stanowczo za mało. Dziecko powinno ćwiczyć kilka razy
w tygodniu, najlepiej codziennie.
Młodsze dzieci nie powinny ćwiczyć same, tylko pod kontrolą
rodziców, gdyż wykonując ćwiczenia w niewłaściwy sposób mogą
pogłębić już występującą wadę postawy.

Zachęcam Rodziców do akcji „Mamo, Tato – ćwiczmy razem”.

Dziecku, ćwicząc razem z rodzicami będzie raźniej, a Wy będziecie
czuwać nad prawidłowym wykonaniem ćwiczeń.

Gimnastyka wskazana jest nie tylko dzieciom z wadami postawy.

Jak najbardziej zalecana jest również dorosłym, szczególnie
pracownikom wykonującym jednostajnie powtarzane czynności.

Ćwiczenia odpowiednio dobrane oddziaływają na całość naszego

organizmu i u dorosłych mogą być czynnikiem profilaktycznym
w utrzymaniu dobrej sprawności fizycznej, co wiąże się ściśle z dobrą
postawą i dobrym samopoczuciem.

Dlatego też chciałabym przedstawić kilka przykładowych zestawów

ćwiczeń domowych dla dzieci z wadami postawy, a które to możecie
Państwo wykonywać razem ze swoimi pociechami.

ZESTAWY KOREKCYJNYCH ĆWICZEŃ DOMOWYCH

UWAGI DOTYCZĄCE ĆWICZEŃ:

2

1. Przed ćwiczeniami należy dokładnie przeczytać zestaw ćwiczeń wraz

z uwagami.

2. Pomieszczenie, w którym ćwiczy dziecko powinno być przewietrzone

o temperaturze ok. 20°C.

3. Ćwiczenia wykonuje dziecko zdrowe w obecności rodziców.
4. Okresowo nie ćwiczy dziecko chore. Wznowienie ćwiczeń

po chorobie, każdorazowo ustala lekarz.

5. Nie należy wykonywać ćwiczeń po posiłku.
6. Rodzice kontrolują czy dziecko ćwiczy prawidłowo.
7. Czas ćwiczeń powinien wynosić 20 – 30 min., najlepiej po południu

lub wieczorem przed posiłkiem.

8. Dziecko powinno ćwiczyć systematycznie.
9. Ćwiczenia należy wykonywać powoli i dokładnie.

Skróty używane w zestawach:

PW -

pozycja wyjściowa.

RR -

ręce.

NN -

nogi.

R

-

ruch.

3

SKOLIOZA /BOCZNE SKRZYWIENIE KRĘGOSŁUPA/ -
PRZYKŁADOWY ZESTAW ĆWICZEŃ DOMOWYCH.

1. PW: leżenie przodem. RR wyprostowane, wyciągnięte w przód. Pod

brzuchem zrolowany kocyk na wysokości pępka.
R: wysuwanie palców obu rąk jednocześnie po podłodze, jak najdalej
przód.

Uwaga! W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do
podłogi.
2. PW: leżenie przodem. Dłonie oparte na biodrach. Pod brzuchem

zrolowany kocyk na wysokości pępka.
R: Naciskanie rękoma na biodra z maksymalnym wyciąganiem głowy
w przód.

Uwaga! W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do
podłogi.
3. PW: leżenie tyłem. NN wyprostowane i złączone. RR wyprostowane

leżą na podłodze za głową.
R: maksymalne wyciągnięcie się przez sięganie RR jak najdalej za
głowę, a stopami w przeciwną stronę.

4. PW: siad skrzyżny tyłem do ściany. RR wyprostowane, wyciągnięte

w górę przylegają do ściany.
R: maksymalne wyciągnięcie RR w górę bez odrywania ich od ściany.
Uwaga! W czasie ćwiczenia głowa i plecy powinny przylegać
do ściany.

5. PW: leżenie przodem. NN wyprostowane i złączone. RR

wyprostowane, wyciągnięte jak najdalej w przód. Pod brzuchem
zrolowany kocyk na wysokości pępka. Głowa uniesiona, wzrok
skierowany w podłogę.
R: równoczesny wznos wyprostowanych i złączonych RR i NN nad
podłogę. Wytrzymać

Uwaga! W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do
podłogi.
6. PW: leżenie przodem. NN wyprostowane i złączone. RR

wyprostowane, wyciągnięte jak najdalej w przód. Pod brzuchem
zrolowany kocyk na wysokości pępka. Głowa uniesiona, wzrok
skierowany w podłogę.
R: wznos RR nad podłogę i wykonywanie ruchów jak przy pływaniu
żabką ( należy zwrócić uwagę na jak najdalsze wyciągnięcie RR

4

w przód). Jednocześnie wznos NN nisko nad podłogę i wykonywanie
ruchów nożycowych.
Uwaga! W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do
podłogi.

7. PW: leżenie przodem. NN wyprostowane i złączone. RR

wyprostowane, wyciągnięte jak najdalej w przód. Pod brzuchem
zrolowany kocyk na wysokości pępka. Głowa uniesiona, wzrok
skierowany w podłogę.
R: wznos RR i NN nad podłogę. Przeniesienie RR w bok, NN – do
rozkroku. Następnie złączenie RR i NN nad podłogą.
Uwaga! W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do
podłogi.

8. PW: leżenie tyłem. NN ugięte, stopy oparte na podłodze. RR

w pozycji „skrzydełek” leżą na podłodze.
R: uwypuklenie klatki piersiowej – oparcie się na głowie, łokciach
i biodrach, następnie uniesienie bioder w górę – utrzymanie ciężaru
ciała na głowie, łokciach i stopach.

9. PW: leżenie tyłem. NN wyprostowane i złączone. RR wzdłuż tułowia

leżą na podłodze.
R: przyjęcie postawy skorygowanej, ze szczególnym uwzględnieniem
elongacji (wydłużeniem) kręgosłupa i równego ustawienia barków.

10.

PW: stanie tyłem do ściany.

R: przyjęcie postawy skorygowanej:

•

pięty przy ścianie;

•

NN wyprostowane;

•

brzuch wciągnięty:

•

całe plecy przylegają do ściany;

•

elongacja kręgosłupa;

•

łopatki ściągnięte;

•

barki cofnięte, opuszczone i ustawione na tej samej wysokości;

•

klatka piersiowa uwypuklona;

•

głowa wyciągnięta w górę, wzrok skierowany przed siebie;

•

RR wzdłuż tułowia.

Wytrzymać!

11.

PW: stanie tyłem do ściany w postawie skorygowanej (patrz ćw.

10).
R: powolne zejście do półprzysiadu, z kontrolą przylegania pleców
do ściany i zachowaniem postawy skorygowanej.
12.

PW: stanie przodem do lustra.

R: przyjęcie postawy skorygowanej z kontrolą wzrokową
poprawności postawy w lustrze.
13.

PW: stanie przodem do lustra w postawie skorygowanej.

5

R: marsz w przód z kontrolą wzrokową ( w lustrze) i utrzymaniem
poprawności postawy.

PLECY OKRĄGŁE /HIPERKIFOZA PIERSIOWA/
-PRZYKŁADOWY ZESTAW ĆWICZEŃ DOMOWYCH.

1. PW: leżenie tyłem. NN ugięte, kolana przyciągnięte do klatki

piersiowej. RR wyprostowane za głową. Pod plecami na szczycie
kifozy piersiowej zrolowany kocyk.
R: wytrzymać, rozluźnić mięśnie piersiowe.

2. PW: siad klęczny, RR wyciągnięte daleko w przód leżą na podłodze,

głowa między ramionami.
R: wytrzymać, rozluźnić mięśnie piersiowe.

3. PW: Leżenie tyłem na dobrze napompowanej piłce. NN ugięte. stopy

oparte o podłoże. RR wyprostowane za głową. Piłka na wysokości
szczytu kifozy piersiowej.
R: wytrzymać, rozluźnić mięśnie piersiowe.

4. PW: siad ugięty. RR w pozycji „skrzydełek”. Laska (kij od miotły)

ułożona poziomo na plecach na wysokości kątów dolnych łopatek.
R: wytrzymać rozluźnić mięśnie piersiowe.

5. PW: leżenie tyłem. Stopy ugięte, oparte o podłoże. RR wyprostowane

w bok, oparte o podłogę, w dłoniach ciężarki (1kg). Pod plecami na
wysokości szczytu kifozy piersiowej zrolowany kocyk.
R: przesuwanie wyprostowanych RR z ciężarkami po podłodze
w stronę bioder, a następnie w stronę głowy.

6. PW: klęk prosty. Opad tułowia w przód. RR w bok, oparte

przedramionami na krzesłach.
R: wytrzymać, rozluźnić mięśnie piersiowe.

7. PW: siad ugięty. RR w górze. Współćwiczący stoi z tyłu w wykroku,

opierając jedno kolano nogi wykrocznej na szczycie kifozy piersiowej
dziecka siedzącego i dłońmi trzyma RR dziecka poniżej stawów
łokciowych.
R: współćwiczący rytmicznymi i płynnymi ruchami pociąga RR
dziecka w tył, kolanem pcha szczyt kifozy piersiowej.

8. PW: klęk prosty. Opad tułowia w przód. Przedramiona i łokcie oparte

o krzesło. Współćwiczący klęczy obok dziecka trzymając dłonie na
jego plecach – na wysokości szczytu kifozy piersiowej.
R: współćwiczący naciska dłońmi na plecy dziecka spychając je w dół.
Uwaga! Jeżeli w czasie ćwiczenia następuje pogłębienie lordozy
lędźwiowej, to należy zmniejszyć kąt między tułowiem a udami.

6

9. PW: leżenie przodem. Dłonie splecione na karku. Pod brzuchem

w okolicy pępka – zrolowany kocyk. Współćwiczący w klęku
jednonóż, kolanem drugiej nogi stabilizuje szczyt kifozy piersiowej
dziecka, jednocześnie rękoma trzyma łokcie dziecka.
R: współćwiczący unosi łokcie dziecka w górę.

10.

PW: leżenie przodem. NN wyprostowane, złączone. RR

wyprostowane w bok. Głowa uniesiona, wyciągnięta w przód, wzrok
skierowany w podłogę. Zrolowany kocyk pod pępkiem.
R: równoczesne wymachy obu RR w górę.
Uwaga! W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do
podłoża.

11.

PW: siad klęczny, RR wyciągnięte daleko w przód leżą na

podłodze, głowa między ramionami.
R: pogłębienie opadu tułowia.

12.

PW: siad klęczny, RR wyciągnięte daleko w przód leżą na

podłodze, głowa między ramionami.
R: przejście do leżenia przodem bez odrywania dłoni i kolan od
podłogi, utrzymując głowę przy podłodze. Powrót do PW w taki sam
sposób.

13.

PW: leżenie przodem. NN wyprostowane i złączone. Laska ( kij od

miotły) trzymana oburącz leży na pośladkach. Głowa uniesiona,
wyciągnięta w przód, wzrok skierowany w podłogę. Pod pępkiem
zrolowany kocyk.
R: wymach RR z laską w górę.

14.

PW: siad ugięty. Plecy wyprostowane. Głowa wyciągnięta w górę,

wzrok skierowany przed siebie. Laska trzymana oburącz za końce.
R: przeniesienie wyprostowanych RR z laską nad głową za siebie do
położenia laski na podłodze opadem tułowia w tył i uwypukleniem
klatki piersiowej.

15.

PW: siad ugięty. Plecy wyprostowane. Głowa wyciągnięta w górę,

wzrok skierowany przed siebie. RR w górze. Laska trzymana oburącz
za końce.
R: ugięcie RR z przeniesieniem laski na łopatki.

16.

PW: stanie tyłem do ściany. Pięty, plecy i głowa przylegają do

ściany. RR wzdłuż tułowia.
R: unoszenie i opuszczanie barków z jednoczesnym dociśnięciem ich
do ściany, a następnie pozostawienie ich w pozycji maksymalnego
opuszczenia.

7

PLECY WKLĘSŁE /HIPERLORDOZA LĘDŹWIOWA /

-PRZYKŁADOWY ZESTAW ĆWICZEŃ DOMOWYCH.

1. PW: leżenie przodem. Jedna noga leży wyprostowana na podłodze.

Druga noga ugięta, kolano przyciągnięte do klatki piersiowej.
Współćwiczący klęczy z boku opierając jedną rękę na kolanie nogi
zgiętej dziecka, a drugą rękę nieco powyżej kolana nogi
wyprostowanej.
R: współćwiczący jednocześnie spycha kolano nogi ugiętej dziecka do
klatki piersiowej, a nogę wyprostowaną do podłogi.

2. PW: leżenie tyłem. NN wyprostowane. Jedna noga wyprostowana,

uniesiona i trzymana RR poniżej kolana.
R: przyciąganie uniesionej nogi do klatki piersiowej z jednoczesnym
przyciskaniem drugiej prostej nogi do podłogi.

3. PW: siad klęczny, RR wyciągnięte daleko w przód leżą na podłodze,

głowa między ramionami. Jedna noga wyprostowana.
R: wymachy nogą wyprostowaną w górę w tył.

4. PW: stanie. RR wyprostowane, wyciągnięte w górę.

R: skłon tułowia w przód – wytrzymać, rozluźnić mięśnie grzbietu.

5. PW: siad skulny. RR trzymają podudzia.

R: przetaczanie na plecy i powrót do siadu skulnego.

6. PW: siad rozkroczny, RR wyprostowane, wyciągnięte w górę.

R: skrętoskłon tułowia, dotknięcie dłońmi do jednej nogi, wyprost,
potem do drugiej.

7. PW: stanie na czworakach nogami wyprostowanymi.

R: marsz bez uginania kolan.

8. PW: leżenie tyłem. NN ugięte we wszystkich stawach. RR

wyprostowane, wyciągnięte w bok.
R: uniesienie NN i przeniesienie ich w bok z próbą dotknięcia
kolanami do jednej ręki, powrót do PW, to samo do drugiej ręki.

9. PW: leżenie tyłem. NN ugięte, stopy na podłodze. RR w pozycji

„skrzydełek” (przedramiona tworzą kąt prosty z ramionami) leżą na
podłodze.
R: przyciąganie kolan do klatki piersiowej.

10.

PW: leżenie tyłem. NN ugięte, stopy na podłodze. RR w pozycji

„skrzydełek” leżą na podłodze.

8

R: uniesienie wyprostowanych NN do kąta ok. 45° i wykonywanie
nożyc pionowych.

11.

PW: leżenie tyłem. NN ugięte, stopy na podłodze. RR w pozycji

„skrzydełek” leżą na podłodze.
R: uniesienie wyprostowanych NN do kąta ok. 45° i wykonywanie
nożyc poziomych.

12.

PW: leżenie tyłem. NN ugięte, stopy na podłodze. RR

wyprostowane, wyciągnięte w stronę kolan.
R: uniesienie głowy i barków nad podłogę, z dotknięciem dłońmi do
kolan.

13.

PW: leżenie przodem. Dłoń na dłoni, broda na dłoniach. Pod

brzuchem w okolicy pępka zrolowany nieduży kocyk.
R: - napinanie pośladków;

- uniesienie NN nisko! nad podłogę;
- naprzemienne wznosy wyprostowanych NN nisko! nad podłogę
( bez skrętu bioder).
14.

PW: leżenie tyłem. NN ugięte, stopy oparte na podłodze. RR

w pozycji „skrzydełek” leżą na podłodze.
R: wznos bioder do wysokości linii łączącej barki i kolana.

15.

PW: leżenie tyłem. NN wyprostowane i złączone. Jedna dłoń leży

pod odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa, druga dłoń na brzuchu.
R: wciąganie brzucha z kontrolą przylegania odcinka lędźwiowego
kręgosłupa do podłogi.

16.

PW: stanie tyłem do ściany. Pięty przy ścianie. Plecy przylegają do

ściany. Jedna dłoń pod odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa.
R: napięcie mięśni brzucha i pośladków, z dociskaniem odcinka
lędźwiowego kręgosłupa do ściany.

9

KOLANA KOŚLAWE –PRZYKŁADOWY ZESTAW ĆWICZEŃ
DOMOWYCH.

1. PW: siad skrzyżny, dłonie oparte na kolanach.

R: spychanie kolan dłońmi ku dołowi.

2. PW: siad prosty, podparty ( RR podparte z tyłu).

R: napięcie mięśni NN ze ściąganiem palców.

3. PW: w parach; dziecko w siadzie rozkrocznym, współćwiczący staje

tak, by jego stopy znajdowały się na zewnątrz stóp siedzącego.
R: siedzący stara się powiększyć rozkrok, naciskając na NN stojącego
(NN proste w kolanach).

4. PW: siad ugięty, stopy związane na wysokości kostek, woreczek

między kolanami, kolana oparte na piłce.
R: wznos podudzi do pełnego wyprostuj tak, by nie wypadł woreczek.

5. PW: leżenie tyłem, stopy związane, woreczek między kolanami.

R: przetaczanie się do leżenia przodem ( nie upuszczając woreczka).

6. PW: siad na niskim krzesełku, podudzia związane na wysokości

kostek, woreczek między kolanami.
R: wstawanie do pełnego wyprostuj ze wznosem RR w górę
i wdechem przez nos. Nie wypuszczać woreczka.

7. PW: siad ugięty, podparty.

R: zakładanie kolana na kolano, palce ściągnięte.

8. PW: siad skrzyżny.

R: wstawanie z NN skrzyżowanymi.

9. PW: siad prosty, podparty, jedna noga w rozkroku ( na kolanie tej nogi

założona guma do skakania złożona na pół, trzymana przez
współćwiczącego).
R: przywodzenie tej nogi z oporem do nogi drugiej.

10.

PW: postawa zasadnicza.

R: poprawny marsz w linii prostej z obciążaniem brzegów
zewnętrznych stóp.

11.

PW: w siadzie, stopy stykają się ze sobą (częścią podeszwową),

kolana szeroko rozstawione.
R: spychanie kolan RR w dół, stopy cały czas złączone.

12.

PW: w siadzie, stopy stykają się ze sobą (częścią podeszwową),

kolana szeroko rozstawione.
R: „klaskanie” częściami podeszwowymi stóp.

10

13.

PW: w siadzie, stopy stykają się ze sobą (częścią podeszwową),

kolana szeroko rozstawione. Między stopy wkładamy piłkę (stopy
przylegają do niej całą powierzchnią).
R: podawanie piłki do RR, lub do współćwiczącego.

14.

PW: siad prosty, dłonie oparte z tyłu o podłoże. Woreczek między

kolanami.
R: zbliżanie przyśrodkowych kostek do siebie.

KOLANA SZPOTAWE – PRZYKŁADOWY ZESTAW
ĆWICZEŃ DOMOWYCH

1. PW: stanie w lekkim rozkroku.

R: równocześnie wykonując półprzysiad, zbliżamy kolana do siebie,
naciskając dłońmi na boczne okolice kolan.

2. PW: leżenie przodem, dłoń na dłoni, czoło na dłoniach, kolana

złączone taśmą, wałek między stopami.
R: wznos prostych NN nad podłogą.

3. PW: leżenie przodem, dłonie na pośladkach.

R: napinanie mięśni pośladkowych, pośladkowych próbą łączenia
kolan, dłonie kontrolują napinanie mięśni.

4. PW: siad prosty, podparty, NN związane w kolanach taśmą.

R: wznos NN z maksymalnym napięciem mięśni przywodzicieli.

5. PW: stanie w lekkim rozkroku, pomiędzy stopami piłka.

R: nacisk wewnętrzną częścią stopy prawej nogi na piłkę w kierunku
lewej nogi. To samo wykonać lewą nogą.

6. PW: leżenie tyłem, RR w bok, NN proste w stawach kolanowych,

ugięte w stawach biodrowych do kąta 60° od podłoża.
R: rozkrok a następnie złączenie NN. To samo powtórzyć z NN
ugiętymi w kolanach.

7. PW: stanie w lekkim rozkroku.

R: skłon tułowia w bok z równoczesnym naciskiem dłonią na boczną
okolicę kolana i zgięciem nogi przeciwnej.

8. PW: siad rozkroczny, podparty.

R: zginanie NN z równoczesnym zbliżaniem kolan do siebie.

9. PW: siad ugięty, podparty, NN w lekkim rozkroku, między kolanami

ułożona piłka.
R: naciskanie kolanami na piłkę.

10.

PW: postawa zasadnicza.

R: napinanie pośladków i łączenie kolan.

11.

PW: siad na krześle, między kolanami woreczek.

R: przejście do stania, wznos RR w górę.

11

STOPA PŁASKA I PŁASKO-KOŚLAWA – PRZYKŁADOWY
ZESTAW ĆWICZEŃ DOMOWYCH

1. PW: postawa zasadnicza.

R: w marszu z podkurczonymi palcami stóp, wznos RR w górę –
wdech, RR w dół – wydech.

2. PW: leżenie tyłem, RR wzdłuż tułowia.

R: chwyt chusteczki palcami stopy prawej, uniesienie jej w górę
i machanie jak chorągiewką. Zmiana, ćwiczy lewa noga.

3. PW: leżenie tyłem, RR pod głową, NN ugięte w stawach kolanowych.

R: dociskanie do podłoża pięt i palców z równoczesnym wznosem
sklepień stóp. Jednocześnie napinamy pośladki i dociskamy plecy do
podłoża.

4. PW: siad na krześle (plecy oparte o ścianę).

R: chwytanie palcami stóp drobiazgów leżących na podłodze (klocki,
kasztany) i wkładanie ich do pudełka.

5. PW: siad prosty, podparty.

R: chwyt woreczka podeszwowymi częściami stóp i podrzucanie go
ku górze.

6. PW: leżenie tyłem, RR wzdłuż ciała.

R: chwyt palcami prawej stopy chusteczki i pisanie stopą literek
w powietrzu. Zmiana – ćwiczy lewa stopa.

7. PW: siad prosty, podparty.

R: naprzemienne zginanie i prostowanie stóp w stawach skokowych
z równoczesnym zginaniem palców.

8. PW: Leżenie przodem, dłoń na dłoni, broda na dłoniach, NN ugięte

w stawach kolanowych do kąta prostego.
R: klaskanie częściami podeszwowymi stóp.

9. PW: siad na krześle, plecy oparte o ścianę.

R: odbijanie piłki podeszwami stóp po podłodze.

10.

PW: postawa zasadnicza, palce stóp trzymają małe woreczki

z piaskiem.
R: marsz w przód, z naciskiem na zewnętrzne krawędzie stóp.

11.

PW: siad na krześle, plecy oparte o ścianę, pomiędzy palcami

stopy ołówek.

R: pisanie na kartce papieru prawą i lewą stopą.
12.

PW: stanie.

12

R: przesuwanie stóp do przodu ruchem pełzającym ( zginanie palców
stóp i podciąganie pięt w przód) – „marsz gąsienicy”.

13.

PW: siad ugięty podparty, przed stopami na podłodze leży

ściereczka lub ręczniczek.
R: zwijanie palcami stopy ściereczki ( bez odrywania pięt od podłogi.

14.

PW: leżenie tyłem, RR wzdłuż tułowia, NN zgięte w stawach

kolanowych, palce stóp trzymają woreczki. R: „rowerek”.

Opracowała Anna Podgórska

BIBLIOGRAFIA:

1. M. Kotecka – Noceń, H. Płukarz – „Stopy płaskie u dzieci. Gimnastyka

lecznicza”; PZWL, Warszawa 1986.

2. M. Kutner – Konińska – „Korekcja wad postawy”; Wydawnictwa AWF,

Warszawa 1988.

3. H. Malina – „ Wady kończyn dolnych. Postępowanie korekcyjne”;

Kasper s.c., Kraków 1996.

4. S. Owczarek – „Atlas ćwiczeń korekcyjnych”; WSiP, Warszawa 1998.
5. S. Sawczyn, J. Karniewicz – „Gimnastyka korekcyjna w szkole.

Część 1”; Sport, Bydgoszcz 1998.

6. S. Sawczyn, G. Sawczyn – „Gimnastyka korekcyjna w szkole.

Część 2”; Sport, Bydgoszcz 1999.

7. E. Zeyland – Malawka – „Ćwiczenia korekcyjne”; AWF, Gdańsk 1995.

13