Baza Patrolowa
statnia aktualizacja:
01-07-2005
Baza Patrolowa jest miejscem w którym patrol spędza noc – czas pomiędzy rozpoczęciem rutyny nocnej i końcem rutyny
porannej. Założenie bazy patrolowej jest stałą rutyną która zawsze przebiega w ten sam sposób, według tych samych zasad i
jest trenowana jak każdy inny element patrolowania. Baza patrolowa jest formacją patrolową i jest rozwiniętą wersją formacji
postojowej.
D-ca patrolu rozpoczyna zakładanie bazy od 120 do 45 minut, w zależności od sytuacji taktycznej, przed zmrokiem. Za zmrok,
uważamy takie warunki świetlne w których bardzo trudne było by trafienie, używając podstawowych przyrządów celowniczych,
stojącego żołnierza w mundurze maskującym na dystansie powyżej 50m.
Podczas planowania i trwania patrolu d-ca szuka (za pomocą mapy) odpowiedniego miejsca na bazę, zawsze mając co najmniej
2-3 miejsca do wyboru.
Baza musi spełniać podstawowe wymagania:
1.
Skuteczna obrona
– środek otwartego pola, lub dno wąwozu nie są dobrymi miejscami.
2.
Rozmiar
- musi być wystarczająco duża aby pomieścić cały patrol. – mała górka nie wystarczy na dwie kompanie
żołnierzy
3.
Obserwacja
– możliwa obserwacja otoczenia, co za tym idzie prowadzenia ognia – punkt 1.
4.
Maskowanie
– baza nie może być łatwo widoczna z ziemi lub powietrza
5.
Dominacja
– Baza nie powinna być dominowana przez inny teren
6.
Droga odwrotu
– co najmniej dwie możliwe drogi odwrotu. Niedostępna góra, idealna do obrony , otoczona 3 km
równiny może się stać pułapką
7.
Kontrola
– d-ca z pozycji HQ musi być w stanie kontrolować linię obrony – być w stanie kontrolować każde
stanowisko
8.
Wypoczynek
– w bazie żołnierze odpoczywają i śpią – środek bagna nie spełnia tych warunków w taktyce
konwencjonalnej
9.
Dostęp do wody
– jeżeli jest przewidywany dłuższy postój
Na schemacie po lewej widać ideową bazę patrolową dla jednej sekcji. Baza
składa się z 3 sektorów, z których każdy jest okupowany przez jedną grupę.
Dowódca przyjmuje pozycje centralną. Promień bazy to około 20 metrów w
zależności od terenu. Podczas dnia wystawiany jest posterunek wartowniczy na
pozycji zaznaczonej na schemacie. Posterunek musi być wystarczająco od pozycji
głównej aby nie był zagłuszany drobnymi dźwiękami dochodzącymi z bazy (np.:
okopywanie). W nocy posterunek jest ściągany bliżej i wzmocniony KM.
Procedura zakładania bazy:
Złamanie tropu – patrol zatrzymuje się w pobliżu miejsca wybranego przez d-cę, używając procedury
Złamania Tropu
(J-turn lub
break-trail
)
1.
Obrona okrężna i nasłuchiwanie - przez co najmniej 15 minut aby upewnić się że patrol nie jest śledzony.
2.
Rekonesans D-cy - d-ca daje sygnał polowy że idzie na rekonesans bazy, i zabiera ze sobą 2 skautów do ochrony.
Ważne jest aby zwiad wrócił do reszty patrolu z tej samej strony co wyszedł aby uniknąć kontaktu blue-on-blue. D-ca
określa czas jaki zajmie mu rekonesans i omawia plan awaryjny. Dowództwo nad pozostałą częścią patrolu przejmuje
zastępca (sierżant)
3.
Baza Patrolowa
file:///c:/!!!download2/asg/'/baza_patrolowa.htm
1 of 8
2010-04-14 14:30
Wyznaczenie miejsca D-ca patroluje wraz z eskortą – z reguły razem z skautami, szukając odpowiedniego miejsca na
założenie bazy.
a.
Wyznaczenie pozycji 12 i 6 W miejscu przeznaczonym na bazę d-ca wyznacza:
b.
i. Pozycję 12` – jest to pozycja z której nadejście przeciwnika jest najbardziej prawdopodobne.
ii. Pozycję HQ – centrum bazy tam gdzie będzie okop/pałatka/legowisko d-cy.
iii. Pozycję 6` w linii prostej naprzeciwko pozycji 12` - od tej pozycji będzie okupowana baza.
Zaznaczenie drogi powrotnej Kiedy D-ca wyznaczył pozycję 12`, HQ, i 6` upewnia się że skauci wiedzą gdzie te pozycje się
znajdują. Grupa zwiadowcza rozpoczyna patrolować z powrotem do reszty oddziału. Jest zadaniem skautów aby doprowadzić
d-cę (który ma inne zadania na głowie) z powrotem do oddziału jak i również doprowadzić oddział na miejsce bazy. Skauci mogą
to zrobić w następujący sposób:
i. Określając azymut do bazy
ii. Zaznaczając drogę – nacinając drzewa, wieszając światełka chemiczne, rozsypując proszek do
zasypywanie stóp. Zaznaczenie drogi musi być dyskretne żeby nie zdradzić pozycji, i na tyle widoczne
żeby miejsce bazy mogło być odnalezione.
Patrol do Bazy
Grupa zwiadowcza powraca do reszty oddziału używając odpowiedniej procedury RV.
a.
D-ca informuje 2IC o miejscu bazy, kierunku i dystansie.
b.
Oddział wstaje i przyjmuje formację „szereg” zachowując odpowiedni odstęp. Skauci którzy towarzyszyli dw-cy są
na początku formacji – oni prowadzą oddział do bazy
c.
Kolejność w szeregu:
d.
4.
i. Skaut 1
ii. Skaut 2
iii. Dw-ca
iv. Strzelec
v. Sierzant
Patrol zbliża się do bazy od pozycji 6` - w tym miejscu pierwszy skaut zajmuje pozycję ogniową plecami do
pozycji12` - teraz reszta patrolu przechodzi przez jego pozycję do centrum bazy HQ.
e.
Zajęcie pozycji
Kiedy pierwszy skaut jest już w pozycji 6`, sygnalizuje on przechodzącym obok niego żołnierzom ze to jest pozycja
„6`” używając znaków patrolowych ( pięć palców potem jeden tej samej ręki)
a.
Drugi skaut prowadzi resztę patrolu przez pozycję HQ, wskazując ją znakiem patrolowym (porucznik, potem
wskazanie dłonią pod nogi miejsca HQ) .
b.
D-ca zajmuje pozycję w HQ, z której kontroluje zajmowanie pozostałych pozycji.
c.
Drugi skaut prowadzi resztę oddziału do pozycji 12` w której zajmuje pozycje ogniową plecami do 6`
d.
Sierżant, Rozpoczyna rozprowadzane reszty oddziału po okręgu, zaczynając od pozycji 12` według ruchu
wskazówek zegara, wyznaczając indywidualne pozycje ogniowe:
e.
5.
i. Pierwsza sekcja – od 12` do 4`
ii. Druga sekcja – od 4` do 8`
iii. Trzecia sekcja – od 8`do 12`
Po wyznaczeniu pozycji, żołnierze przyjmują pozycje ogniowe, zdejmując plecaki i kładąc je obok swoich stanowisk.
Sierżant wyznacza sektory odpowiedzialności każdego strzelca, w taki sposób aby sektory ognia pokrywały się i
kryły ogniem sąsiadującą sekcję.
f.
Pozycje MG znajdują się w następujących miejscach:
g.
i. Pierwsza sekcja – 12`
ii. Druga sekcja - 4`
iii. Trzecia sekcja - 8`
Baza Patrolowa
file:///c:/!!!download2/asg/'/baza_patrolowa.htm
2 of 8
2010-04-14 14:30
Stand to – Sierżant wraca do HQ i informuje d-cę o rozstawieniu oddziału. D-ca w międzyczasie zaszyfrował i
wysłał meldunek do centrali informujący o aktualnej pozycji bazy, i ewentualnie przekazał raport patrolowy z
przebiegu dnia lub odebrał kolejne rozkazy. Radiooperator również zajmuje pozycję w HQ. Patrz schemat.
h.
Stand down – kiedy zapadł zmrok, i nie ma znaku obecności przeciwnika, d-ca daje sygnał „stand-down” , oddział
rozpoczyna nocną rutynę, warty są pełnione przy pozycjach MG aż do rozpoczęcia procedury porannej.
6.
Po ogłoszeniu Stand-down, sierżant wyznacza granice bazy patrolowej linką. Jeżeli jest taka możliwości. Linka
zapobiega zabłądzeniu żołnierzy podczas nocnej zmiany warty. Linka jest na tyle cienka że w nocy nie dekonspiruje w
żaden sposób bazy patrolowej, a za dnia skutecznie wyznacza jej granice.
7.
SCHEMATY
Procedura zakładania bazy patrolowej jest pokazana na poniższych schematach. Schematy przedstawiają standardową sekcję
piechoty składającą się z 9 żołnierzy oraz element dowodzenia składający się z porucznika sierżanta i radiooperatora. Sekcja
numer 1 jest niebieska, sekcja 2 czerwona a sekcja 3 zielona. Element dowodzenia został zaznaczony na żółto.
STAND TO:
Podczas stand-to żołnierze są w pozycjach pojedynczych w celu maksymalnego pokrycia terenu. Tylko pozycje KM są
obsadzone podwójnie. Zarówno na początku rutyny dziennej i nocnej, formacja stand-to jest identyczna.
Podczas stand-to dowódca ma obowiązek wyprowadzenia z bazy patroli oczyszczających w celu zabezpieczenia terenu w
bezpośrednim sąsiedztwie bazy. Patrole oczyszczające składają się z dwóch żołnierzy z każdej sekcji. oprowadzanych dokoła
bazy przez d-ca każdej z sekcji. Każda sekcja wystawia jeden patrol oczyszczający. Patrol wychodzi na odległość jednego
dystansu wzrokowego - około 50 do 100m w zależności od terenu, czasem znacznie bliżej. Patrol wychodzi przez pozycję KM
sąsiadującej po prawej stronie sekcji. Patrol porusza się dookoła bacy w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.
Dowódca drożyny porusza się równolegle z patrolem ale pozostaje cały czas na terenie bazy - umożliwia to patrolującym
żołnierzom poprawne określenie dystansu od bazy.
Baza Patrolowa
file:///c:/!!!download2/asg/'/baza_patrolowa.htm
3 of 8
2010-04-14 14:30
Patrole oczyszczające gotowe do wyjścia z bazy
Baza Patrolowa
file:///c:/!!!download2/asg/'/baza_patrolowa.htm
4 of 8
2010-04-14 14:30
Patrole poruszają się w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara. Sprawdzają teren szukając śladów obecności przeciwnika.
Patrol osłania się nawzajem ubezpieczeniem ciągłym. D-ca drużyny porusza się równolegle do patrolu. Kiedy zbliża się do
leżących żołnierzy, informuje ich o przesuwającym się z prawej do lewej patrolu w celu uniknięcia kontaktów blue-on-blue.
Baza Patrolowa
file:///c:/!!!download2/asg/'/baza_patrolowa.htm
5 of 8
2010-04-14 14:30
Po zakończeniu patrolu, żołnierze wracają do bazy przez pozycję KM swojej drużyny. W ramach drużyn, żołnierze znają się lepiej
i blue-on-blue jest łatwiejszy do uniknięcia. Powracający żołnierze są ubezpieczani przez pozostałych żołnierz w bazie.
NOCLEG
Baza Patrolowa
file:///c:/!!!download2/asg/'/baza_patrolowa.htm
6 of 8
2010-04-14 14:30
Podczas noclegu żołnierze śpią parami. Pozycja KM może być wzmocniona potrójną obsadą. Jest to również podstawa do
rozpoczęcia okopywania bazy patrolowej kiedy kopane są podwójne okopy - okop KM jest zawsze potrójny. Można zauważyć tu
ideę głębokości w obronie. Każda sekcja kopie 3 okopy na granicy bazy patrolowej, a d-ca drużyny okopuje się w głębi pozycji.
W sumie każda sekcja kopie 4 okopy.
LINIE OBRONY
Obsadzona poprawnie baza patrolowa posiada głębokość obrony. Dowódcy drużyn są okopani za nimi w pozycji centralnej co
ułatwia im kontrole swoich drużyn. Dowódca plutonu jest okopany centralnie w stosunku do całego plutonu. Z tej pozycji
dowódca wydaje rozkazy tylko trzem żołnierzom. Dodatkowo należy poprowadzić linkę komunikacyjną z pozycji dowódcy na
pozycję dowódców drużyn. Ułatwia to komunikacje na podstawie ustalonych wcześniej sygnałów w nocy
SEKTORY OGNIOWE
Baza Patrolowa
file:///c:/!!!download2/asg/'/baza_patrolowa.htm
7 of 8
2010-04-14 14:30
Na schemacie zaznaczono kolorem żółtym przybliżone sektory ogniowe. Pierwsze sektory ogniowe są ustalana przez d-ców
poszczególnych drużyn, koryguje je sierżant a zatwierdza dowódca plutonu. Ogień prowadzony przez KM jest w poprzek frontu
własnej drużyny. W ten sposób ogień automatyczny jest najbardziej efektywny. Oczywiście konkretna sytuacja w terenie będzie
dyktować przydzielenie sektorów ogniowych. Kolorem czerwonym zaznaczono przybliżone sektory ostrzału min kierunkowych.
Każda sekcja standardowo wystawia dwie miny kierunkowe odpalane tylko na bezpośredni rozkaz d-cy plutonu.
Copyright 2004 - 2005:
Wszelkie prawa zastrzeżone. Autorzy serwisu SPECOPS nie ponoszą odpowiedzialności za wykorzystanie, prawidłowe lub nie, zawartych tu informacji. Wszystkie operacje
w terenie niosą ze sobą element ryzyka. Informacja jest prezentowana tylko dla celów edukacyjnych. Informacje i wiadomości zamieszczone na serwisie SPECOPS
pochodzą wyłącznie z ogólnodostępnych źródeł: książek, opublikowanych podręczników wojskowych oraz Internetu. SPECOPS nie reprezentuje jakichkolwiek poglądów
politycznych, nacjonalistycznych lub religijnych. SPECOPS nie reprezentuje jakiejkolwiek organizacji, stowarzyszenia, służby mundurowej lub grupy paramilitarnej.
SPECOPS nie wyraża opinii przedstawiających oficjalną doktrynę i politykę Armii Australijskiej lub jakiejkolwiek innej organizacji lub służby mundurowej. Opinie i poglądy
wyrażane na forum dyskusyjnym SPECOPS nie są poglądami Autorów. Kontakt: email:
specops_pl@tlen.pl
Logo "SPECOPS First to Fight" jest własnością SPECOPS AUSTRALIA. Projekt logo "SPECOPS" -
Virtual Suspects
.
Baza Patrolowa
file:///c:/!!!download2/asg/'/baza_patrolowa.htm
8 of 8
2010-04-14 14:30