MAGAZYNOWANIE, ROZBIÓR, MIĘSA DROBNE
OBRÓBKA WSTĘPNA: usuwanie krwi, części niejadalnych, krwiaków.
MAGAZYNOWANIE- dojrzewanie mięsa- procesy prowadzące do wykształcenia pozytywnych
cech sensorycznych mięsa (przejście mięśni w mięso).
W czasie magazynowania należy zapewnid:
Prawidłowe rozwieszenie półtusz/dwierci
Odpowiednią temperaturę ( temp. mięsa 0- 7
o
C), obieg powietrza (0,5 m/sek.)
Odpowiedni czas chłodzenia: ok. 24 godz.
Właściwy stan sanitarny pomieszczenia
Sprawny załadunek i wyładunek.
DOJRZEWANIE MIĘSA:
1.PRZEMIANA WĘGLOWODANÓW:
proces katabolizmu glikogenu (glikogenoliza) poprzez glukozę do kwasu mlekowego
(do pH 5,4).
Zakwaszenie mięsa.
Rozpoczyna się 1,5 do 3 godzin po uboju, trwa ok. 24 godziny, potem ↑ pH
2.PRZEMIANA BIAŁEK:
a) denaturacja- na skutek zakwaszenia mięśni,
b) autoliza- enzymy własne: katepsyny.
↑ kruchości mięsa,
↑ wiązanie wody,
poprawa smaku i zapachu.
Rozpoczyna się ok. 24 godziny po uboju, trwa kilka dni, na skutek ↓ pH.
3. PRZEMIANA NUKLEOTYDÓW- produkty ich rozpadu są prekursorami substancji
smakowo- zapachowych (np. inozyna). Lepsza kruchośd- do 3 godzin w temp. 15
o
C.
4. PRZEMIANA TŁUSZCZÓW- zmiana konsystencji- bardziej spoiste.
MAGAZYNOWANIE PÓŁTUSZ I DWIERCI:
w czasie magazynowania mięsa zmiany:
FIZYCZNE- konsystencja, barwa, smak, zapach, ciężar.
CHEMICZNE- pH, utlenianie.
BIOCHEMICZNE- dojrzewanie mięsa
MIKROBIOLOGICZNE- rozwój mikroflory (bakterie, pleśnie).
ODBIÓR: przekazanie półtusz wieprzowych lub dwierdtusz wołowych do dalszych faz
produkcji: pomiar temperatury mięsa, stan powierzchni, newralgiczny punkt:
polędwiczka .
ROZBIÓR na części zasadnicze;
A.
Rozbiór zasadniczy półtusz wieprzowych:
1. część przednia półtuszy wieprzowej: głowa, karkówka, podgardle, łopatka, golonka przednia,
noga przednia;
2. część środkowa półtuszy wieprzowej: słonina, schab, żeberka, boczek z żeberkami, biodrówka,
pachwina;
3. część tylna półtuszy wieprzowej: szynka, ogon, golonka tylna, noga tylna.
B.
Rozbiór zasadniczy półtusz i ćwierćtusz wołowych:
1. elementy zasadnicze ćwierćtuszy przedniej: szyja, karkówka, rozbratel, antrykot, łopatka,
szponder, mostek, goleń (pręga) przednia;
2. elementy zasadnicze ćwierćtuszy tylnej: rostbef, polędwica, łata, udziec, ogon, goleń (pręga)
tylna.
C.
Elementy zasadnicze półtuszy cielęcej:
1. elementy zasadnicze części przedniej półtuszy cielęcej: szyja, karkówka, łopatka, górka, goleń
(pręga) przednia, mostek, nerkówka, łata;
2. elementy zasadnic
ze części tylnej półtuszy cielęcej: udziec, goleń (pręga) tylna, ogon.
D.
Elementy zasadnicze półtuszy baraniej:
1. elementy zasadnicze części przedniej półtuszy baraniej: karkówka, górka (plecówka), antrykot
(kotlet), comber, goleń przednia, mostek;
2. elementy zasadnicze części tylnej półtuszy baraniej: udziec, ogon, goleń tylna.
WYKRAWANIE: Zespół operacji, w czasie których z mięsa usuwane są kości, ścięgna, żyły,
powięzie, tłuszcz. W wyniku otrzymuje się mięso bez kości (tzw. mięsa drobne)
przeznaczone do wyrobu kiełbas lub innych przetworów mięsnych.
MIĘSA DROBNE:
mięso bez kości z tusz uznanych za zdatne, uzyskane przez wykrawanie z
elementów (części zasadniczych). Temp. poniżej 7
o
C, zapach swoisty, barwa swoista, niedopuszczalne
zanieczyszczenia. Niezwłocznie przekazane do produkcji, peklowane lub mrożone.
Pakowanie mięs drobnych:
pojemniki metalowe,
z tworzyw sztucznych,
pudła tekturowe wyłożone folią,
worki papierowe z wkładką polietylenową (mrożenie).
Każde opakowanie oznakowane: rodzaj mięsa, klasa, waga, data prod., zakład.
PRZECHOWYWANIE mięs drobnych:
niepeklowane- nie powinno byd magazynowane, w uzasadnionych przypadkach-
wychłodzone do 4
o
C, w chłodni, max. do 24 godz.
Mięso peklowane- temp. do 8
o
C – do 5 dni.
BADANIE MIĘS DROBNYCH:
NIEPEŁNE- temp., powierzchnia, barwa, zapach, klasyfikacja jakościowa, zawartośd
zanieczyszczeo. Każda partia.
PEŁNE- oprócz w/w, także zawartośd wody, tłuszczu oraz soli, azotanów (dla
peklowanych). W szczególnych przypadkach.
KLASY MIĘS DROBNYCH-
Podział w zależności od stopnia otłuszczenia i zawartości tkanki
łącznej;
Obróbka wstępna mięs drobnych- odtłuszczanie, odścięgnianie, odżylanie,
odkastnianie.
KLASY MIĘS DROBNYCH WIEPRZOWYCH:
I. Chude, nieścięgniste- bez tłuszczu zew. międzymięśniowy- do 2 mm.
II A. Średnio tłuste, nieścięgniste- tłuszcz zew. do 8 mm, międzymięśniowy – do 10
mm.
II. B. Tłuste, nieścięgniste- tłuszcz zew. do 12 mm, międzymięśniowy- do 10 mm.
III. Chude lub średnio tłuste, ścięgniste- tłuszcz zew.i międzymięśniowy- niewielka
ilośd.
IV. Krwawe, ze ścięgnami, węzłami chłonnymi.
KLASY MIĘS DROBNYCH WOŁOWYCH:
I. Chude, nieścięgniste- bez tłuszczu.
II. Chude, ścięgniste- tłuszcz zew. i międzymięśniowy- do 2 mm.
III. Tłuste- tłuszcz zew. i międzymięśniowy- do 10 mm.
IV. Krwawe, ścięgna i powięzie konsumpcyjne, węzły chłonne.
KLASY MIĘS DROBNYCH CIELĘCYCH:
I. Chude, nięścięgniste.
II. Chude, ścięgniste
III. Krwawe, ścięgna, węzły chłonne
KLASY MIĘS DROBNYCH BARANICH:
I. Chude, nieścięgniste- tłuszcz do 2 mm.
II. Tłuste, ścięgniste- tłuszcz do 5 mm.
III. Krwawe, ścięgna, węzły chłonne
PODZIAŁ UBOCZNYCH ARTYKUŁÓW UBOJU (UAU):
JADALNE: mózgi, języki, płuca, serce, wątroba, przedżołądki, nerki, nogi.
NIEJADALNE: skóry, włosie, gruczoły, rogowizna.
JELICIARSKIE: jelita, pęcherze, przełyki.
MIESZANE: krew, kości.