Pentagram – gwiazda pięcioramienna

Autor: Ks. Mariusz Leszko SAC | 11 maja 2007

Słowo pentagram pochodzi z jęz. greckiego, gdzie „pente” znaczy 5,
a „gamma” literę. Tak wiec pentagram odnosi się do pięcioramiennej
gwiazdy lub dowolnej innej figury składającej się z pięciu linii. Znak
ten w historii swoich dziejów pojawia się m.in. w religiach
pogańskich, starożytności, u Izraelitów, chrześcijan i wielu innych.

Obecnie jest jednym z najczęściej używanych symboli w magii ochronnej, ceremonialnej, w
czarostwie (wicca), przez satanistów.
Najstarszy pentagram został odnaleziony w starożytnym mieście Ur - centrum cywilizacji
Mezopotamii i datowany jest na rok 3500 p.n.e. Prawdopodobnie używany był jako pieczęć
królewska.

W średniowieczu, przez krótki czas, ta pięcioramienna gwiazda przeniknęła także do
chrześcijaństwa i miała symbolizować Pięć Ran Chrystusa oraz cnoty rycerskie.

Od XIV w. pentagram uważany jest za symbol szatana. Z kolei w XIX wieku Alphonse Louis
Constans, niedoszły kapłan francuski, lepiej znany jako Eliphas Levi, wprowadził podział na
pentagram „dobry”, tzw. biały, odwrócony jednym wierzchem do góry oraz „zły”, tzw.
czarny.

Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem do góry zwany, Pentagramem Białym jest
odzwierciedleniem sacrum siły boskiej. Symbolizuje również pięć zmysłów człowieka, oraz
pięć żywiołów: powietrze, wodę, ziemię, ogień i ducha, ukazując wyższość umysłu człowieka
nad wszelkimi innymi żywiołami i zmysłami. Dziś popularnie uważany jako amulet
chroniący przed zgubnym wpływem magii oraz klątwami.

Pentagram „zły” (odwrócony), wykorzystał A. Sz. LaVey, autor „Biblii Szatana” dla potrzeb
rodzącego się wówczas kultu szatana. Często wpisuje się w niego głowę kozła, co ma
oznaczać szatana lub demona Bafometa i zarazem być obraźliwą aluzją do Jezusa Chrystusa
jako kozła ofiarnego. Znak ten może być opatrzony w dodatkowe symbole, jak np. cyfra 666
czy odwrócony krzyż. Mogą występować hebrajskie litery oznaczające cztery żywioły i duszę
człowieka (przy najniżej położonym ramieniu), wyrażające zwycięstwo materii nad duchem.
Pentagram ten może być zamknięty, czyli otoczony pojedynczym albo podwójnym kołem,
ewentualnie wężem zjadającym własny ogon.

Kończąc, jedno jest pewne i nie podlega dyskusji, pentagram dla chrześcijanina jest
symbolem magicznym, niebezpiecznym i powinien się go za wszelką cenę wystrzegać. A
zatem uważajmy, jakie nosimy znaki oraz bądźmy czujni, bo zło nie śpi.

Pentagram – gwiazda pięcioramienna

Autor: Ks. Mariusz Leszko SAC | 11 maja 2007

Słowo pentagram pochodzi z jęz. greckiego, gdzie „pente” znaczy 5,
a „gamma” literę. Tak wiec pentagram odnosi się do pięcioramiennej
gwiazdy lub dowolnej innej figury składającej się z pięciu linii. Znak
ten w historii swoich dziejów pojawia się m.in. w religiach
pogańskich, starożytności, u Izraelitów, chrześcijan i wielu innych.

Obecnie jest jednym z najczęściej używanych symboli w magii ochronnej, ceremonialnej, w
czarostwie (wicca), przez satanistów.
Najstarszy pentagram został odnaleziony w starożytnym mieście Ur - centrum cywilizacji
Mezopotamii i datowany jest na rok 3500 p.n.e. Prawdopodobnie używany był jako pieczęć
królewska.

W średniowieczu, przez krótki czas, ta pięcioramienna gwiazda przeniknęła także do
chrześcijaństwa i miała symbolizować Pięć Ran Chrystusa oraz cnoty rycerskie.

Od XIV w. pentagram uważany jest za symbol szatana. Z kolei w XIX wieku Alphonse Louis
Constans, niedoszły kapłan francuski, lepiej znany jako Eliphas Levi, wprowadził podział na
pentagram „dobry”, tzw. biały, odwrócony jednym wierzchem do góry oraz „zły”, tzw.
czarny.

Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem do góry zwany, Pentagramem Białym jest
odzwierciedleniem sacrum siły boskiej. Symbolizuje również pięć zmysłów człowieka, oraz
pięć żywiołów: powietrze, wodę, ziemię, ogień i ducha, ukazując wyższość umysłu człowieka
nad wszelkimi innymi żywiołami i zmysłami. Dziś popularnie uważany jako amulet
chroniący przed zgubnym wpływem magii oraz klątwami.

Pentagram „zły” (odwrócony), wykorzystał A. Sz. LaVey, autor „Biblii Szatana” dla potrzeb
rodzącego się wówczas kultu szatana. Często wpisuje się w niego głowę kozła, co ma
oznaczać szatana lub demona Bafometa i zarazem być obraźliwą aluzją do Jezusa Chrystusa
jako kozła ofiarnego. Znak ten może być opatrzony w dodatkowe symbole, jak np. cyfra 666
czy odwrócony krzyż. Mogą występować hebrajskie litery oznaczające cztery żywioły i duszę
człowieka (przy najniżej położonym ramieniu), wyrażające zwycięstwo materii nad duchem.
Pentagram ten może być zamknięty, czyli otoczony pojedynczym albo podwójnym kołem,
ewentualnie wężem zjadającym własny ogon.

Kończąc, jedno jest pewne i nie podlega dyskusji, pentagram dla chrześcijanina jest
symbolem magicznym, niebezpiecznym i powinien się go za wszelką cenę wystrzegać. A
zatem uważajmy, jakie nosimy znaki oraz bądźmy czujni, bo zło nie śpi.

Pentagram – gwiazda pięcioramienna

Autor: Ks. Mariusz Leszko SAC | 11 maja 2007

Słowo pentagram pochodzi z jęz. greckiego, gdzie „pente” znaczy 5,
a „gamma” literę. Tak wiec pentagram odnosi się do pięcioramiennej
gwiazdy lub dowolnej innej figury składającej się z pięciu linii. Znak
ten w historii swoich dziejów pojawia się m.in. w religiach
pogańskich, starożytności, u Izraelitów, chrześcijan i wielu innych.

Obecnie jest jednym z najczęściej używanych symboli w magii ochronnej, ceremonialnej, w
czarostwie (wicca), przez satanistów.
Najstarszy pentagram został odnaleziony w starożytnym mieście Ur - centrum cywilizacji
Mezopotamii i datowany jest na rok 3500 p.n.e. Prawdopodobnie używany był jako pieczęć
królewska.

W średniowieczu, przez krótki czas, ta pięcioramienna gwiazda przeniknęła także do
chrześcijaństwa i miała symbolizować Pięć Ran Chrystusa oraz cnoty rycerskie.

Od XIV w. pentagram uważany jest za symbol szatana. Z kolei w XIX wieku Alphonse Louis
Constans, niedoszły kapłan francuski, lepiej znany jako Eliphas Levi, wprowadził podział na
pentagram „dobry”, tzw. biały, odwrócony jednym wierzchem do góry oraz „zły”, tzw.
czarny.

Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem do góry zwany, Pentagramem Białym jest
odzwierciedleniem sacrum siły boskiej. Symbolizuje również pięć zmysłów człowieka, oraz
pięć żywiołów: powietrze, wodę, ziemię, ogień i ducha, ukazując wyższość umysłu człowieka
nad wszelkimi innymi żywiołami i zmysłami. Dziś popularnie uważany jako amulet
chroniący przed zgubnym wpływem magii oraz klątwami.

Pentagram „zły” (odwrócony), wykorzystał A. Sz. LaVey, autor „Biblii Szatana” dla potrzeb
rodzącego się wówczas kultu szatana. Często wpisuje się w niego głowę kozła, co ma
oznaczać szatana lub demona Bafometa i zarazem być obraźliwą aluzją do Jezusa Chrystusa
jako kozła ofiarnego. Znak ten może być opatrzony w dodatkowe symbole, jak np. cyfra 666
czy odwrócony krzyż. Mogą występować hebrajskie litery oznaczające cztery żywioły i duszę
człowieka (przy najniżej położonym ramieniu), wyrażające zwycięstwo materii nad duchem.
Pentagram ten może być zamknięty, czyli otoczony pojedynczym albo podwójnym kołem,
ewentualnie wężem zjadającym własny ogon.

Kończąc, jedno jest pewne i nie podlega dyskusji, pentagram dla chrześcijanina jest
symbolem magicznym, niebezpiecznym i powinien się go za wszelką cenę wystrzegać. A
zatem uważajmy, jakie nosimy znaki oraz bądźmy czujni, bo zło nie śpi.