Scenariusz zajęcia 1

Temat:

Ijtupsjb!Lbqlb!

Ijtupsjb!Lbqlb!

Ijtupsjb!Lbqlb!

Ijtupsjb!Lbqlb!––––....!!!!p

p

p

pcjfh!

cjfh!

cjfh!

cjfh!xpez!

xpez!

xpez!

xpez!!!!!

x!qs{zspe{jf

x!qs{zspe{jf

x!qs{zspe{jf

x!qs{zspe{jf////

Grupa wiekowa: 6 latki

Cele: Dziecko:

- poznaje obieg wody w przyrodzie na podstawie przygód Kapka, lub bajki

na DVD „Kropelka. Przygody z wodą”;

- współtworzy książkę z obrazkami podróży Kapka – cyrkulacji kropli

deszczu;

- obserwuje i podsumowuje wyniki doświadczeń;

- wie, że woda jest źródłem życia;

- poznaje zabawy z wodą;

Forma: zajęcia z całą grupą

Literatura: Gisela Walter „Woda. Żywioły w przedszkolu”

Przebieg:

1. Jaka jest woda? – zabawy mające na celu poznanie odpowiedzi na pytania

jaki kolor ma woda, jak smakuje woda. Woda jest przeźroczysta, wystarczy

odkręcić kran. Ale wobec tego, co to jest granat morza, szmaragd laguny,

ciemna zieleń leśnego jeziora.

Kolorowe czary – barwienie farbami wody w szklankach barwienie wody

atramentem i obserwowanie mieszania się barwy.

Smak wody – degustacja wody mineralnej gazowanej, lekko mineralizowanej,

przegotowanej i wystudzonej wody z kranu, wody z dodatkiem cytryny, z

dodatkiem cukru, z dodatkiem soli. Rozpoznają smak, nazywają go.

2. Odgłosy wody. Słuchanie nagranych plusków, wody lejącej się z kranu,

deszczu w rynnie, ulewy, wlewanego płynu do kubka. Dzieci starają się

rozpoznać sytuację po wysłuchaniu dźwięku.

3. Zabawa ruchowa: „Parasole” Na podłodze leży kilka rozłożonych parasoli.

Kiedy muzyka jest wesoła i skoczna dzieci biegają swobodnie po sali, na odgłos

burzy i ulewy dzieci szukają schronienia pod parasolami.

4. Dotykamy wody. Dzielimy dzieci na mniejsze zespoły, każdy zespół ma na

podłodze misę z wodą. Odpowiadanie na pytanie: jaka jest woda?

Zabawy z wodą: głaskanie wody, dmuchanie na lustro wody, czerpanie wody

ręką, pluskanie, nabieranie łyżką, przecinanie nożem, dmuchanie słomką itd.

5. Woda źródło życia – słuchanie wiersza i zastanawianie się, komu jest

potrzebna woda. Gra dydaktyczna „ Znajdź parę” Wykonujemy z dziećmi karty

do gry. Po dwa motywy na kartach tworzą parę, np.:

- ptak – kałuża;

- kaczka – staw;

- pies – miska z wodą;

- sarna – jezioro;

- mysz – leśny strumyk;

- krowa – wiadro z wodą;

- koń – misa z wodą;

- ryba – akwarium;

Karty leżą na środku, dzieci siedzą w kole, lub przy stoliczkach. Gra polega na

zbieraniu przez dzieci par obrazków.

Scenariusz zajęcia 2

Przebieg:

1. Gdzie jest woda? – dzieci opowiadają na podstawie własnych obserwacji i

doświadczeń. Pokaz ilustracji, sprawdzenie poprawności wcześniejszych

wypowiedzi.

2. Skąd pochodzi woda? Dzieci słuchają opowiadania o Kapku.

Historia podróży człowieczka w kropli deszczu.

Człowieczek w kropli deszczu jest malusieńki; wygodnie mieści się w

deszczowej kropli i tam najchętniej przebywa. Wiem z całą pewnością, iż w

każdej deszczowej chmurze leci przynajmniej jeden taki ludzik. Dowiedziałam

się o tym od Kapka – człowieczka z kropli deszczu. Jak go poznałam? Było to

tak.

Poszłam na spacer. Nagle zaczęło padać. Wyciągnęłam rękę, aby

schwytać kroplę deszczu – i w tej kropli siedział właśnie on, Kapek. Wydostał

się z kropli, wesoło zachichotał, a potem cienkim głosikiem opowiedział mi swą

przygodę, którą przeżył podczas podróży.

Najpierw żeglował wysoko w powietrzu w kropli deszczu. Przyjemnie

huśtał się tam i z powrotem i przyglądał się, jak nadchodziło coraz więcej kropel

wody. Gęsto się skupiły i utworzyły bufiastą chmurkę, co Kapek mógł

dokładnie obserwować.

W końcu chmurę tę pochwycił wiatr i popędził daleko nad ziemią. Nasz

ludzi przemieszczał się razem z nią, oglądając z góry rozległy krajobraz: lasy,

łąki, pola, wsie i miasta.

Jego biały obłoczek stawał się coraz większy i większy, gdyż wciąż

dołączały do niego nowe krople wody. Wkrótce wiatr przybrał na sile i pognał

dużą już chmurę przed siebie. Kapek dostał niemal zawrotu głowy, gdyż jego

kroplą trzęsło na wszystkie strony.

W końcu chmura była tak gruba i ciężka, iż nie mogło przez nią

przeświecić słońce. Kapek już niczego nie widział, wokół niego było teraz

zupełnie ciemno. Jednakże to go nie zaniepokoiło. Wiedział, iż chmura stała się

ciemną chmurą deszczową i wkrótce zacznie padać. Wreszcie przyszła ta

chwila. Chmura deszczowa nie mogła dłużej utrzymać nagromadzonych w

nadmiarze kropli wody, wypuściła je… i zaczął padać deszcz. Wszystkie krople

spadły na ziemię, do stawu z żabami, do rzeki, do morza. Także ta z Kapkiem w

środku. Fiu – z rozpędem zjechał w dół jak na wspaniałej zjeżdżalni wprost do

mojej dłoni...

3. Ciąg dalszy historii Kapka.

Słonce ogrzało wodę w kałuży. Woda po wpływem ciepła zamieniała się w parę

wodną i uniosła się ku niebu. Wysoko w powietrzu jest zimniej, kropelki pary

zagęszczają się i znów przekształcają w pojedyncze kropelki wody. A Kapek?

Jak z powrotem dotrze do chmur? Zdradził mi, że czeka na tęczę, która

poprowadzi go do nieba. Gdy już będzie na miejscu, znajdzie sobie dużą piękną

kroplę wody, wejdzie do środka… i zacznie następną podróż z przygodami.

4. Książka z obrazkami z podróży.

Razem z dziećmi przypominamy podróż kropli i dzielimy przygodę Kapka na

poszczególne obrazy:

Obłoczek

Silny wiatr

Ciemna chmura deszczowa

Łąka w deszczu

Staw z żabami

Rzeka

Morze

Tęcza

Każde dziecko wybiera sobie temat i maluje farbami obrazek. Wszystkie

rysunki przyczepiamy na sznurku, dzieci określają ich kolejność. Na podstawie

historyjki obrazkowej opowiadają przygody Kapka.

4. Krążenie wody – doświadczenia.

Obserwacja: Zamiana wody w parę; parowanie wody.

Wystawienie na słońce lusterek z paroma kroplami wody. Obserwowanie

znikania wody.

Obserwacja parowania wody w czajniku podczas gotowania.

Obserwacja: skraplanie się pary wodnej

Para wodna z czajnika ustawionego na parapecie unosi się do góry, tam się

schładza. Para osadza się na szybie, po jakimś czasie zagęszcza się i tworzą się

widoczne krople, które spływają po szybie.

Obserwacja: powstawanie deszczu

(Włożyć do lodówki łyżkę wazową. Następnie doprowadzić wodę do wrzenia,

tak, aby para w widoczny sposób wznosiła się do góry.

Wyjmujemy łyżkę z lodówki i trzymamy nad unoszącą się parą. Na zewnętrznej

stronie schładza się para i tworzą się grube krople wody, które skapują niczym

deszcz.

.