1/45
Trzy kroki do niebios:
przewodnik praktyki magicznej
Alan Chapman
tłumaczenie: Wędrowiec
Ten utwór objęty jest licencją Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie
niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Aby zobaczyć kopię
niniejszej licencji przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-
sa/3.0/pl/ lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San
Francisco, California 94105, USA.
* tłum.:
5/45
Podstawy (1): CZYTAJ TO NAJPIERW
Czym jest magija?
Magija to sztuka, nauka i kultura przeżywania prawdy.
Co to oznacza?
Magija to sztuka przeżywania prawdy. Innymi słowy, możesz wybrać dowolne doświadczenie (np.
pląsanie w kółko w samych gatkach), zdecydować co to doświadczenie będzie znaczyć ("spadnie
deszcz"), doświadczyć tego (popląsać) w ten sposób czyniąc dane znaczenie prawdziwym (spadnie
deszcz, bo doświadczyłeś, że "spadnie deszcz", a doświadczenie jest prawdą). Więcej na ten temat
w sekcjach Sygilizacja i Magija Rytualna. Granice tego, czego można doświadczyć z pomocą
magiji wyznacza tylko nasza wyobraźnia (subiektywne), ale jak to doświadczenie się zamanifestuje
ograniczają dostępne środki manifestacji (obiektywne).
Magija to nauka przeżywania prawdy. Prawda nie jest tylko pojęciem, nie znajdzie się jej też w
relatywnej czy arbitralnej naturze pojęć. Prawda jest doświadczalna, a praktyka magiji doprowadzi
cię do zrozumienia egzystencji na podstawie bezpośredniego doświadczenia, a nie spekulacji. Z
samej swej natury życie niesie objawienia i jest o niebo bardziej niesamowite niż jakiekolwiek
słowa czy idee, jakie można mu przypisać. Musisz tylko przeprowadzić eksperyment, by samemu to
potwierdzić!
Magija to kultura doświadczania prawdy. Magija z konieczności wiedzie do implikacji
socjologicznych i etycznych, niezależnie czy jesteśmy tego świadomi. Obejmują one takie kwestie
jak wybór magicznej tradycji, estetyki, nauk czy podejścia, do którego zgłosisz akces - aż po
problemy etyczne: czy używasz magiji dla siebie, przyjaciół czy całej wspólnoty? Czy zaczniesz
misję, czy raczej sekretną praktykę? Naprawdę chcesz ryzykować utrzymywanie znajomości z
rzekomymi przyjaciółmi, którzy wyśmiewają cię za praktykowanie Mrocznych Sztuk? A może
znajdź podobnie myślących dla weryfikowania doświadczeń, wymiany pomysłów, wsparcia
* tłum.:
6/45
moralnego czy cholernie dobrej zabawy i ekscytującego spędzania czasu?
Magija nie jest tylko metodą wywoływania materialnych efektów, tak jak medytacja nie jest tylko
mistyką. Nie ma przepaści między metodami Wschodu i Zachodu dla przeżywania prawdy. Jest,
zawsze była, tylko jedna szkoła, jeden nurt, jeden cel. Na Zachodzie znamy go jako Magiję.
Głębsze rozważania na temat definicji magiji znajdziesz w moim darmowym ebooku The Camel
Rides Again! A Primer in Magick, dostępnym na stronie
Co mi przyjdzie z praktyki magicznej?
1. Cokolwiek, na co masz ochotę, w sensie materialnym (seks, pieniądze, władza itd.).
2. Cokolwiek, na co masz ochotę, w sensie duchowym (oświecenie).
Brzmi nieźle. Od czego zacząć?
Wykonuj codziennie praktyki pomocnicze:
Podstawy (2): Dziennik Magiczny.
Podstawy (3): Wybiórcza Koncentracja.
Podstawy (4): Całościowa Uwaga.
Podstawy (5): Magija Rytualna.
Podstawy (6): Sygilizacja.
Podstawy (7): Odpędzanie.
Podstawy (8): Praca z Istotami.
Podstawy (9): Kabała.
Podstawy (10): Podróż Astralna.
Podstawy (11): Wznoszenie się na Planach.
Podstawy (12): Dywinacja.
A kiedy osiągniesz gotowość, czas na Krok Drugi:
Naczelną Praktykę Magiji.
* tłum.:
7/45
Podstawy (2): Dziennik Magiczny
Sedno
1. Środek poprawy metod magicznych za pomocą zapisków z doświadczeń.
2. Bodziec do dalszej pracy (nie ma to jak pusta strona, żeby dać ci solidnego kopa w dupsko).
3. Metoda integracji.
4. Zabezpiecza zapisy lepiej niż twoja pamięć.
5. Dziennik uwidacznia skłonności, wskazując na tendencję do specjalizacji lub że czas
najwyższy zrobić coś nowego.
Praktyka
1. Zdobądź dziennik wedle upodobania.
2. Codziennie zapisuj działania magicznej. Jeśli nie zrobiono nic, to także musi zostać
zapisane!
3. Notuj: datę, czas, czynności, rezultaty i wszelkie spekulacje.
Oczekiwane rezultaty
Z powodów określonych jako "Sedno" utrzymywanie dziennika magicznego ulepszy twoją
praktykę.
* tłum.:
8/45
Podstawy (3): Wybiórcza Koncentracja
Streszczenie
Umiejętność skupienia uwagi jest nieodzowna dla wykonania jakiegokolwiek zadania. W związku z
tym, im większe skupienie, tym większy sukces.
Sedno
Poza ogólnym zyskiem z większej elastyczności i wytrwałości umysłowej, pewien poziom sukcesu
w zakresie Wybiórczej Koncentracji jest konieczny dla Całościowej Uwagi.
Praktyka
1. Siądź.
2. Wybierz przedmiot koncentracji. Może być wyobrażony (kolorowy kształt albo dźwięk, jak
choćby dowolna mantra) albo fizyczny (punkt na ścianie, przypadkowy przedmiot itd.).
3. Sprowadź ku niemu uwagę i utrzymuj ją. Jeśli odkryjesz, że się oddaliła od przedmiotu,
sprowadź ją z powrotem. Nie próbuj powstrzymywać pojawiających się myśli i nie
denerwuj się tym, jak często twój umysł błądzi. Po prostu skieruj swoją uwagę na przedmiot
i utrzymuj ją.
Czas trwania
Co najmniej pół godziny dziennie.
Oczekiwane rezultaty
Powodzenie w Wybiórczej Koncentracji zaowocuje stanem transowym, którego liczne modele
można znaleźć w buddyzmie (znane tam jako jhana) i w jodze (Dhjana). Trans może obejmować,
między innymi, następujące objawy:
1. poczucie ekspansji,
2. drżenie,
3. widzenie światła z zamkniętymi oczami,
* tłum.:
9/45
4. błogość,
5. dziwny, wysoki dźwięk,
6. poczucie niezwykłego skupienia,
7. spokój,
8. poczucie Jedności z wszechrzeczą
i wiele więcej dziwacznych i cudownych efektów.
Postęp
Istnieje dobry powód dla praktykowania Wybiórczej Koncentracji przez całe życie. Jest ona dla
umysłu tym, czym ćwiczenia fizyczne dla ciała. Jest także prawdą, że następujące w jej wyniku
stany transowe mogą być przyjemne same w sobie. Jednakże, po osiągnięciu pewnych sukcesów
praktykujący winni przejść do Całościowej Uwagi lub Naczelnej Praktyki Magiji, ewentualnie
uzupełnić Wybiórczą Koncentrację Całościową Uwagą lub Naczelną Praktyką. Sama w sobie,
Wybiórcza Koncentracja nie prowadzi do oświecenia.
* tłum.:
10/45
Podstawy (4): Całościowa Uwaga
Streszczenie
Prawda o egzystencji musi być zawarta w samej egzystencji. Jeśli więc mamy egzystencję
zrozumieć, musimy pozwolić ją sobie uświadomić.
Sedno
Doświadczenie prawdy, często nazywane oświeceniem.
Praktyka
1. Siądź.
2. Uświadom sobie, czego doświadczasz. Pozwól myślom, uczuciom i wrażeniom cielesnym
pojawiać się i odchodzić wedle ich rytmu. Jeśli pojawi się wrażenie, które uznasz za
nieprzyjemne (przykładowo myśl co właśnie jest w telewizji albo wkurzająca muzyczka,
którą puścili w radio i nie chce opuścić twojej głowy) nie próbuj go wykluczać. Zachowaj
jego świadomość. Dotyczy to wszelkich wrażeń, składających się na doświadczenie
próbowania, by zachować uważność. Jeśli się rozproszysz, wróć do chwili obecnej i
kontynuuj praktykę.
3. Dla osiągnięcia prawidłowego nastawienia może się okazać pomocne wybranie dowolnej
części ciała i pozwolenie na odczuwanie wrażeń, które się na nią składają, w miarę ich
pojawiania się. Pozwól wrażeniom "przyjść do ciebie". Kiedy to opanujesz, musisz tylko
rozciągnąć tę metodę na wszelkie inne wrażenia.
Czas trwania
Co najmniej pół godziny dziennie.
Oczekiwane rezultaty
Stopniowo w twoim polu świadomości mogą zacząć się pojawiać subtelne wrażenia, które
wcześniej nie były uświadamiane, takie jak poczucie "ja" czy upływającego czasu. To dobry
* tłum.:
11/45
wskaźnik postępu, jednakże nie zapominaj stosować tej samej postawy również do wszelkich myśli
o postępie!
Praktyka ta zakończony się oświeceniem. Alternatywna metoda, łącząca wgląd i Świętego Anioła
Stróża została opisana w ramach Kroku Drugiego, jednak nawet mimo wyboru Całościowej Uwagi
należy rytualnie skontaktować się z Aniołem po osiągnięciu wprawy w podstawach.
Postęp
Praktyka Całościowej Uwagi wprawia proces w ruch. Podczas gdy Wybiórcza Koncentracja rodzi
stany, Całościowa Uwaga prowadzi cię przez kolejne stadia. Polecam zapoznanie się z jak
największą ilością magicznych modeli rozwoju, w tym z: buddyjskim procesem nabywania wglądu,
zachodnią kabałą (A.'. A.'.), alchemią i obrazami zen wypasania dziesięciu byków. Zarys procesu z
perspektywy magicznej nakreślony został w Kroku Trzecim. Jako proces, oświecenie się rozwija,
tak więc Całościowa Uwaga winna być praktykowana przez całe życie, chyba żeby zastąpić ją inną
metodą osiągnięcia oświecenia (patrz Krok Drugi).
* tłum.:
12/45
Podstawy (5): Magija Rytualna
Streszczenie
Ponosisz odpowiedzialność za swoją rzeczywistość.
Sedno
Zdobycie czego pragniesz.
Praktyka
1. Pomyśl o czymś czego chcesz, by nastąpiło.
2. Wymyśl rytuał. Może to być cokolwiek, ale jeśli nie wiesz od czego zacząć, zdobądź
przedmioty, które będą odpowiadać ludziom i obiektom związanym z pożądanym przez
ciebie rezultatem - i odegraj go. Przykładowo, jeśli twoje pragnienie brzmi "S.M. zmieni
zdanie i da mi podwyżkę, o którą prosiłem", możesz użyć nadmuchanego balonu, który
będzie reprezentować jej głowę. Jego przekłucie odpowiadać będzie "jej zmianie zdania".
Wiele przykładowych rytuałów możesz znaleźć w naszym grymuarze
3. Zadecyduj, że rytuał oznacza to samo, co twoja deklaracja.
4. Przeprowadź rytuał.
5. Oczekuj rezultatów
Oczekiwane rezultaty
Jakiś czas po przeprowadzeniu operacji twoje pragnienie ucieleśni się jako synchroniczność. Jeśli
więc twoim pragnieniem jest "bzyknąć sobie", możesz znaleźć się na imprezie w polu ataków
otyłego potwora, który zapędzi cię w kozi róg w łazience, kiedy twoi przyjaciele nagle znikną. To z
kolei prowadzi mnie do kolejnego punktu. Ewangelia głosi: "proście, a będzie wam dane". Kiedy
więc deklarujesz pragnienie, nie mów: "Chcę seksu". W ten sposób osiągniesz natychmiastowy
efekt magiczny (tu: będziesz chcieć seksu). Musisz opisać co chcesz, aby się zdarzyło, np. "wygram
1 Chodzi o sekcję Grimoire na stronie autora i jego kolegi,
http://www.thebaptistshead.co.uk/index.php?
option=com_content&task=category§ionid=1&id=19&Itemid=31
. - przyp. Wędrowiec.
* tłum.:
13/45
na wyścigach". Szczegółowość się opłaca, np. "będę uprawiać seks z piękną kobietą" będzie
mądrzejsze niż "bzyknę sobie".
* tłum.:
14/45
Podstawy (6): Sygilizacja
Streszczenie
Ponosisz odpowiedzialność za swoją rzeczywistość.
Sedno
Zdobycie czego pragniesz.
Technika
Sygilizacja składa się z zapisania pragnienia, wykreślenia powtórzonych liter i ułożenia pozostałych
w przypadkowy, abstrakcyjny glif. Mag wchodzi wtedy w stan wielkiego podniecenia albo spokoju
takimi środkami jak hiperwentylacja, medytacja, biczowanie i inne techniki wywołujące ból, taniec
albo spożycie środków psychoaktywnych. Najbardziej popularny jednak (z oczywistych względów)
jest seks. W szczytowym momencie odmiennego stanu świadomości (w przypadku seksu będzie to
orgazm) sygilę się wizualizuje lub patrzy na nią, a następnie zapomina.
1. Zapisz pragnienie.
2. Stwórz sygilę przez ominięcie powtórzonych liter i ułożenie pozostałych w przypadkowy,
abstrakcyjny glif.
3. Zacznij się masturbować.
4. W momencie orgazmu zwizualizuj sygilę.
5. Zapomnij.
Oczekiwane rezultaty
Jakiś czas po przeprowadzeniu operacji twoje pragnienie ucieleśni się jako synchroniczność. Jeśli
więc twoim pragnieniem jest "bzyknąć sobie", możesz znaleźć się na imprezie w polu ataków
otyłego potwora, który zapędzi cię w kozi róg w łazience, kiedy twoi przyjaciele nagle znikną. To z
kolei prowadzi mnie do kolejnego punktu. Ewangelia głosi: "proście, a będzie wam dane". Kiedy
więc deklarujesz pragnienie, nie mów: "Chcę seksu". W ten sposób osiągniesz natychmiastowy
* tłum.:
15/45
efekt magiczny (tu: będziesz chcieć seksu). Musisz opisać co chcesz, aby się zdarzyło, np. "wygram
na wyścigach". Szczegółowość się opłaca, np. "będę uprawiać seks z piękną kobietą" będzie
mądrzejsze niż "bzyknę sobie".
* tłum.:
16/45
Podstawy (7): Odpędzanie
Streszczenie
Aby pozbyć się niepożądanych objawów, od złych duchów, które mogły zostać przyzwane aż po
nieprzyjemne stany emocjonalne.
Praktyka
Istnieje bardzo, bardzo wiele rytuałów odpędzających; jedne złożone, inne proste. Odpędzenie
powinno się przeprowadzić przed i po każdym rytuale, chyba że oczywiście pragniesz tego, co
mogło się przyczaić albo zostało przyzwane, by pozostać na stałe.
Proste
Odpędzanie Śmiechem
Zacznij się śmiać. Choć na początku będzie to wymuszone i trochę dziwne, to z czasem będziesz w
stanie śmiać się szczerze na zawołanie.
Okadzanie
Zapal trochę kadzidła i okadź nim wokoło prosząc przodków i duchy pomocnicze o pomoc w
oczyszczeniu siebie i miejsca oraz usunięciu złych duchów.
Złożone
Rubinowa Gwiazda
Mniejszy Odpędzający Rytuał Pentagramu
Gnostycki Odpędzający Rytuał Pentagramu
Oczywiście, zawsze możesz jakiś wymyślić. Zwykłe narysowanie pentagramu w powietrzu w
głównych kierunkach wystarczy, choć wyobraźnią nie grzeszy.
* tłum.:
17/45
Podstawy (8): Praca z Istotami
Streszczenie
Jednym z najbardziej owocnych obszarów praktyki magicznej jest interakcja z pozaludzkimi
inteligencjami, czyli duchami i bogami. Może ona przybierać wiele postaci, od tworzenia własnych
do praktykowania religii.
Sedno
Aby poznać interesujących przyjaciół, zgłębić naturę Bóstwa i dostać czego chcesz.
Technika
Praca z duchami, bogami i innymi istotami jest bardzo prosta: decydujesz się to robić. Na przykład:
1. Zdecyduj dlaczego chcesz pracować z istotą (od wzbogacenia się aż po zwykłą ciekawość).
2. Wybierz odpowiednią istotę (jeśli chcesz magiji miłosnej właściwa wydaje się Wenus; nie
ma też powodu, by nie wybrać do interakcji ducha osoby zmarłej, np. przodka).
3. Wybierz reprezentację istoty do pracy z nią. Może być fizyczna (obraz albo posążek -
kupione albo wykonane samodzielnie) albo wyobrażona (wizualizuj postać istoty - jak
wygląda, pachnie czy mówi?).
Jeśli znasz, możesz pracować z pieczęcią albo sygilą istoty zamiast jej faktycznej formy.
Pamiętaj: jeśli zdecydujesz wizualizować istotę, to wciąż odnosisz się do rzeczywistej
inteligencji. To czego doświadczasz jest prawdą.
4. Pomów z nim lub nią. Jeśli nie wiesz co powiedzieć, postaw się w sytuacji spotkania z
dowolnym nieznajomym. Zachowaj uprzejmość i przyjazność.
2 Jeśli wybierzesz istotę, która z radością zniszczy ci życie i zdrowie psychiczne, upewnij się, że pracujesz z nią
tradycyjnymi metodami albo używając innej ochrony. Przykładowo, istnieje grupa duchów, znana jako Goecja
(patrz: Mniejszy Klucz Króla Salomona), praca z którą tradycyjnie wymaga różnych imion Boga, trójkąta, do
którego wywołuje się ducha i kręgu, w którym stoi mag, dla jego własnego bezpieczeństwa. Spotkałem wielu
magów, którzy uważają taką ochronę za nadmierną, podpierając się najczęściej opinią, że "inne kultury nie
potrzebują takiej ochrony do interakcji z ich duchami". Ale to ich duchy, nie Goecja. Prawda, wiele
afrykańskich/karaibskich/brazylijskich tradycji (jak Quimbanda czy Vodoun) kontaktują się z duchami o imionach i
pieczęciach zbliżonych do goeckich, ale wciąż nie są one Goecją. Jeśli chcesz pracować z Goecją, pracuj z całością.
Jeśli pracujesz z jej demonami bez ochrony rozpieprzą cię. I to paskudnie. Chcesz pracować z duchami jak "inne
tradycje" to robią, bez ochrony - pracuj z duchami, które jej nie wymagają.
* tłum.:
18/45
5. Jeśli wiesz co istota lubi, złóż jej ofiarę w zamian prosząc o pomoc w rozwiązaniu
problemu, z którym przychodzisz. To brzmi głupio, ale trzeba powiedzieć: jeśli chcesz
pracować z istotą, musisz zdecydować się na interakcję po prostu ją prowadząc.
Ofiary mogą przyjąć różne postaci: jedzenia, kwiatów, alkoholu, tytoniu, wytworów sztuki,
a nawet oddechu. Dwiema "najpotężniejszymi" ofiarami, które wszystkie istoty cenią nad
wszelkie inne, są krew i seks.
Ofiarowanie krwi nie wymaga amputacji ani morderstwa (rozczarowujące, wiem) -
pojedyncza kropla krwi upuszczona za pomocą sterylnego lancetu i rozsmarowana na
reprezentacji istoty wystarczy.
I podobnie w przypadku ofiary seksualnej, orgia nie jest konieczna (ale jeśli przypadkowo
masz w niej uczestniczyć, to czemu, do diabła, nie?). Zwykłe namaszczenie istoty płynami
seksualnymi z poświęconej masturbacji jest właściwe.
Należy jednak z całym naciskiem podkreślić, że ofiary z krwi i seksu winny być składane w
ostateczności. Gwarantują bowiem wyjątkowe skutki, ale stosowanie ich często może
sprawić, że niektóre duchy nie będą chciały nic mniej. I co z tym dalej zrobisz?
6. Kiedy już powiesz wszystko co masz do powiedzenia podziękuj istocie i pożegnaj ją.
7. Zwyczajowo przeprowadza się teraz rytuał odpędzający.
Oczekiwane rezultaty
Trzeba pamiętać, że pozaludzkie inteligencje mogą się porozumiewać wyłącznie poprzez możliwe
środki - jeśli nie masz wielkich zdolności do wizualizacji, nie oczekuj że istota wyskoczy i uściśnie
ci dłoń. Jeśli cała operacja polega na zwróceniu się do istoty, złożeniu ofiary, prośby o pomoc i
podziękowania - bez widocznych przejawów, huczącego głosu ani przedmiotów latających po
pokoju - magija wciąż będzie działać (chyba że, oczywiście, zachowasz się niegrzecznie i
oczekujesz czegoś za nic).
* tłum.:
19/45
Jeśli masz nadzieję na coś więcej niż monolog, mądrze jest zaopatrzyć się w środek komunikacji,
jak przyrząd do dywinacji, np. wahadełko czy tabliczkę Ouija. Inny dobry sposób to poprosić istotę
o skontaktowanie się z tobą we śnie albo objawienie się poprzez twoje ciało (znamy to jako
channeling, inwokację albo opętanie).
Jeśli istota nie jest tobą szczególnie zainteresowana (choć i to się zdarza!), może trochę potrwać
nim zacznie cię odwiedzać samodzielnie albo pomagać w razie potrzeby bez pytania. Ale to właśnie
wtedy ujawniają się prawdziwe korzyści z utrzymywania związków z pozaludzkimi inteligencjami.
* tłum.:
20/45
Podstawy (9): Kabała
Streszczenie
Wszechświat składa się tylko z idei. Najprostsze wyrazy idei i związków między nimi są
matematyczne. Tak więc pierwotny system symboliczny wszechświata jest numeryczny, co pozwala
przypisać dowolnemu zjawisku właściwy pierwotny symbol.
Sedno
1. Dostęp do nieporównywalnego z innym systemu mnemonicznego.
2. Możliwość rozumienia zjawisk przez ich związki z innymi, podobnymi lub różnymi.
3. Zaangażowanie w nawykową metodę kontemplacyjną redukcji wielości do jedności: dźńana
jogę.
4. Wielka intensyfikacja zjawiska intelektualnego urzeczywistnienia.
5. Środek pogłębienia znaczenia w doświadczaniu synchroniczności.
6. Nabycie uniwersalnego środka komunikacji (poręcznego zwłaszcza w kontaktach z
pozaludzkimi inteligencjami) i zestawu symboli do zastosowań rytualnych.
Technika
1. Wybierz kabałę: hebrajską, grecką, łacińską, angielską, GoN itd.
2. Rozwijaj "Księgę Liczb". Zapisz liczby od 0 do 1000. Przelicz wartości numeryczne
wszystkich ważnych dla ciebie idei (używając wybranej kabały) i zapisz je w odpowiednim
miejscu. Dodawaj słowa w miarę potrzeby.
3. Studiuj Drzewo Życia i wypracuj miejsce na nim dla każdego słowa z "Księgi Liczb" (dla
liczb ponad 10 najprościej dodawać cyfry dla uzyskania najmniejszej sumy; są też inne
metody i z pewnością pojawią się w ciągu twojej nauki).
4. Studiuj wszelkie możliwe związki matematyczne i stwierdź co znaczą dla idei, wobec
których je stosujesz.
* tłum.:
21/45
5. Dziel doświadczane zjawiska wedle kryteriów Drzewa Życia póki nie wejdzie ci to w
nawyk.
Czas trwania
Nauka i użytkowanie kabały winny stać się nawykiem na całe życie. Prawdziwe korzyści z kabały
urzeczywistniają się dopiero w ramach trwałej praktyki.
Oczekiwane rezultaty
Wszystko, opisane jako "Sedno".
Uwaga: kabała niczego nie "dowodzi". Jest doskonałym systemem symbolicznym, zdolnym do
opisania całości wszechświata, ale nie jest obiektywną nauką.
Przykładowo, jeśli odkryję, że moje imię ma tę samą wartość liczbową, co słowo "Mesjasz", to nie
dowodzi to, że jestem Mesjaszem. Kabała demonstruje po prostu związki między symbolami. W
powyższym przypadku mogę powiedzieć co najwyżej, że jestem Bogiem w tym samym stopniu co
Mesjasz i kabała dała doskonały symboliczny wyraz Immanencji!
* tłum.:
22/45
Podstawy (10): Podróż Astralna
Streszczenie
Każdy intencjonalny akt jest aktem magiji. Praktyka magiji jest zatem używaniem i wzmacnianiem
świadomej uważności, ekspansją "ja" we wszystkich kierunkach i na wszystkich poziomach
doświadczenia.
Jednym z nich jest wyobraźnia albo plan astralny. Mag posiada wyobrażone ciało, które
zamieszkuje wyobrażony świat o własnych szczególnych regułach, florze i faunie.
Sedno
1. Ekspansja "ja".
2. Większa świadomość środowiska wyobraźni z jego swoistymi prawami i naturą.
3. Możliwość czynienia magii w praktycznie nieograniczonym ośrodku.
4. Możliwość zebrania doświadczeń niemożliwych w świecie fizycznym.
Technika
1. Połóż się i rozluźnij.
2. Uświadom sobie wyobrażone ciało. Mimo że w zasadzie je sobie tworzysz, powinien
pojawić się element pozwolenia na samoistne pojawianie się wrażeń z ciała astralnego.
3. Teraz poruszaj się w swojej wyobrażeniowej formie, patrz oczami wyobraźni, słuchaj jej
uszami itd.
Niektórym podróż astralna przychodzi łatwo, ale dla wielu jest to dość trudne. Jeśli w tym
momencie walczysz, by "opuścić" ciało fizyczne i czuć zmysłami astralnymi nie ma innego
wyjścia - ćwicz!
Niektórym przydaje się poruszyć fizyczną kończyną, zapamiętać doznanie i użyć tego
wspomnienia jako bazy do budowania formy astralnej. Ja jednak mocno wierzę w powyższe
ćwiczenie - zwykle łapiesz "dryg" nagle i problem znika.
* tłum.:
23/45
4. Eksploruj! Jednakże zachowaj ostrożność - nie wszystkie byty astralne są tym, za kogo się
podają i nie wszystkie dobrze ci życzą. Mądrze jest mieć w odwodzie rytuał odpędzający.
Jeśli pragniesz lepiej zrozumieć jakąś ideę, udaj się do jej astralnej siedziby. Przykładowo,
jeśli chcesz zbadać Malkuth na Drzewie Życia, możesz stworzyć prowadzące tam drzwi z
koniecznymi atrybutami (właściwym kolorem, symbolem i materiałem swoistym dla
Malkuth).
5. Upewnij się, że na koniec praktyki twoje ciało astralne powróci do fizycznego. Kto wie, co
może mu się przytrafić, pozostawionemu bez opieki...
Czas trwania
Do czasu osiągnięcia podstawowej sprawności (np. zawsze odczuwasz siebie z perspektywy
pierwszej osoby, a ciało światła jest lite i stabilne) trzeba poświęcić dobre pół godziny dziennie.
Później eksploruj tak często, jak trzeba.
Oczekiwane rezultaty
Mistrzowskie opanowanie planu astralnego.
* tłum.:
24/45
Podstawy (11): Wznoszenie się na Planach
Streszczenie
Oświecenie może zajść poprzez dowolny plan i poziom doświadczenia.
Sedno
1. Ekspansja "ja".
2. Doświadczanie stanów transu, wizji mistycznych i procesu oświecenia.
Technika
1. Połóż się i rozluźnij.
2. Uświadom sobie wyobrażone ciało. Mimo że w zasadzie je sobie tworzysz, powinien
pojawić się element pozwolenia na samoistne pojawianie się wrażeń z ciała astralnego.
3. Będąc już w ciele astralnym (co winno zostać opanowane mistrzowsko przed podjęciem
niniejszej praktyki) wznieś się w górę w linii prostej.
4. Nie zaprzestawaj wznoszenia się. Celem zabawy jest ciągłe wznoszenie niezależnie od tego,
co możesz widzieć, słyszeć czy doświadczyć, dopóki: a) nie stracisz przytomności z
wyczerpania, albo b) osiągniesz upragniony rezultat.
5. Po przebudzeniu zapisz, co się stało.
Czas trwania
Raz dziennie.
Oczekiwane rezultaty
Obfitość cudownych zdarzeń mistycznych. Oddana praktyka wprowadzi cię w proces oświecenia.
* tłum.:
25/45
Podstawy (12): Dywinacja
Streszczenie
Aby poznać odpowiedź na pytanie konieczne jest posiadanie zestawu reprezentacji możliwych
odpowiedzi. Tak więc najlepsze systemy dywinacji, jak I Cing i Tarot rozwinęły się w kompletne
mapy rzeczywistości, na których każdemu zjawisku można przypisać "właściwe miejsce" lub
znaczenie.
Sedno
Ciągłe stosowanie tych map nie tylko pozwoli ci przewidywać przyszłość, to znaczy symbole
odczytane w odpowiedzi będą dzielić naturę z przyszłym wydarzeniem, ale ułatwi zrozumienie
przeszłości i teraźniejszości. Dywinacja to środek zdobywania mądrości.
Technika
Istnieją trzy podejścia do dywinacji, dla których opracowałem trzy ćwiczenia:
Ćwiczenie 1.
1. Zbadaj istniejącą metodę dywinacji, która oferuje całościową mapę świata, jak na przykład
Tarot czy I Cing.
2. Odczytuj wynik na dzień lub tydzień naprzód przez miesiąc lub dłużej i notuj wyniki.
Ćwiczenie 2.
1. Zbadaj istniejącą metodę dywinacji, która oferuje proste odpowiedzi "tak" i "nie",
przykładowo wahadełko i czy tabliczkę Ouija.
2. Odczytuj wynik na dzień lub tydzień naprzód przez miesiąc lub dłużej i notuj wyniki.
Ćwiczenie 3.
1. Wymyśl własną metodę dywinacji.
2. Odczytuj wynik na dzień lub tydzień naprzód przez miesiąc lub dłużej i notuj wyniki.
Oczekiwane rezultaty
* tłum.:
26/45
Odpowiedzi na twoje pytania i środek porozumiewania się z pozaludzkimi inteligencjami.
* tłum.:
29/45
Naczelna Praktyka Magiji
Nasza współczesna, zagubiona kultura magiczna częściej niż rzadziej prezentuje techniki
mające osiągnąć cel magiji w sposób nazbyt skomplikowany i nieprzystępny. O ile prezentuje w
ogóle. To sprawiło, że magowie wspomagają swoje operacje rytualne wygodniejszymi metodami
kontemplacyjnymi Wschodu: jogą, buddyjskim wglądem. Często prowadzi to do pomniejszania
wartości magiji jako ważnej tradycji (rozważmy wielu magów nawróconych na wschodnie tradycje,
albo tych uważających magiję za działalność tylko "paranormalną", nie nadającą się na nic poza
dywinacją i czarnoksięstwem).
Magija była dotąd przedstawiana jako sztuka ceremoniału, rewers dla medytacji i bardziej
odpowiednia dla "umysłów Zachodu" i niż kontemplacyjne metody Wschodu. Jednakże nawet
pobieżne zbadanie tych ostatnich wskazuje na nieodłączny od nich rytuał, równie złożony jak
dowolny zachodni; za przykład weźmy buddyzm tybetański. Ci, którzy promują dotychczasowy
sposób myślenia pomijają fakt, że mamy 1600-letnie dziedzictwo kontemplacyjne: mistyków
chrześcijańskich, zwłaszcza Ojców i Matki pustyni, Lectio Divina (kontemplację Pism), Obłok
niewiedzy, św. Jana od Krzyża i św. Teresę z Avilla. Nasze chrześcijańskie dziedzictwo, jakkolwiek
od czasów Reformacji skryte za drzwiami klasztorów Trapistów, przeżywa renesans od lat 70. w
formie Modlitwy Głębi
o. Thomasa Keatinga.
Na pierwszy rzut oka rytuał i medytacja mogą się wykluczać, jednak oba są przykładami
aktów magicznych (jak wyjaśniono w The Camel Rides Again!) i najczęściej jest tak, że dana
technika, dla bezpośredniego, osobistego doświadczenia prawdy zawierać musi elementy właściwe
dla obu tych arbitralnych kategorii. Co bardziej znaczące, efekty określonych ceremonii
odzwierciedlają skutki kontemplacji i vice versa.
Naczelna Praktyka (NP) Magiji to to, co Aleister Crowley, ostatni wielki mistrz zachodniej
tradycji, nazwał Wiedzą i Konwersacją Świętego Anioła Stróża. Początkowo przeprowadził NP z
3 Centering prayer - znalazłem także określenie "modlitwa prowadząca do środka". - przyp. Wędrowiec.
* tłum.:
30/45
użyciem dość skomplikowanej metody przypisanej Magowi Abramelinowi w tekście datowanym na
1458r. (patrz: Księga Magii Maga Abramelina). Później Crowley opracował nową formułę, opisaną
w Liber Samekh
, opartą na Greckich Papirusach Magicznych i zwaną niekiedy Rytuałem
Nienarodzonego. Akcesoria i wysiłek konieczne do opanowania tej operacji wymagają wielkich
nakładów po stronie maga, a sama praktyka niełatwo wpisuje się w rozkład dzienny zapracowanego
człowieka Zachodu (co dopiero rodzica).
Jednak zanim nawet zaczął NP, Crowley opanował rzeszę Praktyk Pomocniczych (PP), jak
koncentracja na przedmiocie, vipassana i podstawowe rytuały nauczane przez Złoty Świt. PP mają
na celu wyposażyć maga w metody i środki skutecznej komunikacji z Aniołem, co wymaga
ekspansji świadomości, by objęła poziomy i plany egzystencji pomijane często przez zachodnią
kulturę. Nie mając środków przejawienia, Anioł nie może się porozumieć - jak na przykład ma
sprowadzić wizję, kiedy mag nie pamięta snów ani nie ma rozwiniętych zdolności wizualizacji?
Nieszczęśliwie, wielu praktykantów nie rozumie sedna NP i uważa je za jeszcze jedną PP do
wyboru i "opanowania", a potem gubi się w gąszczu technik różnych tradycji, wreszcie poddaje się
z nudów, widocznego braku postępu obiecanego przez magię ("Po dziesięciu latach koncentracji na
przedmiocie dlaczego nadal nie przekroczyłem Otchłani?") albo uwodzi ich bardziej spójna i
wygodna tradycja.
Jednak mistrzostwo w PP nie jest konieczne - zaledwie znajomość! Kiedy już linia zostanie
pociągnięta, Anioł może przemówić. Po co więc latami polerować telefon przed wykonaniem
połączenia?
Crowley zorganizował stopnie swojego zakonu wedle Drzewa Życia i przypisał szereg
praktyk do każdej z jego Sefir, by odbijały jej naturę (np. Practicus odnosi się do Hod i polega na
opanowaniu kabały). Te przygotowawcze ćwiczenia z pewnością wyposażą aspiranta w
odpowiednie środki kontaktu z Aniołem, jednak nie musimy przy nich pozostawać ani opierać się
4 Patrz: Crowley, A. (1998). "Magija w teorii i praktyce". - przyp. Wędrowiec.
* tłum.:
31/45
na Drzewie Życia. Alternatywne PP mogą zostać znalezione w serii Podstaw w Grymuarze
(uwaga:
rozwinięcie i pogłębienie PP znajdzie się w mojej książce Advanced Magick for Beginners, mającej
zostać wydaną przez Aeon Books we wrześniu 2008
) albo wśród ćwiczeń podanych przez Petera
Carrolla w jego Liber Kaos (zwłaszcza Liber KKK).
Natura Naczelnej Praktyki
Początkowo moje podejście opierało się na postmodernizmie Magiji Chaosu i dostępnym
materiale magicznym - pismach Crowley'a i Austina Osmana Spare'a. Zamierzałem praktykować
NP tylko dla własnej satysfakcji, czyli mocy magicznej (a'la postmodernizm) i przeprowadziłem
rytuał w formie "odartej do kości" (a'la Spare). Wierzyłem, że NP to jednorazowa operacja, którą
zakończy popisowe objawienie się mojego przyszłego magicznego "ja" albo osiągnięcie Wiedzy i
Konwersacji Świętego Anioła Stróża (a'la Crowley).
Praca zakończyła się sukcesem, ale bezpośrednio nauczyłem się, jak bardzo błądziłem co do
NP. Lata praktyki z moim Aniołem wykazały co następuje:
•
Święty Anioł Stróż to nie osobna istota, która musi zostać "wezwana"; był, jest i zawsze
będzie przy tobie - musisz się tylko zgodzić na jego działanie i obecność w twoim życiu.
•
By NP było skuteczne, musi być praktykowane na co dzień. NP to nawykowe poddanie "ja"
i wreszcie unia z Aniołem.
•
Skutkiem NP nie jest objawienie się Anioła przez wizję, wzrost mocy magicznej czy
odkrycie twej prawdziwej natury czy funkcji, choć mogą one pojawić się jako wyraz
obecności Anioła w twoim życiu. Skutkiem NP jest rozpoczęcie metafizycznego lub
duchowego procesu opisywanego przez wszystkie prawdziwe tradycje magiczne,
owocującego iluminacją albo oświeceniem. Oto Wielkie Dzieło magiji.
W świetle powyższego obecne w aktualnej kulturze magicznej podejście do pracy z ŚAS
5 Patrz: przyp. 1. - przyp. Wędrowiec.
6 Opublikowana w listopadzie 2008, a krótką relację z premiery można przeczytać w
. - przyp. Wędrowiec.
* tłum.:
32/45
jest mylące, wręcz szkodliwe. Ilu magów próbowało "osiągnąć Wiedzę i Konwersację ŚAS"
poprzez ciągłe wykonywanie skomplikowanych rytuałów miesiącami, tylko po to by rozczarować
się, że nie pojawił się w obłoku dymu?
By zaprezentować praktykę Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła Stróża w prawdziwym
świetle, a nasze magiczne dziedzictwo jako ważną i istotną tradycję, opracowałem nową metodę NP
w oparciu o moje rozumienie ŚAS i doświadczenie takich procedur magicznych jak Vipassana czy
Modlitwa Głębi.
Metoda
Naczelna Praktyka (NP) magiji to prosta metoda, w ramach której otwierasz się na Świętego
Anioła Stróża i godzisz na Jej czy Jego obecność i działanie w twoim życiu.
Choć NP wydaje się metodą medytacyjną, nie jest praktyką koncentracji. Bazuje raczej na
intencji niż uwadze, a nastawienie to otwartość.
1. Wybierz uświęcony symbol twej intencji zgody na wewnętrzną obecność i działanie Anioła.
Może to być słowo, także pozbawione znaczenia, albo wizualizowana sygila. Uwaga:
nieważne czym jest sam symbol, tylko reprezentowana przez niego intencja. Jednakże nie
zmieniaj symbolu w trakcie praktyki.
2. Siądź wygodnie z prostymi plecami. Krzesło wystarczy. Zamknij oczy i wprowadź słowo
albo symbol zgody na obecność i działanie Anioła. Nie musisz go ciągle wizualizować albo
powtarzać. Wystarczy raz, by sformułować intencję. Może pomóc rozpoczęcie deklaracją:
"Za pomocą świętego słowa/symbolu n zgadzam się na obecność i działanie mego Świętego
Anioła Stróża".
3. Jeśli rozproszą cię myśli lub inne wrażenia po prostu powtórz uświęcony symbol.
Nastawienie to otwartość - nie chodzi o zatrzymanie powstawania myśli, emocji czy wrażeń
cielesnych. Powinno się im pozwolić pojawiać i odchodzić w niezakłócony sposób tak
* tłum.:
33/45
długo, jak się nie rozproszysz, a intencja pozostaje jasna.
4. Siedź co najmniej kwadrans dziennie, z czasem dochodząc do ponad godziny. Im więcej
sesji dziennie, tym lepiej.
W trakcie NP nie myślisz o swoim ŚAS, dajesz mu szansę się zamanifestować. Anioł nie jest
sam w sobie słowem, ideą czy sposobem postrzegania, może więc objawić się na wiele sposobów.
Jego obecność będzie jednak nieomylna i można ją odczuwać jako świetlistą, ekspansywną, pustą,
boską itp.
W trakcie NP pozostawiasz, poprzez powtarzanie symbolu, wszelkie spostrzeżenia i
wrażenia, kiedy zdobędą twoją uwagę. W pewnym momencie wola zacznie nawykowo zwracać się
ku aniołowi w trakcie praktyki, a potwierdzenie intencji przestanie wymagać uświęconego znaku.
Myśli, które pojawiają się i znikają przestaną przyciągać, a choć wyobraźnia i pamięć mogą się
wciąż manifestować, wola pozostanie w pewnej jedności i pokoju z Aniołem.
Trzeba pamiętać, że zwracanie uwagi czy cieszenie się obecnością Anioła nie należy do NP.
To także mogą być rozproszenia i należy pozwalać im pojawiać się i znikać jak wszelkim innym
wrażeniom. Dyskusja skutków NP i zarys rozpoczętego przezeń procesu metafizycznego opisane
zostały w Przekraczaniu Otchłani: Jak tego dokonać i czego oczekiwać (Krok Trzeci).
Praktykant prosi o radę
Nowicjusz rozpoczął praktykę NP w kwietniu 2008, początkowo przez kwadrans dziennie,
później wydłużając sesję do dwudziestu pięciu minut. W kwietniu zamailował do mnie z pytaniami,
odpowiedzi na które tu cytuję, gdyż mogą okazać się pomocne.
P: Siedzę prosto i po wypowiedzeniu w myślach słowa staram się po prostu w ciszy obserwować
myśli.
O: Kiedy mówisz "obserwować myśli" - czy to powód twojej praktyki? Musisz pozostać świadom
powodu, dla którego siedzisz przez cały czas i tylko kiedy to uczucie "odchodzi na bok" wobec
* tłum.:
34/45
obecności i działania Świętego Anioła Stróża (postawa poddania) przypominasz sobie intencję
świętym słowem. Możesz więc zachowywać świadomość działania myśli, jednak powinieneś się
skupić na właściwym nastawieniu. Mam nadzieję, że to ma sens: w zasadzie nic nie robisz
pozostając otwartym, ale kiedy o tym zapomnisz - przypominasz sobie. Intencja musi być jasna.
P: Podczas moich medytacji często zauważam, że uwaga błąka się, czasami przez sekundy, czasami
minuty.
O: Czasami w przyjęciu właściwej wewnętrznej postawy pomaga mi powtarzanie zdania:
"Zgadzam się na obecność i działanie mojego Świętego Anioła Stróża uświęconym słowem:
cokolwiek".
P: Podczas praktyki orientuję się, że moja uwaga skupia się oddechu przepływającym przez
nozdrza. Spowodowane to jest praktyką, której nauczyłem się wiele lat temu,a która wspomaga
proces koncentracji. Czy to dobrze?
O: Nie. Choć świadomość oddechu jest w porządku, to uwaga, jak napisano powyżej, winna
podtrzymywać właściwe nastawienie.
P: Nie mam pewności czy zaistniała jakakolwiek łączność z ŚAS. Moje sny są fragmentaryczne i
trudne do przypomnienia.
O: Prawda jest taka, że przy pomocy tej metody możesz nigdy nie doświadczyć klasycznej "wizji
Świętego Anioła Stróża", gdyż jej celem nie jest przywołanie go do widzialnej formy ani
otrzymanie snu. Pozwalasz ŚAS przejąć stery, co on wydaje się robić (czytelnik od początku
praktyki zaczął odbierać pewne "wskazówki"). Jeśli jednak pragniesz takiego skutku, to kiedy
upewnisz się co do prawidłowości medytacji i rzeczywiście uświadomisz sobie poczucie obecności
(będziesz wiedzieć, kiedy to nastąpi), poproś Anioła o kontakt we śnie albo innymi środkami.
Ostatecznie jednak wizja jest czymś, co Anioł zsyła na ciebie kiedy uzna za stosowne.
* tłum.:
37/45
Przekraczanie Otchłani: Jak tego dokonać i czego oczekiwać
W Uświęconej Zachodniej Tradycji Magiji istnieje wydarzenie, znane jako "Przekroczenie
Otchłani", oznaczające przełom w karierze maga.
Z uwagi na historionikę Aleistera Crowley'a i ogólny upadek Zachodniej Tradycji Magicznej
po jego śmierci, wielu współczesnych magów traktuje otchłań jako metaforę depresji, utraty pracy
albo bliskiej osoby, jako etykietkę dla dowolnego kryzysu inicjacyjnego albo nic więcej niż fikcyjne
osiągnięcie zmyślone przez Crowley'a w celu napompowania ego.
Jednakże na podstawie swojego i innych doświadczenia mogę powiedzieć, że otchłań jest
metaforą tylko o tyle, o ile opisuje specyficzne, unikalne i jednorazowe wydarzenie magiczne. Jest
weryfikowalne osobiście i specyficzne dla tradycji magicznej, jednakże jego odpowiedniki można
znaleźć i w innych tradycjach.
Czym jest Otchłań?
Otchłań oddziela świat względny od absolutu. Każde doświadczenie jest względne, gdyż
wyraża relacje między jedną rzeczą a inną. Fizyka kwantowa, psychologia transakcyjna i
postmodernizm przekonują, że jesteśmy relatywnymi istotami w relatywnym świecie. Nasza
codzienna rzeczywistość to unikalny wytwór naszych specyficznych uwarunkowań, nawyków,
biologii i środowiska.
Smutne, ale to przekonanie jest najdalszym krokiem w rozumieniu świata, robionym przez
wielu magów. Stąd myśl o przekroczeniu otchłani jako kolejnej arbitralnej metaforze kolejnego
względnego i subiektywnego doświadczenia, bo w końcu przecież wszystkie techniki, tradycje i
doświadczenia są równoważne, prawda?
Niezbyt - i tego właśnie dotyczy przekroczenie otchłani. Jeden z planów względnej
egzystencji to plan mistyczny, głęboki. Słownik, używany do opisu doświadczeń mistyki i głębi
znamy jako metafizykę, a przekroczenie otchłani jest częścią metafizyki magiji. Jak każdy inny
* tłum.:
38/45
plan, także metafizyczny ma swoją dynamikę - nasze jego doświadczanie rozwija się i możemy
rosnąć metafizycznie tak samo jak nasze ciała rosną i rozwijają się od płodu do dorosłego osobnika.
Przekroczyć otchłań znaczy rozpocząć metafizyczny proces, który wiedzie z rzeczywistości
zbudowanej wyłącznie na względnych doświadczeniach do takiej, która otwiera się po raz pierwszy
na absolut. To wejście w magiczną dorosłość.
Trzeba zwrócić uwagę, że przekroczenie otchłani bywa zrównywane z anihilacją ego, co
jednak jest mylące. Rzeczywiście, doświadczenie metafizyczne przekracza względne "ja", jednak
jest całościowe, nie wykluczające czy zaprzeczające. Jeśli rozważymy wpierw rękę, a następnie
całe ciało, to czy można powiedzieć, że poprzez ten wzrost świadomości anihilowaliśmy rękę? To
samo pozostaje prawdą w zakresie wzrostu świadomości od ego do absolutu, co doskonale obrazują
przykłady tych magów, guru i świętych, którzy osiągnęli oświecenie albo ukończyli Wielkie Dzieło
pozostając egotystycznymi, socjopatycznymi gnojami.
Czym jest Absolut?
Należy rozumieć, że istnieje wiele doznań metafizycznych obok Absolutu, jak transe,
wchłonięcia medytacyjne powodowane koncentracją, wizje, doświadczenia magiczne i
parapsychiczne. Żadne z nich, łącznie z doznaniami wypływającymi z Absolutu - nie są samym
Absolutem. Jeśli coś pojawia się i zanika, to niemal na pewno jest relatywne.
Wykraczając poza obszar relatywny i subiektywny, Absolut nie jest doświadczeniem jako
takim, gdyż nie istnieje doświadczenie i doświadczający. Jednak nie jest to podstawą, by o nim
milczeć, gdyż po pierwsze oznaczałoby to ryzyko zagubienia faktu, że istnieją techniki i określony
proces prowadzący do Absolutu, a po drugie - zrównanie Wielkiego Dzieła, albo oświecenia, z
prostym intelektualnym zrozumieniem, że słowa nie są rzeczywistością. Dla wygody będę więc
mówił o Absolucie jako o doświadczeniu.
Doświadczenie Absolutu pojawia się jako część metafizycznego procesu postępującego
* tłum.:
39/45
etapami i nie może być praktykowane jak trans i doświadczane na zachciankę ego. Początkowo
pojawi się jako doświadczenie szczytowe, chwilowe "piknięcie" rzeczywistości. Jak powiedziano
wcześniej, to co dzieje się podczas tego "piku" nie da się wyrazić słowami, jednak najbardziej
użytecznym terminem, jaki napotkałem jest pojęcie pustości w buddyzmie theravady. Mimo to
doświadczenie nie ma nic wspólnego z nieobecnością, negacją, pustką czy nicością. Nalegam,
byście sami to przeżyli, a zrozumiecie, co mam na myśli.
Wskutek doświadczenia absolutu można doznać, między innymi, wszechogarniającej
błogości, poczucia powrotu do domu, wzrostu współczucia, zrozumienia Prawdy, doskonałego
szczęścia i generalnie wszystkiego, co przyjemne. Jeśli to nie jest dostateczny powód, by
przekroczyć otchłań - to nie wiem co nim jest.
Z czasem proces magiczny doprowadzi do pustości jako doświadczenia plateau, kiedy staje
się ona coraz bardziej oczywista, pojawiając się i znikając w "tle" rzeczywistości, niezależnie czy
medytujesz w świątyni, czy jesz obiad w stołówce w pracy.
Ostatecznym etapem cyklu jest pojawienie się pustości jako stanu permanentnego, tj.
zamiast utożsamiać się z nieznanym, "ja" znajduje swój środek ciężkości w pustości. Podział na
absolutne i relatywne zostaje porzucony i Wielkie Dzieło zostaje dokonane.
W metafizyce magiji mamy trzy stopnie, odpowiadające trzem etapom procesu. Po
przekroczeniu otchłani i doznaniu Absolutu jako doświadczenia szczytowego mag zostaje Magister
Templi - Mistrzem Świątyni. Kiedy pustość przechodzi w plateau praktykujący przyjmuje stopień
Magusa. Wraz z permanentnym doświadczeniem pustości i ukończeniem Wielkiego Dzieła mag
przyjmuje ostateczny stopień Ipsissimusa.
Jak mam przekroczyć otchłań?
Istnieje tylko jeden akt, jaki mag może podjąć by przekroczyć otchłań, a to osiągnięcie
Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła Stróża (patrz Krok Drugi). Święty Anioł Stróż to
* tłum.:
40/45
ucieleśnienie Absolutu. Stanowi środek, przy pomocy którego relatywne "ja", ego, może dotknąć
tego, co ponad Otchłanią.
Po osiągnięciu Wiedzy i Konwersacji (uwaga: raz zainicjowany, jest to ciągły proces) czy
zaangażowaniu się w dialog z Aniołem za pomocą wizji i synchroniczności, mag zostanie
poprowadzony przez proces rozwojowy objawiający się stadiami, kiedy to Anioł dostarczy
właściwych nauk i technik w stosownym czasie. Z reguły oznacza to codzienną praktykę
medytacyjną, jednak kiedy sam przekroczyłem otchłań, przebyłem pierwszy cykl z użyciem
rytualnego oddawania czci słońcu. Z naszej relatywności wynika, że pojawią się metody
odpowiednie dla danego maga na danym etapie. Innymi słowy: dla każdego coś miłego.
Praktyka Kroku Drugiego łączy medytację i pracę ze Świętym Aniołem Stróżem. Jej
codzienne wykonywanie ułatwi zarówno zdobycie Wiedzy i Konwersacji, jak i proces oświecenia.
Więc jak właściwie zdobędę Wiedzę i Konwersację Świętego Anioła Stróża?
Jako że mamy do czynienia z Absolutem, względne ego nie może po prostu nakazać
Aniołowi, by się objawił. To raczej on musi zainicjować kontakt, bowiem przekracza, choć zawiera
w sobie, maga. Właściwą postawą jest poddanie - mag winien otworzyć się na Absolut, poddać
wszystko czym był, jest czy będzie na rzecz osiągnięcia Wiedzy i Konwersacji. Względne ego musi
oddać kierownicę, jeśli ma dojść do rozpoczęcia zjednoczenia z Absolutem.
Krok Drugi opisał codzienny ryt dla osiągnięcia Wiedzy i Konwersacji, można jednak
opracować alternatywny rytuał dewocyjnego poddania się Aniołowi i wykonywać go codziennie,
przez resztę życia lub póki nie pojawi się inne polecenie. Trzeba zauważyć jednak, że poddanie
musi być szczere - jeśli relatywne "ja" nie zechce do niego dopuścić, tylko zmarnujesz czas.
Oczywiście większość ludzi musi to przećwiczyć, stąd przydługie tradycyjne inwokacje Anioła, jak
ta podana w Księdze Magii Maga Abramelina.
Może się zdarzyć, że względne "ja" ma wiele problemów, uniemożliwiających prawidłowe
* tłum.:
41/45
poddanie. Te muszę zostać pokonane zanim można będzie się spodziewać sukcesu. Podobnie, jeśli
mag nie posiada prawdziwych magicznych umiejętności ani doświadczenia - jak Anioł ma nawiązać
z nim komunikację?
Przed rozpoczęciem praktyki Wiedzy i Konwersacji należy solidnie zaznajomić się z
podstawami, zwłaszcza metodami dywinacyjnymi, pracą ze snami i wizjami, także zdobyć
doświadczenie z synchronicznościami. Patrz Krok Pierwszy.
W Crowley'owskim A.'.A.'. znajdziemy magiczny elementarz praktyk magiji właściwych dla
poszczególnych planów doświadczenia. Ma to na celu przygotować maga, a stopnie odpowiadają
opanowaniu poszczególnych poziomów.
Trzeba jednak zaakcentować, że te stopnie nie opisują metafizycznego procesu jak to robią
trzy ponad otchłanią. Stopnie pod otchłanią opisują po prostu magiczną sprawność na
poszczególnych obszarach możliwą do osiągnięcia przez człowieka. Stopnie ponad otchłanią oddają
proces niezależny od osiągnięć względnego "ja" i mogą, jak to powiedziano, zostać nadane tylko
przez Absolut.
Innymi słowy nie musisz współpracować z Crowley'owskim systemem rang A.'.A.'. ani
osiągać kolejno każdego ze stopni poniżej otchłani zanim spróbujesz osiągnąć Wiedzę i
Konwersację Świętego Anioła Stróża. Absolut i proces metafizyczny nie są częścią żadnego
systemu, nie zależą od elementarzy praktyk, czyichś opinii ani od ciebie. Jeśli chcesz dołączyć do
prawdziwego A.'.A.'., musisz tylko osiągnąć Wiedzę i Konwersację Świętego Anioła Stróża.
Od czasów Crowley'a praktyka magiczna poszła nieco do przodu, więc jeśli pragniesz
solidnej i praktycznej edukacji magicznej by przygotować się na Wiedzę i Konwersację, możesz
trafić o wiele gorzej niż przez kilka lat uczestniczyć w pseudo-tradycji
magiji chaosu.
7 Autor odnosi się tu do swojego podziału na Tradycję - prowadzącą do oświecenia, poznania Absolutu (m.in.
mistycyzm religii "głównego nurtu", magija A.'.A.'.); pseudo-tradycję - udającą, że prowadzi do Absolutu, z reguły
postmodernistycznie uznającą, że wszystkie ścieżki i metody są równocenne (m.in. New Age, Wicca, magia
chaosu); i kontr-tradycję - koncentrującą się na rozdmuchiwaniu ego i negowaniu istnienia czegokolwiek poza
względnym światem subiektywnego doświadczenia (m.in. satanizm, Świątynia Seta). Głębsze wyjaśnienie: patrz
"Magic with a K: How to spell correctly"
, w planach do tłumaczenia na Dziwnym Atraktorze. - przyp. Wędrowiec.
* tłum.:
42/45
Skąd wiem, że przekraczam otchłań?
Powtarzając: przekroczenie otchłani to proces metafizyczny rozpoczęty nabyciem Wiedzy i
Konwersacji Świętego Anioła Stróża i zakończony pierwszym doznaniem Absolutu jako
doświadczenia szczytowego.
Rozdział, albo otchłań, między relatywnym a Absolutem zostanie przekroczona po raz
pierwszy i będzie to jednorazowe wydarzenie. O ile prawdą jest, że na tym się proces metafizyczny
nie kończy, a mag będzie wciąż od nowa przechodził te same cykle, pierwsze doświadczenie
Absolutu jest podobne do utraty dziewictwa - nie da się tego cofnąć, nie można też tracić
dziewictwa za każdym następnym razem.
Jeśli to pomoże, możesz sobie to wyobrazić jako deflorację przez Boga.
Proces metafizyczny to trójdzielny cykl, którego fazy można opisać jako plateau, depresję i
szczyt. To pierwsze przejście cyklu jest przekroczeniem otchłani i można oczekiwać następujących
symptomów:
Plateau to okres nowości, praktyka magiczna jest interesująca, a postęp równomierny.
Wglądy przychodzą same, a całe doświadczenie kończy się czymś, co lubię nazywać Naiwnym
Oświeceniem. Może ono obejmować, między innymi: transe, rozmycie granic, wizję jasnego
światła, uczucie błogości, jedności, wibracji, miłości, wielkiego entuzjazmu dla niedualności, wiarę
że doświadczyło się Boga/Tao/Prawdy, wiarę że oświecenie to jednorazowe zdarzenie, a nie proces.
Depresja następuje prędko po Naiwnym Oświeceniu, praktyki stają się trudne i
nieprzyjemne. Radość sukcesu, doświadczana na etapie plateau wyparowuje, a mag może doznać w
odniesieniu do siebie wielu negatywnych emocji o różnym nasileniu. Depresja może obejmować,
między innymi: strach, niesmak, nienawiść, pragnienie wybawienia, psychozę, nieprzyjemne
odczucia cielesne i ospałość. W innych systemach jest czasem określana jako Ciemna Noc Duszy i
może trwać od kilku godzin do wielu lat. Ostatnia ewentualność dotyczy przypadku złapania się w
* tłum.:
43/45
pułapkę Naiwnego Oświecenia.
Szczyt nadchodzi ze spokojem ducha wobec zjawisk, pogodzeniem z percepcją. Magija
przestaje być harówką jak podczas depresji, górę bierze poczucie mistrzostwa. Zwieńczeniem jest
pojawienie się Absolutu jako doświadczenia szczytowego, co zaznacza osiągnięcie stopnia -
Mistrza Świątyni w przypadku, gdy jest to pierwsze przejście cyklu.
Ten się powtarza i z reguły wymaga to jeszcze kilku razy, zanim Absolut stanie się plateau i
dojdzie do osiągnięcia kolejnego stopnia.
Jak dotąd nieźle. Nic, co powiedziałem nie jest zanadto odmienne od wielu innych modeli
rozwojowych, ale co wyróżnia przekroczenie otchłani, to że jest ono doświadczeniem magicznym.
W związku z tym cykl manifestuje się nie tylko emocjonalnie czy percepcyjnie, ale także na wielu
innych planach doświadczenia. Podczas przekraczania otchłani możesz oczekiwać dziwacznych
synchroniczności, magicznych wizji, manifestacji i spotkań z istotami.
Bez dwóch zdań trzeba będzie jednak dać sobie radę z jedną istotą, to jest z mieszkańcem
otchłani, Choronzonem.
Można go uznać za ucieleśnienie tego wszystkiego, co było doświadczane w trakcie
depresji: strachu, obrzydzenia i szczególnie niepewności. Sposób jego manifestacji zarówno jako
istoty, jak i na innych planach jest unikalny dla każdego maga, jednak wspólny jest sposób
poradzenia sobie. Powinien zostać potraktowany ciszą i akceptacją, tak samo jak strach, paranoja i
zmieszanie, które pojawią się w jego obecności. Twój Anioł dostarczy instrukcji co do rytuałów,
które mogą się okazać potrzebne.
W celu poznania moich doświadczeń z Choronzonem, zapraszam do podcastu Crossing The
Abyss Part 2: The Encounter With Choronzon, który można znaleźć na
Często mówi się, że przekroczenie otchłani to przerażające przeżycie - niekoniecznie.
8 Obecnie podcasty są dostępne tylko na płycie CD w formacie mp3, do kupienia na stronie autorów. Link prowadzi
do spisu podcastów i szczegółowej treści. - przyp. Wędrowiec.
* tłum.:
44/45
Depresja może trwać od kilku minut do lat i różnić się intensywnością w zależności od osoby. Poza
moim spotkaniem z Choronzonem przekroczenie otchłani nie było wcale tak przerażające.
Możesz się zastanawiać po co, skoro można dokonać Wielkiego Dzieła, oświecenia,
sposobami prostszymi, mniej poetyckimi, jak vipassana czy zen, próbować osiągnąć to sposobem
magiji.
Odpowiedź jest prosta: Święty Anioł Stróż jest najszybszym, najbardziej efektywnym
środkiem rozwoju metafizycznego, jaki napotkałem. Praca z Aniołem oznacza, że postęp przestaje
być sprawą świadomych rozważań, a Anioł zna cię lepiej niż ty sam. Kto więc jest lepszy, by dawać
porady?
Fakt, że mag przechodzi transformację na podstawie magicznej wizji nie oznacza, że jest on
mniej zaangażowany w fundamentalny wgląd czy pracę z treściami swojego umysłu. To raczej
relatywne "ja" dostaje szansę na zaangażowanie się we wgląd na własny dualistyczny sposób,
zupełnie przeciwstawiając się ascetycznemu zaprzeczaniu życiu, które charakteryzuje większość
systemów czysto medytacyjnych.
Wnioski
Otchłań to rozdział między relatywnym a Absolutem. Aby ją przekroczyć, relatywne "ja"
musi zaangażować się w Absolut poprzez osiągnięcie Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła
Stróża za pomocą nawykowego rytuału poddania (patrz Krok Drugi). Kiedy to się stanie, mag
rozpocznie metafizyczny proces jednoczenia się z Absolutem, co objawia się cyklami o trzech
etapach.
Pierwsze przejście cyklu nazywane jest przekroczeniem otchłani. Mag może oczekiwać
przejścia plateau nowości zakończonego transowym doświadczeniem Naiwnego Oświecenia. Dalej
nastąpi depresja wraz ze spotkaniem z mieszkańcem otchłani, Choronzonem i wreszcie szczyt,
objawienie się Absolutu po raz pierwszy.
* tłum.:
45/45
W ten sposób mag osiągnie stopień Mistrza Świątyni.
W miarę powtarzania się cyklu doznawanie Absolutu wejdzie w fazę plateau, zostanie
osiągnięty stopień Maga.
Dalsze powtarzanie się sprawi, że Absolut przejawi się na stałe, dokonane zostanie Wielkie
Dzieło, a mag osiągnie stopień Ipsissimusa.
Oczywiście, wymaga to wiele pracy. Więc na co czekasz? Dalej, daj się rozdziewiczyć
Bogu!
* tłum.:
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Postanowienia ogólne, Przewodnik praktyczny
przewodnik praktyk kn, Studia PO i PR, praktyki-przewodnik
uzyteczne praktyki i magiczne zaklecia
aparaty cyfrowe praktyczny przewodnik r 14 trudne zdjecia stan sitwe helion 56GBUFHXJXG6NRFSKVYCN
praktyka zawodowa przewodnik id Nieznany
Jak nadać magicznemu czarowi moc, Magia w praktyce
Kocepcje i praktyki wychowania rok II semestr I, Jak się uczyły, książka jest doskonałym przewodniki
Ustalanie spraw ważnych, Praktyczny przewodnik, czyli o warsztacie pracy dyrektorów i nauczycieli
Praktyczny przewodnik dla uczestnikow szkolen czyli jak przezyc kazde szkolenie
więcej podobnych podstron