Damian Stachowski
Grupa MZ305.6
Projekt podnośnika śrubowego zwykłego
Dane wyjściowe:
Q = 18 kN
H
s
= 200 mm
Dobór materiałów:
Jako materiał śruby przyjmuje stal C35 o parametrach:
R
m
= 350 MPa
R
e
= 315 MPa
k
cj
= 88 MPa
k
sj
= 75 MPa
Jako materiał nakrętki przyjmuje brąz CuSn10 (B10) o parametrach:
R
m
= 200 MPa
k
cj
= 20 MPa
k
sj
= 12 MPa
Jako materiał korpusu przyjmuje stal węglową niskiej jakości S275JR o parametrach:
R
m
= 412 MPa
R
e
= 235 MPa
k
cj
= 70 MPa
k
sj
= 58 MPa
jako materiał drąga napędowego przyjmuje stal węglową niskiej jakości S235JR o parametrach:
R
m
= 363 MPa
R
e
= 216 MPa
k
cj
= 66 MPa
k
sj
= 55 MPa
k
gj
= 90 MPa
P
j
= 53 MPa
1
Damian Stachowski
Grupa MZ305.6
Obliczenia długości wyboczeniowej śruby:
Dla konstruowanego podnośnika długość wyboczeniowa wynosi:
l
s
= 2l
l = H
s
+ (60 ÷ 80) mm
przyjmuje: l = H
s
+ 70 mm
stąd:
l
s
= 2·(200 mm + 70 mm) = 270 mm · 2
l
s
= 540 mm
Obliczenia średnicy rdzenia śruby:
wstępnie przyjmuje wyboczenie sprężyste.
x
w
=
R
w
c
c
=
4⋅Q
⋅
d
3
2
– naprężenia ściskające w rdzeniu śruby.
R
w
=
2
⋅
E
2
– granica wytrzymałości na ściskanie (dla wyboczenia sprężystego).
E = 2,1·10
5
MPa – moduł Younga dla stali.
=
4⋅l
s
d
3
– smukłość śruby.
x
w
=
2
⋅
E
2
4⋅Q
⋅
d
3
2
=
3
⋅
E⋅d
3
2
4⋅Q⋅
2
=
3
⋅
E⋅d
3
2
4⋅Q⋅
4⋅l
s
d
3
=
3
⋅
E⋅d
3
2
4⋅Q⋅16⋅l
s
2
d
3
2
x
w
=
3
⋅
E⋅d
3
4
64⋅Q⋅l
s
2
d
3
4
=
64⋅Q⋅l
s
2
⋅
x
w
3
⋅
E
d
3
=
4
64⋅Q⋅l
s
2
⋅
x
w
3
⋅
E
Dla tego typu konstrukcji współczynnik bezpieczeństwa x
w
= 6 ÷ 8
Przyjmuje współczynnik bezpieczeństwa: x
w
= 6
2
Damian Stachowski
Grupa MZ305.6
d
3
=
4
64⋅18000⋅540
2
⋅
6
3
⋅
2,1⋅10
5
=
4
309543,96
d
3
= 23,587 mm
Dobór gwintu:
Dobieram wg. PN-ISO 2904+A – 1996 gwint trapezowy metryczny: Tr32x6
P = 6 mm
d = 32 mm
D
2
= d
2
= 29 mm
D
4
= 33 mm
d
3
= 25 mm
D
1
= 26 mm
Sprawdzenie poprawności doboru gwintu:
=
4⋅l
s
d
3
– smukłość śruby.
=
4⋅540
25
=
86,4
Dla stali C35 λ
kr
= 90 > λ a więc w tym przypadku mamy do czynienia z wyboczeniem trwałym,
zatem doraźną wytrzymałość na wyboczenie obliczamy ze wzoru Tetmajera:
R
w
=
R
0
−
R
1
⋅
R
0
= 335 MPa
R
1
= 0,62 MPa
R
w
=
335−0,62⋅86,4=281,432 MPa
c
=
4⋅Q
⋅
d
3
2
c
=
4⋅18000
⋅
25
2
=
36,669 MPa
x
w
=
R
w
c
x
w
=
281,432
36,669
=
7,675
Zatem współczynnik bezpieczeństwa mieści sie w zakładanej granicy.
3
Damian Stachowski
Grupa MZ305.6
Sprawdzenie warunku naprężeń w rdzeniu śruby:
M
s
=
0,5⋅Q⋅d
s
⋅
tg '
– moment oporów połączenia gwintowego
d
s
=
d D
1
2
– średnica średnia gwintu
d
s
=
3226
2
=
29 mm
γ – kąt wzniosu linii śrubowej
tg =
P
⋅
d
s
=
6
⋅
29
=
0,065857
=
4,187 °
ρ' – pozorny kąt tarcia
tg '= '=
cos
r
Dla gwintu trapezowego α
r
= 15°
Współczynnik tarcia dla stali i brązu wynosi μ = 0,1
tg '=
0,1
cos 15°
=
0,1035276
'=5,91 °
Śruba jest samohamowna ponieważ μ ≥ γ
M
s
=
0,5⋅18000⋅29⋅tg 4,1875,91=41746,09 Nmm
s
=
M
s
W
0
=
16⋅M
s
⋅
d
3
3
s
=
16⋅41746,09
⋅
25
3
=
13,607 MPa
c
=
36,669 MPa
Sprawdzam naprężenia zredukowane w rdzeniu śruby:
zr
=
c
2
3⋅
s
2
k
cj
zr
=
36,669
2
3⋅13,607
2
=
43,5896 MPa
zr
k
cj
=
88 MPa
zatem konstrukcja jest poprawna.
4
Damian Stachowski
Grupa MZ305.6
Obliczenia wymiarów nakrętki:
Wysokość nakrętki wyznaczam z warunku na naciski powierzchniowe na zwojach gwintu.
p=
Q
F
=
4⋅Q⋅P
⋅
d
2
−
D
1
2
⋅
H
p
dop
H
4⋅Q⋅P
⋅
d
2
−
D
1
2
⋅
p
dop
Naciski dopuszczalne w połączeniach gwintowych ruchowych dla współpracy brązu ze stalą
wynosi:
p
dop
= 12 MPa
H
4⋅18000⋅6
⋅
32
2
−
26
2
⋅
12
=
32,9286 mm
Drugim istotnym warunkiem przy wyznaczaniu wysokości nakrętki jest warunek dobrego
prowadzenia śruby w nakrętce:
H
s
=
1,1÷1,5 d
s
H
s
=
1,1⋅29÷1,5⋅29=31,9 mm÷43,5 mm
przyjmuje wysokość nakrętki: H = 42 mm
Korzystając z warunku równego odkształcenia się śruby i nakrętki wyznaczam średnicę
zewnętrzną nakrętki D
z
Q⋅H
E
s
⋅
F
s
=
Q⋅H
E
n
⋅
F
n
E
s
=
2,1⋅10
5
MPa – Moduł Younga dla stali
F
s
=
⋅
d
3
2
4
– Pole przekroju rdzenia śruby
E
n
=
1⋅10
5
MPa – Moduł Younga dla brązu
F
n
=
⋅
D
z
2
−
D
4
2
4
– Pole przekroju nakrętki
D
4
= 33 mm
d
3
= 25 mm
4
E
s
⋅⋅
d
3
2
=
4
E
n
⋅⋅
D
z
2
−
D
4
2
E
n
⋅⋅
D
z
2
−
D
4
2
=
E
s
⋅⋅
d
3
2
E
n
⋅⋅
D
z
2
=
E
s
⋅⋅
d
3
2
E
n
⋅⋅
D
4
2
5
Damian Stachowski
Grupa MZ305.6
D
z
2
=
E
s
E
n
⋅
d
3
2
D
4
2
D
z
=
E
s
E
n
⋅
d
3
2
D
4
2
D
z
=
2,1⋅10
5
1⋅10
5
⋅
25
2
33
2
=
2401,5=49,005 mm
Przyjmuje średnice zewnętrzną nakrętki: D
z
= 50 mm
Obliczenia układu napędu:
M
t
=
0,5⋅Q⋅d
0
⋅
– Moment tarcia na wkładce kulistej w koronie.
d
0
=
2,8⋅
3
Q
E⋅k
– Średnica koła styku podkładki kulistej z podkładką płaską.
k =
1
r
1
1
r
1
1
r
2
1
r
2
– Krzywizna płytek.
Przyjmuje:
Promień podkładki kulistej r
1
= 50 mm
Promień podkładki płaskiej r
2
= ∞
Zatem:
k =
1
50
1
20
=
1
25
=
0,04
d
0
=
2,8⋅
3
18000
2,1⋅10
5
⋅
0,04
=
2,8⋅
3
2,14286=3,6098 mm
M
t
=
0,5⋅18000⋅3,6098⋅0,1=3248,86 Nmm
Całkowity moment na śrubie podnośnika wynosi:
M
c
=
M
t
M
s
=
3248,8641746,09=44994,95 Nmm
Obliczam długość drąga:
M
c
=
P
r
⋅
L
Przyjmuje siłę ludzkich mięśni: P
r
= 200N
L=
M
c
P
r
=
44994,95
200
=
224,96 mm
Przyjmuje długość drąga: L = 250 mm
Średnicę drąga wyznaczam z warunku na zginanie:
6
Damian Stachowski
Grupa MZ305.6
g
=
M
g
W
x
k
gj
W
s
=
⋅
d
p
3
32
Maksymalny moment gnący działający na drąg jest w uproszczeniu równy momentowi
całkowitemu działającemu na śrubę: M
g
= M
c
zatem:
g
=
32⋅M
c
⋅
d
p
3
k
gj
d
p
3
32⋅M
c
⋅
k
gj
d
p
3
32⋅M
c
⋅
k
gj
d
p
3
32⋅44994,95
⋅
90
=
3
5092,387=17,204 mm
Przyjmuje średnicę drąga: d
p
= 18 mm
Obliczenia podstawy podnośnika:
Przyjmuje średnice otworu w podstawie: d
w
= 80 mm
Przyjmuje naciski dopuszczalne na grunt: p
dop
= 1 MPa
p=
Q
F
p
dop
F =
⋅
D
z
2
−
d
w
2
4
p=
4⋅Q
⋅
D
z
2
−
d
w
2
p
dop
D
x
2
=
4⋅Q
⋅
p
dop
d
w
2
D
x
=
4⋅Q
⋅
p
dop
d
w
2
D
x
=
4⋅18000
⋅
1
80
2
=
29318,3=171,2 mm
Przyjmuje średnice zewnętrzną podstawy: D
z
= 175 mm
7