16.Ideologia faszystowska w filmach niemieckich z lat 1933 – 1945

(streszczenie na podstawie wybranych filmów)

11 marca 1933 –

powołanie Ministerstwa Oświecenia Publicznego i Propagandy

pod przywództwem Josepha Goebbelsa

Propaganda obejmowała gloryfikację narodu niemieckiego poprzez, albo

wywyższanie własnych osiągnięć i moralności, albo poprzez ukazywanie w

skandalicznie negatywnym świetle innych narodów.

I tak najgłośniejszymi filmami negatywnej propagandy były Powrót(1939) i Żyd
Süß . Powrót

opowiada o szykanowanej mniejszości niemieckiej, która

zamieszkuje na kresach wschodnich i zostaje zaatakowana, a później zostaje po

brutalnej łapance wywieziono do kazamatów, gdzie ma by zabita serią z ckm-u. Na

szczęście bohaterskie Luftwaffe bombarduje paskudnych Polaczków. Żyd

Süß(1940) to opowieść oparta na wydarzeniach historycznych, ale zostały

zasadniczo zmienione fakty wpływające na ocenę społeczności żydowskiej.

Główny bohater jednak pomimo przypisanych mu cech złoczyńcy wydaje się

górować nad społecznością niemiecką Zostali przedstawieni jaki chciwi

zwyrodnialcy, którzy hołdują starym, pogańskim obyczajom. Powstawały także

filmy antysowieckie i antybrytyjskie (łącznie z pokazywaniem brytyjskich obozów
koncentracyjnych np. w filmie Wuj Kruger). Op

rócz takich filmów nie mogło

zabraknąć takich, które wychwalały naród niemiecki i pokazywały jego dumną

historię. W 1940 roku pojawiła się pierwsza część dyptyku o żelaznym kanclerzu
Bismarck

oraz dwa lata później kolejna Dymisja. W tej drugiej zagrał Emil

Jannings. Ostatnim wielkim propagandowym przedsięwzięciem Geobbelsa był
Kolberg

z 1945 roku. Opowiadał o bohaterskiej obronie Kołobrzegu przed

Napoleonem. W produkcji uczestniczyło kilkanaście tysięcy statystów, użyto 6

tysięcy koni, a reżyserem był Veit Harlan., Po analizie filmu obecnie można dojść

do wniosku, że jest pełen patosu, choć nacechowanego mocno nacjonalistycznie,

ale nie wieje od niego ohydną propagandą.