Informatyka sem 3 wykład 3


#include
#include
/* uwaga: w devc nie przeladowuje bufora zn i nie dziala powtarzanie */
int i; float suma, wyplata; int zn;
int main () {
printf ("Czy wprowadzasz wyplate? tak = 1, nie = 0 : ");
scanf ("%d", &zn);
printf("\n");
suma = 0.0; i = 1;
while (zn==1)
{
printf ("wyplata dla pracownika nr %d = ", i);
scanf ("%f", &wyplata);
suma = suma + wyplata;
i++;
printf ("Czy wprowadzasz wyplate? tak = 1, nie = 0 : ");
scanf ("%d", &zn);
printf("\n");
}
printf ("suma wyplat = %10.2f \n", suma);
printf("nacisnij klawisz 7 aby zakonczyc:"); scanf("%d",&zn);
return 0; }
Instrukcja strukturalna wyboru:  switch .
(tak jak if ale dla wielu możliwości)
składnia:
switch (wyrażenie)
{
case wart1:
instr A;
break;
case wart2:
instr B;
break;
.....
.....
default:
instr Z;
break;
}
Standardowa obsługa We/wy (w c oraz c++)
dołączyć trzeba zarówno i/o domyślne jak i pliki zewnętrzne oraz dla
klawiatury i okienek  grafiki tekstowej
funkcje
printf (control, arg1, arg2, ... );
a) printf - to funkcja, która pod kontrolą argumentu tekstowego przekształca, formułuje i wypisuje
swoje argumenty na wyjście standardowe. Pierwszy argument control jest łańcuchem
tekstowym, który kontroluje (steruje) wydrukiem następujących pózniej argumentów.
Specyfikacje wydruku liczb zaczynają się znakiem % a kończą znakiem przekształcenia.
Wybrane znaki przekształcenia to: d  całkowity; f  float; e  double; c  jeden znak; \n 
nowy wiersz; \f  nowa strona.
Przykład :
printf ( wyniki: a = %f f(a) = %10d suma jest rowna %10.2f\n , a, f, s);
printf ( %d %f , j, x);
scanf (control, arg1, arg2, ... );
b) scanf - to funkcja, która pod nadzorem argumentu tekstowego przekształca, formatuje i wczytuje
swoje argumenty z wejścia standardowego. Funkcja ta interpretuje znaki zgodnie z formatem w
argumencie control i przypisuje je dalszym argumentom. Uwaga! argumenty arg1, arg2 .... są
wskaznikami, które wskazują gdzie wstawić wynik odpowiedniego przekształcenia.
Przykład:
scanf ( %d %d %f  , &x, wsk1, p);
gdy tylko zmienne to:
scanf ( %f %d %e , &x, &y, &z);
Strumienie
 w Borland C++ ale niekiedy i inne kompilatory tego używają.
Dołączyć trzeba: dla i/o domyślnych lub dla plików zewnętrznych.
Technologia strumieni jest łatwiejsza w zaprogramowaniu oraz efektywniejsza w kontroli przepływu
danych. Zapis opiera się na charakterystycznych dla C++ klasach i obiektach ale również dla
początkujacego programisty jest bardzo przystępny. Mamy następujące rodzaje strumieni:
cin  strumień danych od wejścia (klawiatura);
cout  strumień danych do wyjścia (monitor);
cerr  strumień komunikatów o błedach na (zazwyczaj) monitor.
Operatory << oraz >> pokazują co wstawić do strumieniu
i w którym kierunku płyną dane.
Przykłady:
cin >> x;
cout << y;
Najważniejsze elementy, które można wstawić lub wyłowić ze strumienia to: wyrażenia, łańcuchy ,
znaki, wskazniki. Znakiem końca linii w łańcuchu jest  ....\n . Można też użyć endl.
Przy wczytywaniu należy pamiętać o zgodności typów i o oddzielaniu liczb spacjami. Przy
wypisywaniu bez formatowania kompilator narzuca swój format standardowy.
cin >> x >> y; cin >> A; cin >> B;
cout <<  Tu jaki chcemy napis << v;
cout <<  alfa =  << a <<  \n << endl;
Uwaga: W laboratorium wykorzystujemy tylko stdio !!!


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sem 4 Wykład nr 9 Interakcje 2013
BKiIG sem 3 wykład 3 Transport do organelli komórkowych i na zewnątrz komórki
RKdI TRiL s I sem 5 wykład 12 i 19 X 2011
Informatyka w zarządzaniu wykład 02
Informatyka, sem II (lab komputerowe) wszystkie bloki na kolokwium (Więckiewicz)
Systemy informacyjne w zarządzaniu Wykład
RKdI TRiL s I sem 5 wykład 23, 30 XI, 7, 14, 21 XII 2011
System podatkowy w Polsce informacje uzupelniajace wyklad 4
BKiIg sem 3 wykład 2 Transport wewnątrzkomórkowy
Matematyka Sem 2 Wykład Funkcje Uwikłane
Informatyka w zarzadzaniu wyklad Myszkorowski
Wybrane Dzialy Informatyki Stosowanej 3 wyklad

więcej podobnych podstron