Winnetou, wódz Apaczów to najsłynniejszy i najwybitniejszy wojownik ze wszyskich Indian. Imię jego
rozbrzmiewa wszerz i wzdłuż Stanów Zjednoczonych, znany na całym świecie jako największy bohater
Dzikiego Zachodu. Sprawiedliwy, rozumny, rzetelny, wierny, dumny, waleczny aż do zuchwalstwa,
mistrz we władaniu wszelką bronią. Mówił piękną, jasną angielszczyznąi miłym dla ucha,
dźwięcznym głosem. Przyjaciel i obrońca wszystkich czerwonoskórych i białych potrzebujących pomocy.

"Europejski uczony przybył do Apaczów, gdzie został przyjaźnie przyjęty. Stał się nauczycielem
Winnetou i uczył go być dobrym i odróżniać grzech od sprawiedliwości i prawdę od kłamstwa."
Od niego to czerwonoskóry wojownik nauczył się angielszczyczny i manier białego dżentelmena.

Rysy poważnej, pięknej, męskiej twarzy Winnetou można było nazwać rzymskimi. Kości policzkowe
wystawały zaledwie w nieznacznej mierze, a wargi były pełne, choć subtelnie zarysowane. Matowa,
jasna cera miała lekki odcień brązowy. Ciemne, granatowoczarne włosy opadały mu na ramiona.

Ubrany był w wyprawioną na biało i pokrytą czerwonym haftem indiańskim bluzę myśliwską i spodnie z
tego samego materiału, ozdobione na szwach frędzlami ze skalpów. Nogi Indianina tkwiły w
haftowanych perłami trzewikach, ozdobionych ponadto kolcami jeżozwierza. Na szyi nosił woreczek
z "lekami", artystycznie rzeźbiona fajkę i potrójny sznur pazurów szarego niedźwiedziam, zdobytych
na tym najstraszlwiszym drapieżcy Gór Skalistych. Na biodrach załozony miał pas sporządzony z
kosztownego koca santillo, spoza którego wyglądały rękojeści noża i rewolwerów. W ręcę trzymał
dwururkę, której części drewniane obite były gęsto srebrnymi gwoździami. Na czole nosił opaskę
grzechotnika. Jego postawa i ubiór świadczyły o wysokiej pozycji wśród społeczeństa.

Myślę, że Winnetou mógł być wzorem dla Indian i poszukiwaczy ścieżek. Opanowany, spokojny, lecz
jednocześnie odważny i waleczny w słusznych sprawach. Moim zdaniem jest jednym z najsłynniejszych
i najbarwniejszych bohaterów literackich.