Łańcuch przeżycia:

•

wczesne zapobieganie

•

łatwy dostęp

•

szybka resuscytacja

•

szybka defibrylacja

•

zaawansowana opieka

Schemat postępowania:

•

bezpieczeństwo

•

oceń przytomność → wołaj o pomoc

•

udrożnij drogi oddechowe

•

sprawdź oddech → telefon ratunkowy

•

brak oddechu rozpocznij ucisk, wentyluj

30:2

Bezpieczeństwo: Oceń czy miejsce zdarzenia jest bezpieczne, pomyśl o dodatkowych
służbach mogących pomóc w akcji ratunkowej
Ocena przytomności: Halo proszę pana, czy pan mnie słyszy???
Ocena świadomości, zebranie przydatnego wywiadu:

A V P U

A V P U

A

A

lert -PRZYTOMNY

lert -PRZYTOMNY

V

V

erbal –REAGUJE NA GŁOS

erbal –REAGUJE NA GŁOS

P

P

ain – REAGUJE NA BÓL

ain – REAGUJE NA BÓL

U

U

nresponsive – BEZ REAKCJI

nresponsive – BEZ REAKCJI

S A M P L E
S – symptomy/co boli?
A - alergie
M – medykamenty/ leki
P –przeszłość medyczna
L – lunch – ostatni posiłek
E – ewentualne okoliczności
zdarzenia/ co się stało?

Wołanie o pomoc:

Wołanie o pomoc:

Po zapewnieniu bezpieczeństwa, ocenie przytomności. Wołaj o pomoc!

Wykorzystaj osoby postronne, gapiów.

Wykorzystaj osoby postronne, gapiów. To nie jest czas na telefon po służby ratunkowe!!!

Udrażnianie dróg oddechowych: Usuń tylko widoczne ciała obce (np. wymiociny, protezy

zębowe,

wodorosty, piasek). Nie wkładaj palca „na ślepo” → rękoczyn „czoło- żuchwa”

Sprawdzenie oddechu: Widzę, słyszę i czuję.

Utrzymując drożność dróg oddechowych:

- oceń wzrokiem ruchy klatki piersiowej

- nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów oddechowych

- staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku

JEŚLI MASZ JAKIEKOLWIEK WĄTPLIWOŚCI CZY ODDECH JEST PRAWIDŁOWY –
ROZPOCZNIJ RESUSCYTACJĘ!

U ponad 40% pacjentów z NZK obecny jest szczątkowy, agonalny oddech.

ODDCYCHA PRAWIDŁOWO:

Pozycja bezpieczna: Pozycja powinna być stabilna, jak najbliższa ułożeniu na boku z odgięciem
głowy.

Kontroluj, czy poszkodowany

Kontroluj, czy poszkodowany

oddycha

oddycha

Prawidłowe wezwanie służb ratunkowych

Prawidłowe wezwanie służb ratunkowych

1) Przedstaw się

2) Miejsce zdarzenia

3) Charakter zdarzenia

4) Liczba poszkodowanych

5) Stan poszkodowanych

Słuchaj poleceń dyspozytora.

Słuchaj poleceń dyspozytora.

Ocena krążenia u dorosłych:

Ocena krążenia u dorosłych:

I - Sprawdzenie tętna jest nieprecyzyjne
i nie jest polecane

II – Krążenie oceniamy pośrednio sprawdzając
oddech,
obecność oddechu świadczy o obecności
krążenia,
brak oddechu świadczy o zatrzymaniu
krążenia

Masaż serca:

I Po zatrzymaniu krążenia krew jest
relatywnie dobrze utlenowana

II

Ograniczenie dostawy tlenu do mózgu

wynika bardziej z braku krążenia niż z niskiej
zawartości tlenu we krwi

Masaż zewnętrzny serca:

•

ułóż poszkodowanego na twardym, równym podłożu

•

uklęknij przy ratowanym

•

ręce wyprostowane i usztywnione w łokciach

•

naciskaj ciężarem górnej połowy ciała kołysząc się na biodrach

•

nie naciskaj używając mięśni ramion - szybko się zmęczysz!

Dlaczego uciskać aż 30 razy?
Wystarczający przepływ wieńcowy dopiero przy 7-8 uciśnięciu
Uciski klatki piersiowej:
Głębokość – 1/3 wymiaru strzałkowego klatki piersiowej na 5-6 cm

Stosunek ucisk : relaksacja = 1 : 1

Częstość ucisku – 100-120/min.

Oddech zastępczy usta-usta:

Zatkaj nos ratowanego. Utrzymuj drożność dróg oddechowych. Obejmij swoimi ustami usta

ratowanegoi dobrze je uszczelnij. Wdmuchuj powietrze spokojnie ok. 1 sek. Obserwuj uniesienie

klatki piersiowej jako oznakę skuteczności wykonania wdechu.

Do kiedy prowadzić resuscytacje?

•

Do powrotu prawidłowego oddechu

•

Do przejęcia działań ratowniczych przez służby medyczne

•

Do fizycznego wyczerpania ratownika

BLS U DZIECI:
Schemat postępowania:

•

bezpieczeństwo

•

oceń przytomność → wołaj o pomoc

•

udrożnij drogi oddechowe

•

sprawdź oddech

•

wykonaj 5 wdechów

•

Ocena efektu max 10 s

•

brak oddechu rozpocznij ucisk, wentyluj → telefon ratunkowy po 1 min BLS

30:2

Technika ucisku:

•

Dziecko – jedna lub dwie ręce – w zależności od tego, jak nam wygodniej

•

Niemowlę – 2 palce, ew. metoda dwukciukowa, jeśli dwóch ratowników

Prawidłowa częstość oddechu:

Noworodki

30-50

Niemowlaki

30-40

Dzieci starsze

20-30

Oddech >40/min sugeruje
niewydolność oddechową
(poza noworodkami)
Dziecko od 1 r.ż do okresu dojrzewania: Oddech usta – usta. Wdmuchuj powietrze spokojnie przez

ok. 1-1,5 sek. Obserwuj unoszenie się klatki piersiowej.

Telefon po 1min BLS w przypadku: Dzieci i Utonięć
AED - Jeżeli to tylko możliwe należy wykonać tzw. wczesną defibrylację elektryczną, nawet przed

rozpoczęciem CPR !

Typy urazów: skręcenia, zwichnięcia, złamania, urazy kręgosłupa.

•

Skręcenie: Ból, Tkliwość, Obrzęk i zasinienie, Ograniczenie lub całkowite upośledzenie
ruchu w stawie

•

zwichnięcie: ból, tkliwość, zniekształcenie, obrzęk i zasinienie, ograniczenie lub całkowite
upośledzenie ruchomości w stawie

•

złamania: Bolesność i tkliwość, Obrzęk, Deformacja, Tarcie odłamów i trzeszczenie,
Widoczne odłamy, Patologiczna ruchomość, Ograniczenie ruchomości

Podstawą zaopatrzenia na miejscu zdarzenia złamanej kończyny jest jej unieruchomienie.
Celem unieruchomienia jest: zmniejszenie bólu, opanowanie krwawienia w przypadku złamań
otwartych, zapobieganie uszkodzeniom wtórnym tkanek miękkich.
Podstawowe zasady unieruchomienia:
1) przy złamaniu kości długiej należy unieruchomić dwa sąsiadujące z nią stawy,
2) przy uszkodzeniu stawu należy unieruchomić kości tworzące ten staw.
Tamowanie krwawień:
Większość krwawień może być zatamowana przez opatrunek uciskający ranę i uniesienie
uszkodzonej części ciała
Amputacja: Należy odnaleźć amputowaną część kończyny, zaopatrzyć jałowym opatrunkiem i
włożyć do foliowej torebki. którą następnie należy umieścić w wodzie z lodem

Unieruchomienie kręgosłupa: Zasadą jest możliwie najskuteczniejsze unieruchomienie
kręgosłupa.
Uzyskuje się je przy pomocy:stabilizacji ręcznej kręgosłupa szyjnego ułożeniu chorego na równym
twardym podłożu.
Wite ciała obce: Bez względu na okolice ciała przedmiotów wbitych NIE WYCIĄGAMY!!!

Oparzenia: Rodzaje oparzeń

Ogniem

( I stopień )

Elektryczne

( I stopień )

Chemiczne ( I stopień )

Gorącą parą wodną ( II stopień)

W wyniku działania

promieniowania ( III stopień)

Gorącym płynem ( II stopień)

Ciężkość oparzenia zależy od:

- powierzchni

- głębokości

- części ciała jaka została zajęta

- czasu działania czynnika

szkodliwego

Postępowanie na miejscu zdarzenia: Zaopatrzenie rany oparzonej. Po usunięciu czynnika

wywołującego oparzenie schładzaj oparzenie

nie więcej niż 1 min!!!

nie dopuść do wychłodzenia chorego.

Suche prześcieradła lub koce (niekoniecznie jałowe)

Zdjąć luźne części garderoby i biżuterię (nie zdzierać fragmentów przylegających)

Drogi oddechowe:

Drogi oddechowe:

Niezwykle groźne są oparzenia dróg oddechowych, dlatego zawsze powinniśmy zwrócić uwagę

na przypalone włoski w nosie, czarny osmolony język, obrzęknięte, przekrwione usta.

Oparzenia elektryczne: zaburzenia akcji serca niewidoczne obrażenia wewnętrzne

Oparzenia chemiczne: W przeciwieństwie do innych oparzeń przy chemicznym oddziaływaniu

czas

przemywania/schładzania oparzonej rany wynosi do 15min