autor: Paweł Piotrkowski
str. 1/6
Przykład obliczeniowy
Sprawdzenie warunków SGU dla zginanych elementów belkowych na przykładzie żebra
stropu jednokierunkowo zbrojonego, wg PN-EN 1992-1-1: 2008
Dany jest strop płytowo-belkowy. Dla dwuprzęsłowego żebra stropu sprawdzić warunki SGU
przy zginaniu (ugięcie oraz rozwarcie rys prostopadłych). Obciążenie użytkowe p
k
=5,0kN/m
2
.
Przyjęto, że długotrwała część obciążeń zmiennych wynosi p
k,lt
= 0,8 p
k
=0,8*5,0=4,0kN/m
2
Uwagi: Dane geometryczne, materiałowe oraz wartość obciążenia nawiązują do przykładu „na ścinanie”,
przygotowanego przez mgr inż. K. Zmuda-Baszczyn i mgr inż. A. Knut.
1. Dane geometryczne i materiałowe:
l
eff
= 7,0m, h=50cm, b=b
w
=25cm, b
eff
=100cm, h
f
=10cm, a
1
=4cm, d=46cm
Przyjęte zbrojenie przęsłowe: 516mm, A
s1,prov
=10,05cm
2
.
Beton: C 25/30:
f
ck
= 25MPa, f
cd
= 16,7MPa, f
ctm
= 2,6MPa, E
cm
= 31GPa
Stal zbrojenia głównego: A-IIIN
f
yk
= 500MPa,
s
= 1,15 f
yd
= 434,8MPa, E
s
=200GPa,
eff,lim
=
0,8
eff,lim
=
0,8
, ∗
, ∗
,
∗
= 0,49
2. Wyznaczenie potrzebnych sił wewnętrznych (dla obciążeń stałych na całej długości
belki i zmiennych w przęśle AB)
dla komb. SGN, g = 13,15kN/m·1,35 = 17,75kN/m, p = 15,0kN/m·1,5 = 22,5kN/m
M
1
Ed
= (0,07·17,75+0,096·22,5)·7,0
2
= 166,7kNm
M
B
Ed
= (-0,125·17,75-0,063·22,5)·7,0
2
= -178,2kNm
dla komb. charakterystycznej, SGU, g
k
= 13,15kN/m, p
k
= 15,0kN/m
M
1
Ed,k
= (0,07·13,15+0,096·15,0)·7,0
2
= 115,7kNm
M
B
Ed,k
= (-0,125·13,15-0,063·15,0)·7,0
2
= -126,8kNm
dla komb. długotrwałej, SGU
qp
, g
qp
= 13,15kN/m, p
qp
= 0,8·15,0=12,0kN/m
M
1
Ed,qp
= (0,07·13,15+0,096·12,0)·7,0
2
= 101,5kNm
M
B
Ed,qp
= (-0,125·13,15-0,063·12,0)·7,0
2
= -117,6kNm
beff
h
f
h
b
autor: Paweł Piotrkowski
str. 2/6
Rys.1. Wykres momentów zginających oraz przemieszczeń (sprężystych)od obciążeń stałych oraz zmiennych
w pierwszym przęśle dla kombinacji obciążeń długotrwałych (prawie stałych), a
spr
=0,325cm.
3. Wyznaczenie momentu rysującego M
cr
M
cr
= f
ctm
∙W
cs
W
cs
– wskaźnik wytrzymałości przekroju sprowadzonego w I fazie
3.1 Wskaźniki geometryczne w I fazie
=
ℎ −
=
=
= 6,45
;
= (
−
)ℎ +
ℎ = (100 − 25)10 + 25 ∙ 50 = 2000
=
+
(
+
) = 2000 + 6,45 ∙ (10,05 + 0,0) = 2064,8
= (
−
)0,5ℎ
+ 0,5
ℎ +
= (100 − 25)0,5 ∙ 10 + 0,5 ∙ 25 ∙ 50 +
6,45 ∙ 10,05 ∙ 46 = 37981,8
=
=
,
,
=
,
=
∙
−
(
)
+
(
)
+
( −
) =
∙
,
−
(
)(
,
)
+
(
, )
+ 6,45 ∙ 10,05(46 − 18,4) =
,
=
=
,
,
=
,
3.2 Sprawdzenie czy przekrój jest zarysowany
=
= 2,6 ∙ 10 ∙ 15986,3 ∙ 10
=
,
,
= 115,7
>
= 41,5
−
ł
Przekrój przęsłowy zarysowany (faza II)
autor: Paweł Piotrkowski
str. 3/6
4. Wyznaczenie nośności na zginanie w przęśle
=
(1 − 0,5
)
=
∙
=
,
∙
,
,
= 0,057 <
=
= 0,22 −
ó
= 0,057(1 − 0,5 ∙ 0,057)1,0 ∙ 0,46 16,7 ∙ 10 = 195,7
,
=
= 166,7
<
= 195,7
−
ł
Przyjęta ilość zbrojenia przęsłowego jest wystarczająca.
5. Sprawdzenie warunku ugięcia przez obliczanie (pkt. 7.4.3 [PN-EN:08])
a =
∙a
II
+ (1-
)a
I
(7.18 [N])
a
I
– wartość deformacji (ugięcia) w fazie II,
=
∙
,
∙
a
II
– wartość deformacji (ugięcia) w fazie I,
=
∙
,
∙
=
1 −
=
1 −
,
∙
,
= 0,0921
–współczynnik dystrybucji zesztywnienia (efekt „tension stiffening”)
= 1 −
= 1 −
(7.19 [N])
= 0,5 – dla obciążeń długotrwałych (M
1
Ed,qp
)
= 1 − 0,5
,
,
= 0,80
5.1 Określenie wskaźników geometrycznych w fazie I i II z uwzględnieniem pełzania
,
=
1 +
( , )
ę
ń
.
ł
,
,
= 2,0
,
=
(
,
)
=
,
= 10,33
=
,
=
,
= 19,36
5.2 Wskaźniki geometryczne w I fazie
,
=
+
(
+
) = 2000 + 19,36 ∙ (10,05 + 0,0) = 2194,6
,
= (
−
)0,5ℎ
+ 0,5
ℎ +
= (100 − 25)0,5 ∙ 10 + 0,5 ∙ 25 ∙ 50 +
19,36 ∙ 10,05 ∙ 46 = 43950,1
=
,
,
=
,
,
=
,
=
∙
−
(
)
+
(
)
+
( −
) =
∙
,
−
(
)(
,
)
+
(
, )
+ 19,36 ∙ 10,05(46 − 20,0) =
,
autor: Paweł Piotrkowski
str. 4/6
5.3 Wskaźniki geometryczne w II fazie
=
1
(2
+
) −
=
1
100
19,36 ∙ 10,05(2 ∙ 100 ∙ 46 + 19,36 ∙ 10,05) − 19,36 ∙ 10,05 = 11,57
Założenie x
II
≤ h
f
było niesłuszne, należy skorygować wyznaczenie wartości x
II
2
+
−
ℎ +
−
−
ℎ
2
+
=
=
= 12,5
=
−
ℎ +
= (100 − 25)10 + 19,36 ∙ 10,05 = 944,6
= −
−
ℎ
2
+
= − (100 − 25)
10
2
+ 19,36 ∙ 10,05 ∙ 46 = −12700,1
√∆= √
− 4
=
944,6 + 4 ∙ 12,5 ∙ 12700,1 = 1235,8
=
√∆
=
,
,
∙
,
=
,
=
∙
−
(
)
+
( −
) =
∙
,
−
(
)(
,
)
+ 19,36 ∙
10,05(46 − 11,65) =
,
5.4 Wyznaczenie wartości ugięcia
=
∙
,
∙
= 0,0921
101,5 ∙ 7,0
10,33 ∙ 10 ∙ 2,821684 ∙ 10
∙ 10 = ,
=
∙
,
∙
= 0,0921
101,5 ∙ 7,0
10,33 ∙ 10 ∙ 5,981946 ∙ 10
∙ 10 = ,
=
+ ( − )
=
+ (1 − )
= 0,80 ∙ 1,57 + (1 − 0,80) ∙ 0,74 = ,
= ,
<
=
250
=
700
250
= 2,8
−
ł
autor: Paweł Piotrkowski
str. 5/6
5.5 Wyznaczenie wartości ugięcia znając wielkość przemieszczenia sprężystego, a
spr
(wyznaczonych przy okazji wielkości sił wewnętrznych z programu komputerowego)
Przekształcając stosunek ugięcia (a) do przemieszczenia sprężystego (a
spr
),
=
1
,
∙
+ (1 − )
1
,
∙
1
∙
otrzymujemy:
=
∙
+
( , )
∙
∙
+ ( − ) ∙
=
,
,
= 1,608
=
,
,
= 0,759
= 0,325
(patrz rys. 1)
= 0,325 ∙ (1 + 2,0) ∙ (0,8 ∙ 1,608 + (1 − 0,8) ∙ 0,759) = ,
=
,
,
= 4,31
Sztywność analizowanego przekroju spada o 4,31 razy w stosunku do sztywności
„sprężystej” zadanej w programie komputerowym jako B
spr
= E
cm
∙I
spr
6. Sprawdzenie warunku rozwarcia rys prostopadłych (pkt. 7.3.4 [PN-EN:08])
=
,
(
−
)
(7.8)
Ponieważ rozstaw prętów podłużnych nie przekracza
5
+
∅
= 5 30 +
= 190
wartość s
r,max
można wyznaczyć ze wzoru (7.11):
,
=
+
∅
,
(7.11)
= 3,4,
= 30
,
= 0,8 −
ę
ś
= 0,5 −
ł
ł ń
= 0,425
,
= 0,3
,
=
,
,
=
∙ 2,5 ∙ (ℎ − )
∙
=
25 ∙ 2,5 ∙ (50 − 46) = 250
25 ∙
= 250
= 250
,
=
,
= 0,0402
autor: Paweł Piotrkowski
str. 6/6
,
=
+
∅
,
= 3,4 ∙ + 0,8 ∙ 0,5 ∙ 0,425 ∙
∅
,
= 1,7 2 + 0,1
∅
,
,
= 1,7 2 + 0,1
∅
,
= 1,7 2 ∙ 30 + 0,1
,
=
,
−
=
−
,
,
1 +
,
≥ 0,6
(7.9)
=
,
,
( −
) = 19,36
, ∙
,
(46 − 11,65) ∙ 10 = 239,0
= 0,4 −
ż
ł
ł
,
=
= 2,6
−
=
,
,
,
(
,
∙ ,
)
∙
= ,
∙
≥ 0,6
∙
= 0,777 ∙ 10
= 169,7 ∙ 1,065 ∙ 10
= ,
= 0,18
≤
,
= 0,3
−
ł
Koniec przykładu obliczeniowego