PROGRAM WSPIERANIA UCZNIÓW Z DYSLEKSJĄ ROZWOJOWĄ
w GIMNAZJUM NR 1 w ŁĘCZNEJ
I. Wprowadzenie
Nadrzędnym celem działań edukacyjnych szkoły jest wszechstronny rozwój ucznia. Edukacja szkolna
polega na harmonijnej realizacji przez nauczycieli zadań w zakresie nauczania, kształcenia umiejętności i
wychowania. Konieczne jest zatem podejmowanie przez nauczycieli działań mających na celu wyrównywanie
szans edukacyjnych uczniów, aby znajdowali oni w szkole środowisko wszechstronnego rozwoju osobowego.
Przedstawiony program ma na celu wspieranie nauczyciela w lepszym wdrażaniu zaleceń poradni
pedagogiczno-psychologicznej dotyczących uczniów ze specyficznymi trudnościami w nauce występującymi
pod postacią dysleksji rozwojowej.
Na podstawie niniejszego programu nauczyciel zapoznający się z diagnozą ucznia uzyskuje pomoc w
dostosowaniu stawianych mu wymagań. Ułatwia również pracę ucznia na lekcji, tak aby umożliwić mu
prawidłowe przyswojenie wiedzy.
Program ma na celu pomóc w sprecyzowaniu działań nauczyciela w pracy z uczniem poprzez
wskazanie sposobów dostosowywania wymagań, pracy na lekcjach i kryteriów oceniania do możliwości
uczniów określonych w opiniach poradni pedagogiczno-psychologicznej.
I. 1. Pojęcie dysleksji rozwojowej.
Dysleksja rozwojowa to zespół specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania, które
występują u dzieci o prawidłowej inteligencji. Trudności w czytaniu i pisaniu objęte tą nazwą mają postać trzech
form, które mogą pojawić się w postaci izolowanej np. trudności z nauczeniem się poprawnej pisowni, lub
łącznie, kiedy występują jednocześnie dwie lub nawet trzy formy tych zaburzeń. Są to:
-
dysleksja- oznacza specyficzne trudności w czytaniu,
-
dysortografia- specyficzne trudności z opanowaniem poprawnej pisowni (w tym błędy ortograficzne)
-
dysgrafia- trudności w opanowaniu pożądanego poziomu graficznego pisma.
TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU
Niespecyficzne trudności:
a)
niepełnosprawność intelektualna,
b)
wady zmysłu,
c)
inteligencja niższa niż przeciętna,
d)
zaniedbanie środowiskowe.
Specyficzne trudności:
- DYSLEKSJA ROZWOJOWA
a) dysleksja
b) dysortografia
c) dysgrafia
O specyficznych trudnościach w nauce mówimy, jeżeli niepowodzenia szkolne, dotyczą tylko niektórych
zakresów uczenia się i występują przy co najmniej przeciętnej inteligencji, a niejednokrotnie wysokiej
sprawności intelektualnej, sprawnych narządach ruchu oraz zmysłach wzroku i słuchu, właściwej opiece
wychowawczej i dydaktycznej.
I. 2. Prawa i obowiązki uczniów z dysleksją
Uczniowie z dysleksją rozwojową mają prawo do diagnozy, terapii, dostosowania form i metod
nauczania oraz wymagań do ich poziomu. Regulują to rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 2003r.
(Dz. U. z 2003r. Nr 11, poz. 114) oraz z 2004r. (Dz. U. z 2004r. nr 199, poz. 2046 § 6, pkt. 1-2). Obligują one
szkołę do udzielania uczniom ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się specjalistycznej pomocy,
dostosowanej do ich potrzeb już w okresie przedszkolnym.
Obowiązkiem ucznia z dysleksją rozwojową jest podjęcie pracy nad swoimi trudnościami oraz
dokumentowanie jej w osobnym zeszycie. Oznacza to, że w pewnym zakresie wymagania wobec niego
powinny być zwiększone. W przeciwnym razie trudności będą się pogłębiały, a w konsekwencji znacznie
ograniczą zdolność dziecka do odnoszenia sukcesów w dalszej edukacji i dorosłym życiu.
Opinia z poradni psychologiczno-pedagogicznej, w której stwierdza się dysleksję rozwojową,
umożliwia jedynie wyrównanie szans uczniom z dysleksją.
Dysleksja rozwojowa nie daje podstaw do obniżenia wymagań jakościowych, nauczyciel ma
bowiem do czynienia z uczniami z co najmniej przeciętną sprawnością intelektualną.
W/ w rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej dotyczące potrzeb uczniów dyslektycznych
gwarantują prawo do:
wczesnej diagnozy,
wczesnej, specjalistycznej interwencji (program i metody nauczania stosowne do potrzeb, możliwości i
stylu uczenia się; udział w zajęciach terapii pedagogicznej: ćwiczeniach korekcyjno-
kompensacyjnych),
dostosowania wymagań szkolnych i sposobu oceniania do możliwości ucznia (nauczyciel ma
obowiązek przestrzegać wskazań zawartych w opinii wydanej przez poradnię),
zwolnienia z nauki drugiego języka obcego w wypadku uczniów ze stwierdzoną głęboką dysleksją (na
wniosek rodziców, poparty pisemną opinią z poradni),
wyrównania szans podczas egzaminów.
I.2.1. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne (podstawa prawna)
Organizację zajęć korekcyjno-kompensacyjnych reguluje Rozporządzenie MENiS z dnia 7 stycznia 2003 roku w
postaci następujących zapisów:
§2.
1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega w szczególności na organizowaniu różnych form pomocy
psychologiczno-pedagogicznej.
§4.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu, szkole lub placówce może być udzielana na wniosek:
1) ucznia;
2) rodziców;
3) nauczyciela, w szczególności nauczyciela uczącego ucznia i nauczyciela prowadzącego zajęcia
specjalistyczne;
4) pedagoga;
5) psychologa;
6) logopedy;
7) doradcy zawodowego;
8) poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej.
§5.
1. nie dotyczy
2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest organizowana w szczególności w formie:
1) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych
zajęć o charakterze terapeutycznym.
Organizacja zajęć korekcyjno-kompensacyjnych
Zgodnie z prawem każde przedszkole, szkoła i placówka mają prawo zorganizować na swoim terenie
zajęcia korekcyjno-kompensacyjne dla uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Uczniowie mogą
również korzystać z tej formy pomocy w poradniach psychologiczno-pedagogicznych. Najczęściej uczniowie
pracują w zespołach, choć w uzasadnionych przypadkach zajęcia specjalistyczne mogą być prowadzone
indywidualnie (§7. pkt 2 Rozporządzenia).
Zajęcia powinny się odbywać co najmniej 1 raz w tygodniu w wymiarze dwóch godzin dydaktycznych
dla każdego zespołu lub 2 razy w tygodniu po dwie godziny dydaktyczne dla każdego zespołu. Uczniowie są
kwalifikowani do zespołu na podstawie opinii z poradni psychologiczno-pedagogicznej stwierdzającej
występowanie specyficznych trudności w uczeniu się.
Istota zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, zwanych również terapią pedagogiczną, to oprócz
kształcenia umiejętności czytania (dekodowania, czytania ze zrozumieniem, czytania twórczego) i pisania (ze
wzoru – przepisywania, z pamięci, ze słuchu), korekcja, czyli usprawnianie nieprawidłowo rozwijających się
funkcji poznawczych i ruchowych dziecka oraz ich współdziałania, a także kompensacja – stymulowanie funkcji
dobrze rozwijających się w celu wspomagania słabiej rozwiniętych lub częściowego ich zastępowania.
Zadaniem terapii jest również łagodzenie zaburzeń emocjonalnych, będących efektem szkolnych niepowodzeń
oraz wypracowanie motywacji do nauki, której zwykle brakuje uczniom z dysleksją, gdyż utracili ją wskutek
utrzymujących się niepowodzeń szkolnych.
II. Adresaci programu.
Adresatami programu są uczniowie Gimnazjum nr 1 im. Króla Bolesława Chrobrego w Łęcznej
posiadających opinię z Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej stwierdzającą występowanie specyficznych
trudności w nauce pod postacią dysleksji rozwojowej.
III. Cele programu.
- objęcie diagnozą w kierunku dysleksji wszystkich uczniów mających trudności
w uczeniu się,
- objęcie specjalistyczną pomocą uczniów ze stwierdzoną dysleksją rozwojową,
- dostosowanie wymagań i oceniania zgodnie z opinią poradni oraz obserwowanymi trudnościami
(załącznik
nr 1)
,
- dostosowanie warunków sprawdzania wiedzy i umiejętności ucznia zgodnie z opinią poradni,
- podniesienie efektywności uczenia się,
- kształcenie warsztatowe nauczycieli w ramach zespołów przedmiotowych w zakresie udzielania koniecznej
pomocy psychologiczno-pedagogicznej osobom z dysleksją, w szczególności w zakresie rozpoznania
symptomów dysleksji oraz dostosowania wymagań do specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów
(załącznik
nr 1),
- zaangażowanie rodziców dzieci dyslektycznych w proces pomocy psychologiczno- pedagogicznej przez
dostarczenie im wiedzy na temat problemu oraz sposobów radzenia sobie z nim,
- zaproponowanie kompleksowego warsztatu pracy terapeutycznej (rozwiązania organizacyjne, pomoce
dydaktyczne) nauczycielom
(załącznik nr 2)
i rodzicom dziecka z dysleksją,
- zamieszczenie na stronie internetowej szkoły informacji dotyczących dysleksji, objawów, zajęć korekcyjno-
kompensacyjnych.
Załącznik 1: Symptomy dysleksji u gimnazjalistów
SZKOŁA
Lp.
Obszar diagnozy
Objawy
Dostosowanie wymagań
1.
Język polski
Czytanie: - wolne tempo czytania połączone
z trudnością jego zrozumienia i
zapamiętania;
- niechęć do czytania długich i grubych
książek;
- błędy w czytaniu: zamiana liter,
opuszczanie liter, zmiana brzmienia,
nieprawidłowe odczytywanie całych
wyrazów; opuszczanie całego wiersza;
- trudności we właściwej intonacji czytanej
treści;
- rozpoznawanie napisów po cechach
przypadkowych (zgadywanie)
Pisanie: - błędy ortograficzne pomimo
znajomości zasad pisowni;
- trudności z organizacją tekstu,
- trudne do odczytania pismo,
- robienie błędów gramatycznych.
-
wcześniejsze
ukierunkowanie
przygotowujące do samodzielnej
lektury,
-
wybór krótszego tekstu do
czytania,
- niewytykanie błędów,
nieprzerywanie czytania,
- wspólne omawianie tekstu,
- wybór najważniejszych
fragmentów lektury,
- zadawanie jako pracy domowej
naukę czytania krótkich tekstów,
- niewyznaczanie do czytania w
obecności klasy nowego tekstu,
zwracanie uwagi na ważność
poprawnego czytania (sens),
-wykorzystywanie
programów
multimedialnych i komputerów do
ćwiczeń praktycznych,
- indywidualizacja oceny,
korzystanie z graficznych wzorów
wypracowań,
pisanie prac na komputerze a
potem przepisywanie.
2.
Matematyka
Arytmetyka: - trudności z zapisywaniem i
odczytywaniem liczb wielocyfrowych,
- trudności z dodawaniem w pamięci,
- nieprawidłowa organizacja przestrzenna
zapisu działań matematycznych,
przekształcania wzorów,
- przestawianie cyfr,
- odwrotne zapisywanie znaków
nierówności,
- nieprawidłowe odczytywanie treści w
zadaniach tekstowych,
- nieprawidłowe wykonywanie wykresów
funkcji.
Geometria: - trudności z zadaniami
angażującymi wyobraźnię przestrzenną,
- niski poziom wykresów i rysunków.
- wykorzystywanie zeszytów z
wyraźnymi kratkami,
- udostępnianie modeli,
- przygotowanie większej ilości
ćwiczeń z liczbami,
- przyporządkowanie cyfrom
symboli
(wykorzystanie mnemotechnik),
- umożliwianie wykonywanie
działań
metodą pisemną,
- stosowanie ustnej formy
odpowiedzi,
- wspólne odczytywanie treści
zadania, dłuższy czas na analizę,
przypisywanie literom x i y
symbolicznych kolorów.
3.
Geografia
- trudności z zapamiętywaniem nazw
geograficznych, z rysowaniem i czytaniem
map, z orientacją w czasie i przestrzeni,
- trudności ze wskazywaniem kierunków na
mapie i w przestrzeni.
- rysowanie map po wzorze
przygotowanym przez nauczyciela
(mapy konturowe),
- sprawdzanie umiejętności pracy z
mapą indywidualnie podczas
nieobecności innych uczniów,
- zaznaczanie na mapie kierunków
świata (wskazana praca w grupie),
- wydłużenie czasu pracy,
dodatkowe wskazówki nauczyciela,
- przygotowywanie testów
dostosowanych do dysfunkcji
ucznia,
- wyróżnianie innym kolorem (inną
czcionką) definicji, ważnych
informacji do zapamiętania.
4.
Biologia
- trudności z opanowaniem terminologii
(dłuższe nazwy, nazwy łacińskie),
- trudności z opanowaniem systematyki
(hierarchiczny układ informacji),
zapamiętaniem i zapisem reakcji
biochemicznych, z organizacją przestrzenną
schematów i rysunków.
- wyróżnianie w definicji (np.
kolorem) elementów koniecznych do
zapamiętania,
- przygotowanie gotowych,
wyrazistych tabel, zestawień,
- wydłużony czas pracy na
sprawdzianach,
- korekta prac samodzielnych pod
kierunkiem nauczyciela,
- w przypadku błędnych zapisów
wzorów (np. gubienie wiązań)
stosowanie odpytywania ustnego
(uczeń wyjaśnia tok myślenia),
- właściwy dobór podręcznika
5.
Chemia
- problemy z zapamiętaniem terminologii,
danych przedstawionych przestrzennie (na
przykład tablica Mendelejewa),
- błędne zapisywanie łańcuchów reakcji
chemicznych.
6.
Fizyka
- problemy z zapamiętaniem i
odtworzeniem wzorów fizycznych,
- nieprawidłowa organizacja przestrzenna
rysunków pomocniczych, zapisu działań
matematycznych, przekształcania wzorów,
- nieprawidłowe odczytywanie treści w
zadaniach tekstowych,
- nieprawidłowe wykonywanie wykresów.
(przejrzystość, wyrazistość);
- możliwość stosowania kalkulatora
do obliczeń matematycznych,
- indywidualizacja oceniania i
wymagań,
- głośne czytanie przez nauczyciela
tekstów zadań,
- zwracanie szczególnej uwagi na
kolejność wykonywania działań,
- przygotowanie dodatkowych
pomocy: plansz, plakatów, modeli,
- ocenianie tego, co uczeń potrafi i
robi dobrze.
7.
Historia i wiedza
o społeczeństwie
- trudności z zapamiętywaniem nazw i
nazwisk,
- zła orientacja w czasie,
- trudności z orientacją na mapach
historycznych, analizą i interpretacją
tekstów źródłowych.
- egzekwowanie wiedzy w formie
testu lub wypowiedzi ustnej,
- stosowanie różnorodnych pomocy
dydaktycznych, np. oś
chronologiczna, portrety z
nazwiskami, prowadzenie
indywidualnego dzienniczka
ważnych dat, nazwisk,
miejscowości, wydarzeń,
- wskazywanie konkretnego źródła
do
przygotowania materiału,
- wydłużanie czasu na samodzielne
wykonanie zadania na podstawie
tekstu,
- pomoc w przygotowaniu schematu
pracy pisemnej,
- umiejętne rozplanowywanie
notatek:
podkreślanie kolorem faktów
istotnych.
8.
Sztuka
- trudności z czytaniem nut, ze szczegółowym analizowaniem obrazów,
rysowaniem i organizacją przestrzenną prac plastycznych.
9.
Wychowanie
fizyczne
Problemy z opanowaniem układów gimnastycznych, trudności z bieganiem,
ćwiczeniami równoważnymi oraz grami wymagającymi użycia piłki.
POZASZKOLNE OBSZARY AKTYWNOŚCI
1.
Życie codzienne
Czynności użyteczne: trudności z wypowiadaniem się, artykulacją złożonych
wyrazów, problemy z wypełnianiem formularzy, prowadzeniem samochodu,
zapamiętaniem układów tanecznych,
zapamiętywanie nazw i danych – trudności z zapamiętaniem i dokładnym
przekazaniem informacji odebranych przez telefon.
Liczby: trudności z płynnym wymienieniem wszystkich nazw miesięcy, mylenie
numerów autobusów, mylenie kolejności cyfr przy
wybieraniu numeru telefonicznego, mylenie dat i godzin.
Orientacja w czasie i przestrzeni: kłopoty z planowaniem, organizacją i
zarządzaniem czasem, trudności z odróżnieniem strony prawej od
lewej, problemy z czytaniem mapy i orientowaniem się w nieznanym terenie.