background image

 

1

5.  BADANIE POJEMNOŚCIOWEGO CZUJNIKA KĄTA POCHYLENIA  

POWIERZCHNI. 

 

5.1.  Wprowadzenie. 

 

Na  rys.5.1  przedstawiono  szkic  stanowiska  laboratoryjnego  do  badania  właściwości 

statycznych  pojemnościowego  czujnika  kąta  pochylenia  powierzchni.  Stanowisko  składa  się         
z  obrotowej  belki,  na  której  umieszczono  badany  czujnik,  stolika  zaopatrzonego  w  nóżki               
o regulowanej wysokości umożliwiające stabilne usytuowanie go na poziomej powierzchni.  

 Badanie czujnika na stanowisku zwykle rozpoczyna się od ustawienia belki pomiarowej, 

na  której  umieszczony  jest  badany  czujnik  w  położeniu  poziomym.  Dokonuje  się  tego  za 
pomocą  śruby  mikrometrycznej  oraz  umieszczonej  na  belce  poziomicy  cieczowej.  W  tym 
położeniu belki (

= 0) odczytuje się na podziałce śruby mikrometrycznej wartość X

0  

 

{X

=  X(

=  0)} oraz  mierzy  się  pojemność  C

x

  badanego  czujnika  za  pomocą  miernika 

pojemno  ści  (miernika  RLC,  mostka  LC  itp.)  zapewniającego  wymaganą  w  badaniach 
dokladność pomiaru. W ćwiczeniu laboratoryjnym bada się czujnik pojemnościowy, którego 
zasadę  budowy  pokazano  na  rys.5.2.  Istotą  przedstawionej  na  rys.5.2  konstrukcji  badanego 
czujnika  są  półkoliste  okładki  kondensatora obrotowego,  z  których  jedne  są  umocowane  na 
sztywno  do  obudowy  czujnika  a  drugie  zamocowane  na  obrotowej  osi  w  taki  sposób,  że 
niezależnie  od  położenia  obudowy  czujnika  ich  położenie  nie  zmienia  się.  Jest  to  możliwe 
dzięki  usytuowaniu  osi  obrotu  tych  okładek  poza  ich  środkiem  ciężkości  (na  rys.5.2 
symbolizuje to masa okładek ruchomych , na którą działa przyśpieszenie ziemskie g).  

 
 

MIERNIK

POJEMNOŚCI

I

H

U

H

U

L

I

L

C

x

CZUJNIK

BADANY

Kable pomiarowe

Poziomica

x

x

l

X

0

a

A

A'

Oś obrotu belki

Belka pomiarowa

Śruba mikrometryczna

Przegub walcowy

g

 

 

Rys.5.1. Stanowisko do badania czujnika kąta pochylenia powierzchni. 

 

 

 

background image

 

2

X

A

A'

x

l

Oś obrotu belki

O

 

 

Rys.5.2. Topografia wymiarów geometrycznych stanowiska jak na rys.5.1. 

wykorzystywanych do wyznaczania kąta pochylenia belki pomiarowej. 

 
 

Wykorzystując wymiary geometryczne stanowiska jak na rys.5.1  oraz na szkicu (rys.5.2) 

można napisać dla dowolnego kąta pochylenia belki pomiarowej: 

 

l

X

X

l

X

X

0

arctan

arctan

                                          (5.1).   

 

   Zależność (5.1) można także przedstawić w postaci szeregu potęgowego:                      

 



4

0

2

0

0

5

1

3

1

1

l

X

X

l

X

X

l

X

X

rad

X

         (5.2).  

 

Aby wyznaczyć kąt pochylenia 

w stopniach kątowych przelicza się wartości uzyskane 

z zależności  (5.1) lub (5.2)  według wzoru: 

 

 

rad

X

X

180

                                                             (5.3). 

 

W  ćwiczeniu  laboratoryjnym  bada  się  czujnik  pojemnościowy    w  postaci  kondensatora 

obrotowego o  płaskich  okładkach  w  kształcie  półkoli  ułożonych  wielowarstwowo  w  sposób 
jak na rys.5.3.  

1

8

0
1

8

0

18

0

18

0

1

8

0
1

8

0

x

C

xmin

C

xmax

C

x

m

mg

Okładka

ruchoma

Okładka

nieruchoma

r

d

 

Rys.5.3. Zasada budowy pojemnościowego czujnika kąta pochylenia powierzchni. 

background image

 

3

 
Pojemność czujnika dla dowolnego kąta pochylenia 

można opisać ogólnym wzorem: 

  

d

S

C

X

X

                                                                          (5.5). 

 

Zmiana kąta pochylenia czujnika powoduje wzajemne odchylenie się okładek czujnika tak 

jak pokazano na rys.5.4.  

 

x

C

x

C(

x

)

C

x

C()

x

O

 

Rys.5.4. Szkic wzajemnego położenia okładek czujnika pojemnościowego przy dwóch kątach 

pochylenia czujnika. 

 

Biorąc opod uwagę konstrukcję czujnika (rys.5.3) oraz zachowanie się jego okładek przy  

różnych  kątach  pochylenia  czujnika  (rys.5.4)  można  stwierdzić  że,  mamy  do  czynienia                 
z  czujnikiem,  który  można  opisać  liniową  zależnością  jego  pojemności  od  kąta  pochylenia. 
Można więc dla pojemności czujnika w położeniu poziomym napisać: 

 

d

r

k

d

S

C

C

n

X

X

X

X

2

2

0

0

0



                       (5.6) 

 

gdzie:  - przenikalność elektryczna (w przypadku kondensatora powietrznego  = 

0

), 

           d – średnia odległość pomiędzy okładkami, 
           k

– współczynnik zależny od liczby okładek kondensatora czujnika, 

            – promień łuku okładki. 
  

Jeśli  czujnik  zostanie  odchylony  od  położenia  poziomego  o  kąt  

x   

jak  na  rys.5.4  to 

nastąpi zmiana jego pojemności o wartość: 

 

0

X

X

X

X

C

C

C

                                                             (5.7). 

 
Przyczyną zmiany pojemności czujnika po odchyleniu go o kąt 

względem

 

poziomu

 

jest 

zmiana  wzajemnego  usytuowania  jego  okładek  (rys.5.4),  wskutek  tego  zmienia  się  czynne 
pole powierzchni okładek o wartość: 

 

 

360

2

X

X

r

S

                                                               (5.8). 

 

Stąd przyrost pojemności czujnika: 

 

background image

 

4

 

 



180

1

180

1

2

0

2

X

X

X

n

X

C

d

r

k

C

                       (5.9) 

 

przy czym 

0

0

X

X

X

C

C

  oraz ; 

 

rad

X

X

180

 

Wyżej przedstawione zależności dotyczą idealnego czujnika. W praktyce należy liczyć się 

z  rozbieżnością  wartośi  obliczanych  według    podanych  zależności  i  wartości  zmierzonych 
spowodowaną  nierównoległością  względem  siebie  okładek  kondensatora  obrotowego 
czujnika  oraz  niepłaską  ich  powierzchnią,  mimośrodowym  umieszczeniem  poszczególnych 
okładek,  pojemnością  rozproszenia  (wpływ  ścian  obudowy  czujnika),  a  także  wpływ 
pojemności  przewodów  pomiarowych.  Należy  więc  badać  nieliniowość  rzeczywistej 
charakterystyki. 
 
5.2. Program ćwiczenia. 
 

1-  Przygotować  stanowisko  laboratoryjne  do  pracy  (przyłączyć  miernik  pojemności               

i włączyć zasilanie) 

2-  Ustawić  belkę  pomiarową  w  pozycji  poziomej  z  pomocą  śruby  mikrometrycznej             

(w razie potrzeby skorygować wysokość nóżek stolika tak aby stolik był w położeniu 
poziomym) korzystając z poziomicy umieszczonej na belce pomiarowej (rys.5.1) 

3-  Odczytać z podziałki mikromierza i zapisać wskazywaną wartość X

0

 [m] – wskazane   

w  [mm],  odczytać  wskazanie  miernika  pojemności  dla  tego  położenia 

0

X

C

  oraz  

0

X

tg

 

4-  Zmieniając położenie belki za pomocą śruby mikrometrycznej (np. co 1mm) dokonać 

dla  tych  położeń  pomiaru  pojemności  i  kąta  stratności  kondensatora  czujnika  – 
zmieniać  położenie  belki  pomiarowej  w  obydwóch  kierunkach  względem  położenia 
poziomego. 

5-  Obracając ostrożnie całym stanowiskiem w płaszczyźnie osi podłużnej belki zmierzyć 

graniczne wartości pojemności czujnika C

Xmin

 C

Xmax

6-  Sporządzić  wykresy  charakterystyk  statycznych:  - 

X

X

f

C

  ; 

X

X

f

S

  - 

charakterystykę  czułości; 

X

nlC

f

X

  -  charakterystykę  błędu  nieliniowości 

czujnika 

7-  Obliczyć  wartości  dla  granicznych  ustawień  położenia  czujnika  (niemożliwych  do 

ustawienia za pomocą śruby mikrometrycznej) 

8-  Wyprowadzić wnioski z pomiarów. 
 
Uwaga!  Przeprowadzić obliczenia niezbędne do realizacji p.6 i p.7 wykorzystując  wzory 
podane w opisie ćwiczenia.  
 Do obliczeń przyjąć wartość: l = 144mm.  Z zależności (5.2) i (5.3) otrzymuje się wtedy: 

 

10

4

0

5

2

0

0

10

651

,

4

10

608

,

1

1

398

,

0

X

X

X

X

X

X

X

 X[mm]; X

0

[mm]. 

 
 
 

Opracował: Jan Leks