Badanie źródeł napięcia stałego.
1. Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest poznanie właściwości rzeczywistych źródeł napięcia
stałego, zapoznanie się z charakterystykami zewnętrznymi obciążenia źródła oraz mocą
pobieraną i wydawaną przez źródło.
2. Wprowadzenie: W praktyce zawsze spotykamy się z rzeczywistymi źródłami napięcia stałego.
Ź
ródło idealne może być symulowane przez np. źródła stabilizowane, ale jego stabilizacja
ostatecznie jest ograniczona górną granicą wydajności prądowej takiego źródła. Rzeczywiste
ź
ródło napięcia stałego możemy zastąpić szeregowym połączeniem źródła idealnego (SEM) i
rezystancji wewnętrznej R
w
. Takie źródło przedstawiono na rys. 1.
Rys. 1. Model rzeczywistego źródła napięcia
Ź
ródło może pracować w trzech stanach:
-
jałowym (rezystancja obciążenia równa nieskończoność (przerwa), napięcie U na
zaciskach źródła jest równe SEM źródła idealnego)
-
zwarcia (rezystancja obciążenia jest równa zero, napięcie U na zaciskach źródła wynosi
zero, napięcie SEM odkłada się w całości na rezystancji wewnętrznej R
w
, w obwodzie
płynie prąd zwarcia I
z
)
-
pracy (rezystancja obciążenia zmienia się i jest większa od zera oraz mniejsza od
nieskończoności. Napięcie na zaciskach zależy od rezystancji obciążenia. Punkt pracy
ź
ródła i charakterystykę źródła przedstawia rys. 2)
Ź
ródło opisują następujące wartości:
U
0
= E
- napięcie stanu jałowego
I
z
- prąd zwarcia
R
w
- rezystancja wewnętrzna źródła
R
w
R
U
Rw
E
U
I
Rys. 2. Charakterystyka prądowo-napięciowa rzeczywistego źródła napięcia, oraz
charakterystyka jego obciążenia.
Charakterystyki źródła są opisane wzorami:
Charakterystyka źródła:
U = E - R
w
I
Charakterystyka obciążenia:
U = I R
Rezystancja wewnętrzna źródła:
Rw = U
o
/I
z
P
1
= E I
- moc źródła (pobierana przez źródło)
P
2
= U I = (E-Rw I)I
- moc wydawana przez źródło
Moc wydawana przez źródło oznaczona tu jako P
2
swoje maksimum osiąga dla obciążenia R
równego rezystancji wewnętrznej R
w
. Jest to stan dopasowania źródła.
3. Program ćwiczenia:
W ramach ćwiczenia badamy charakterystyki prądowo – napięciowe dwu identycznych
ź
ródeł prądu stałego, charakterystykę ich połączenia szeregowego oraz połączenia równoległego.
Schemat pomiarowy został zamieszczony na rys. 3.
Wyniki pomiarów umieszczamy w tabeli 1 (a, b, c i d odpowiednio dla każdego z układów
połączeń). Na podstawie wyników pomiarów obliczamy: moce P
1
i P
2
oraz rezystancję
obciążenia R.
Ze względu na możliwość uszkodzenia badanych źródeł na skutek ich przeciążenia,
dopuszcza się zakres obciążenia prądami od 0 do 300 mA. Dlatego też uzyskane w tabelach
pomiarowych wyniki nie odzwierciedlają pełnego zakresu charakterystyk źródeł. Aby uzyskać
pełne charakterystyki, rysujemy dla każdej serii pomiarów charakterystykę U=f(I).
Charakterystyka ta zgodnie z rys. 1 powinna być liniowa. Dlatego też na podstawie naniesionych
na charakterystyce punktów aproksymujemy ją linią prostą, aż do punktu przecięcia z osią
prądową (prąd zwarcia I
z
). Z tak aproksymowanej charakterystyki odczytujemy dane dla prądów
powyżej 300mA i wpisujemy je do tabeli pomiarowej. Na ich podstawie:
a)
wyznaczamy prąd zwarcia Iz
b)
wykreślamy charakterystykę P
2
= f(R)
U
I
U
0
I
Z
U=
E-R
w
I
U=
RI
c)
wyznaczamy rezystancję wewnętrzną R
w
= U
o
/I
z
Rys. 3. Układ pomiarowy
Tabela 1. Układ pomiarowy: ........
U
I
R
P
1
P
2
V
A
Ω
W
W
I
z
= ........... A
U
o
= .......... V
R
w
= ..........
Ω
4.Opracowanie ćwiczenia:
a)
Wykonaj wykresy U=f(I) dla wszystkich badanych źródeł i ich połączeń (zalecane wykonanie
na wspólnym wykresie). Aproksymuj wykres prostą przechodzącą przez uzyskane punkty
pomiarowe. Na podstawie wykresów znajdź prąd zwarcia I
z
i wylicz rezystancję wewnętrzną
ź
ródła R
w
.
b)
Wykonaj wykresy P
2
= (R) i znajdź wartość R, przy której P
2
= max..
c)
Porównaj charakterystyki badanych źródeł. Oceń, jaki wpływ miały na nie połączenia:
szeregowe i równoległe.
UWAGA: Do wykonania aproksymacji proponuje się zastosowanie programu APROKS.EXE
R
V
A
R
w2
E
2
R
w1
E
1
R
w1
E
1
R
w2
E
2
R
w1
E
1
R
w2
E
2
a) b) c) d)