Złe traktowanie ludzi starszych:
ukryty problem
Przygotowała: dr Krystyna Misiak
W kwietniu 2002 roku, w Madrycie,
wszystkie kraje ONZ przyjęły dokument
pod nazwą United Nation International Plan
of Action, w którym jasno podkreśla się
wagę zapobiegania temu problemowi i
wskazuje, że ochrona osób starszych przed
przemocą należy do Uniwersalnych Praw
Człowieka.
Co oznacza złe traktowanie ludzi starszych?
Złe traktowanie to wszelkie postępowanie przynoszące
szkodę osobie starszej, krzywdzenie (nadużycie)
definiowane jako nieprzypadkowe pojedyncze lub
powtarzające się działanie lub brak odpowiedniego
działania, zaniedbanie potrzeb osób starszych przez osoby
opiekujące się. Może ono pzrybrać różne formy
Są to:
Nadużycie finansowe:
nielegalne lub bezprawne korzystanie z
pieniędzy lub kosztowności osoby starszej.
Znęcanie się psychiczne:
zastraszanie, upokarzanie osoby starszej,
szantażowanie lub grożenie jej,
krytykowanie, ograniczanie kontaktów z
innymi, brak stymulacji psychicznej.
Znęcanie się fizyczne:
fizyczna krzywda wyrządzona osobie starszej, np.
uderzenie, popchnięcie, poparzenie.
Dopuszczanie się czynów na tle seksualnym:
molestowanie lub czynne znieważanie osoby
starszej na tle seksualnym, zmuszanie do oglądania
treści pornograficznych, obnażanie się przy osobie
starszej.
Zaniedbywanie:
gdy ktoś, kto opiekuje się osobą starszą,
nie daje jej jedzenia, nie zapewnia ubrania,
dachu nad głowa czy opieki lekarskiej.
Dyskryminacja: szykanowanie z powodu
wieku (ageizm), niepełnosprawności, koloru
skóry, religii, płci
Instytucjonalne: niedostosowanie
w strukturach, zaniechanie procedur,
niewystarczajaca liczba personelu
Kogo złe traktowanie
dotyczy?
Złe traktowanie może dotknąć każdą osobę
starszą.
Złe traktowanie często ma miejsce w
układach opartych na zaufaniu. Winowajcą
może być maż, żona, dziecko, ktoś z
rodziny, opiekun lub kolega/koleżanka.
Motywy stosowania przemocy
Wzrost zależności ofiary od agresora z powodu
choroby, niedołęstwa, złej sytuacji finansowej
Wzrost zależności agresora od ofiary np. w
wyniku zaburzeń psychicznych, upośledzenia
fizycznego
Obniżenie kontroli emocji w następstwie procesu
starzenia się
Dane szacunkowe ze świata:
Od 1 do 2 milionów Amerykanów w wieku 65 i więcej lat było
ofiarą nadużyć, zaniedbań (Bonnie 2003)
36% personelu z domów opieki w USA miało do czynienia z co
najmniej jednym przypadkiem nadużycia wobec osoby starszej
w ostatnim roku, 10% popełniło akt nadużycia (fizycznie
ograniczali pacjentów np. pozbawiali możliwości wyboru w
sprawach codziennych) a 40% znęcało się psychicznie (World
report on violence and health 2002)
Dane szacunkowe z Polski:
Spośród 740 pacjentek wybranych praktyk lekarzy
rodzinnych z terenu woj. lubelskiego aż 323 były ofiarą
przemocy (najczęściej przemocy psychicznej (88,8%):
agresja słowna, wyzwiska) (Rudnicka- Drożak i in. 2006
44 przypadki przestępstw (w tym nieszczęśliwe zgony) na
Podlasiu w okresie 3-miesięcznej obserwacji prowadzonej
przez Wydział Prewencji Komendy Wojewódzkiej Policji w
Białymstoku w roku 2006
1,2% starszych rodziców dręczonych przez dzieci szuka
pomocy u rodziny lub znajomych, a 14% u pracowników
socjalnych znajomych (Polityka 2007, nr 24)
Co jest powodem złego traktowania ?
Osoba starsza może być uzależniona od innych,
jeśli chodzi o opiekę.
Winowajca może mieć problem z nadużyciem
alkoholu lub narkotykami.
Winowajca może cierpieć na demencję i nie
zdawać sobie sprawy z tego, co robi.
Opiekun może też działać pod wpływem stresu.
Rodzina i inne osoby opiekujące się osobą
starszą mogą być finansowo od niej uzależnione.
Stany najczęściej sprzyjające
krzywdzeniu
Unieruchomienie
Otępienie
Upośledzone porozumiewanie się np.
w chorobie Parkinsona
Nietrzymanie moczu i stolca
Dlaczego nie słyszy się częściej o
złym traktowaniu osób starszych?
Z faktu, że złe traktowanie ludzi starszych
rzeczywiście istnieje, zaczęto sobie zdawać
sprawę dopiero w ostatnim czasie.
Ofiary są często odizolowane, dlatego inni
ludzie nie wiedza, co się w rzeczywistości
dzieje.
Ofiary mogą się wstydzić tego, że ktoś,komu
one ufają, tak ich traktuje.
Osoba starsza może myśleć, że tylko ona
jest w takiej sytuacji.
Może ona obawiać się konsekwencji (wyrzucenia
z domu, oddanie do domu starców), jeśli o tym
komuś powie.
Osoba starsza może też uważać, że to jej wina.
Ma nadzieję, że zdarzenie było incydentalne i nie
powtórzy się
Panujace opinie o ludziach starszych mogą
utrudniać dostrzeżenie problemu.
Wzorce reakcji psychologicznych
ofiar przemocy
Emocjonalne: lęk, niepokój, depresja, poczucie
winy, gniew, wstyd
Poznawcze: zaburzenia percepcji
Behawioralne: samobójstwa, uzależnienia,
zaburzone funkcjonowanie społeczne
Biologiczne: zaburzenia somatyczne
Interpersonalne: problemy w związkach, problemy
z seksualnoscia, ofiara staje się sprawcą przemocy
Przyczyny
Nastawienie społeczeństwa do starych ludzi (ageizm)
Problemy socjalne takie jak niewłaściwe mieszkanie,
kłopoty finansowe
Przyczyny rodzinne np.obowiązek opieki spadający
wyłącznie na jednego członka rodziny, opiekun
obciążony jednocześnie wymaganiami ze strony
rodziców, dzieci, współmałżonka, także opiekun, który
wcześniej był wykorzystywany przez rodzica
Objawy nadużyć wobec osób
starszych
Przemoc fizyczna
Rodzaj nadużyć: bicie, popychanie,
karmienie z użyciem siły, przymusowe
cewnikowanie, przedawkowanie leków,
stosowanie leków uspakajających, karmienie
z użyciem siły, niedelikatne podnoszenie
Objawy: rany, siniaki, nacięcia, bolące
miejsca, nagła utrata masy ciała
Przemoc psychiczna:
Rodzaje nadużyć: krzyczenie, przeklinanie,
stosowanie obelg i gróźb, nierespektowanie
prywatności i godności osobistej, upakarzanie,
zastraszanie, szntażowanie, ograniczanie kontaktów z
ludźmi, brak stymulacji psychologicznej, pozbawianie
informacji, ignorowanie, pozbawianie prawa wyboru,
nieokazywanie uczuć
Objawy: depresja, wycofanie się, złość, przestrach,
przerażenie, agresja, obniżenie poczucia własnej
wartości
Przemoc seksualna:
Rodzaj nadużyć: gwałt, penetrowanie
imtymnych części ciała, zmuszanie do
oglądania filmów, gazet o treści
pornograficznej, obnażanie się przy osobie
starszej, żarty o podtekście seksualnym
Objawy: ból lub swędzenie w okolicach
genitalnych, infekcje moczu, znaki po
ukąszeniach, zmiany w zachowaniu
Nadużycia finansowe
Rodzaj nadużyć: okradanie, ałszerstwo,
odbieranie renty i innych dóbr
materialnych, szantażowanie, wymuszanie
zmian w testamencie, nadużywanie władzy
pełnomocnika, nadmierne obciążanie
kosztami
objawy: brak pieniędzy, nagłe zmiany w
testamencie
Zaniedbania
Rodzaj nadużyć: niedostarczenie jedzenia,
picia, leków, brak ubrań, brak ciepła, brak
komfortu, zła jakość higieny, brak opieki,
zaniedbywanie podstawowych potrzeb
Objawy: deterioracja w zakresie higieny
osobistej i wyglądu zewnętrznego, wysypki,
rany, głod, pragnienie, znudzenie, depresja
Szczególna formą przemocy wobec osób starszych jest
przemoc instytucjonalna:
- mogą to być wszystkie podane wyżej rodzaje nadużyć
występujące w urzędach, przychodniach, domach pomocy
społecznej i tym podobnych instytucjach, a także
niedostosowanie systemu, bądź zaniechania w procedurach.
Osoby starsze skarżą się na bagatelizowanie ich problemów,
ograniczanie należnej im uwagi i czasu, zwracanie się do
nich po imieniu, albo pozornie dobrotliwie "niech babcia",
okazywanie zniecierpliwienia wobec ich niepełnosprawności
(np. niedosłyszenia, powolności), nie dawanie wiary ich
skargom.
Instytucjonalne
Rodzaje nadużyć: niedostosowanie
systemu opieki, zaniechania w procedurach,
zbyt mała liczba personelu np.pielegniarek
Objawy: irytacja
Dyskryminacja:
Rodzaj nadużyć: szykanowanie z powodu
wieku, niepełnosprawności, rasy, koloru
skóry, religii, rasy, orientacji seksualnej
Objawy: smutek, poczucie bycia gorszym
Róznicowanie
Nie zawsze ww. symptomy świadczą
o nadużyciach. Wiele stanów
chorobowych może dawać podobne
objawy np. upadki, choroby
somatyczne, depresja starcza, zmiany
w postrzeganiu rzeczywistości,
zmiany psychiczne z towarzyszącymi
urojeniami prześladowczymi.
Co powinnaś zrobić, jeśli podejrzewasz, że
jakaś osoba starsza jest źle traktowana?
Porozmawiaj z osoba starsza i zapytaj,
jakiej pomocy potrzebuje
Zastanów się, czy istnieją inne możliwości
wyjaśnienia/ zróżnicowania podejrzeń o złe
traktowanie
Zastanów się czy masz do czynienie z opiekunem
żyjącym w napięciu czy z opiekunem patologicznym
Skontaktuj się z kimś, kto według Ciebie
mógłby pomóc
Etapy interwencji kryzysowej
Ocena zagrożenia oraz stanu fizycznego i
psychicznego ofiary
Zrozumienie reakcji ofiary
Przywrócenie poczucia kontroli nad swoimi
odczuciami
Uruchomienie zasobów czyli odwołanie się do
wcześniejszych, skutecznych sposobów radzenia
sobie
Układanie planu bezpieczenstwa
Opiekun żyjący w napięciu
Zwykle to ludzie, których przerastają
obowiązki, słabo radzący sobie ze stresem,
często bez podstawowych umiejętności
ułatwiających opiekę. Jest to grupa
obejmująca około 80% opiekunów
krzywdzących swoich podopiecznych
Potrzeby opiekuna
Wiedza o danej chorobie np. otępieniu
Ćwiczenie umiejętności takich jak np. podnoszenie
chorego, przewijanie
Wsparcie i wczesne zaangażowanie lekarza i
pielęgniarki rodzinnej
Wiedza o dostępnych grupach wsparcia
Skierowanie w razie potrzeby do ośrodka
zapewniającego opiekę stacjonarną
Zrozumienie dla napięć związanych z 24 godzinną
funkcją opiekuna
Obciążenie opiekuna jest znaczne
W 25% pogorszenie stanu zdrowia
U 25% pojawia się zaburzenie funkcjonowania w
życiu społecznym
15% opiekunów ma wrażenie, że odbiło się to na
ich życiu rodzinnym
Brak wakacji przez wiele lat
U 10% konieczność rezygnacji z pracy zawodowej
Stres nie do wytrzymania zgłasza 20% opiekunów
Postępowanie
Okazanie zrozumienia wyczerpanemu
opiekunowi i wspólne szukanie
praktycznych rozwiązań może wystarczyć,
aby ponownie nie doszło do krzywdzenia
Opiekun patologiczny
Zwykle to ludzie z rodzin obciążonych
przemocą, odreagowujący swoje osobiste
problemy agresją, brutalnością,
nadużywający alkoholu, narkotyków
Postępowanie
Jest trudniejsze niż w przypadku opiekuna
żyjącego w napięciu, często wymaga
współdziałania ze służbami społecznymi,
lub podjęcia kroków prawnych dla
zapewnienia bezpieczeństwa np. poprzez
ustanowienia kuratora
U S T A W A z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie
Art. 12.
Osoby, które w związku z wykonywaniem
swoich obowiązków służbowych powzięły
podejrzenie o popełnieniu przestępstwa z
użyciem przemocy wobec członków
rodziny, powinny niezwłocznie zawiadomić o
tym policję lub prokuratora.
Ustawa z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o
przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw
(Dz.U. 2010 nr 125 poz. 842)
art. 12 otrzymuje brzmienie:
Art. 12. 1. Osoby, które w związku z wykonywaniem swoich
obowiązków służbowych lub zawodowych powzięły podejrzenie o
popełnieniu ściganego z urzędu przestępstwa z użyciem przemocy w
rodzinie, niezwłocznie zawiadamiają o tym Policję lub prokuratora.
12.2. Osoby będące świadkami przemocy w rodzinie powinny
zawiadomić o tym Policję, prokuratora lub inny podmiot działający na
rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
PRAWO POLSKIE ŚCIGA SPRAWCÓW PRZESTĘPSTW PRZECIWKO
OSOBOM BLISKIM ZA:
art. 207 §1 k.k. Znęcanie się fizyczne lub psychicznie nad osobą najbliższą lub
nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności
od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan
psychiczny lub fizyczny - podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy
do 5 lat (ścigane z urzędu).
art. 191 §1 k.k. Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu
zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia -
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 (ścigane z urzędu).
art. 197 §1 k.k. Kto przemocą lub groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza
inną osobę do obcowania płciowego, podlega karze pozbawienia wolności od
roku do lat 10 (ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego).
art. 209 §1 k.k. Kto uporczywie uchyla się od wykonywania ciążącego na nim z
mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez nie łożenie na
utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na
niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych - podlega karze
pozbawienia wolności do lat 2 (ściganie następuje na wniosek
pokrzywdzonego).
Zapobieganie
Uświadomienie istnienia problemu
Przełamanie zmowy milczenia
Przeciwdziałanie ageizmowi czyli
stereotypowemu i krzywdzącemu
postrzeganiu ludzi ze względu na wiek –
kreowanemu m.i.przez media
Budowanie programów edukacyjnych
Budowanie programów interwencyjnych
Mity i stereotypy starości
Negatywny stereotyp starości ilustruje dobrze siedem mitów,
wyróżnionych przez R. Bartela (Społeczne Wyobrażenia):
mit opuszczenia i osamotnienia,
mit umocnienia się poglądów i postaw konserwatywnych,
mit spadku możliwości dokonywania osiągnięć,
mit pogarszania się stanu zdrowia,
mit utraty zdolności podejmowania decyzji i rozwiązywania
problemów,
mit zahamowania możliwości rozwojowych, również
intelektualnych,
mit aseksualności
CHARAKTERYSTYKA PRZEKAZU W
MEDIACH
WZORCE UŻYWANE
WZORCE POŻĄDANE
Starsza kobieta w chuście
Emerytka na wczasach
Czekasz na śmierć
Ciesz się z życia
Emeryt zbędny bagaż
Człowiek z wiedzą i doświadczeniem
Zgorzkniały, złośliwy emeryt, staruch
Człowiek pełen pasji, twórczy,
towarzyski, otwarty na podtrzymywanie
więzi międzypokoleniowych
Staruszek (staruszka) z laską
stanowiąca zagrożenie na drodze
Seniorzy zwiedzający świat
Małgorzata Bukowska- Siegel , Fundacja Europejska Inicjatywa na Rzecz Aktywności Dorosłych,
KONFERENCJA
WIZERUNEK OSÓB STARSZYCH W MEDIACH,
1 października 2007
źródła:
• Baumann Katarzyna Osoby w okresie późnej dorosłości jako ofiary
nadużyć, Gerontologia Polska, tom 14, nr 3, 119-124
• U S T A W A z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie
• Ustawa z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o
przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw
•
•