LABORATORIUM MIERNICTWA

KOMPUTEROWEGO

Ćwiczenie nr 3

Przetwornik ADC - pomiary napięcia i prądu

ADC FLASH

IN

ZM IF UMK

dioda LED,

wykonywanie pomiaru

wejście pomiarowe

wkręt mocujacy kartę do kasety EURO

wkręt mocujacy kartę do kasety EURO

wkręt mocujący płytę czołową panelu

do płytki z obwodem drukowanym

wkręt mocujący płytę czołową panelu

do płytki z obwodem drukowanym

BUSY

Złącze do programowania

układów programowalnych na karcie

ISPVCC

Wejście napięcia programującego

w czasie programowania

KARTA PRZETWORNIKA A/C FLASH

PODSTAWOWE WŁAŚCIWOŚCI KARTY

Karta przetwornika analogowo-cyfrowego jest modułem pomiarowym przeznaczonym

do pracy w systemie EURO. System ten jest zainstalowany w Pracowni Miernictwa

Komputerowego. Głównym zadaniem karty jest przetwarzanie napięciowego sygnału

analogowego na postać cyfrową. Podstawowe cechy karty to:

⇒

Rozdzielczość 12 bitów

⇒

Szybkość przetwarzania do 25 MSPS (milionów próbek na sekundę)

⇒

Wewnętrzny bufor danych 32 k

⇒

Dwa zakresy napięć wejściowych

±1V i ±2V

⇒

Wejście DC lub AC

⇒

Ω

Ω

(trigger)

⇒

D

i

⇒

Dwa rekonfigurowalne w systemie układy sterujące pracą karty [5].

ASADA DZIAŁANIA

ych każdy ma inne

adanie. Bloki te przedstawione są na poniższym schemacie blokowym:

Impedancja wejściowa 50 lub 1M

⇒

Układ wyzwalania

wa tryby pracy:

• pojedyncze próbk
• seria 32k próbek

Z

Kartę można podzielić na kilka bloków funkcyjnych, z któr

z

Rys. 1. Schemat blokowy karty przetwornika A/C

BUFO

gdy dane przesyłane są po magistrali w dwóch

kierunkach pomiędzy wieloma urządzeniami.

UKŁA

jest automatyczne,

na poziomie programu komputerowego, sterowanie tą kartą.

BLOK

ono w takim przedziale napięć jaki jest wymagany przez

przetw

nę

ygnału TRIG z logicznej jedynki na logiczne zero (i odwrotnie w przeciwnym wypadku).

PAMIĘ

R

Bufor służy do odseparowania wewnętrznej magistrali danych od magistrali danych

EURO. Rozwiązanie to jest konieczne wtedy,

D IDENTYFIKACJI KARTY

Układ identyfikacji karty umożliwia wykrycie jej w systemie oraz gdy jest więcej kart

pomiarowych w kasecie EURO – jej rozpoznanie. Dzięki temu możliwe

wykonywane

A/C

W bloku A/C sygnał podawany na wejście jest przetwarzany na sygnał cyfrowy.

Znajduje się tu między innymi układ, dzięki któremu możliwa jest zmiana trybu pracy na DC

lub na AC. Pozwala to przetwarzać sygnały ze składową stałą lub bez niej. Blok A/C

umożliwia także wybór impedancji wejściowej: 50

Ω lub 1 MΩ. Daje to możliwość

podłączenia do wejścia przewodu koncentrycznego o impedancji 50

Ω, lub też pracę z dużą

impedancją wejściową tak by nie obciążać źródła sygnału. W omawianym bloku zastosowany

jest wzmacniacz operacyjny, którego zadaniem jest przesunięcie wejściowego napięcia

symetrycznego tak by znalazło się

ornik analogowo – cyfrowy.

Kolejną funkcją jaką wykonuje blok A/C jest wytwarzanie na wyjściu sygnału TRIG,

który ma poziomy napięć zgodne z technologią TTL . Jego dodatnie lub ujemne zbocze może

być wykorzystane przez układ sterujący jako sygnał inicjujący proces przetwarzania a/c. Przy

pisaniu programu komputerowego do obsługi karty, należy zwrócić uwagę na fakt, iż sygnał

wejściowy przechodzący przez zero od wartości ujemnych do dodatnich generuje zmia

s

Ć

Na wyjściu omawianego bloku A/C podawane są przetworzone dane pomiarowe,

które mogą zostać dalej przesłane, za pośrednictwem bufora, do magistrali EURO lub też

mogą być zgromadzone w wewnętrznej pamięci. Dzieje się tak gdy szybkość przetwarzania

przez przetwornik analogowo – cyfrowy jest większa od szybkości przesyłania danych

pomiędzy kartą a komputerem. Zastosowana na karcie pamięć składa się z dwóch

ośmiobitowych układów pamięci statycznej, które pracują równolegle. Każda z nich ma

pojemność 32 kilobajtów, dzięki czemu możliwe jest zapamiętanie całego dwunastobitowego

słowa danych w jednym takcie zegara. Adresowaniem komórek pamięci oraz generowaniem

sygnałów sterujących pracą pamięci zajmuje się układ sterujący. Należy jednak pamiętać, że

w tym systemie pomiarowym pierwsza poprawna dana cyfrowa pojawia się dopiero po

czwartym impulsie zegarowym, natomiast wpis do pamięci rozpoczyna się już po pierwszym

impulsie. Można więc zignorować cztery pierwsze dane odczytane z pamięci przy dalszej

nalizie pomiaru.

UKŁA

resy) karty. Przyporządkowanie

wewnę znych adresów zastawione jest w poniższej tabeli:

Tabela 1. Funkcje we

w karty A/C

a

D STERUJĄCY

Cały układ sterujący składa się praktycznie z dwóch układów programowalnych typu

ispLSI1016E firmy Lattice Semiconductor. Wewnątrz nich znajdują się układy logiczne

odpowiedzialne za sterowanie pracą karty oraz komunikację z systemem EURO. Dodatkowo

w skład układu sterującego wchodzi prosty układ sygnalizacji pracy przetwornika, tranzystor

wymuszający sygnał przerwania na magistrali EURO oraz scalony generator częstotliwości

wzorcowej 50 MHz.. W pierwszym z układów zastosowany jest między innymi dekoder

adresu. Umożliwia on prawidłowe odwoływanie się do karty oraz do jej wewnętrznych

funkcji. Jak wiadomo sterownik EURO komunikuje się z kartą za pomocą ośmiobitowej

magistrali adresowej, ośmiobitowej magistrali danych oraz sygnałów odczytu i zapisu. Jeżeli

karta zostanie zaadresowana, czyli cztery starsze bity adresu EURO są zgodne z adresem

karty, możliwa jest prawidłowa komunikacja między kartą a sterownikiem EURO. Natomiast

cztery młodsze bity określają wewnętrzne funkcje (ad

tr

wnętrznych adresó

Adres

Funkcja odczytu

Funkcja zapisu

0

Bajt identyfikacji

Bajt kontrolny

1

Bit przerwania

Bajt sterujący

2

Młodsza część słowa danych (8 bitów)

3

Starsza część słowa danych (4 bity)

4

Odczyt bajtu kontrolnego

Funkcje odczytu umożliwiają pobranie danych z odpowiedniego adresu karty. Bajt

identyfikacji jest numerem jakim karta się przedstawia w systemie EURO. Umożliwia on

sprawdzenie czy karta jest podłączona czy też nie. Pod adresem nr 1 znajduje się bit

sygnalizacji przerwania, który informuje nas czy przerwanie jest aktualnie obsługiwane lub

nie obsługiwane. W kolejnych dwóch adresach układ sterujący zapisuje przetworzone dane.

Funkcja spod adresu czwartego umożliwia odczyt bajtu kontrolnego.

Funkcje zapisu pozwalają na ustawienie wszystkich parametrów obsługi karty.

Odbywa się to przez włączenie lub wyłączenie odpowiednich bitów bajtu kontrolnego oraz

bajtu sterującego. Zawartości obu tych bajtów są omówione w dalszej części rozdziału.

Poza dekoderem adresu w pierwszym z układów programowalnych znajduje się

generator sygnału zegarowego, w skład którego wchodzi dwudziestobitowy licznik binarny

LICZ oraz multiplekser MUX20T1. Sygnały wejściowe oraz wyjściowe obu tych bloków

przedstawione są na poniższym schemacie:

LICZ

Q0
Q1
Q2
Q3
Q4
Q5
Q6
Q7
Q8
Q9

Q10

Q11

Q12
Q13
Q14
Q15
Q16
Q17
Q18
Q19

CLK
RST

CLK
nRST

S0
S1
S2
S3
S4
A0
A1
A2
A3
A4
A5
A6
A7
A8
A9
A10
A11
A12
A13
A14
A15
A16
A17
A18
A19

S0

S2

S1

S3
S4

MUX20T1

OUT

OUTCLK

Rys. 2. Sygnały licznika LICZ oraz multipleksera MUX20T1

Sygnał z generatora zegarowego o częstotliwości 50 MHz jest dzielony w kolejnych

stopniach licznika przez dwa, co daje coraz mniejszą częstotliwość na kolejnych wyjściach.

Multiplekser pozwala skierować sygnał z jednego z dwudziestu wyjść licznika na wyjście

OUTCLK. Daje to dwadzieścia różnych częstotliwości, z jakimi może zachodzić

próbkowanie w przetworniku analogowo-cyfrowym. Wyboru odpowiedniej częstotliwości

dokonuje się przez ustawienie odpowiednich bitów w bajcie sterującym, zgodnie z tabelą 2.

Dodatkowo każdy wpis do rejestru sterującego powoduje wyzerowanie licznika.

Dzięki włączeniu odpowiednich bitów w bajcie sterującym możliwe jest ustalenie:

- odpowiedniej częstotliwości pracy generatora zegarowego;

- impedancji wejściowej karty;

- typu wejścia (AC lub DC).

Opis funkcji poszczególnych bitów bajtu sterującego zawiera poniższa tabela:

Tabela 2. Opis funkcji poszczególnych bitów w bajcie sterującym

Wartość

Bit

Funkcja

„1”

„0”

B0

B1
B2
B3
B4

Wybór częstotliwości próbkowania (patrz tabela nr 3)

B5

Impedancja wejściowa karty

1 M

Ω

50

Ω

B6

Typ wejścia

AC

DC

B7

Nie jest wykorzystany

Tabela 3. Częstotliwości próbkowania

B4

B3

B3

B1

B0

Częstotliwość

0

0

0

0

0

25 MHz

0

0

0

0

1

12,5 MHz

0

0

0

1

0

6,25 MHz

0

0

0

1

1

3,125 MHz

0

0

1

0

0

1,5625MHz

0

0

1

0

1

781,25 kHz

0

0

1

1

0

390,625 kHz

0

0

1

1

1

195,3125 kHz

0

1

0

0

0

97,6562 kHz

0

1

0

0

1

48,8281 kHz

0

1

0

1

0

24,4140 kHz

0

1

0

1

1

12,207 kHz

0

1

1

0

0

6,1035 kHz

0

1

1

0

1

3,0517 kHz

0

1

1

1

0

1,5258 kHz

0

1

1

1

1

762,9394 Hz

1

0

0

0

0

381,4697 Hz

1

0

0

0

1

190,7348 Hz

1

0

0

1

0

95,3674 Hz

1

0

0

1

1

47,6837 Hz

Podstawowym zadaniem drugiego układu programowalnego jest kluczowanie

impulsów z generatora zegarowego oraz adresowanie pamięci podczas zbierania i w trakcie

odczytu danych. Dodatkowo układ steruje wyborem zakresu pomiarowego oraz może

generować sygnał przerwania IRQ (o ile funkcja ta jest aktywna). Sterowanie pracą tego

układu odbywa się poprzez ustawienie odpowiednich bitów w słowie kontrolnym. Znaczenie

poszczególnych bitów przedstawia poniższa tabela:

Tabela 4. Opis funkcji poszczególnych bitów w słowie kontrolnym

Wartość

Bit

Funkcja

„1”

„0”

B0

Zezwolenie na start pomiaru

Tak

Nie

B1

Tryb pracy

Seria 32768

próbek

Pojedynczy

pomiar

B2

Przerwanie

Aktywne

Nieaktywne

B3

Wyzwalanie (TRIGGER)

Aktywne

Nieaktywne

B4

Zbocze wyzwalające

Dodatnie

Ujemne

B5

Zakres napięć wejściowych

± 1 V

± 2 V

Ustawienie bitu B0 powoduje rozpoczęcie procesu przetwarzania. Bit ten jest

włączany dopiero po wcześniejszym ustaleniu wszystkich parametrów przetwarzania. Bit B1

umożliwia wybór trybu pracy. W trybie serii 32768 próbek przetworzone dane są

automatycznie wpisywane do pamięci karty. Natomiast w trybie pojedynczego pomiaru dane

te są wysyłane od razu na magistralę EURO. Bit B3 umożliwia ustalenie czy zgłoszenie

przerwania ma być uwzględniane i obsługiwane, czy też ignorowane. W obecnej postaci

system EURO nie obsługuje przerwań, dlatego też opcja ta nie jest brana pod uwagę w pracy

(w programie do obsługi karty), aby nie wprowadzać zbędnego chaosu dla przyszłego

użytkownika, który z tego programu będzie korzystał. Jeżeli bit B3 ma wartość zero to

wyzwalanie nie jest aktywne i ustawienie bitu B0 powoduje rozpoczęcie procesu

przetwarzania. W przypadku gdy bit B3 ma wartość „1” (wyzwalanie aktywne), karta czeka

nie tylko na ustawienie bitu B0 na „1” ale również na moment, w którym napięcie podawane

na wejście karty przejdzie przez zero. Dodatkowo bit B4 umożliwia określenie czy ma to być

przejście przez zero od ujemnych wartości do dodatnich, czy też odwrotnie. Opcja ta nie jest

jednak dokładnie opracowana, ponieważ program do obsługi karty nie ma możliwości

określenia momentu, w którym karta rozpoznała przejście przez zero i zaczęła przetwarzać

sygnał wejściowy. A co za tym idzie nie można określić kiedy karta skończyła przetwarzać

dane i jest możliwe ich odczytanie z pamięci. Ostatni z bitów słowa kontrolnego określa nam

zakres napięć wejściowych:

± 1 V lub ± 2 V.

Z

powyższego opisu wynika, że karta może pracować w dwóch trybach przetwarzania:

pojedynczego pomiaru lub serii 32768 próbek. W drugim z tych trybów nie jest oczywiście

obowiązkowe czekanie aż karta przetworzy kilkadziesiąt tysięcy próbek. Dane w tym

przypadku będą zapisywane automatycznie do pamięci karty.

Opracowany w ramach pracy program do obsługi omawianej karty uwzględnia

wszystkie aspekty wynikające z pracy układu. W następnym rozdziale jest omówiona praca

programu widziana zarówno z punktu widzenia użytkownika jak i z punktu widzenia

programisty.

Pomiar wartości skutecznej przebiegów odkształconych napięcia i prądu.

Wartość skuteczną ( rms ) dowolnego przebiegu okresowego f(x) wyznacza się z zależności :

( )

[ ]

F

T

f x

dx

sk

T

=

∫

1

2

0

W pewnych szczególnych przypadkach wartość skuteczną napięcia lub prądu można
wyznaczyć na podstawie pomiaru wartości średniej i szczytowej przebiegów.

1 - Przebieg sinusoidalny ze składową stałą.

0

50

100

150

200

250

300

1,0

1,5

2,0

2,5

przebieg sinusoidalny ze składową stałą

N

api

ę

cie [

V ]

Czas [ s ]

Napięcie szczytowe ( maksymalne ) wynosi

U

V

m

= 2 7

,

, napięcie średnie

U

V

.

0

1 7

= ,

Wartość napięcia skutecznego można wyliczyć z zależności :

( ) (

)

( )

U

U

U

U

V

sk

m

=

+

−

=

+

=

0

2

0

2

2

2

1 7

0 5 1 84

,

,

,

.

2 - Przebieg prostokątny.

Wartość napięcia skutecznego można obliczyć z zależności :

( )

(

)

U

T

U

dt

U

U

dt

sk

m

m

t

T

t

=

+

−

⎡

⎣

⎢

⎤

⎦

⎥

∫

∫

1

2

2

0

2

0

0

0

,

całkując, otrzymamy zależność :

(

)

(

)

U

U

U

t U

T

U

U

sk

m

m

=

−

+

−

2

4

0

2

0

0

0

.

W przypadku szczególnym, kiedy współczynnik wypełnienia jest równy 1/2, (czyli t

0

= T / 2 )

zależność upraszcza się do postaci :

( ) (

)

U

U

U

U

sk

m

=

+

−

0

2

0

2

.

3 - Przebieg trójkątny.

W tym przypadku wartość skuteczną napięcia obliczamy z zależności :

(

)

(

)

U

T

U

U

U

T

t dt

U

U

U

U

T

t dt

sk

m

m

m

m

T

T

T

=

+

−

⎡

⎣

⎢

⎤

⎦

⎥

+

−

+

−

⎡

⎣

⎢

⎤

⎦

⎥

⎧
⎨

⎪

⎩⎪

⎫
⎬

⎪

⎭⎪

∫

∫

1

4

4

3

4

0

2

0

0

2

2

0

2

.

Po scałkowaniu otrzymamy :

( ) (

)

U

U

U

U

sk

m

=

+

−

0

2

0

2

3

.

Zadania do wykonania :

1 - oblicz wartość średnią i skuteczną przebiegu sinusoidalnego ze składową stałą,
2 - oblicz wartość średnią i skuteczną przebiegów prostokątnych o różnych
współczynnikach wypełnienia,
3 - oblicz wartość średnią i skuteczną przebiegu trójkątnego ze składową stałą.

Uwaga - w celu wyznaczenia wartości średniej i maksymalnej korzystaj z programu
Origin.

GRAFICZNY INTERFEJS PRZETWORNIKA A/C

ZREALIZOWANY W ŚRODOWISKU LABVIEW

OBSŁUGA PROGRAMU Z POZIOMU UŻYTKOWNIKA

Program do obsługi karty A/C powinien być uruchomiony po załadowaniu procedury

_start.vi. Z tego poziomu, po włączeniu programu, pojawi się aktywne okno wyboru portu:

Rys. 3. Panel wyboru portu – adres.vi

W oknie tym możemy wybrać numer portu, za pomocą którego karta sterownika

sytemu - EURODRIVER komunikuje się z komputerem. W okienku „Numer portu” mamy

do wyboru jedną z dwóch dostępnych opcji: 1 lub 2. Następnie należy wcisnąć klawisz

„AKCEPTUJ”. W tym momencie następuje próba komunikacji z EURODRIVEREM oraz z

kartą przetwornika A/C.

Jeśli program nie wykryje karty EURODRIVERA powiadomi użytkownika

stosownym komunikatem:

Rys. 4. Komunikat – brak współpracy z EURODRIVEREM

Z

praktyki

można wywnioskować, że najczęstszym źródłem takiego komunikatu jest

wyłączona lub uszkodzona kaseta EURO. Jeśli program znajdzie kartę EURODRIVERA w

systemie, próbuje nawiązać połączenie z kartą A/C. Gdy jej nie ma, pojawi się podobny

komunikat, tyle że informujący użytkownika o braku karty: „Brak współpracy z kartą”.

Jeżeli wszystkie kroki będą pomyślnie zakończone, okno z wyborem portu zniknie

i zostanie uaktywnione okno „_start”:

Rys. 5. Wybór opcji pracy karty

Panel „_start” jest główną procedurą, która ma bezpośredni wpływ na pracę karty.

W górnej części oprócz nagłówka znajdują się trzy wartości:

• Numer identyfikatora EURODRIVERA – jest to wartość odczytana z kasety

EURO;

• Numer identyfikatora karty – wartość ta nie jest odczytywana programowo,

tylko jest wpisana do programu na stałe;

• Adres karty – w tym polu wpisany jest adres karty, który program znalazł na

podstawie numeru identyfikatora karty.

Wartości tych trzech pól nie mogą być zmieniane przez użytkownika. Dzięki

wprowadzeniu do programu stałej wartości numeru identyfikatora karty możliwe jest

wykrycie jej w systemie EURO oraz automatyczne odczytanie jej adresu.

Poniżej tych trzech pół znajduje się obszar, w którym mamy do wyboru jeden z dwóch

trybów pracy karty:

• Pojedynczy pomiar;
• Seria pomiarów.

Aby przejść do następnego pulpitu, odpowiadającego wcześniej wybranej opcji,

należy wcisnąć klawisz „DALEJ”. Jeżeli natomiast chcemy zakończyć program należy

wcisnąć klawisz „WYJŚCIE”.

POJEDYNCZY POMIAR

Poniżej przedstawiony jest panel, który pojawia się na ekranie po wybraniu opcji:

„Pojedynczy pomiar”:

Rys. 6. Panel obsługujący kartę w trybie „Pojedyńczy pomiar”

W trybie pojedynczego pomiaru użytkownik ma możliwość natychmiastowego

odczytu przetworzonych danych. Jest to możliwe wtedy, gdy szybkość transmisji między

kasetą EURO a komputerem jest większa niż szybkość przetwarzania kolejnych próbek.

W dolnej części ekranu użytkownik może ustalić parametry pracy karty:

• Typ wejścia – określa czy sygnał na wejściu jest zmienny czy stały;
• Impedancja wejściowa – wybór 1MΩ lub 50Ω;

• Zakres napięć – możemy pracować w zakresie od –1V do 1V lub od

–2V do 2V;

•

Wyzwalanie (TRIGGER)

–

określa nam czy pomiar ma być inicjowany

poprzez badanie zbocza sygnału, czy bez jego analizy; jeśli opcja ta wskazuje na

wyzwalanie nieaktywne, to następny parametr: „Zbocze wyzwalające” jest

wygaszone i nie jest dostępne dla użytkownika;

•

Zbocze wyzwalające – przy ustaleniu, że wyzwalanie jest aktywne opcja ta jest

dostępna i umożliwia użytkownikowi określenie czy pomiar ma zaczynać się w

momencie przejścia sygnału z „minusa” na „plus”, czy odwrotnie.

W górnej części panelu możemy w polu „Ustaw offset” określić offset (przesunięcie),

który podawany jest w woltach. Dzięki temu możliwe jest uwzględnienie przesunięcia

sygnału względem zera. Pod tym polem znajduje się obszar „Wartość mierzona”, gdzie

podczas pomiaru pojawiają się kolejne zmierzone wartości. W ramce „Częstotliwość

próbkowania” możemy wybrać jedną z dostępnych częstotliwości (patrz: tabela nr 3 –

Częstotliwości próbkowania). Wybór konkretnej wartości może odbywać się poprzez

wciskanie małych strzałek umieszczonych obok, lub też „klikając” myszką na pole z

wyborem częstotliwości. Pojawi się wtedy pełna lista dostępnych pozycji:

Rys. 7. Wybór częstotliwości próbkowania.

Obok pola z wyborem częstotliwości znajduję się ramka: „Ilość próbek”. Określa ona

ile próbek ma być w jednym cyklu pomiarowym odczytanych z karty.

Poniżej ramek określających częstotliwość oraz ilość próbek przedstawiony jest

klawisz: „Kalibracja”. Jeśli jest on wyłączony (dioda LED nie pali się – jest czarna) to pole:

„Wartość średnia cyklu pomiarowego” oraz klawisz: „Ustaw jako offset” są wygaszone

i użytkownik nie ma do nich dostępu. Natomiast gdy kalibracja jest włączona (zielona dioda),

to obie pozycje są aktywne. W polu „Wartość średnia cyklu pomiarowego” program

wpisuje wartość średniej arytmetycznej, jaką wyliczył na podstawie zebranych danych z

jednego cyklu pomiarowego, która obejmuje tyle danych, ile jest określone w polu „Ilość

próbek”. Użytkownik może wtedy „przepisać” tą wartość do omawianego wcześniej pola

„Ustaw offset” wciskając klawisz „Ustaw jako offset”.

Cykl pomiarowy aktywuje się gdy użytkownik wciśnie klawisz „Pomiar”. Następuje

wtedy, na czas procesu odczytu danych z karty, wygaszenie klawiszy: „Pomiar” oraz

„Wyjście” a w ich miejsce pojawia się napis „Licznik próbek”, który informuje ile próbek

zostało już odczytanych z karty.

Jeśli użytkownik chce wrócić do panelu wyboru opcji pracy karty (pojedynczy pomiar

lub seria pomiarowa), musi wcisnąć klawisz „Wyjście”.

Dane zebrane podczas pomiaru mogą być zapisane na dyskietce lub twardym dysku.

Ramka, dzięki której jest to możliwe znajduje się w prawej części panelu i wygląda

następująco:

Rys. 8. Fragment panelu obsługi trybu „Pojedynczy pomiar” dotyczący zapisu danych

Użytkownik może tu wpisać własną ścieżkę dostępu oraz nazwę pliku, w którym będą

zapisane dane. Po wciśnięciu klawisza: „Zapisz dane” nastąpi zapis danych do pliku

o wskazanej uprzednio nazwie.

W centralnej części panelu znajduje się ostatni z omawianych elementów: klawisz

„Wykres”. Umożliwia on podgląd odczytanych danych na prostym wykresie:

Rys. 9. Panel obsługujący kartę w trybie „Pojedynczy pomiar” – widok z wykresem

Dzięki temu możliwe jest sprawdzenie kształtu sygnału podawanego na wejście karty

w funkcji ilości próbek. Po wciśnięciu tego klawisza zmieni on nazwę z „Wykres” na

„Parametry”. Jednocześnie na panelu w dolnej jego części zamiast parametrów widoczny

będzie wykres. Aby powrócić do poprzedniego widoku ponownie wciskamy klawisz , który

teraz ma już nazwę „Parametry”.

SERIA POMIARÓW

Poniżej przedstawiony jest panel, który pojawia się na ekranie po wybraniu opcji:

„Seria pomiarów”:

Rys. 10. Panel obsługujący kartę w trybie „seria 32768 próbek”

Praca karty w tym trybie umożliwia przetwarzanie sygnału z częstotliwościami

próbkowania, które uniemożliwiają natychmiastowe przesłanie danych do komputera. Dane te

są najpierw gromadzone w pamięci karty i dopiero później odbywa się ich odczyt. Działanie

tego trybu widzianego od strony użytkownika praktycznie nie różni się od trybu „Pojedynczy

pomiar”. Jedyną różnicą jaką widać jest sposób reprezentacji danych na wykresie. W tym

przypadku przebieg sygnału jest w funkcji czasu, natomiast w poprzednim możliwe jest tylko

pokazanie przebiegu w funkcji ilości próbek. Cały mechanizm pracy karty różni się

całkowicie dla obu trybów. Dokładnie omówione to jest w następnym podrozdziale

poświęconym głównie algorytmom działania poszczególnych bloków programu.