Grupa
15 IMiR
Data
2011.03.03
Imię i nazwisko
Mariusz Wojtyczka
Prowadzący
Dr inż. Robert
Dąbrowski
godz. 17.30
Numer
ćwiczenia
4
Temat ćwiczenia
Obróbka cieplna stali
Ocena
Cel:
Zbadanie wpływu obróbki cieplnej na twardość stali konstrukcyjnej niestopowej C45
Opis ćwiczenia:
1.) Pomiar twardości próbek ze stali konstrukcyjnej niestopowej 45C aparatem Rockwell’a przy użyciu
penetratora półkulistego (skala B).
2.) Ustalenie
właściwej temp. hartowania dla danej próbki stali.
3.) Nagrzanie próbek do odpowiednich temp., a następnie zahartowanie ich w wodzie.
4.) Pomiar twardości próbek nr 1, 2, 3 jak w pkcie 1.
5.) Odpuszczenie próbek nr 3, 4,5 z chłodzeniem na powietrzu:
6.) Pomiar twardości próbek nr 3, 4, 5 jak pkcie 1.
Tabela z wynikami
Wykres zależności twardości próbek od temp.
hartowania.
Wykres zależności twardości próbek od temp.
odpuszczania.
150
250
350
450
550
650
650
750
850
0
100
200
300
400
500
600
700
300
500
650
Nr
próbki
Twardość (HB)
Wyjściowa
Parametry austenityzacji i hartowania
Twardość (HB)
po hartowaniu
Parametry odpuszczania
Twardość (HB)
po odpuszczaniu
1
153
T
a
=650
O
C/15min/H
2
O
176
-
-
2
153
T
a
=750
O
C/15min/H
2
O
234
-
-
3
153
T
a
=850
O
C/15min/H
2
O
621
635
T
o
=300
O
C/20min/powietrze
470
4
153
T
a
=850
O
C/15min/H
2
O
635
T
o
=500
O
C/20min/powietrze
322
5
153
T
a
=850
O
C/15min/H
2
O
650
T
o
=650
O
C/20min/powietrze
242
6
153
T
a
=650
O
C/15min/powietrze
179
-
-
Struktury stali węglowych
W temperaturze otoczenia, w zależności od zawartości węgla, struktury stali węglowych
są następujące:
Stale o zawartości do 0,77% C noszą nazwę stali podeutektoidalnych. Ich struktura składa się z dwóch
składników, a mianowicie ferrytu i perlitu, przy czym w miarę wzrostu zawartości węgla w stali
wzrasta zawartość perlitu w strukturze.
Stal o zawartości 0,77% węgla ma strukturę perlityczną i nosi nazwę stali eutektoidalnej.
Stale o zawartości 0,77-2,06% węgla nazywają się stalaminadeutektoidalnymi i mająstrukturę
składającą się z perlitu i cementytu wtórnego. W miarę wzrostu zawartości węgla, wzrasta ilość
cementytu w strukturze.
Hartowanie stali
-
prowadzi do powstawania struktury nierównowagowej. Celem zabiegu jest znaczne
zwiększenie twardości wyrobu. Rozróżniamy następujące metody hartowania: objętościowe i powierzchniowe.
Hartowanie objętościowe polega na nagrzaniu elementu na wskroś i może być realizowane z różnymi
prędkościami studzenia. Hartowanie martenzytyczne polega na austenityzowaniu z następującym szybkim
ochłodzeniu w jednym ośrodku w celu uzyskania struktury maternzytycznej.
Hartowanie powierzchniowe polega na austenityzowaniu jedynie cienkiej warstwy powierzchniowej przedmiotu,
w wyniku czego tylko w tej warstwie tworzy się struktura martenzytyczna i następuje utwardzenie powierzchni.
Odpuszcznie
- odpuszczanie polega na nagrzewaniu uprzednio zahartowanego przedmiotu do temperatury
leżącej poniżej A
c
1, co prowadzi do odprężenia materiału(usuniecie naprężeń) oraz przemian wywołujących
zmniejszenie twardości i wzrost plastyczności stali. Głównym celem odpuszczania jest zwiększenie odporności
na pękanie zahartowanej stali. Połączenie zabiegów hartowania i wysokiego lub średniego odpuszczania
nazywamy ulepszaniem cieplnym.
Rodzaje odpuszczania:
Struktury powstałe w wyniku odpuszczenia
niskie (temp. 150 - 350
C)
martenzyt niskoodpuszczony
średnie (temp. 350 - 500
C)
martenzyt średnioodpuszczon
wysokie (temp. >500
C)
sorbit
(ferryt z drobnymi węglikam-cementyt)
W wyniku odpuszcznia zanika pozostały po hartowaniu austenit szczątkowy oraz powstają kruchości: I i II
rodzaju. Pierwsza z nich występuje we wszystkich stalach po odpuszczeniu ich w temp. powyżej 300
C i jest
ona nieodwracalna. Natomiast kruchość drugiego rodzaju występuje przy odpuszczaniu powyżej 500
C i
powolnym studzeniu. Przyczyną kruchości drugiego rodzaju jest wstępująca dyfuzja fosforu w strefy granic
ziarn.Ponieważ P bardzo silnie utwardza ferryt strefy granic ziarn stają się bardzo twarde i poprzez to bardzo
kruche.
Wnioski-
z
powyższych danych wynika, że na własności stali możemy wpływać nie tylko poprzez zmianę
składu chemicznego, lecz także poprzez obróbkę cieplną. Temperatury w jakich ją przeprowadzamy, czyli temp.
hartowania i odpuszczania mają duży wpływ na twardość stali. Przy hartowaniu należy stal nagrzewać powyżej
temp. A
c3
p
owyżej której ferryt i perlit przechodzą w austenit, a następnie przy chłodzeniu w martenzyt, który
powoduje dużą twardość stali. Nagrzanie stali poniżej tej temp. nie powoduje tak dużego wzrostu twardości.
Natomiast dpuszczanie w zbyt dużej temp. powoduje obniżenie twardości.