Baterie litowe
Od wielu lat starano siê opracowaæ odwracal-
ny uk³ad Li/Li
+
w rozpuszczalnikach orga-
nicznych, który by³by podstaw¹ wydajnie ³ado-
walnego ogniwa zdolnego do pracy w cy-
klach wielokrotnie powtarzanych. Ogniwo to
mia³o byæ obiecuj¹cym ród³em zasilania me-
chanizmów trakcyjnych i innych urz¹dzeñ,
w których istotnym parametrem jest wysoka
energia w³aciwa, tj. stosunek energii zmaga-
zynowanej w ogniwie do jego masy. Jak wia-
domo, w celu opracowania praktycznego
ogniwa drugiego rodzaju nale¿y dobraæ dwie
elektrody, które cechowa³aby dobra odwracal-
noæ. Postêp w pracach nad anod¹ i katod¹
w ogniwie litowym poczyniono dopiero w ostat-
nich latach i ³adowalne akumulatory litowe
dopiero od niedawna s¹ obecne na rynku.
Najlepszym rozwi¹zaniem okaza³o siê in-
terkalowanie litu w graficie. Interkalowanie po-
lega na wnikaniu litu metalicznego w prze-
strzenie miêdzy warstwy grafitu, bez znacz-
nej modyfikacji struktury nonika wêglowego.
Reakcjê redukcji i utleniania litu wraz z je-
go interkalacj¹ do grafitu mo¿na opisaæ na-
stêpuj¹co:
xLi
+
+ 6C + xe
⇔
Li
x
C
6
Oprócz grafitu jako matryce stosuje siê in-
ne noniki. Kluczowym momentem w roz-
woju odwracalnych ogniw litowych by³o
opracowanie odwracalnej katody. Jako ma-
teria³ katodowy wybrano tlenowce metali
przejciowych. Zwi¹zki te maj¹ czêsto po-
staæ fazy przewodz¹cej i mog¹ reagowaæ
z litem w sposób odwracalny interkaluj¹c jo-
ny litowe, co obrazuj¹ poni¿sze równania:
xLi + TiS
2
⇔
Li
x
TiS
2
lub
xLi
+
+ TiS
2
+ xe
⇔
Li
x
TiS
2
To zachowanie zwi¹zane jest ze struktur¹
materia³u nonika. Jony litowe wnikaj¹ce do
nonika kompensuj¹ powsta³¹ podczas pra-
cy ogniwa zmianê ³adunku matrycy (wi¹¿e
siê to ze zmian¹ wartociowoci metalu).
W wielu przypadkach w strukturze tej wystê-
puj¹ warstwy lub kanaliki, w które mo¿e byæ in-
korporowany metal goæ z niewielkimi zmia-
nami strukturalnymi. Uk³ady te nie maj¹ prak-
tycznie limitu na liczbê ³adowañ/roz³adowañ,
poniewa¿ nie powoduj¹ znacznych zmian
w strukturze lub w³aciwociach elektrycz-
nych nonika. W wielu sytuacjach ruchliwoæ
(mobilnoæ) w noniku jest wystarczaj¹co do-
bra (przyk³adowo: wspó³czynnik dyfuzji litu
w TiS
2
w temperaturze pokojowej wynosi 2 .
10
8
cm
2
s
-1
), a wiêc polaryzacja stê¿eniowa
w takim ogniwie nie powinna byæ du¿a i mo¿-
na zatem uzyskiwaæ du¿e wartoci gêstoci
CHEMICZNE RÓD£A PR¥DU
(3)
pr¹du. Ostatnio du¿¹ popularnoci¹ jako ma-
teria³ katodowy w ogniwach litowych ciesz¹ siê
tlenki manganu. Na rysunku 8 przedstawiono
zasadê dzia³ania ogniwa litowo-jonowego,
w którym jako matryce do interkalacji litu i je-
go jonu zastosowano grafit (anoda) i tlenowe
zwi¹zki manganu (katoda). Obok przedstawio-
no przebiegi zmian wartoci napiêcia ogniwa
w czasie ³adowania i roz³adowania.
Ogniwa wysokotemperaturowe
Oddzieln¹ grupê róde³ energii stanowi¹
ogniwa wysokotemperaturowe ze sta³ym
elektrolitem. Przyk³adem jest ogniwo, które
zawiera stopiony sód jako elektrodê ujem-
n¹. Ich dzia³anie w du¿ej mierze determinu-
je przewodnictwo jonów sodowych w elek-
trolicie. Elektrod¹ dodatni¹ w tych ogniwach
jest siarka oraz siarczki lub chlorki. Ogniwa
dzia³aj¹ prawid³owo w przedziale tempera-
tur 200
÷
400
o
C.
Sercem ogniwa Na _
β
-Al
2
O
3
_ S jest ce-
ramiczny elektrolit, zwany beta-alumin¹.
Aktualnie stosowanym elektrolitem jest
glinian sodu o sumarycznym sk³adzie:
(Na
2
O . 11Al
2
O
3
), tworz¹cy heksagonalne
warstwy spinelo-podobne zawieraj¹ce ato-
my glinu i tlenu, warstwy te s¹ oddzielane
mostkami glinowo-tlenowymi.
Elektrolit beta-alumina dla ogniw Na-S jest
preparowany w kszta³cie pustego cylindra
(zwykle przez wyt³aczanie i spiekanie). cia-
ny tego cylindra maj¹ gruboæ 1
÷
2 mm.
Sód jest umieszczany w tubie wykonanej
z beta-aluminy, siarka znajduje na zewn¹trz,
ca³oæ jest umieszczona w stalowym cylin-
drze. Stopiony sód bêd¹cy znakomitym
przewodnikiem elektronów spe³nia funkcjê
swojego kolektora stanowi¹cego ujemny
biegun ogniwa. Reakcjê zachodz¹c¹ w ogni-
wie w temperaturze 350
o
C przedstawia na-
stêpuj¹ce równanie:
2Na + xS
⇔
Na
2
S
x
Na rysunku 9 przedstawiono zasadê budo-
wy ogniwa sodowo-siarkowego, a obok _
przebiegi zmian wartoci napiêcia ogniwa
w czasie ³adowania i roz³adowania.
W pocz¹tkowej fazie roz³adowania w pe³ni
na³adowanego ogniwa w temp. 350
o
C, elek-
trodê dodatni¹ stanowi tylko ciek³a siarka.
W miarê roz³adowywania ogniwa wytwa-
rza siê polisiarczek sodu. Gdy iloæ wytwo-
rzonego polisiarczku przekroczy granicê
rozpuszczalnoci w siarce, zaczyna siê two-
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 12/2002
Rodzaj baterii
Pojemnoæ
Zastosowania
Baterie miniaturowe
100 mWh
÷
2 Wh
Zegarki elektryczne, kalkulatory i itp.
Baterie do urz¹dzeñ przenonych
2
÷
100 Wh
latarki, zabawki, narzêdzia, przenone
radia i telewizory
Baterie SLI (starting, lighting and ignition)
100
÷
600 Wh
Samochody, ciê¿arówki, autobusy,
traktory
Baterie do zasilania pojazdów
20
÷
630 kWh
Wózki podnonikowe, pojazdy dostawcze,
(3 MWh)
lokomotywy i drezyny (³odzie podwodne)
Akumulatory bêd¹ce awaryjnym
5
÷
100 MWh
Uzupe³nienie zapotrzebowañ w dostawach
rezerwuarem energii
energii do osiedli i zak³adów
przemys³owych
T a b l i c a 1. Klasyfikacja baterii pod wzglêdem ich pojemnoci
Rys. 8. Zasada dzia³ania ogniwa litowo-jonowego, w ktorym jako matryce do interkalacji litu i jego jonu
zastosowano grafit (anoda) i telenowe zwi¹zki manganu (katoda). Obok zosta³y przedstawione przebiegi
zmian wartoci napiêcia ogniwa w czasie ³adowania i roz³adowania
dniczej zmianie. Rozwój technologii pó³przewo-
dników przyczyni³ siê do produkcji uk³adów
scalonych na szerok¹ skalê. Elementy elektro-
niczne sta³y siê niedrogie i powszechnie s¹ sto-
sowane w elektronicznych kalkulatorach, zegar-
kach i innych podobnych urz¹dzeniach. Pod
koniec lat 60. wiat zorientowa³ siê, ¿e zasoby
energetyczne naszej planety w postaci ropy na-
ftowej, wêgla oraz gazu gwa³townie siê kurcz¹
i nale¿a³oby je wykorzystywaæ w sposób bar-
dziej wydajny. Prowadzi³o to z kolei do intensy-
fikacji opracowywania sposobów magazyno-
wania energii oraz szukania nowych, bardziej
efektywnych jej róde³. Jest wiele mo¿liwoci
magazynowania energii. Przyk³adem mo¿e
byæ przepompowywanie wody w hydroelek-
trowniach do po³o¿onych wy¿ej zbiorników,
dziêki czemu mo¿na wykorzystaæ zgroma-
dzon¹ tam energiê potencjaln¹. By³y tak¿e
próby sprê¿ania powietrza, by nastêpnie odzy-
skaæ energiê przez rozprê¿anie. S¹ to metody
ekologicznie czyste i stosunkowo niedrogie.
Wydaje siê jednak, ¿e przechowywanie ener-
gii w ogniwach galwanicznych jest bezkonku-
rencyjne. Ogniwa te mog¹ mieæ ró¿ne kszta³-
ty i wymiary, nie maj¹ czêci ruchomych przez
co dzia³aj¹ bezszelestne i pracuj¹c nie zanie-
czyszczaj¹ rodowiska. £atwo mo¿na je trans-
portowaæ. Ponadto obs³uga tych ogniw jest
bardzo prosta. Problem stanowi jednak ich
utylizacja oraz recykling. Elementy ogniw za-
wieraj¹ wiele toksycznych zwi¹zków oraz pier-
wiastków, jak np. rtêæ czy o³ów. Niektóre ze
sk³adników ogniw mo¿na wykorzystaæ jako
surowce wtórne. Obni¿a to koszty produkcji
i chroni rodowisko przed ska¿eniami.
Na rysunku 10 przedstawiono porównanie ró¿-
nych systemów ogniw pierwotnych (pierwszo-
rzêdowych) i odwracalnych (drugorzêdowych).
Pojemnoæ energetyczna ogniw jest podawa-
na na ogó³ w watogodzinach ( Wh) lub
w amperogodzinach (Ah). W tablicy 1 przedsta-
wiono jedn¹ z mo¿liwych klasyfikacji baterii
pod wzglêdem ich pojemnoci energetycznej.
Najmniejsze baterie komercyjne maj¹ energiê
ok.100 mWh, podczas gdy popularna bate-
ria typu D (R-20) o objêtoci ok. 45 cm
3
ma
energiê 2
÷
15 Wh.
Baterie odwracalne, np. akumulator
o³owiowy, stosowane w elektrycz-
nych narzêdziach, pojazdach i in-
nych bezprzewodowych urz¹dze-
niach, mog¹ dostarczyæ 20
÷
100
Wh energii. Odbiegaj¹ce od nor-
malnych parametry maj¹ baterie
stosowane w ³odziach podwodnych.
Wa¿¹ one 200 ton i maj¹ pojem-
noæ energetyczn¹ ok. 3 MWh. Nie
nale¿y zapomnieæ o planowanych
stacjach akumulatorów o pojemno-
ciach do 100 MWh maj¹cych po-
krywaæ zapotrzebowanie energe-
tyczne osiedli mieszkalnych.
n
Andrzej A. Czerwiñski
rzyæ oddzielna faza polisiarczkowa. Faza ta
ma wysokie przewodnictwo elektronowe.
Iloæ polisiarczku wzrasta kosztem roz³a-
dowywanej fazy siarkowej. Odwracalny po-
tencja³ przyjmuje wartoæ 2,07
÷
2,08 V przez
ca³y czas wspó³istniej¹cych dwóch faz. Koñ-
cowym produktem procesu redukcji na ka-
todzie jest polisiarczek Na
2
S
3
.
Podzia³ ogniw galwanicznych
Stosowane obecnie ogniwa mo¿emy podzie-
liæ na trzy grupy:
q
ogniwa pierwszego rodzaju (pierwotne)
q
ogniwa drugiego rodzaju (odwracalne)
q
ogniwa paliwowe.
1. Ogniwo pierwszego rodzaju (zwane te¿
ogniwem pierwotnym) dzia³a jako ród³o elek-
trycznoci bez uprzedniego ³adowania pr¹-
dem z zewnêtrznego ród³a. W najogólniej-
szym znaczeniu wszystkie ogniwa s¹ pierw-
szego rodzaju, chocia¿ okrelenie to jest sto-
sowane tylko do ogniw, w których reakcje do-
starczaj¹ce elektrony przebiegaj¹ nieodwracal-
nie i nie mo¿na zmieniæ ich kierunku za pomo-
c¹ zewnêtrznego ród³a pr¹du. Ogniwa takie
po roz³adowaniu, czyli po ca³kowitej przemia-
nie substratów, nie nadaj¹ siê do powtórnego
u¿ytku. Przyk³adem takiego ogniwa mo¿e byæ
klasyczne ogniwo Leclanchégo.
2. Je¿eli procesy zachodz¹ce w ogniwie s¹
odwracalne i po zakoñczonym procesie roz-
³adowania wytworzone produkty mo¿emy za
pomoc¹ pr¹du elektrycznego z zewnêtrznego
ród³a przeprowadziæ z powrotem w substra-
ty i uzyskaæ ponownie ród³o pr¹du elektrycz-
nego, to mamy wtedy do czynienia z ogniwem
odwracalnym _ akumulatorem. W tego typu
ogniwie energia elektryczna zostaje wytworzo-
na kosztem energii zmagazynowanej uprze-
dnio drog¹ chemiczn¹.
Przep³ywaj¹cy w czasie ³adowania pr¹d elek-
tryczny wywo³uje zmiany chemiczne i energia
elektryczna przekszta³ca siê w chemiczn¹.
Najstarszym przyk³adem takiego ogniwa jest
akumulator kwasowo-o³owiowy.
3. Ogniwa paliwowe nosz¹ w sobie cechy
ogniw pierwotnych. Zasada ich dzia³ania po-
lega na ci¹g³ym dostarczaniu substratów w po-
staci paliwa ulegaj¹cego reakcjom utlenienia
za pomoc¹ utleniacza _ tlenu i jednoczenie
na odprowadzaniu produktów utlenienia. Ty-
25
powym ogniwem paliwowym jest ogniwo tle-
nowo _ wodorowe, w którym na anodzie wo-
dór ulega utlenieniu, a uzyskane elektrony s¹
odprowadzane do katody, na której tlen ulega
redukcji. Produktem tej reakcji jest woda.
Wiêkszoæ idei i konstrukcji ogniw do dzisiaj
stosowanych na szerok¹ skalê, powsta³o ju¿
przesz³o 100 lat temu. Konstrukcje te s¹ ulep-
szane przez wprowadzanie nowych materia-
³ów i opracowywanie nowych technologii pro-
dukcji tych ogniw. Ostatnie kryzysy energetycz-
ne, rozwój elektroniki, wyczerpywanie zasobów
energetycznych oraz zagro¿enia ekologiczne
spowodowa³y, ¿e nak³ady na poszukiwanie no-
wych typów ogniw i ich praktycznego zastoso-
wania znacznie siê zwiêkszy³y imo¿na powie-
dzieæ, ¿e w tej chwili obserwujemy pocz¹tek
rewolucji technologicznej w dziedzinie che-
micznych róde³ energii.
Do niedawna konwencjonalne ogniwa z zasto-
sowaniem sta³ych elektrod i roztworów wod-
nych ca³kowicie satysfakcjonowa³y u¿ytkowni-
ków. By³y one stosowane w przenonych urz¹-
dzeniach elektrycznych. £adowalne baterie,
czyli akumulatory oparte na uk³adach o³owio-
wo-kwasowych czy niklowo-kadmowych, by-
³y z powodzeniem stosowane jako zasilacze
w indywidualnych gospodarstwach, wkolejnic-
twie, w systemach telefonicznych oraz w trans-
porcie l¹dowym, wodnym i powietrznym. Przez
wiele lat badania w laboratoriach skoncentro-
wane by³y g³ównie na ulepszeniu tych, dobrze
ju¿ poznanych róde³ energii.
W ci¹gu ostatnich 25 lat sytuacja uleg³a zasa-
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 12/2002
Rys. 10. Zale¿noci moc w³aciwa _ energia w³aciwa dla ró¿nych
typów ogniw pierwotnych i odwracalnych
Moc w³aciowa [W/kg]
Enegia w³aciwa [W/kg]
200
100
0 50 100 150
Pb/PbO
2
Cd/NiOOH
MH
x
/NiOOH
Zn/NiOOH
Zn/Cl
2
Na/S
Leclanchégo
Litowo-
organiczne
Rys. 9. Budowa ogniwa sodowo-siarkowego
oraz przebiegi zmian wartoci napiêcia ogniwa
w czasie ³adowania i roz³adowania