Operator-programista CNC
Podstawy obróbki skrawaniem
Definicja
Obróbka skrawaniem - jest to
proces polegający na usuwaniu
ostrzem narzędzia (pojedynczym lub
wieloma) pewnej objętości (naddatku)
materiału, w celu uzyskania żądanych
wymiarów i kształtów lub/oraz
wymaganych właściwości
powierzchni obrobionych.
Obrabiarka
Obrabiarka to maszyna do
mechanicznej obróbki przedmiotów
w celu nadania im określonych
kształtów, wymiarów i wykończenia
powierzchni. Obróbka realizowana
jest przy pomocy narzędzi.
Przegląd obrabiarek
skrawające
do obróbki plastycznej
erozyjne
Tokarki
wielonożowe
kopiarki
półautomaty i automaty tokarskie
uchwytowe
kłowe
tarczowe
rewolwerowe
karuzelowe
zataczarki
Wiertarki
stołowe
stojakowe
współrzędnościowe
Frezarki
poziome
pionowe
Inne
Wiertarko-frezarki
Wytaczarki
Piły
Strugarki
Dłutownice
Szlifierki
Przeciągarki
Do obróbki plastycznej
Walcarki
Ciągarki
Prasy
Młoty
Kuźniarki
Erozyjne
Elektrodrążarki
Tokarka
Tokarka – obrabiarka przeznaczona do
obróbki skrawaniem przedmiotów najczęściej o
powierzchni brył obrotowych (wałki, stożki, kule,
gwinty wewnętrzne i zewnętrzne). Narzędziem
obróbczym są najczęściej nóż tokarski, wiertło lub
narzędzia do gwintów. Obróbka na tokarce nazywa
się toczeniem. Toczenie wykonuje się poprzez
wprawienie obrabianego przedmiotu w ruch
obrotowy, a następnie skrawanie jego powierzchni
narzędziem obróbczym. Obrabiany przedmiot mocuje
się w tym celu w uchwycie bądź między kłami.
Frezarka
Frezarka – obrabiarka przeznaczona do
obróbki skrawaniem powierzchni płaskich i
kształtowych takich jak rowki, gwinty, koła
zębate. Narzędziem obróbczym stosowanym
w frezarce jest frez. Głownym ruchem
powodujacym skrawanie freza jest jego ruch
obrotowy, oprócz tego frez przesuwa się
względem obrabianego materiału. Obróbka
frezarką nazywa się frezowaniem.
Wiertarka
Wiertarka to obrabiarka do obróbki
skrawaniem przy pomocy
obracającego się narzędzia
skrawającego, pracującego głównie
powierzchnią czołową zwanego
wiertłem. Służy do wiercenia,
rozwiercania i pogłębiania okrągłych
otworów.
Szlifierka
Szlifierka - obrabiarka
przeznaczona przede wszystkim do
obróbki wykańczającej
utwardzonych powierzchni
przedmiotów uprzednio
obrobionych na innych
obrabiarkach.
Podział obrabiarek
Ogólnie obrabiarki można podzielić na:
- obrabiarki uniwersalne,
- obrabiarki produkcyjne,
- obrabiarki specjalizowane,
- obrabiarki specjalne,
- obrabiarki sterowane numerycznie NC i CNC,
- linie obrabiarkowe,
- centra obróbkowe,
- autonomiczne stacje obróbkowe ASO,
- elastyczne systemy obróbkowe ESO,
Obrabiarki
uniwersalne
Obrabiarki uniwersalne –
przeznaczone są do obróbki
różnorodnych elementów w
produkcji jednostkowej i
małoseryjnej.
Obrabiarki
produkcyjne
Obrabiarki produkcyjne – o
mniejszym zakresie wykonywanych
zabiegów ale o zwiększonej
wydajności przeznaczone są do
obróbki głównie seryjnej.
Obrabiarki
specjalizowane
Obrabiarki specjalizowane –
przeznaczone do obróbki
przedmiotów o identycznych lub
bardzo podobnych zabiegach
obróbkowych.
Obrabiarki specjalne
Obrabiarki specjalne –
przeznaczone do obróbki jednego
rodzaju przedmiotów
Obrabiarki sterowane
numeryczne
Obrabiarki sterowane numeryczne
– to obrabiarki zautomatyzowane,
wyposażone w programowalne
sterowanie numeryczne NC lub
skomputeryzowane sterowanie
numeryczne CNC, które sterują
wszystkimi ruchami obrabiarki, w
celu otrzymania żądanego detalu.
Obrabiarki sterowane
numeryczne
Cechy charakterystyczne:
- napędy serwomechaniczne dla każdej z osi
- elektroniczne układy pomiarowe położenia dla każdej z
osi
- głowice i magazyny narzędziowe
- suporty narzędziowe
- sterowany numerycznie konik
- mechaniczne usuwanie wiórów
- bezluzowe łożyskowanie wrzecion
- bezluzowe przekładnie śrubowo toczne
- bezluzowe śruby pociągowe
Linie obrabiarkowe
Linie obrabiarkowe – to zestaw
stanowisk obróbkowych
wspomagany poprzez urządzenia
podająco-odbierające przedmioty
obrabiane oraz urządzenia
usuwające wióry.
Centra obróbkowe
Centra obróbkowe – to obrabiarki
sterowane numerycznie CNC,
wyposażone w magazyn narzędzi z
automatyczną ich wymianą
Autonomiczne stacje
obróbkowe ASO
Autonomiczne stacje obróbkowe ASO –
to elastyczny jednomaszynowy system
wytwarzania spełniający szereg zadań:
- magazynowanie detali
- automatyczna wymiana zużytych narzędzi
- magazynowanie narzędzi potrzebnych do
- danej obróbki
- pomiary narzędzi
Autonomiczne stacje
obróbkowe ASO
- nadzór nad czasem pracy narzędzi
- pomiary detali
- nadzór i diagnostyka procesu
obróbki
- sterowanie wszystkimi funkcjami
Elastyczne systemy
obróbkowe ESO
Elastyczne systemy obróbkowe
ESO – to najpełniejsze formy
elastycznego wytwarzania do
którego należą cztery podstawowe
struktury funkcjonalne:
Elastyczne systemy
obróbkowe ESO
- podsystem maszynowy (obrabiarki NC i CNC,
centra obróbkowe)
- podsystem narzędziowy (narzędzia i oprawki,
ich magazynowanie oraz transport)
- podsystem przepływu detali (składowanie i
transport przedmiotów obrabianych)
- podsystem przepływu informacji (automatyczny
przepływ informacji do układu sterowania o
procesie obróbki oraz zestaw środków kontrolno-
pomiarowych do nadzoru i diagnostyki w
elastycznym systemie wytwórczym).
Wymagania stawiane
materiałom na narzędzia
skrawające
Twardość narzędzia powinna być o
20-30 HRC większa niż przedmiotu
obrabianego.
Odporność na wysoką temperaturę.
Dużą wytrzymałość w zależności od
warunków pracy.
Odporność na ścieranie
Rodzaje materiałów
narzędziowych
Stale narzędziowe niestopowe
(węglowe)
Stale narzędziowe stopowe do pracy
na zimno i gorąco
Stale szybkotnące
Materiały narzędziowe ceramiczne
Materiały ścierne
Diament
Narzędzie
Wybór
narzędzia
zależy
od
zabiegu
(zabiegów).
W większości przypadków należy dobierać
narzędzia
znormalizowane,
a
w
uzasadnionych przypadkach specjalne.
Należy brać pod uwagę materiał ostrza i
jego geometrię. Na wybór materiału ostrza
największy wpływ będzie miał materiał
przedmiotu obrabianego, jego stan, jak
również rodzaj obróbki i obrabiarka.
Jak dobrze dobrać
narzędzie ?
1. Określić materiał obrabiany w
odniesieniu do tabel ISO (można je znaleźć
w katalogu narzędzi skrawających firmy np.
Sandvik Coromant
2.
Wybrać
odpowiedni
system
mocowania w zależności od rodzaju obróbki
(w przypadku firmy Sandvik Coromant są
to: T-Max lub CoroTurn).
... lub na początku wybrać płytkę !
W przypadku trudności znalezienia płytki do
wybranego noża, należy najpierw wybrać płytkę,
potem dopiero dobrać system mocowania.
Przy wyborze płytki określamy rodzaj obróbki i
wybieramy geometrię płytki, zaś przy określaniu
warunków obróbki wybieramy gatunek płytki.
Aby wybrać właściwą dla swoich potrzeb płytkę
należałoby rozważyć : jej kształt, wielkość,
promień naroża, geometrię i gatunek.
Jak dobrać parametry
skrawania ?
Prędkość skrawania i posuwy dla różnych
materiałów producent podaje na pudełkach
z płytkami, co w pewnym stopniu ułatwia
programowanie i kontrolę parametrów
skrawania.
Zazwyczaj zalecana prędkość skrawania
odnosi się do 15-minutowej trwałości ostrza.
W celu zapewnienia dłuższej żywotności
płytek należy zmniejszyć prędkość
skrawania od podanej przez producenta.
Jak dobrać posuw ?
Obróbka zgrubna – podczas obróbki zgrubnej
często czynnikami ograniczającymi jest moc i
stabilność obrabiarki oraz warunki odprowadzania
wiórów. Najbardziej ekonomiczne warunki obróbki
to wysoki posuw i niska prędkość skrawania.
Obróbka wykańczająca – podczas obróbki
wykańczającej należy mieć na uwadze:
chropowatość powierzchni, warunki formowania
wiórów oraz tolerancje. Chropowatość powierzchni
zależy od posuwu i promienia naroża płytki, jak
również od sztywności układu O-U-P-N.
Przedmiot obrabiany
Przedmiot obrabiany stanowi bazę
wyjściową do projektowania operacji.
Jego kształt i przynależność do określonej
klasy narzucają jednoznacznie sposób
jego ustalenia i zamocowania.
Materiał przedmiotu obrabianego i jego
stan po obróbce cieplnej pozwalają na
właściwy dobór parametrów skrawania i
narzędzi.
Rodzaje obróbki
Rodzaje obróbki i wielkość
naddatków to podstawowe
zagadnienia przy projektowaniu
procesu technologicznego, a przede
wszystkim operacji obróbkowej.
Proces technologiczny obróbki skrawaniem
charakteryzuje się stopniowym nadawaniem
kształtu, dokładności wykonania i właściwości
użytkowych. Stopniowe dochodzenie do
gotowego (końcowego) kształtu, tzn. liczba
rodzajów obróbki zależy od wymagań
narzuconych przez konstruktora, a dotyczący
dokładności wymiarów i chropowatości
poszczególnych powierzchni.
Podczas zdejmowania głębokich
warstw materiału powstają duże
siły skrawania, wywołujące
sprężyste a częściowo nawet i
plastyczne odkształcenia materiału.
Odkształcenia powstają również w
wyniku silnego nagrzewania się
przedmiotu obrabianego.
To powoduje podział obróbki w
procesie technologicznym na:
- zgrubną,
- kształtującą (półwykańczającą),
- wykańczającą.