MASS MEDIA W CHINACH

Prasa – radio – tv – język – pismo

PRASA W CHINACH

To w Chinach powstał papier

(II

wiek),

wymyślono druk

(VII

wiek)

i po raz pierwszy użyto

ruchomej czcionki (XI wiek).
Pierwsza drukowana książka,

„Diamentowa sutra”

ujrzała

światło dzienne już w

868

roku,

a jej twórcą był Wang

Czaj.

PRASA W CHINACH



W cesarskich Chinach słowo
drukowane podlegało ścisłej
kontroli władz. Za rządów dynastii

Tang

pojawiły się kaligrafowane

periodyczne biuletyny rządowe.
Natomiast z dynastią

Song

związane są tzw. dibao, czyli
raporty. Ukazywały się w formie
dzienników,

co 5 lub 10 dni oraz

jako miesięczniki

.

PRASA W CHINACH



W

713

roku ukazała się pierwsza

gazeta pt. „Różne wiadomości”.

Upłynęło wiele czasu, kiedy od

połowy XIX wieku rola chińskiej

prasy ulega zmianie. W tym

czasie pojawiają się pierwsze

obcojęzyczne gazety, powstaje

wiele chińskojęzycznych tytułów.

Od 1980 roku (początek rozwoju

gospodarczego w Chinach)

można obserwować rozwój

mediów i ich zróżnicowanie.

PRASA W CHINACH



Formuły

gazet są różnorodne

i kolorowe. Reorganizacja rynku

przyczyniła się do powstania

grup mediowych, tj.:

Beijing

Daily Newspaper Group

北北北

北北北北北 , Wenhui Xinmin

Associated Newspaper

Group 北北北北北北北北北北

i

Guangzhou Daily

Newspaper Group

北北北北北北 .

PRASA W CHINACH



Prasa współczesna jest
zdecentralizowana. Każdy większy
wydzielony region lub miasto np. Pekin
czy Szanghaj ma własne regionalne
tytuły,

a media kantońskie

(prowincja Guangdong) słyną ze
swojej niezależności.



Według oficjalnych danych w latach
1950 – 2000 liczba tytułów wzrosła
dziesięciokrotnie. Obecnie pod chińską
prasą kryje się ok.

2 tysięcy

gazet i

ponad 8 tysięcy periodyków.

PRASA W CHINACH



Od 2004 roku 400 tytułów
prasowych zarobiło ponad
80 mln euro.

Warto dodać,

że był to najlepszy wynik na
świecie!!!

. Nie dziwią liczby,

chińscy odbiorcy to jedna z
największych grup docelowych
na świecie. Z roku na roku
wzrastają nakłady.

PRASA W CHINACH

Coraz częściej mówi się o tzw.

czwartej władzy w Chinach

. Choć

istnieje tzw. GAPP, czyli Główny
Urząd Prasy i Polityki,
kontrolujący rynek prasy poprzez
cenzurę prewencyjną i
represyjną, dziennikarze i niektóre
tytuły piszą o korupcji,
niesprawiedliwości czy budzących
niepokój zjawiskach społecznych.

PRASA W CHINACH



W 2005 roku miał miejsce przełom

związany z Internetem. W opinii wielu

Chińczyków,

aktualnie jest

pierwszym źródłem informacji,

do

której sięgają. Trzeba też dodać, że

to

właśnie sieć jest prawdziwym

królestwem dla pluralizmu

myślowego i podejmowania

wszystkich tematów mimo

wszechobecnej cenzury.

PRASA W CHINACH



W związku z coraz większą ekspansją

Internetu,

Chiny nie pozostają w tyle

do innych państw. Oprócz licznych stron
internetowych z newsami, video i
artykułami z wielu dziedzin wyszły
naprzeciw postępowi i do dyspozycji
czytelników obecnie jest wiele
e -gazet i e – magazynów.

PRASA W CHINACH



WAN, czyli Światowe Stowarzyszenie

Wydawców wśród

prasy codziennej

o

największym nakładzie wymienia:



„Reference News Xinhua 北北北 /

Przegląd Wiadomości”,

„People’s Daily 北

北北北 /Dziennik Ludowy”, „Yangzi River

Daily 北北北北 /Wieczorny Dziennik

Jangcy”, „Guangzhou Daily 北北北北 ;

/Dziennik Kantoński”,

„

Czas

Informacji”,

„Southern Metropolitan Daily

北北北北北 /Południowy Dziennik Miejski”,

„Yangcheng Evening News 北北北

北 /

Kantoński dziennik Wieczorny”.

PRASA W CHINACH



Magazyny publikowane w Chinach, to
m.in.: „Global”, „City Pictorial”, „Global
Weekly”,

„City Weekend”,

“China’s

Talent”, “Woman”.

Wydawane w

Pekinie np:

“Business Beijing”, “Beijing

Scene”.

W Szanghaju np.:

“XinMin Weekly”.

W Guangdong np: “World Viev”.
Z politycznych magazynów można
wymienić: “China and World”, „China
monthly”, „Beijing Spring 北北北北” czy
„China Spring”.

PRASA W CHINACH



Serwis Qikan (qikan.com.cn) to

miejsce, gdzie każdy

zainteresowany chińską prasą ma

dostęp do pokaźnej ilości tytułów.

Nowoczesna formuła umożliwia nie

tylko przejrzenie wszystkich

najświeższych okładek (od

magazynów politycznych, poprzez

kobiece, poradnikowe, rozrywkowe po

te zajmujące się grami), ale

przejrzenie ich zawartości

online.

PRASA W CHINACH



Obecnie chińska prasa, mocno
powiązana i

związana z

Internetem i e-wydaniami

wielu

tytułów jest największym i
najprężniej rozwijającym się
rynkiem na świecie. Prasa, tak jak
inne tamtejsze mass media pomimo
wielu problemów jest ciekawym i
przyszłościowym rynkiem.

Język chiński 北北

Mówiony chiński składa się z

niezliczonej

liczby dialektów

, które

różnią się od siebie tak bardzo, że

Chińczyk z Pekinu

ledwo może

zrozumieć mieszkańca

Guangzhou

w

południowych Chinach.

Czynnikiem jednoczącym chińską

kulturę nie jest język chiński, ale

pismo.

Język chiński

北北



Nie ma się co dziwić, że np.
chińska telewizja (poza
przekazami na żywo) nadaje
programy z chińskimi znakami.



W 1955 tzw

. mandaryński

„Putonghua” (powszechna mowa)

został ogłoszony oficjalnym językiem.

Opiera się na dialekcie Pekinu

„Beijinghua” (pekińska mowa).

Język chiński

北北



Młodzi Chińczycy uczą się
mandaryńskiego w szkole, ale kiedy
rozmawia się ze starszymi chińczykami na
wsi, nawet doświadczony uczący się
mandaryńskiego mógłby mieć kłopoty, aby
go zrozumiano. Podstawy chińskiego nie są
szczególnie trudne do nauczenia.



Gramatyka jest dosyć prosta. Nie ma

deklinacji czy koniugacji, nie ma

rodzaju i liczby mnogiej.

Język chiński

北北



Prawdziwe problemy w opanowaniu
chińskiego leżą w:

4 tonach,

chińskich znakach i

ogromnej liczby przysłów, które
są często używane przez
wykształconych ludzi.



Chińskie przysłowia zazwyczaj
składają

się z tylko kilku znaków,

ale ich pochodzenie jest całą historią,
którą trzeba znać, żeby zrozumieć
znaczenie zdania.

Język chiński

北北

Język chiński i obcokrajowcy



W oczach Chińczyków chiński

jest za trudny, aby zostać

opanowanym przez

obcokrajowca. Jeżeli

obcokrajowiec powie

„Ni hao”

(witam) będzie wychwalany

pod niebiosa z grzeczności

i entuzjazmu.

RADIO W CHINACH

Chińskie Radio

Międzynarodowe

CRI działa od 1941 roku.

Programy:

w

61

językach,

do

200

krajów i regionów

świata.

Łącznie

273

godziny

nadawania na dobę.

RADIO W CHINACH



Dekret nr 128



Wszystko co dotyczy i związane jest z
radiem w Chińskiej Republice Ludowej
reguluje

dekret nr 128



Rady Państwowej Chińskiej
Republiki Ludowej i Centralnej
Komisji Wojskowej Chińskiej
Republiki Ludowej z dnia 11
września 1993 roku.

RADIO W CHINACH

Krajowe Centrum Monitorowania Radia



Jak każde mass medium w

Chinach

, tak i radio ma organ

odpowiedzialny za jego kontrolę.

W tym przypadku jest to Krajowe

Centrum Monitorowania Radia

prowadzące nasłuch stacji

radiowych,

przeprowadzające

badania techniczne, odpowiadające

za

rozwój nowych technologii i

badań naukowych.

RADIO W CHINACH



Z dostępnych informacji
wiemy, że obecnie w Chinach
działa

ponad 1000 stacji

radiowych.

Wraz z rozwojem

Internetu możemy obserwować
mnożenie się stacji radiowych
nadających swoje programy
online.

RADIO W CHINACH



Główną narodową stacją
nadawczą w Chinach jest The
Central People’s Broadcasting
Station (CPBS). Rozpoczęła
nadawanie

5 grudnia 1949 roku.



Pierwsza chińską bezprzewodową
stacją radiową była

The Osborn

Radio Station

, powszechnie znana

jako XRO.

RADIO W CHINACH



Chińskie Radio Międzynarodowe

(CRI)



China Radio International

działa

od 1941 roku. W ciągu doby nadaje

273 godziny

programów w

61

językach

, do 200 krajów i regionów

świata. Od 1997 roku główna siedziba

mieści się w zachodnim Pekinie.

Obecnie CRI to 40 biur na terenie

Chińskiej Republiki Ludowej i 29

za granicą.

Programy przekazywane

są drogą satelitarną i przez Internet

.

RADIO W CHINACH



Pierwszy program w języku polskim
wyemitowano 28 sierpnia 1968 roku.

Standardowa audycja dzieli się na
cztery części.

Pierwsza z nich to

dziennik, druga komentarz dnia, a
trzecia i czwarta to tzw. specjalne
tematy, w skład których wchodzą:
„Przegląd gospodarczy”, „Kultura Chin”,
„Uczymy się języka chińskiego”,
„Piosenka tygodnia”, „Skrzynka listów”,
„Podróże po Chinach”, „Popularne
utwory muzyczne Chin”, „Muzyczny
weekend”.

RADIO W CHINACH

CRI

to nie tylko transmisje
radiowe. Firma produkuje
także programy
telewizyjne oraz zajmuje
się wydawaniem

chińsko i

angielskojęzycznych
publikacji prasowych.

RADIO W CHINACH

Międzynarodowa Platforma
Radiowo – Telewizyjna



Pod skrótem CIBN

kryje się

China International
Broadcasting Network
(Międzynarodowa Platforma
Radiowo – Telewizyjna). To w jej
ramach działa CRI.

RADIO W CHINACH



A czym dokładnie zajmuje CIBN?

(

China International Broadcasting

Network)

Działalność można podzielić na trzy

sektory.

Pierwszy

zajmuje się

rozwijaniem telewizji internetowej,

drugi

zagadnieniem rozwoju radio i

telewizji w sieciach komórkowych, a

trzeci

rozwojem nowych mediów.

Oficjalne otwarcie platformy

miało miejsce 18 stycznia 2011

roku w Pekinie.

RADIO W CHINACH

Chińskie radio internetowe



Na stronie

Radio Station World

znajduje

się wykaz stacji radiowych wg prowincji na
terenie Chińskiej Republiki Ludowej



Dla przykładu, w prowincji

Henan

można

online słuchać następujących stacji:

Rural

Radio, Traffic Broadcast Station,
Economic Broadcast Station,
Entertainment Broadcast Station,
CNR7, Tourist Broadcast Station.

RADIO W CHINACH

Jak słuchać chińskich stacji radiowych?



Na stronie

Radio Guide FM – Your

Internet Radio

można słuchać online

najpopularniejszych stacji radiowych w

Chinach.



Obecnie najpopularniejsze są następujące

internetowe stacje radiowe: HKGFM Chill

Out, HIT FM Radio China, 北北 903,

RTHK

Radio1, Love China Radio,

Radio

Foshan 94.6, RTHK 6 Puto, 北北

881,

HKGFM Awesome 80, RBC Beijing

Music.

RADIO W CHINACH



CRI, czyli Chińskie Radio

Międzynarodowe to jedna

strona

radia w Chińskiej Republice

Ludowej.

To takie narzędzie do

wysyłania informacji w kraj i świat.

Choć

w Polsce programy CRI

nadawane są od 1968 roku

jedynie niewielka grupa ludzi i to

raczej tych „zafiksowanych”

lub

mających konkretne interesy w

Chińskiej Republice Ludowej wie o

jego istnieniu.

Druga strona

RADIA W CHINACH



Drugą stroną radia w Chinach
są stacje internetowe. To
tutaj kwitnie wszystko to, co
mieści się pod pojęciem
pluralizmu.



Rząd nie ma możliwości totalnej
kontroli Internetu i sieci telefonii
komórkowej

Telewizja w Chinach



Telewizja w Chinach to ponad:



miliard telewidzów,



470 mln odbiorników telewizyjnych,



2 tys. stacji telewizyjnych,



60% wydatków na reklamę
ulokowanych w tym sektorze,

Telewizja w Chinach

Od kiedy można mówić o telewizji w

Chinach?



Pierwsza stacja telewizyjna w Chinach

Beijing Television,

rozpoczęła nadawanie

1 maja 1958 roku. Chińczycy nie musieli

czekać długo, w

przeciągu dwóch lat

powstało kilkadziesiąt stacji

w dużych

metropoliach.

W 1960 roku ZSRR

wycofało się z pomocy gospodarczej

dla Chin

, co miało swoje odbicie w

zamknięciu wielu stacji telewizyjnych

Telewizja w Chinach



Od 1970 roku można mówić o
ustabilizowaniu się rynku.

1 maja 1978

roku Beijing

Television przekształciła się w

China Central Television
(CCTV).

Telewizja w Chinach

Stacje telewizyjne w

Chinach

W 1994

roku na terytorium Chińskiej

Republiki Ludowej było ok.

700 stacji

telewizyjnych (wliczając państwową CCTV i

stacje: wojewódzkie, regionalne i lokalne).

Liczba ta wzrosła z kilkunastu w 1978 r.

do ok. 100 w 1980 i do ponad 2100 w

2005 roku.

W ostatnich latach nastąpił gwałtowny

wzrost liczby stacji regionalnych.

Telewizja w Chinach

Reklama a telewizja



Większość chińskich stacji, aby przeżyć

musi polegać

na przychodach z

reklam

. Warto zaznaczyć, że

reklama jest dzisiaj sposobem na

funkcjonowanie wielu stacji

telewizyjnych, co było niemożliwe do

1970 roku (w tym sektorze nie

funkcjonowała w związku z reformami

gospodarczymi przeprowadzanymi przez

państwo).



Wg dostępnych danych w 1998

roku ok. 4 miliardów dolarów

wydano na reklamy w chińskiej

telewizji.

Telewizja w Chinach



Największy na świecie producent

odbiorników telewizyjnych



Od 1978 do 1992 roku produkcja

telewizorów wzrosła ok. 55 razy,

czyniąc z Chin lidera wśród

największych na świecie producentów

telewizorów. W 2002 roku

wyprodukowano ok. 30.000.000

odbiorników (w 1988 roku – 25 mln),

obecnie mówi się już o liczbie

ponad 370 mln.

Telewizja w Chinach



Jak jest z oglądalnością TV w
Chińskiej Republice Ludowej?



Wg dostępnych danych szacuje się, że
oglądalność wynosi ok. 80% populacji,
w tym 83% ludności miejskiej i 33%
ludności wiejskiej. 



Telewizja stała się najważniejszym
medium w codziennym życiu. 

Około

54% osób ogląda codziennie
telewizję

.



Obecnie chińska telewizja ma
najliczniejszą grupę odbiorców –
ponad miliard telewidzów.

Telewizja w Chinach



CCTV – instytucją polityczną i
ideologicznym aparatem
rządowym

Telewizja w Chinach



China Central Television
(CCTV)  jest największą i
najpotężniejszą chińską publiczną
telewizją krajową.



To ona ustaliła stosunki handlowe
z ponad

250 telewizjami w 130

krajach.

Telewizja w Chinach



Jest to także jedna
z najważniejszych firm w
Chinach nadających wiadomości i
jedno z najbardziej
wpływowych chińskich mediów.
Zgodnie z najnowszymi trendami
otworzyła kanały specjalizacyjne : 



News Channel oraz kanał dla
dzieci w 2003 roku – Children’s
Channel i Music Channel w
2004 roku. Obecnie ma 19
kanałów.

Telewizja w Chinach

Zagraniczne kanały



Od początku 2000 roku mieszkańcy Chin mogą

wybierać zagraniczne kanały telewizyjne

BBC,

ESPN i Phoenix Chinese Chanel.



China Xinhua News Network (CNC)

wypuściła na rynek w języku angielskim

24 – godzinne pasmo wiadomości: CNC

World w lipcu 2010. 



70 procent treści wiadomości

międzynarodowych i 30 procent

dotyczących Chin.

Telewizja w Chinach

Rozrywka czy news?

China Xinhua News Network

Corporation

Telewizja w Chinach



Programy telewizyjne

w Chinach można podzielić na:



4 sekcje

: news- 15 procent



rozrywka – 50 procent



usługi – 10 procent



edukacja – 15 procent całego

czasu antenowego.

Telewizja w Chinach

Centrum mediów i kultury



Changsha

uważana jest za centrum

mediów i kultury w Chinach. 



Większość narodowych animacji i

programów telewizyjnych jest tam

produkowanych. 



Niezwykle popularny

amerykański Idol czy Super Girl

powstały właśnie tutaj w

Changsha

Telewizja w Chinach

Anteny satelitarne i kablowe



Użytkowania anten satelitarnych
oficjalnie zakazano w 1993 roku,
z wyjątkiem niektórych urzędów. 



Chińskie władze starają się
kontrolować rynek satelitarny i
kablowy,

wymagając od wszystkich

zagranicznych nadawców
używania jednego satelity,
państwowego

Sinosatu. 

Telewizja w Chinach



Jak zawsze znaleziono sposób na
obejście odgórnego zakazu.

Setki

milionów Chińczyków podłączyło
się do telewizji satelitarnej
poprzez kable oferowane przez
nielegalne firmy

(wg dostępnych

danych w 2006 r. było 139 milionów
abonentów telewizji kablowej).

Telewizja w Chinach



W sierpniu 2005 roku, Chiny
ogłosiły zamrożenie zezwoleń dla
zagranicznych nadawców
satelitarnych wejścia na rynek chiński.

Posunięcie to jako część większej
kampanii rządowej miało na celu
zdobycie większej kontroli nad
mediami i przemysłem zw. z
kulturą.

Telewizja w Chinach



Rupert Murdoch w Chinach



Potentat mediowy,

Rupert Murdoch

próbował podbić rynek chiński przez

Hong Kong

. Otrzymał uprawnienia

do nadawania programów

Star

poprzez system CCTV.

Kiedy

przejął kontrolę nad Star TV,

chińskie władze wyparły go z

rynku medialnego zakazując

odbierania zagranicznych

programów przez satelitę.

Telewizja w Chinach

Telewizja w Chińskiej Republice

Ludowej



Programy telewizyjne, tak jak i inne

mass media w Chińskiej Republice

Ludowej

są kontrolowane przez

państwo.

Cenzurą telewizji zajmuje

się SARFT,

czyli Państwowa

Administracja Radio, Filmu i

Telewizji

.

Telewizja w Chinach



Do jej zadań cenzury należy m.in.:  polityka

medialna, ustalanie treści programów i ich

tematów. Ze względu na fakt,

że telewizja

publiczna (obejmuje 1/3 rynku

) jest

instytucją polityczną i ideologicznym aparatem

państwowym, otwarta debata ideologiczna

jest zabroniona.



Meo Zedong

powiedział, że media

muszą być pod nadzorem partii i dla

partii jako jej „lojalne oczy, uszy i

język”.



Choć cenzura i kontrola telewizji jest silna

widać coraz większy pluralizm i

podejmowanie wielu tematów, które do

tej pory stanowiły tabu.

NARODZINY NOWOCZESNEJ PRASY



Rola chińskiej prasy zaczęła się zmieniać

w połowie XIX wieku, po przegranych

przez Państwo Środka

tzw. wojnach

opiumowych.

Najświatlejsi Chińczycy

uświadomili sobie wówczas, że

cesarstwo jest zacofane i musi się

reformować, aby dotrzymać kroku

zachodnim potęgom. U schyłku stulecia

wzorem dla zwolenników reform stała się

Japonia, która jako pierwsze państwo na

Dalekim Wschodzie wkroczyła na drogę

modernizacji i okcydentalizacji wraz

z tzw. restauracją Meiji w 1868 roku.

NARODZINY NOWOCZESNEJ PRASY



Wraz z rozwojem wydzielonych

zagranicznych osad handlowych (tzw.

koncesji), w Chinach pojawiły się wówczas

pierwsze zachodnie, obcojęzyczne gazety,

inspirując ewolucję dotychczasowych

chińskich wydawnictw.

Powstało także

wiele nowych chińskojęzycznych

tytułów, często pod patronatem

misjonarzy chrześcijańskich.



Wśród nich wyróżniał się szanghajski

dziennik

„Shen Bao“ ( 北北 ),

założony

przez brytyjskiego biznesmena i wydawany

w imponująco długim okresie do

1872 do

1949 roku.

NARODZINY NOWOCZESNEJ PRASY



Choć cesarskie

dibao

nazywa się często

„najdłużej trwającym przedsięwzięciem

wydawniczym na świecie”, to dopiero w

tym okresie zaczęły one przypominać

zachodnie gazety. Umieszczano w nich np.

tłumaczenia z europejskich tytułów.



U schyłku XIX wieku powstał ruch

reformatorski, zabiegający o

utworzenie monarchii konstytucyjnej.

Przełomowy dlań był okres tzw. stu dni

reform w 1895 roku,

kiedy to cesarz

Guangxu z pomocą Kang Youweia

próbowali wprowadzić w kraju szerzej

zakrojone zmiany.

NARODZINY NOWOCZESNEJ PRASY



Wydawana przez Kanga w latach 1895-

1896 gazeta „Wiadomości z Chin i

Zagranicy“ (

北北北北 )

była czymś pośrednim

pomiędzy tradycyjnym chińskim biuletynem

rządowym, a nowoczesną gazetą w

zachodnim rozumieniu.



Ukazywała się

co dwa dni

, a drukowano ją

ruchomą czcionką wykrawaną z drewna.

Wydania nie były numerowane i

kolportowano je bezpłatnie m.in.

wśród najwyższych urzędników. Na

łamach dyskutowano np. plany rozwoju

kolei w Chinach czy też

problem adaptacji

zachodniego kapitalizmu do miejscowych

warunków

.

NARODZINY NOWOCZESNEJ PRASY



Nowa epoka dla chińskiej prasy nastała
po utworzeniu Republiki Chińskiej,



1 stycznia 1912 roku. W ciągu dwóch
lat liczba gazet wzrosła do niemal

500,

a

ich łączny nakład

sięgnął 42 mln

egz.

Choć 1914 r. prezydent Yuan Shikai
przywrócił cenzurę, to prasa rozwijała
się nadal, w czym pomógł tzw. ruch
nowej kultury. Jego zwolennicy
postulowali odejście od martwego,
klasycznego języka chińskiego na rzecz

baihua,

języka potocznego

NARODZINY NOWOCZESNEJ PRASY



Edukacja i reformy językowe sprawiły, że

rynek prasowy zyskiwał nowych

czytelników, choć ciągle wisiało nad nim

widmo politycznej interwencji.



W latach 30.

wolne media stały jedną

z ofiar wojny domowej pomiędzy Partią

Narodową (Kuomintangiem) a

komunistami

.



Japończycy, którzy najechali Chiny w

1937 roku, wprowadzili własną

cenzurę

NARODZINY NOWOCZESNEJ PRASY



Choć okres republikański zakończył
się w Chinach dramatycznie, to udało
się wówczas zbudować fundamenty
nowoczesnej prasy. Rozwijało się
również kino, które począwszy od lat
30. stało się medium masowym.



Stolicą chińskiej kinematografii

był Szanghaj

RENMIN RIBAO

3.000.000 –
4.000.000 egz