Pielęgniarstwo neurologiczne
mgr Gabriela Pastucha
Pielęgniarstwo neurologiczne
Neurologia – nauki neurologiczne-
dział medycyny , którego
przedmiotem zainteresowania są
choroby układu nerwowego (mózg,
móżdżek, rdzeń kręgowy, nerwy
obwodowe, układ wegetatywny,
niektóre choroby mięśni, częściowo
nerwice), ich etiopatogeneza,
symptomatologia, rozpoznanie i
leczenie.
Choroby organiczne – anatomiczne
uszkodzenie tkanki nerwowej)
Choroby czynnościowe – zaburzenia
funkcji bez zmian anatomicznych.
Pielęgniarstwo neurologiczne
Hospitalizacje neurologiczne obejmują:
Oddziały neurologiczne z częścią
rehabilitacyjną
Pododdziały leczenia udarów, w tym
część z łóżkami intensywnego nadzoru
neurologicznego
Pododdziały wczesnej rehabilitacji
poudarowej
Pododddziały leczenia SM
Neurologię dziecięcą
Neurochirurgię
Inne – oddziały intensywnej opieki
medycznej, kardiologiczne, zakaźne,
leczenia nerwic, psychiatryczne,
ortopedii
Pielęgniarstwo neurologiczne
Specyfika opieki nad pacjentem z
chorobą neurologiczną wynika z
faktu:
Gwałtownej i trwałej zmiany
sytuacji zdrowotnej i
psychospołecznej chorego
prowadzącej do ograniczeń w
sferze rodzinnej, zawodowej,
towarzyskiej
Niepełnosprawności
Wzrostu poziomu lęku o zdrowie
Depresji
Zmian osobowości
Postępującego charakteru choroby
Postępującego charakteru choroby
Długotrwałego przebiegu procesu
Długotrwałego przebiegu procesu
leczenia
leczenia
i rehabilitacji, który wymaga
i rehabilitacji, który wymaga
wysiłku chorego
wysiłku chorego
i jego najbliższych
i jego najbliższych
Niechęci najbliższych do
Niechęci najbliższych do
zrozumienia chorego (nieznajomość
zrozumienia chorego (nieznajomość
istoty choroby) i trudności
istoty choroby) i trudności
adaptacyjnych do nowej sytuacji
adaptacyjnych do nowej sytuacji
Pielęgniarstwo neurologiczne
Proces kompleksowego leczenia
pacjenta neurologicznego wymaga
współpracy:
Lekarza
Pielęgniarki
Rehabilitanta
Logopedy
Psychologa klinicznego
Psychiatry
Pracownika socjalnego, terapeuta
zajęciowy
Rodziny / przyjaciół
Opiekuna duchowego
Pielęgniarstwo neurologiczne
Praca pielęgniarki w opiece nad
chorym neurologicznie opiera się
na modelach pielęgnowania:
F. Nightingale
V. Henderson
D. Orem
C. Roy
B. Neuman
innych
Pielęgniarstwo neurologiczne
Pielęgniarka przyjmując do oddziału
pacjenta z chorobą neurologiczną
powinna zwrócić uwagę na:
1. Stan przytomności
Świadomość – zdolność interaktywnego
przeżywania
doznań,świadomych
działań i przeżyć psychicznych
Przytomność
–
czysto
fizyczne
odbieranie i przekazywanie bodźców
przez komórki nerwowe
A. Prusiński “Świadomość jest
terminem zasadniczym i nadrzednym,
przytomność to zewnętrzny wykładnik
świadomości”
Pielęgniarstwo neurologiczne
Pielęgniarka przyjmując do oddziału pacjenta z chorobą
neurologiczną powinna zwrócić uwagę na (c.d.):
2. Postawę chorego:
chód chorego
napięcie mięśniowe
Zborność ruchów,ruchy mimowolne
niedowłady i porażenia
przykurcze
Pielęgniarstwo neurologiczne
Pielęgniarka przyjmując do oddziału pacjenta z chorobą
neurologiczną powinna zwrócić uwagę na (c.d.):
3.
Stan ogólny chorego:
samopoczucie, dolegliwości
wydolność poszczególnych układów
krążenia
oddechowy
pokarmowy
wydalniczy
stan skóry
Pielęgniarstwo neurologiczne
Pielęgniarka przyjmując do oddziału pacjenta z chorobą
neurologiczną powinna zwrócić uwagę na (c.d.):
4. stan narządów zmysłu – słuch,
wzrok
5. mowę i nastrój
6. stwierdzone schorzenia
W oparciu o zebrane informacje
pielęgniarka
określa
zapotrzebowanie chorego na opiekę
pielęgniarską
stosując
tzw.
kategoryzację, stawia diagnozę
pielęgniarską i prowadzi proces
pielęgnowania.
Pielęgniarstwo neurologiczne
Podsumowując:
Specyfika pracy na oddziale
neurologicznym wiąże się z wykonywaniem
działań pielęgnacyjnych, profilaktycznych nad
chorymi, u których doszło do uszkodzenia
układu nerwowego i wiążących się z tym
zaburzeń:
- świadomości – ilościowych, jakościowych,
- zaburzeń motoryki i koordynacji ruchowej
(niedowłady, porażenia, zaburzenia
równowagi),
- mowy – afazja; agnozja- zaburz. funkcji
poznawczych
- pamięci (amnezja, otępienia)
Pielęgniarstwo neurologiczne
●
zaburzeń funkcji zwieraczy – niemożność
oddawania lub utrzymania moczu i stolca,
●
zaburzeń podstawowych funkcji życiowych
(oddech, ciśnienie krwi, temperatura),
●
zaburzeń układu informacyjno-
poznawczego:
(parestezja – spaczone odczuwanie bodźców,
analgezja – stan niewrażliwości na bodźce
bólowe).
Pielęgniarstwo neurologiczne
Działania pielęgniarskie w opiece nad
pacjentem z neurologicznym:
●
- wspomaganie lub zastępowanie
zaburzonych funkcji organizmu,
●
- ochrona przed powikłaniami, będącymi
następstwem choroby i unieruchomienia
(odleżyny, zakażenia dróg moczowych,
zakrzepica żył głębokich),
●
- przygotowanie do samoopieki i życia
pacjenta ze zmienioną lub ograniczoną
wydolnością; edukacja prozdrowotna,
●
- aktywizowanie pacjenta + sprawowanie
funkcji psychoterapeutycznej.
Pielęgniarstwo neurologiczne
Powstająca w wyniku choroby
niepełnosprawność najsilniej narusza
równowagę emocjonalną pacjenta, osłabia jego
poczucie własnej wartości, uzależnia go od
pomocy innych osób.
Psychoterapia elementarna:
• terapeutyczna postawa w kontakcie i w
komunikowaniu, tworzenie właściwej
atmosfery, zdolność empatii.
Psychoterapia wspierająca:
• korekta niewłaściwych postaw pacjenta wobec
choroby i jej następstw poprzez: informację
(dot. trybu życia, planów dotyczących
diagnostyki, leczenia szpitalnego), korekta
postaw rodziny wobec zaistniałej nowej
sytuacji,
• wyjaśnianie – każde nowe zjawisko dotyczące
chorego,
• pomoc w samoakceptacji,
• rozmowa zgodna z zasadami aktywnego
słuchania.
Pielęgniarstwo neurologiczne
Rola pielęgniarki w aktywizacji
pacjenta:
- pomoc niepełnosprawnym w
podniesieniu poziomu samooceny
przez wskazanie na sprawności, które
utrzymują się mimo choroby i
dysfunkcji i mogą stanowić o
usamodzielnieniu się pacjenta,
- wsparcie emocjonalne,
- motywowanie do działań
rehabilitacyjnych i pracy nad sobą w
celu kształtowania zachowań
prozdrowotnych,
- informowanie o możliwości
zatrudnienia w zakładach pracy
chronionej,
- uczestnictwie w grupach samopomocy.