Państwowy Inspektorat
Ochrony Środowiska
Instytucja państwowa
Powołana na mocy rozporządzenia Rady
Ministrów w 1980 roku.
W roku 1991 na mocy "Ustawy o Państwowej
Inspekcji Ochrony Środowiska" powstała
jednolita, dwuinstancyjna instytucja ds. kontroli
i badania stanu środowiska, podległa
ministrowi właściwemu ds. środowiska.
Cele:
sprawowanie kontroli nad realizacją przepisów
dotyczących ochrony środowiska oraz
racjonalnym wykorzystaniem zasobów
przyrody.
Realizacją zadań inspekcji zajmował
się:
Główny Inspektorat Ochrony
Środowiska i 49 Wojewódzkich
Inspektoratów Ochrony Środowiska.
Od lipca 1998 po zmianie nazwy na:
Inspekcja Ochrony Środowiska.
Jednocześnie liczba Wojewódzkich
Inspektoratów Ochrony Środowiska
została zmniejszona do 16 w nowych
województwach.
Zadania Państwowego Inspektoratu
Ochrony Środowiska
organizowanie i koordynowanie monitoringu środowiska,
prowadzenie badań jakości środowiska, obserwacji i
oceny jego stanu oraz zachodzących w nim zmian,
kontrola eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących
środowisko przed zanieczyszczeniem,
współdziałanie w zakresie ochrony środowiska z innymi
organami kontrolnymi, organami ścigania i wymiaru
sprawiedliwości oraz organami administracji państwowej
i rządowej, samorządu terytorialnego i obrony cywilnej, a
także organizacjami społecznymi i opiekunami
społecznymi,
kontrola przestrzegania przepisów o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi
odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie
depozytowej,
Zadania Państwowego Inspektoratu
Ochrony Środowiska cd.
nadzór i kontrola w zakresie postępowania z
substancjami kontrolowanymi oraz z produktami,
urządzeniami i instalacjami zawierającymi te
substancje,
kontrola przestrzegania przepisów i uzyskanych na ich
podstawie zezwoleń, z wyłączeniem kontroli
laboratoryjnej, w zakresie postępowania z
organizmami genetycznie zmodyfikowanymi,
kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu,
podlegających ocenie zgodności, w zakresie spełniania
przez nie zasadniczych wymagań dotyczących
ochrony środowiska, określonych w przepisach
odrębnych,
kontrola przestrzegania przepisów o recyklingu
pojazdów wycofanych z eksploatacji.
MONITORING
MONITORING
ŚRODOWISKA
ŚRODOWISKA
Państwowy monitoring
środowiska
jest systemem:
pomiarów, ocen i prognoz stanu
środowiska
gromadzenia, przetwarzania i
rozpowszechniania informacji o
środowisku.
Minister Środowiska:
Maciej Nowicki
Główny Inspektor Ochrony
Środowiska
Andrzej Jagusiewicz
Zadania PMŚ:
wykonywanie badań wskaźników charakteryzujących poszczególne
elementy środowiska,
prowadzenie obserwacji elementów przyrodniczych,
gromadzenie i analizę wyników badań i obserwacji,
ocenę stanu i trendów zmian jakości poszczególnych elementów
środowiska w oparciu o ustalone kryteria,
identyfikację obszarów przekroczeń standardów jakości środowiska,
analizy przyczynowo-skutkowe,
opracowywanie
zestawień,
raportów,
komunikatów
i
ich
udostępnianie w formie drukowanej lub zapisu elektronicznego, w
tym za pomocą internetu.
Odory z ferm
A.
Gazy:
amoniak
siarkowodór
B.
Sposoby na ograniczenie „uciążliwych zapachów”:
preparaty chemiczne/mineralne/mikrobio
odpowiedni mikroklimat w pomieszczeniach inwentarskich
odpowiednia jakość ściółki
zastosowanie promieniowania UV
wentylacja z recyrkulacją powietrza
zastosowanie biofiltrów
kontrola ubytków wody
pasza o zredukowanej ilości białka
CZYSTE ŚRODOWISKO =
ZDROWIE ZWIERZĄT
I LUDZI!!!
ISO
International Organization for
Standardization
Międzynarodowa Organizacja
Normalizacyjna
• System zarządzania środowiskowego
według normy ISO 14001 (polskie
wydanie PN-EN ISO 9001: 1998)
opiera się na zasadniczych
elementach koncepcji Total Quality
Management (TQM). Norma ta ustala
metody zarządzania, a nie ich wynik.
Nie jest to norma dla stanu
środowiska czy poziomu emisji. Jest
to norma z dziedziny zarządzania.
I. Normy dotyczące systemu zarządzania środowiskowego
• ISO 14001:1996 „Systemy zarządzania środowiskowego.
Specyfikacja i wytyczne stosowania.”
• ISO 14004:1996 „Systemy zarządzania środowiskowego. Ogólne
wytyczne dotyczące zasad, systemów i technik wspomagających”.
II. Normy dotyczące auditów środowiskowych
• ISO 14010:1996 „Wytyczne do auditowania środowiskowego.
Zasady ogólne”.
• ISO 14011:1996 „Wytyczne do auditowania środowiskowego.
Procedury auditu. Auditowanie systemu zarządzania
środowiskowego”.
• ISO 14012:1996 „Wytyczne do auditowania środowiskowego.
Kryteria kwalifikowania auditorów środowiskowych”.
III. Normy dotyczące eko-etykietowania
• ISO 14020:1998 „Etykiety i deklaracje środowiskowe. Ogólne
zasady”.
• ISO 14021:1999 „Etykiety i deklaracje środowiskowe. Deklaracje
środowiskowe (Rodzaj II etykietowania środowiskowego.)”.
• ISO 14024:1999 „Etykiety i deklaracje środowiskowe. Rodzaj I
etykietowania środowiskowego. Zasady i procedury.”
• ISO/TR14025:2000 „Etykiety i deklaracje środowiskowe. Rodzaj
III deklaracji środowiskowych”.
IV. Normy dotyczące oceny efektywności działań środowiskowych
• ISO 14015:2000 „Zarządzanie środowiskowe. Ocena środowiskowa
lokalizacji organizacji”.
• ISO 14031:1999 „Zarządzanie środowiskowe Ocena efektów
działalności środowiskowej. Wytyczne.”
• ISO 14032:1999 „Zarządzanie środowiskowe. Przykłady oceny efektów
działalności środowiskowej (EPE)”.
V. Normy dotyczące analizy cyklu życia
• ISO 14040:1997 „Zarządzanie środowiskowe. Ocena cyklu życia.
Zasady i struktura”
• ISO 14041:1998 „Zarządzanie środowiskowe. Ocena cyklu życia.
Określenie celu i zakresu oraz analiza zbioru danych.”
• ISO 14042:2000 „Zarządzanie środowiskowe. Ocena cyklu życia.
Ocena wpływu cyklu życia.”
• ISO 14043:2000 „Zarządzanie środowiskowe. Ocena cyklu życia.
Interpretacja cyklu życia.”
• ISO/TR14048:1999 „Zarządzanie środowiskowe. Ocena cyklu życia”.
• ISO/TR14049:2000 „Zarządzanie środowiskowe. Ocena cyklu życia.
Przykłady stosowania ISO 14041 do określenia celu i zakresu oraz
analizy zbioru danych.”
VI. Normy dotyczące terminologii
• ISO 14050:1998 „Zarządzanie środowiskowe. Terminy i definicje.
Zmiana 1”
DAM 1.
Podstawowym założeniem zarządzania
środowiskowego jest:
Poprawa relacji między skutkami
działalności człowieka a środowiskiem.
Zachowanie w nim równowagi wymaga
jednolitego zarządzania dostępem do
zasobów środowiskowych,
Eliminacji negatywnych efektów
działalności gospodarczej
Racjonalne użytkowanie zasobów
naturalnych.
Strategia zarządzania środowiskowego
opiera się na takich najważniejszych
elementach jak:
zapobieganie powstawaniu
odpadów,
redukcja ilości odpadów u źródła,
ograniczenie zanieczyszczeń,
zagospodarowanie odpadów.
Co daje ISO
poprawę wizerunku organizacji,
poprawę wiarygodności organizacji,
pozyskiwanie nowych klientów,
zwiększenie udziału w rynku,
minimalizowanie opłat oraz eliminację kar
z tytułu korzystania ze środowiska,
łatwiejszy dostęp do kredytów bankowych,
zapobieganie stratom.