„

„

Nauczanie jako system

Nauczanie jako system

komunikacji

komunikacji

dydaktycznej”

dydaktycznej”

Mariusz Siwek

Paweł Kosiński

Bartek Franica

Nauczanie

Nauczanie

•

Jest to proces, który polega na

Jest to proces, który polega na

spotkaniu się nauczającego z

spotkaniu się nauczającego z

uczącym się w celu

uczącym się w celu

wprowadzenia zamierzonych

wprowadzenia zamierzonych

zmian w umysłowej,

zmian w umysłowej,

emocjonalnej i

emocjonalnej i

psychomotorycznej sferze

psychomotorycznej sferze

ucznia.

ucznia.

Sprawność

Sprawność

nauczania

nauczania

•

Sprawność nauczania zależy od:

Sprawność nauczania zależy od:

–

ucznia

ucznia

(predyspozycje)

(predyspozycje)

–

nauczyciela

nauczyciela

(talent, wiedza)

(talent, wiedza)

–

wzajemnego zrozumienia

wzajemnego zrozumienia

Komunikacja

Komunikacja

•

Jest próbą określenia zjawisk

Jest próbą określenia zjawisk

towarzyszących porozumiewaniu

towarzyszących porozumiewaniu

się nauczyciela z uczniem.

się nauczyciela z uczniem.

Komunikacja

Komunikacja

•

„

„

przez komunikacje należy rozumieć

przez komunikacje należy rozumieć

przenoszenie

przenoszenie

wiadomości ,przekazów,wypowiedzi,

wiadomości ,przekazów,wypowiedzi,

informacji i

informacji i

tym podobnych,za pomocą znaków między

tym podobnych,za pomocą znaków między

Nadawcą

Nadawcą

(komunikatorem) a

(komunikatorem) a

Odbiorcą

Odbiorcą

(adresatem)

(adresatem)

w którym oba systemy mogą być urządzeniami

w którym oba systemy mogą być urządzeniami

technicznymi bądź żywymi organizmami”

technicznymi bądź żywymi organizmami”

Systemy komunikacji

Systemy komunikacji

•

Związki komunikacyjne między nadawcą a

Związki komunikacyjne między nadawcą a

odbiorcą tworzą systemy komunikacyjne, w

odbiorcą tworzą systemy komunikacyjne, w

których można wyróżnić następujące elementy:

których można wyróżnić następujące elementy:

•

Nadawca

Nadawca

(jego wypowiedź zawiera określoną

(jego wypowiedź zawiera określoną

intencje)

intencje)

•

Kod

Kod

(zbiór znaków,niezbędny dla realizacji)

(zbiór znaków,niezbędny dla realizacji)

•

Nośniki

Nośniki

(energ.,mater) znaków sygnały

(energ.,mater) znaków sygnały

umozliwiające pokonanie czasoprzestrzeni

umozliwiające pokonanie czasoprzestrzeni

między nadawcą i odbiorcą

między nadawcą i odbiorcą

•

Odbiorca

Odbiorca

(potrafi dekodować przesłaną

(potrafi dekodować przesłaną

informację oraz odpowiednio ja zinterpretować)

informację oraz odpowiednio ja zinterpretować)

Systemy komunikacji

Systemy komunikacji

•

Schemat komunikacji między ludźmi

Schemat komunikacji między ludźmi

NADAWCA

NADAWCA

Intencja

Intencja

wypowiedzi

wypowiedzi

ZBIÓR

ZBIÓR

ZNAKÓW

ZNAKÓW

kod

kod

SYGNAŁ

SYGNAŁ

Nośnik znaków

Nośnik znaków

ODBIORCA

ODBIORCA

(dekoder)

(dekoder)

interpretacja

interpretacja

wypowiedzi

wypowiedzi

Komunikacja

Komunikacja

•

W komunikacji międzyludzkiej

W komunikacji międzyludzkiej

najważniejszym systemem znaków jest

najważniejszym systemem znaków jest

mowa

mowa

.

.

Stwarza ona ogromne możliwości

Stwarza ona ogromne możliwości

komunikowania się w wielu zakresach

komunikowania się w wielu zakresach

działań i zachowań człowieka. W czasie

działań i zachowań człowieka. W czasie

lekcji wf nauczyciel głownie komunikuje się

lekcji wf nauczyciel głownie komunikuje się

ze swoimi uczniami poprzez mowę.

ze swoimi uczniami poprzez mowę.

Umiejętność sprawnego posługiwania się

Umiejętność sprawnego posługiwania się

mową jest niezbędna do organizacji lekcji,

mową jest niezbędna do organizacji lekcji,

utrzymania dyscypliny, a przede wszystkim

utrzymania dyscypliny, a przede wszystkim

niezbędnym elementem przy nauczaniu

niezbędnym elementem przy nauczaniu

czynności ruchowych

czynności ruchowych

Rodzaje komunikacji

Rodzaje komunikacji

dydaktycznej

dydaktycznej

•

1.

1.

Intrapersonalna

Intrapersonalna

•

2.

2.

Interpersonalna

Interpersonalna

•

3.

3.

Grupową

Grupową

•

4.

4.

Kategorialną

Kategorialną

•

5.

5.

Masową

Masową

Komunikacja

Komunikacja

intrapersonalna

intrapersonalna

•

Obserwujemy ją w czasie „rozmowy

Obserwujemy ją w czasie „rozmowy

ze sobą”. Człowiek jest jednocześnie

ze sobą”. Człowiek jest jednocześnie

nadawcą i odbiorcą. System ten

nadawcą i odbiorcą. System ten

obserwujemy np. W czasie

obserwujemy np. W czasie

„mowy

„mowy

wewnętrznej”

wewnętrznej”

w różnych sytuacjach

w różnych sytuacjach

sportowych

sportowych

Komunikacja

Komunikacja

interpersonalna

interpersonalna

•

Role

Role

nadawcy

nadawcy

i

i

odbiorcy

odbiorcy

są

są

wyraźnie podzielone, choć

wyraźnie podzielone, choć

bywają alternatywne, bo w

bywają alternatywne, bo w

każdej chwili może dojść do

każdej chwili może dojść do

zmiany ról. Dzieje się tak

zmiany ról. Dzieje się tak

najczęściej podczas swobodnej

najczęściej podczas swobodnej

rozmowy, gdy nauczyciel

rozmowy, gdy nauczyciel

dopuszcza ucznia do głosu.

dopuszcza ucznia do głosu.

Komunikacja grupowa

Komunikacja grupowa

•

Mamy z nią do czynienia

Mamy z nią do czynienia

wówczas gdy istnieje

wówczas gdy istnieje

grupa

grupa

.

.

Występuje wówczas , kiedy jakiś

Występuje wówczas , kiedy jakiś

zespół działa wspólnie i próbuje

zespół działa wspólnie i próbuje

porozumieć się z innym zespołem

porozumieć się z innym zespołem

. Ma ona miejsce np. w trakcie

. Ma ona miejsce np. w trakcie

gier zespołowych.

gier zespołowych.

Komunikacja kategorialna

Komunikacja kategorialna

•

To sposób porozumiewania się

To sposób porozumiewania się

na zasadzie wykorzystywanej

na zasadzie wykorzystywanej

między centralą i taksówkarzem

między centralą i taksówkarzem

w radio-taxi.

w radio-taxi.

Komunikacja masowa

Komunikacja masowa

•

Przykładem komunikacji

Przykładem komunikacji

masowej jest

masowej jest

telewizja

telewizja

.

.

Charakterystyczne jest to, że

Charakterystyczne jest to, że

ani nadawcy, ani odbiorcy nie

ani nadawcy, ani odbiorcy nie

znają się bezpośrednio i nie

znają się bezpośrednio i nie

kontaktują, choć nadawcy pragną

kontaktują, choć nadawcy pragną

w różny sposób zdobyć możliwie

w różny sposób zdobyć możliwie

dużo informacji o odbiorcach

dużo informacji o odbiorcach

Formy komunikacji

Formy komunikacji

dydaktycznej

dydaktycznej

•

Jednokierunkowa

Jednokierunkowa

•

Dwukierunkowa

Dwukierunkowa

•

Wielokierunkowa

Wielokierunkowa

Komunikacja

Komunikacja

jednokierunkowa

jednokierunkowa

( monodyrekcyjna)

( monodyrekcyjna)

•

W swej klasycznej postaci

W swej klasycznej postaci

zachowała się w formie wykładu.

zachowała się w formie wykładu.

•

Educator jest

Educator jest

wyłacznie

wyłacznie

nadawcą

nadawcą

, a educandus biernym

, a educandus biernym

odbiorcą

odbiorcą

informacji

informacji

Komunikacja

Komunikacja

jednokierunkowa

jednokierunkowa

NAUCZYCIEL

NAUCZYCIEL

UCZEŃ

UCZEŃ

Komunikacja

Komunikacja

dwukierunkowa

dwukierunkowa

(bidyrekcjonalna)

(bidyrekcjonalna)

•

Nauczyciel i uczeń stale

Nauczyciel i uczeń stale

zmieniają

zmieniają

się

się

swoimi rolami.

swoimi rolami.

•

Nauczyciel przekazuje informację

Nauczyciel przekazuje informację

uczniowi a uczeń nauczycielowi.

uczniowi a uczeń nauczycielowi.

Występuje tu tzw. zasada

Występuje tu tzw. zasada

sprzężenia zwrotnego. Taką formę

sprzężenia zwrotnego. Taką formę

określa się jako

określa się jako

„nauczanie-

„nauczanie-

uczenie się”

uczenie się”

Komunikacja

Komunikacja

dwukierunkowa

dwukierunkowa

nauczyciel

nauczyciel

uczeń

uczeń

Komunikacja

Komunikacja

wielokierunkowa

wielokierunkowa

•

„

„

Nie dotyczy tylko komunikacji

Nie dotyczy tylko komunikacji

jednego nauczyciela z wieloma

jednego nauczyciela z wieloma

uczniami, ale jej przebieg

uczniami, ale jej przebieg

charakteryzuje zarazem

charakteryzuje zarazem

komunikacja pomiędzy

komunikacja pomiędzy

poszczególnymi uczniami”

poszczególnymi uczniami”

Lindgren

Lindgren

Komunikacja

Komunikacja

wielokierunkowa

wielokierunkowa

uczeń

uczeń

uczeń

uczeń

uczeń

uczeń

uczeń

uczeń

nauczyciel

nauczyciel

Asymetria komunikacji

Asymetria komunikacji

dydaktycznej

dydaktycznej

•

Nauczyciel podczas komunikacji pełni

Nauczyciel podczas komunikacji pełni

rolę dominującą.

rolę dominującą.

Wg.

Wg.

Misiewicza

Misiewicza

„występuje

„występuje

dysproporcja w inicjowaniu interakcji

dysproporcja w inicjowaniu interakcji

pomiędzy uczniami a nauczycielem i ich

pomiędzy uczniami a nauczycielem i ich

podtrzymywaniu”.

podtrzymywaniu”.

Wg.

Wg.

Janowskiego

Janowskiego

około 2/3 czasu

około 2/3 czasu

lekcji nauczyciel mówi do uczniów, a

lekcji nauczyciel mówi do uczniów, a

tylko 1/3 czasu uczniowie do nauczyciela.

tylko 1/3 czasu uczniowie do nauczyciela.

Asymetria komunikacji

Asymetria komunikacji

dydaktycznej

dydaktycznej

nauczyciel

nauczyciel

uczeń

uczeń

Nauczycielskie style

Nauczycielskie style

komunikowania

komunikowania

•

Ogromny wpływ na sprawną

Ogromny wpływ na sprawną

komunikację dydaktyczną ma

komunikację dydaktyczną ma

prezentowany przez nauczycieli:

prezentowany przez nauczycieli:

STYL KOMUNIKOWANIA

STYL KOMUNIKOWANIA

-

-

to pewien zespół cech, jak np.

to pewien zespół cech, jak np.

dynamika wypowiedzi,

dynamika wypowiedzi,

gestykulacja, mimika, cechy

gestykulacja, mimika, cechy

wokalizujące, które charakteryzują

wokalizujące, które charakteryzują

nauczyciela

nauczyciela

Nauczycielskie style

Nauczycielskie style

komunikowania

komunikowania

•

Styl

Styl

instrumentalny

instrumentalny

(zadaniowy)

(zadaniowy)

•

Styl

Styl

egocentryczny

egocentryczny

•

Styl

Styl

allocentryczny

allocentryczny

wg. Świętochowskiego

wg. Świętochowskiego

Styl instrumentalny

Styl instrumentalny

(zadaniowy)

(zadaniowy)

•

Komunikaty skoncentrowane są

Komunikaty skoncentrowane są

na przedmiocie, a partnerzy

na przedmiocie, a partnerzy

obustronnie wymieniają

obustronnie wymieniają

argumenty i dążą do uzgodnienia

argumenty i dążą do uzgodnienia

stanowisk. Styl ten można

stanowisk. Styl ten można

nazwać

nazwać

zadaniowym, bowiem

zadaniowym, bowiem

służy on do rozwiązywania zadań

służy on do rozwiązywania zadań

czy problemów.

czy problemów.

Styl instrumentalny

Styl instrumentalny

(zadaniowy)

(zadaniowy)

PRZEDMIOT

PRZEDMIOT

EDUCANDUS

EDUCANDUS

EDUCATOR

EDUCATOR

Styl egocentryczny

Styl egocentryczny

•

Przejawia się koncentracją wokół

Przejawia się koncentracją wokół

osoby nadawcy, który nie słucha

osoby nadawcy, który nie słucha

odbiorcy, nie reaguje na jego

odbiorcy, nie reaguje na jego

wypowiedzi, narzuca mu swoje

wypowiedzi, narzuca mu swoje

poglądy, sam często ustala

poglądy, sam często ustala

moment rozpoczęcia i

moment rozpoczęcia i

zakończenia rozmowy.

zakończenia rozmowy.

Styl egocentryczny

Styl egocentryczny

EDUCANDUS

EDUCANDUS

(odbiorca)

(odbiorca)

EDUCATOR

EDUCATOR

(nadawca)

(nadawca)

Styl allocentryczny

Styl allocentryczny

•

Mamy z nim do czynienia , kiedy

Mamy z nim do czynienia , kiedy

nadawca łatwo poddaje się

nadawca łatwo poddaje się

sugestiom odbiorcy, chętniej

sugestiom odbiorcy, chętniej

słucha niż mówi i dostosowuje

słucha niż mówi i dostosowuje

swe wypowiedzi do potrzeb

swe wypowiedzi do potrzeb

odbiorcy.

odbiorcy.

Styl allocentryczny

Styl allocentryczny

EDUCANDUS

EDUCANDUS

(odbiorca)

(odbiorca)

EDUCATOR

EDUCATOR

(nadawca)

(nadawca)

Sposoby przekazywania

Sposoby przekazywania

informacji

informacji

•

Słowny

Słowny

(werbalny)

(werbalny)

•

Wizualny

Wizualny

(wzrokowy)

(wzrokowy)

•

Kinestetyczny

Kinestetyczny

(czuciowy)

(czuciowy)

•

Prawidłowa komunikacja

Prawidłowa komunikacja

powinna składać się z

powinna składać się z

przekazu

przekazu

słownego, wizualnego i

słownego, wizualnego i

czuciowego.

czuciowego.

•

Jest to konieczne do powstania

Jest to konieczne do powstania

pełnego wyobrażenia

pełnego wyobrażenia

motorycznego danej czynności

motorycznego danej czynności

ruchowej.

ruchowej.

Przekaz słowny

Przekaz słowny

(werbalny)

(werbalny)

Przekaz słowny (werbalny)

Przekaz słowny (werbalny)

•

Uczenie się u człowieka przebiega

Uczenie się u człowieka przebiega

głównie na poziomie werbalnym i

głównie na poziomie werbalnym i

za pomocą języka”

za pomocą języka”

Linhart

Linhart

•

„

„

Mowa jest i pozostaje, mimo

Mowa jest i pozostaje, mimo

demonstrowania, mimo środków

demonstrowania, mimo środków

audiowizualnych i nowoczesnych

audiowizualnych i nowoczesnych

środków informacji najważniejszym

środków informacji najważniejszym

instrumentem nauczyciela”.

instrumentem nauczyciela”.

Meinel i

Meinel i

Schnabel

Schnabel

Kryteria sprawnego przekazu

Kryteria sprawnego przekazu

informacji

informacji

KRYTERIUM

KRYTERIUM

SEMANTYCZNE

SEMANTYCZNE

SYNTAKTYCZNE

SYNTAKTYCZNE

PRAGMATYCZNE

PRAGMATYCZNE

Kryterium SEMANTYCZNE

Kryterium SEMANTYCZNE

•

Dotyczy sensu, znaczenia znaków

Dotyczy sensu, znaczenia znaków

używanych do porozumiewania się, a

używanych do porozumiewania się, a

szczególnie znaczenia słów.

szczególnie znaczenia słów.

•

Uczniowie powinni rozumieć słowa

Uczniowie powinni rozumieć słowa

nauczyciela i potrafić odtworzyć

nauczyciela i potrafić odtworzyć

informację słowną ruchem. ( np.„ramiona

informację słowną ruchem. ( np.„ramiona

w bok”)

w bok”)

Kryterium SYNTAKTYCZNE

Kryterium SYNTAKTYCZNE

•

Z grec.

Z grec.

„syntaksis”

„syntaksis”

oznacza

oznacza

porządek, szyk. W odniesieniu do

porządek, szyk. W odniesieniu do

języka znaczy tyle, co składnia czy

języka znaczy tyle, co składnia czy

zbiór reguł.

zbiór reguł.

•

Kryterium będzie spełnione, gdy

Kryterium będzie spełnione, gdy

budowa zdania będzie zbliżona do

budowa zdania będzie zbliżona do

struktury czynności ruchowej!!!

struktury czynności ruchowej!!!

Kryterium SYNTAKTYCZNE

Kryterium SYNTAKTYCZNE

•

Najprostszym sposobem

Najprostszym sposobem

kodowania ruchów w słowa jest

kodowania ruchów w słowa jest

przyporządkowanie kolejnym

przyporządkowanie kolejnym

sekwencjom czynności ruchowej

sekwencjom czynności ruchowej

innej litery alfabetu. Z liter

innej litery alfabetu. Z liter

można ułożyć komunikat słowny

można ułożyć komunikat słowny

danej czynności ruch.

danej czynności ruch.

Kryterium PRAGMATYCZNE

Kryterium PRAGMATYCZNE

•

Związane jest z

Związane jest z

możliwościami ucznia

możliwościami ucznia

wykonywania określonych poleceń

wykonywania określonych poleceń

słownych. (dane polecenie musi być

słownych. (dane polecenie musi być

możliwe do wykonania)

możliwe do wykonania)

•

Trzeba wziąć pod uwagę czy dany

Trzeba wziąć pod uwagę czy dany

ruch jest w ogóle anatomicznie

ruch jest w ogóle anatomicznie

możliwy

możliwy

do wykonania

do wykonania

.(„skręć nogę w kolanie”)

.(„skręć nogę w kolanie”)

•

Nie należy zapominać, aby wziąć pod

Nie należy zapominać, aby wziąć pod

uwagę

uwagę

aktualne możliwości ruchowe

aktualne możliwości ruchowe

uczniów (np. ruchomość w stawach)

uczniów (np. ruchomość w stawach)

Metody dydaktyczne przekazu

Metody dydaktyczne przekazu

słownego

słownego

•

Instruktaż

Instruktaż

(słowne podanie charakterystyki zadania występujące

(słowne podanie charakterystyki zadania występujące

przed realizacją czynności motorycznej)

przed realizacją czynności motorycznej)

•

Instruktaż audiowizualny

Instruktaż audiowizualny

(forma złożona z opisu w czasie

(forma złożona z opisu w czasie

demonstracji ruchu)

demonstracji ruchu)

•

Komentarz towarzyszący

Komentarz towarzyszący

(forma dodatkowych wyjaśnień

(forma dodatkowych wyjaśnień

podczas realizacji czynności ruchowej)

podczas realizacji czynności ruchowej)

•

Instrukcja werbalna

Instrukcja werbalna

(stosowana przed wykonaniem czynności

(stosowana przed wykonaniem czynności

ruchowej oraz w czasie jej trwania)

ruchowej oraz w czasie jej trwania)

•

Komentarz

Komentarz i

dyskusja

dyskusja

(dodatkowy przekaz informacji po

(dodatkowy przekaz informacji po

zrealizowaniu zadania ruchowego)

zrealizowaniu zadania ruchowego)

Prawidłowy opis słowny

Prawidłowy opis słowny

•

Spełnia kryteria: semantyczne, syntaktyczne,

Spełnia kryteria: semantyczne, syntaktyczne,

pragmatyczne.

pragmatyczne.

•

Rozpoczynamy od podania nazwy ćw. a później jego

Rozpoczynamy od podania nazwy ćw. a później jego

opisu.

opisu.

•

Barwny, obrazowy pełen interesujących porównań.

Barwny, obrazowy pełen interesujących porównań.

•

Używamy tylko słów niezbędnych, unikamy gadulstwa.

Używamy tylko słów niezbędnych, unikamy gadulstwa.

•

Słowo powinno odnosić się do konkretów, a nie

Słowo powinno odnosić się do konkretów, a nie

abstrakcji.

abstrakcji.

Przekaz informacji

Przekaz informacji

wzrokowej

wzrokowej

Przekaz informacji

Przekaz informacji

wzrokowej

wzrokowej

•

Jednym z nośników informacji jest

Jednym z nośników informacji jest

obraz.

obraz.

•

Bodźce z zewnątrz odbierane są poprzez

Bodźce z zewnątrz odbierane są poprzez

receptory. Receptory wzrokowe należą do

receptory. Receptory wzrokowe należą do

telereceptorów. Informacje wzrokowe są

telereceptorów. Informacje wzrokowe są

chętnie wykorzystywane przez dzieci w

chętnie wykorzystywane przez dzieci w

uczeniu się czynności ruchowych. W

uczeniu się czynności ruchowych. W

miarę upływu lat zaczyna dominować

miarę upływu lat zaczyna dominować

przekaz słowny.

przekaz słowny.

Funkcje pokazu

Funkcje pokazu

•

MOTYWYJĄCA

MOTYWYJĄCA

- Czynność ruchowa

- Czynność ruchowa

wykonywana jest z dużą perfekcją

wykonywana jest z dużą perfekcją

przez znakomitego sportowca, ma

przez znakomitego sportowca, ma

nie wielkie znaczenie dla

nie wielkie znaczenie dla

opanowania tej czynności. Silnie

opanowania tej czynności. Silnie

oddziaływuje emocjonalnie. Uczeń

oddziaływuje emocjonalnie. Uczeń

pragnie wykonać tę czynność ale

pragnie wykonać tę czynność ale

nie wie w jaki sposób ją opanować.

nie wie w jaki sposób ją opanować.

Funkcje pokazu

Funkcje pokazu

•

DYDAKTYCZNA

DYDAKTYCZNA

- Służy powstaniu

- Służy powstaniu

wyobrażenia czynności ruchowej

wyobrażenia czynności ruchowej

a co się z tym wiąże tworzeniu

a co się z tym wiąże tworzeniu

umysłowego programu jej

umysłowego programu jej

wykonania.

wykonania.

Prawidłowy pokaz

Prawidłowy pokaz

•

Czynność powinna być zademonstrowana w kilku płaszczyznach

Czynność powinna być zademonstrowana w kilku płaszczyznach

•

Pokaz powinien być poprzedzony słowem

Pokaz powinien być poprzedzony słowem

•

Należy stosować wzmocnienie słowne podczas pokazu

Należy stosować wzmocnienie słowne podczas pokazu

•

Pokaz powinien wyjaśniać strukturę czynności, jak i zasady jej działania

Pokaz powinien wyjaśniać strukturę czynności, jak i zasady jej działania

•

Wyjaśnienie informacji w możliwie długim czasie

Wyjaśnienie informacji w możliwie długim czasie

•

Pokazana czynność powinna charakteryzować się właściwą organizacją

Pokazana czynność powinna charakteryzować się właściwą organizacją

materiału (sekwencje sensomotoryczne, podstawowe punkty oparcia)

materiału (sekwencje sensomotoryczne, podstawowe punkty oparcia)

•

W terenie należy wziąć pod uwagę warunki naturalne, atmosferyczne

W terenie należy wziąć pod uwagę warunki naturalne, atmosferyczne

(wiatr, śnieg, deszcz, słońce, nachylenie terenu itp)

(wiatr, śnieg, deszcz, słońce, nachylenie terenu itp)

•

Dostosowany do możliwości psychofizycznych uczniów

Dostosowany do możliwości psychofizycznych uczniów

Formy pokazu

Formy pokazu

Demonstracj
a

Plansz
e

Tablice

Video

TV

Inne

Przekaz informacji

Przekaz informacji

czuciowej

czuciowej

Przekaz informacji

Przekaz informacji

czuciowej

czuciowej

•

Informacja czuciowa jest

Informacja czuciowa jest

odbierana poprzez receptory

odbierana poprzez receptory

czucia głębokiego tzw.

czucia głębokiego tzw.

propioreceotory

propioreceotory

znajdujące się w

znajdujące się w

mięśniach oraz

mięśniach oraz

eksteroreceptory

eksteroreceptory

znajdujące się w skórze

znajdujące się w skórze

Przekaz informacji

Przekaz informacji

czuciowej

czuciowej

•

dokonuje się przez próby działania. To, czego nie

dokonuje się przez próby działania. To, czego nie

przekazaliśmy uczniowi słowem i obrazem musi

przekazaliśmy uczniowi słowem i obrazem musi

uzupełnić działanie praktyczne ucznia.

uzupełnić działanie praktyczne ucznia.

Odczuwanie

Odczuwanie

ruchu jest tak samo ważne jak jego widzenie i

ruchu jest tak samo ważne jak jego widzenie i

nazywanie słowem!!!

nazywanie słowem!!!

•

Dobrane ćwiczenia dostarczają uczącemu się informacji

Dobrane ćwiczenia dostarczają uczącemu się informacji

o niezbędnej sile czy zakresie ruchów oraz o zmianach

o niezbędnej sile czy zakresie ruchów oraz o zmianach

kątów w stawach, o napięciu bądź rozluźnianiu mięśni,

kątów w stawach, o napięciu bądź rozluźnianiu mięśni,

o rozmieszczeniu kończyn w przestrzeni.

o rozmieszczeniu kończyn w przestrzeni.

Przekaz informacji

Przekaz informacji

czuciowej

czuciowej

•

Wyłączenie jednego z analizatorów

Wyłączenie jednego z analizatorów

uczula inne. Dobre jest stosowanie

uczula inne. Dobre jest stosowanie

„ćwiczenia w ciemno”

„ćwiczenia w ciemno”

(wykonywanie

(wykonywanie

czynności ruchowych z zamkniętymi

czynności ruchowych z zamkniętymi

oczami )

oczami )

•

Przy wielokrotnych powtórzeniach

Przy wielokrotnych powtórzeniach

ćwiczeń zmniejsza się wrażliwość

ćwiczeń zmniejsza się wrażliwość

receptorów i adaptują się one do

receptorów i adaptują się one do

sytuacji. Dlatego

sytuacji. Dlatego

należy zmieniać sposób

należy zmieniać sposób

i wybór ćwiczeń służących dostarczaniu

i wybór ćwiczeń służących dostarczaniu

informacji kinestetycznej.

informacji kinestetycznej.

PODSUMOWUJĄC

PODSUMOWUJĄC

•

Komunikacja dydaktyczna nie może

Komunikacja dydaktyczna nie może

ograniczać się wyłącznie do

ograniczać się wyłącznie do

przekazywania informacji. Informację

przekazywania informacji. Informację

taką

taką

uczeń musi bowiem: zrozumieć,

uczeń musi bowiem: zrozumieć,

zanalizować, dokonać jej syntezy oraz

zanalizować, dokonać jej syntezy oraz

właściwie ocenić.

właściwie ocenić.

•

Jest to niezbędne do skutecznego

Jest to niezbędne do skutecznego

procesu nauczania czynności

procesu nauczania czynności

ruchowych!!!

ruchowych!!!

Literatura

Literatura

•

1. Czabański B. „Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki

1. Czabański B. „Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki

sportowej”.AWF, Wrocław 1998

sportowej”.AWF, Wrocław 1998

•

2. Czabański B. „Kształcenie psychomotoryczne” .AWF,Wrocław 2000

2. Czabański B. „Kształcenie psychomotoryczne” .AWF,Wrocław 2000

•

3. Zatoń K. „Przekaz słowny na lekcji wychowania fizycznego” .”Studia i

3. Zatoń K. „Przekaz słowny na lekcji wychowania fizycznego” .”Studia i

Monografie AWF we Wrocławiu”,48.

Monografie AWF we Wrocławiu”,48.

•

4. Czabański B., Koszczyc T. (red.), „Komunikacja Dydaktyczna w

4. Czabański B., Koszczyc T. (red.), „Komunikacja Dydaktyczna w

wychowaniu fizycznym”.2 Międzynarodowa Konferencja Naukowa

wychowaniu fizycznym”.2 Międzynarodowa Konferencja Naukowa

„Dydaktyka wychowania fizycznego”.AWF, Wrocław 1996

„Dydaktyka wychowania fizycznego”.AWF, Wrocław 1996

•

5. Fenstermacher G.D., Soltis J.F.”Style nauczania”.WSiP,Warszawa 2000

5. Fenstermacher G.D., Soltis J.F.”Style nauczania”.WSiP,Warszawa 2000

•

6. Półturzyński J.”Dydaktyka dla nauczycieli”.A.Marszałek, Toruń 1999

6. Półturzyński J.”Dydaktyka dla nauczycieli”.A.Marszałek, Toruń 1999