Wielki kryzys gospodarczy w
czasie międzywojennym
Sytuacja gospodarcza
w latach 1919-1939
Po zakończeniu wojny nastąpił spadek
produkcji przemysłowej na świecie. W
1922r. kryzys został opanowany. Produkcja
przemysłowa zaczęła rosnąć. Odbudowa
zniszczeń wojennych i konieczność
wymiany zużytych maszyn w zakładach
przemysłowych spowodowały wzrost
zapotrzebowania na wyroby przemysłowe.
Ludzie chętnie kupowali, banki udzielały
kredytów na zakup towarów. W krótkiej
perspektywie oznaczało to wzrost popytu,
ale konieczność spłaty zaciągniętych
kredytów wymuszała oszczędność w
wydatkach i w dalszej perspektywie
oznaczała spadek zainteresowania nabytych
dóbr. W 1929r. pojawiły się w gospodarce
oznaki stagnacji. Przedsiębiorcy produkowali
więcej towarów, niż rynek mógł wchłonąć.
Zaczęto magazynowanie towarów.
24 października 1929 r. na nowojorskiej
giełdzie nastąpił krach, zwany czarnym
czwartkiem. Sztucznie utrzymywane ceny
akcji z dnia na dzień straciły na wartości.
Pociągnęło to za sobą bankructwo wielu
setek przedsiębiorstw, firm, upadek
banków, masowe bezrobocie. Wielki
kryzys gospodarczy niebawem ogarnął
wszystkie kraje kapitalistyczne.
Gwałtowny spadek popytu miał
katastrofalne następstwa przemysłowe.
Nastąpił spadek produkcji, masowe
bankructwa przedsiębiorców. Kryzys objął
cały świat. W 1931r. osiągnął apogeum,
produkcja przemysłowa na świecie zmalało
o 31% w stosunku do okresu
przedkryzysowego. Najsilniej kryzys
dotknął USA, gdzie spadek produkcji
zmalał o 52%. Kryzys był również obecny
w Europie.
Następstwem spadku produkcji był spadek
dochodów ludności i masowe bezrobocie.
Cena akcji była sztucznie podbijana.
Zaważyła polityka rządu USA. Prezydent USA
Hoover- chciał utrzymać płace na dawnym
poziomie to pogłębiło kryzys. Zdecydowano o
cłach nakładanych na produkty z poza USA-
cła zaporowe. Kryzys przenosi się na Europę.
Najpierw na zachodnią, potem na środkową i
wschodnią. W Austrii upadła bank Credit
Austald w połowie 1931r. spowodowało to
przeniesienie się kryzysu na pozostałą część
Europy.
Skutki:
spadek produkcji przemysłu
zahamowanie polityki inwestycyjnej
spadek produkcji przemysłu
wzrost bezrobocia
wzrost inflacji
pogorszenie nastrojów społecznych
wzrost popularności radykalnych poglądów
(partie faszystowskie i komunistyczne)
Monopolizacja, powstały duże korporacje
ugrupowania radykalne u władzy (Niemcy 1933r
Hitler)
wzrost interwencjonalizmu państwowego
Walka z kryzysem:
W 1933r. Franklin Delano Roosevelt
przedstawił koncepcję polityki gospodarczej,
nazwanym nowym ładem (New Deal).
Państwo łożyło wielkie sumy z kasy
publicznej na zakrojone na nie spotykaną do
tej pory skalę roboty publiczne, co pozwoliło
skutecznie walczyć z plagą bezrobocia.
Możemy nawet mówić o państwowym
kierowaniu gospodarką (interwencjonizm
państwowy), co w warunkach amerykańskich
było zdarzeniem bezprecedensowym.
Ludzie, dysponując gotówką, zaczęli kupować
już nie tylko niezbędne artykuły, ale także
szukać towarów zbytku, co pociągnęło za
sobą przełamanie stagnacji w przemyśle.
Dzięki państwowym kredytom farmerzy mogli
odbudować amerykańskie rolnictwo. Ogromne
fundusze pochłonęły nowopowstające drogi,
lotniska, elektrownie wodne.
Zagospodarowano teren rzeki Tennessee.
Małe, nieefektywne gospodarstwa zastąpiły
nowoczesne farmy. W roku 1933 Stany
Zjednoczone zaczęły wychodzić z kryzysu.
Franklin Delano
Roosevelt
amerykański polityk,
32. prezydent USA.
Czterokrotnie wybierany, z
ramienia Partii
Demokratycznej, w latach
1933-1945.
W czasie wielkiego
kryzysu zrealizował
plan Nowy Ład (New
Deal), który polegał
głównie na
interwencjonizmie
państwowym.
W grudniu 1927 roku w ZSRR na kolejnym
zjeździe przyjęto uchwałę o konieczności
opracowania długofalowego planu
rozbudowy przemysłu, podniesieniu
obronności kraju, elektryfikacji,
rozbudowie hutnictwa żelaza i metali
kolorowych, zwiększeniu wydobycia węgla
i ropy naftowej, rozbudowie przemysłu
okrętowego, elektrotechnicznego,
zwiększeniu wydobycia złota i platyny. Na
lata 1928-32 przypada w ZSRR realizacja I
planu pięcioletniego, lata1933-37 II planu
pięcioletniego.
Na lata realizacji I planu pięcioletniego
przypada polityka kolektywizacji wsi.
Chłopi byli zmuszani do wstępowania do
wielkich gospodarstw rolnych -
kolektywów. Przez skupienie chłopów w
kontrolowanych kołchozach państwo
uzyskało możliwość całkowitego
podporządkowanie sobie tej grupy
społecznej. Oporni zostali napiętnowani
jako kułacy, wrogowie ludu i państwa
radzieckiego. Zapełniły się więzienia i
gułagi. Wraz z wprowadzeniem
kolektywizacji pojawiły się bieda i głód.
Kolektywizacja pochłonęła miliony ofiar.
Kołchoz (ros.
Колхоз) -
formalnie
rolnicza spółd
zielnia produk
cyjna, rodzaj
przedsiębiors
twa
rolniczego
charakterysty
cznego dla
byłego ZSRR.