KRYTYKA DEMOKRACJI
Platon (427-347 pne). Arystoteles (384-322
pne).
ZAJĘCIA II – dr I. Barwicka-Tylek
„MANKAMENTY” DEMOKRACJI
• brak odniesienia do prawdy
(Sokrates);
• oparcie rządów na namiętnościach, a
nie sprawiedliwości;
• zmienność;
• zastąpienie kryterium jakościowego
w dostępie do władzy (cnota)
kryterium ilościowym (większość).
PLATON – założenia filozoficzne
• idealizm obiektywny;
• wieczny i niezmienny świat idei contra
podlegająca zniszczeniu (materialna),
niesamodzielna „jaskinia” rzeczywistości
(istnienie niedostępnej zmysłom idei
krzesłowatości bardziej pewne niż istnienie
krzeseł na których siedzimy);
• rozum i anamneza – sposoby dotarcia do
prawdy „z zamkniętymi oczami”;
• trwałość i niezmienność jako kryteria
oceny rzeczy (w tym konkretnych państw).
PLATON –
polis idealna
(dialog
Państwo)
• cel państwa: sprawiedliwość;
• hierarchiczna struktura społeczna
gwarancją stabilności (analogia
budowy duszy ludzkiej):
– mędrcy (rozum) – rządzący;
– wojownicy (odwaga) – broniący;
– „zarobnicy” (umiar) – pracujący
(rzemieślnicy, chłopi).
PLATON – „problem”
mędrców
• dylemat elitaryzmu: jak sprawić, by
mędrcami (rządzącymi) zostawali prawdziwi
mędrcy, skoro reszta społeczeństwa
niezdolna oceniać ich decyzji?
• rozwiązania instytucjonalne
„odstraszające” fałszywych kandydatów
(brak więzi rodzinnych; brak indywidualnej
własności; długi proces kształcenia;
„tłumaczenie”, a nie „stanowienie” prawa);
• eksperyment z Syrakuz – ustrój „drugi co do
dobroci” (Polityk, Prawa): prawo w miejsce
mędrców – idea rządów prawa.
PLATON - historiozofia
• historiozofia = filozoficzna
interpretacja procesu dziejowego;
• degeneracja ustrojowa poleis:
monarchia/
arystokracja
timokracja
tyrania
oligarchia
demokracja
anarchia
ARYSTOTELES –
założenia filozoficzne
• główne dzieła: Etyka nikomachejska, Polityka;
• dowartościowanie świata („jaskini”) – rzecz
jest złożeniem materii i formy (nie istnieje
próżnia);
• teleologizm – wszystko, co istnieje, ma jakiś
cel (nie ma rzeczy, w tym studentów,
niepotrzebnych );
• zmysły (empiryzm) i rozum – narzędzia
poznawania świata;
• umiar i zasada „złotego środka”.
ARYSTOTELES –
kwestie
ustrojowe
• trzeba opracować ustrój możliwy, a
nie tylko najlepszy (różna „materia”
państwa – warunki geopolityczne,
cechy obywateli, ich liczba itd.);
• polis tworem natury (poszerzanie i
wzbogacanie więzi interpersonalnych:
rodzina gmina państwo);
• cecha państwa: samowystarczalność
– doskonałość w sensie etycznym.
ARYSTOTELES
– kwestie ustrojowe
c.d.
• typologia ustrojów (por. Zajęcia I):
– rządzący działają w swoim interesie
(„złe”):
–
– rządzący działają w interesie ogółu
(„dobre”):
tyrania
demokracja
oligarchia
Najczęstsze – co dowodzi, że w świecie wolność i majątek
bardziej pożądane od mądrości… Kryterium ilościowe
i majątkowe – rządy biednej mniejszości to ciągle
demokracja!
politea
arystokracja
monarchia
USTRÓJ
MIESZANY!
ARYSTOTELES – koncepcja
politei
• politea – ustrój mieszany
(umiarkowany – najlepszy w większości
przypadków);
• synteza 2 zasad ustrojowych: wolności
(demokracja) i majątku (oligarchia);
• najbardziej istotne (sprzyjające lub
dezintegrujące państwo) są majątkowe
różnice między obywatelami;
• podstawą politei stan średni (umiar!);
ARYSTOTELES – koncepcja
sprawiedliwości
cnoty
poszczególne
sprawiedliwość jako najwyższa cnota (idea)
mądrość
sprawiedliwość
(prawo + słuszność)
odwaga
…..
wyrównująca
(komutatywna)
rozdzielcza
(dystrybutywna)
relacje między równymi jednostkami (np.
Wolnorynkowy handel notatkami z historii
doktryn)
relacje obywatel-wspólnota (np. przyznawanie ocen na egzaminie
z historii doktryn na podstawie wiedzy przyswojonej z posiadanych
notatek)
cnoty
poszczególne
relacje między równymi jednostkami (np.
Wolnorynkowy handel notatkami z historii
doktryn)
sprawiedliwość jako najwyższa cnota (idea)
mądrość
sprawiedliwość
(prawo + słuszność)
odwaga
…..
wyrównująca
(komutatywna)
rozdzielcza
(dystrybutywna)
relacje obywatel-wspólnota (np. przyznawanie ocen na egzaminie
z historii doktryn na podstawie wiedzy przyswojonej z posiadanych
notatek)
PYTANIA POD ROZWAGĘ
• Które z zarzutów wobec demokracji
podnoszone są także i dzisiaj? Jak próbujemy
sobie z nimi radzić?
• Jak oceniliby opisywani filozofowie istnienie
Unii Europejskiej?
• Wolność jednostki uważana jest dzisiaj za
wartość uniwersalną niemal w sensie
platońskiej idei. Przyjmując prawdziwość tego
założenia zastanów się, co powiedziałby
Platon, a co Arystoteles o popieraniu działań
mających na celu jej realizację w państwach
takich jak np. Irak.